Dit is de toekomst van virtual reality toepassingen, The Void!

Dit is geen nieuws artikel, geen column, maar puur een artikel vanuit één van mijn passies, virtual reality (VR). Al heel lang hoopte ik op een apparaat als de Oculus Rift en ik ben dan ook blij dat de hele VR markt weer opleeft. Maar wat ik vandaag toch las… dat is pas echt de toekomst van virtual reality, namelijk The Void!

In de Pleasant Grove (klinkt fout) zit het bedrijf ‘The Void’ met de gelijknamige VR simulator. Pleasant Grove ligt in Utah, USA. Dat is dus best ver, maar wat is het precies? Kort samengevat, de natte droom van elke VR fanatiekeling want The Void probeert ook de fysieke grenzen van virtual reality te overbruggen met hun technologie. Hun simulatie bestaat uit een uitrusting met een virtual reality helm, vest en handschoenen (zie plaatjes) en waar het op neerkomt, is dat zij een ruimte hebben waar objecten staan. De indeling van de objecten komt overeen met de virtuele wereld die jij bewandelt als je zo’n VR uitrusting aan hebt.

De ervaring

Ik zou willen dat ik voor jullie hier een hands-on kon schrijven, maar helaas, ik moet nog even wachten op geld om naar Amerika te reizen en een tijdmachine, aangezien the Void pas in 2016 beschikbaar is voor het grote publiek. Maar toevallig las ik in een andere hands-on wel het één en ander over de ervaring. De redacteur Will stond in een ‘leegte’ (void) en na de kalibratie van bewegingen en door middel van een behulpzame verteller, scheurt plotseling een muur achter hem open met daarachter een portaal naar een andere dimensie, de Mayaanse wereld. Will komt in een jungle terecht en ziet een tempel. De verteller zegt tegen Will dat hij erin moet gaan en eenmaal in de andere wereld, is het eerste wat hij doet, de muur aanraken, puur instinctief. Op dit punt wordt het een leuk verhaal, want wat gebeurt er, hij raakt echt een muur aan. Zijn hersenen trappen in de illusie omdat hij ook iets kan voelen en dus is de virtuele realiteit ineens een stukje realistischer.

Opeens zegt de verteller dat Will op een bankje moet gaan zitten, maar nog bewust van het feit dat hij in een simulatie is grijpt Will eerst met zijn handen om te kijken of er ook echt een bankje staat om te zitten en ja… die staat er. De verteller maakt duidelijk dat Will een schat moet zoeken en een fakkel mee moet nemen. De fakkel hangt aan de muur en in het echt is het een Playstation Move controller die aan de muur hangt, zodat het duidelijk is voor de computer wat er mee gedaan wordt. Er was zelfs nog een vlam in een gang die ook echt hitte uitstraalt, want in de loopruimte van The Void, het bedrijfspand, staat er gewoon een gloeilamp. Dus weer een extra illusie voor de hersenen. Maar het volgende is pas echt bizar!

Houd je brein voor de gek!

Will moest door een lange hal in de tempel lopen en had constant zijn hand op de muur. Maar dan zegt de ontwikkelaar in de ruimte tegen hem: ‘Die lange hal waar je net doorheen liep, was eigenlijk een schuine lijn’. Er komt nu even een stukje onderzoek bij kijken, want wat gebeurt er als jij denkt recht te lopen in zo’n simulatie? Je loopt scheef. Dat komt door de kalibratie van de game en dat is niet zozeer een bug, maar kan juist gebruikt worden om eindeloos te kunnen lopen in een kleine kamer! Ze noemen dit ‘redirected walking’ oftewel, gestuurd lopen.

Zo zie je maar dat het brein is buigzaam is in dit aspect. Onze hersenen gebruiken heel veel visuele prikkels om in één rechte lijn te blijven lopen. Probeer namelijk maar eens met een blinddoek op recht voor je uit te lopen. Je zult altijd afwijken. Dit is juist mooi voor VR, want door visuele prikkels via de simulatie te geven, valt het loopgedrag van de speler compleet te programmeren! Bijkomend voordeel, heel veel bewegingsvrijheid in een beperkte ruimte!

Na een tijdje in de tempel te hebben rondgewandeld (in cirkels waarschijnlijk), moet Will een knop indrukken. De knop voelt echt aan en door het in te drukken, begint de grond onder hem te schudden en komt deze als een platform omhoog. Will gaf aan nog nooit zo instinctief te hebben gereageerd op zo’n situatie. Zijn brein bereidde zich gelijk voor op instabiliteit en gaf automatisch het lichaam de bevelen om een positie te vinden voor een betere balans. Nog nooit in Will’s VR carrière, had hij zo’n situatie meegemaakt. Na 15 seconden is de grond onder hem weer stabiel. Tenminste, voor heel even maar. Op het moment dat hij verder loopt en zich een paar gangen verderop bevindt, komt hij in een kamer terecht met gaten in de vloer. Hij kon echt naar beneden kijken en wilde voorzichtig lopen, terwijl hij wist dat er geen kelder in het bedrijfspand van The Void zit of wat dan ook. De tempel begint in te storten en de verteller haalt Will uit zijn doem scenario, terug naar een veilige plek. Het is afgelopen. Will doet zijn VR bril af en was enkele centimeters verwijderd van het punt waar hij eerst startte.

Conclusie

Het moge duidelijk zijn, Will heeft nog nooit zo’n ervaring gehad met VR. In termen van ‘immersion’, het onderdompelen in een andere wereld, had hij het nog nooit zo realistisch meegemaakt. Ik ben jaloers op zijn ervaring! Het klinkt voor mij, als VR fanatiekeling, als een paradijs! Al helemaal als dit soort dingen ook naar Nederland komen. Denk bijvoorbeeld nu aan de Escape Rooms die uit de grond gestampt worden in de grote steden. Waarom niet ook zo’n ding als The Void waar je met een groepje vrienden naar toe kan om samen te gamen waar je letterlijk in het spel zit? Echt heel tof dit! Het is nu nog even wachten, want in 2016 gaat het echt voor het publiek open. Net als dat ik jaren jaloers Youtube filmpjes heb gekeken over de Oculus Rift, zal ik dat in 2016 ook doen met The Void. Dit is de toekomst van virtual reality.