Zombies, zombies en nog eens zombies. Waar zouden we anno 2019 zijn als er geen games, series of films meer gemaakt worden met zombies in de hoofdrol? Maar we weten ook allemaal dat dat niet altijd even goed uitpakt…
Left 4 Dead much…?
Laten we heel eerlijk zijn. World War Z niet met Left 4 Dead vergelijken is praktisch onmogelijk. Left 4 Dead is natuurlijk een klassieker wat betreft het samen neerknallen van zombies en het moge duidelijk zijn dat Saber Interactive, de studio achter World War Z, echt wel even heeft afgekeken bij Valve. Verschillende elementen in de game lijken zelfs exacte kopieën, maar dan net een tikkeltje minder boeiend…
Wat mij betreft hebben Saber Interactive en Focus Home Interactive het echt wel over de goeie boeg gegooid door een game te maken die sterk lijkt op de game waarvan menig fan al jaren op een vervolg zit te wachten. World War Z is een co-operatieve zombie shooter en daagt je uit om samen met drie vrienden, willekeurige personen of computergestuurde robots de strijd aan te gaan tegen ontelbaar veel zombies. Dit is namelijk gelijk een van de kernwaardes in de game, honderden, zo niet duizenden hard rennende zombies die zich door niks laten tegenhouden. Behalve een kogel door hun kop natuurlijk. Als je de gelijknamige film hebt gezien – waar de game op gebaseerd is – weet je inmiddels dat deze zombies niet van de mainstream domme, ontiegelijk slome soort zijn, maar een stuk meer pit in zich hebben.
Hoe overleef jij?
World War Z kent twee verschillende spelmodi: de online/offline verhaalmodus en een online multiplayer, waarbij de verhaalmodus onderverdeeld is in vier verschillende hoofdstukken met elk zijn eigen omgevingen en personages. Zo begin je het verhaal op de straten van New York, waar je samen met je teamgenoten op zoek moet gaan naar de snelste ontsnappingsroute uit de met zombies geïnfecteerde shithole. Voordat zo’n missie begint kun je een voorkeurspersonage instellen en een class kiezen, met elk weer hun eigen voordelen.
De cast aan personages is behoorlijk groot en telt 16 verschillende overlevenden. De studio heeft extra zijn best gedaan door elk personage van een heuse backstory te voorzien die door middel van een geanimeerd filmpje verteld wordt. Gezien de individuele karakters geen eigen speciale vaardigheden hebben zorgt dit ervoor dat je alsnog snel een voorkeur voor een bepaald iemand gaat krijgen en dat je zeker baalt als je met een ander moet spelen.
Na het kiezen van een personage zul je een class moeten kiezen en die zijn er gelukkig genoeg. In totaal zijn er zes verschillende, met elk hun eigen skilltree en unieke voordelen. Zo begint de ‘exterminator’ met een shotgun en is deze gevorderd in het uitroeien van grote zwermen zombies. Verder is de ‘hellraiser’ een expert in explosieven en weet de ‘medic’ het zombie virus uit je bloed te houden. Naarmate je de game meer speelt krijg je punten waarmee je je vaardigheden kunt verbeteren en zo jouw eigen speelstijl optimaliseert. Houdt er rekening mee dat je alleen de classes kunt upgraden waarin je daadwerkelijk een level omhoog bent gegaan. Ook je wapens zijn te upgraden met viziers, meer munitie en snellere herlaadtijden.
Zodra je een personage en class hebt gekozen is het tijd om het strijdveld te betreden. Voorafgaand aan een missie zul je een (erg) korte cutscene te zien krijgen met wat beelden van de omgeving en een voice-over die vertelt wat er moet gebeuren. De missies zijn simpel en niet erg gevarieerd. Het gros van de tijd ben je bezig met het zoeken naar voorwerp A, het openen van deur B en het verdedigen van basis C. Had ik er meer van verwacht? Nee. Maar toch is het jammer dat ze mijn (lage) verwachtingen niet hebben overtroffen. Gelukkig werkt het allemaal wel erg soepel. Door middel van de d-pad kun je makkelijk communiceren met je teamgenoten (als je geen microfoon gebruikt) en het lopen, rennen en schieten werkt zoals het zou moeten werken.
Beter goed gejat, dan slecht…
Als je dacht dat zombies het grootste probleem in de game waren, dan heb je het fout. De zombies zijn namelijk behoorlijk makkelijk te ‘doden’ en een headshot is dan ook zeker geen vereiste, zoals we dat wel gewend zijn uit de films en series. Dat is natuurlijk maar goed ook, want honderd op je af rennende zombies een kogel door het hoofd schieten is zo makkelijk nog niet. Een groter probleem is echter het zuinig omgaan met je kogels. Door de levels heen zul je munitiekisten vinden, maar wanneer je die tegenkomt is altijd een vraag. Tenzij je het level al een keer hebt gespeeld uiteraard. Verder zul je diverse ‘speciale’ wapens tegenkomen, zoals een raketwerper, machinegeweer of kettingzaag waarmee je snel korte metten maakt met die ondode kannibalen. Helaas houden ze het bij slechts vijf van die wapens, waardoor je er eigenlijk al snel klaar mee bent.
Als je nu denkt dat dit een makkelijke game is, heb je het wederom mis. Naast het feit dat er maar liefst vijf moeilijkheidsgraden zijn, zijn er ook nog een aantal behoorlijk gevaarlijke zombies. Laten we beginnen met de ‘creeper’, die een exacte kopie van de ‘hunter’ uit Left 4 Dead lijkt te zijn. Deze mafkees verschuilt zich in donkere hoekjes en bespringt je vanuit het niks, waardoor je geen kant meer op kan en enkel je teammaten je nog kunnen bevrijden. Ook is de bekende ‘jockey’ weer aanwezig in de vorm van een ‘bull’. Deze goedgeklede zombie rent met zijn gespierde armen op je af en slaat je zo het hiernamaals in. Verder is er een ‘screamer’ die hordes aan zombies aantrekt en een zogeheten ‘hazmat’ die een giftig gas verspreid als je hem neerschiet. De variatie tussen deze speciale zombies is helaas erg beperkt en mijn hoop gaat uit naar een update, waarin er meer nieuwe zombies worden toegevoegd.
Een oneerlijke multiplayer
Wellicht denk je nu, deze game lijkt wel heel erg op Left 4 Dead, en daar heb je helemaal gelijk in. Maar, wees niet getreurd! World War Z onderscheidt zich namelijk door middel van een ongelofelijk slecht gebalanceerde multiplayer. Deze modus bevat de standaard speltypes als team deatchmatch, king of the hill en domination. Het idee is leuk uitgewerkt, in de basis zijn het namelijk gewoon simpele potjes die je doen denken aan bijvoorbeeld een Call of Duty, maar dan met een kleine twist. Als er namelijk te veel geluid wordt geproduceerd in de game, door het schieten zonder demper of het roekeloos rondstrooien van granaten, trek je al snel een horde zombies aan die de pret even komen verstoren. Hierdoor zul je continu op je hoede moeten zijn, om zowel de tegenstander als de zombies op gepaste afstand te kunnen houden.
De multiplayer heeft ook een afzonderlijk ‘class’-systeem, waarbij je voor een potje kunt kiezen uit Survivor, Trapper, Specialist, Warfighter, Phantom, Demolisher, Striker, Support, Assassin en Shadow. Deze beschikken allemaal over een verschillende wapen-‘loadout’, zijn toe te passen op ieder personage en hebben een eigen vrijspeelbare ‘skill tree’. De skill tree werkt hetzelfde als in de verhaalmodus, waarbij je een loadout levelt door deze te gebruiken en zo meer vaardigheden vrijspeelt die je kunt kopen met in-game valuta die je tijdens het spelen verdient.
Helaas is de multiplayer nu nog onwijs ongebalanceerd. De paar potjes die ik gespeeld heb moest ik het opnemen tegen spelers die al minimaal level 75 waren gepasseerd en dus beschikking hadden tot de beste wapens en vaardigheden, waardoor mijn kans op overleving vrijwel nihil was. Gelukkig is dit een probleem dat, in mijn ogen, makkelijk opgelost kan worden met een update. Een voordeel is wel dat zowel in de co-op verhaalmodus als in de multiplayer de matchmaking onwijs snel is en je binnen een minuut aan het knallen bent!
Zombies in 4k
Anno 2019 kunnen we ons geen game meer voorstellen die geen gebruik maakt van de magie van 4k. Ook World War Z laat zien dat graphics een steeds belangrijkere rol spelen in games en dat doet mijn ogen goed. De game ziet er namelijk echt wel goed uit. Verwacht geen Rise of the Tomb Raider-taferelen, maar verwacht ook zeker geen Rogue Warrior-fiasco’s. Over bugs heb ik niet zoveel te zeggen, want ik ben ze nog niet tegengekomen. Uiteraard heb ik online wel even research gedaan maar zelfs daar is nog niet veel te vinden, op wat enkele audioprobleempjes na dan. Voor een online game die behoorlijk wat van je console verwacht is dit een behoorlijke prestatie, maar wie weet kom ik ze nog tegen. De geluiden in-game zijn prima en vooral wat je er van kan verwachten. Kogels en schreeuwende zombies. Helaas ondersteunt de game geen Dolby Atmos, dit had de ervaring net even wat beter kunnen maken.
‘Swarm Engine’
Met World War Z introduceert Saber Interactive iets nieuws. De zogeheten ‘Swarm Engine’ zorgt ervoor dat er honderden zombies tegelijk op je af kunnen komen, maar wel allemaal hun eigen gedrag vertonen. Je zult dus merken dat als je je verstopt voor de massa’s zombies, er bijvoorbeeld altijd een aantal zombies zijn die jou wel zien en je proberen te pakken. Het leukste, en meest herkenbare uit de film, is toch wel dat zombies ‘samenwerken’ om hoge muren te beklimmen. Ze klauteren over elkaar heen om zo hun doel, jouw hersenen, te bereiken en zijn bijna niet te stoppen. Maar, als je de ‘basis’ van zo’n zombietoren onder vuur zet zul je zien dat diezelfde toren net zo snel weer in elkaar stort.
Conclusie
World War Z mag zich een waardige zombie-shooter noemen. De levels zijn groot en zien er goed uit, helaas ben je al redelijk snel door de levels heen en kun je niks meer dan ze nog een keer spelen. Je zult snel merken dat er behoorlijk wat elementen zo uit Left 4 Dead zijn gejat (met een kleine aanpassing hier en daar), maar dat werkt wel en stoort mij zeker niet. De multiplayer is ongebalanceerd, maar geeft door het toevoegen van zombies een frisse twist aan de game. Een grote cast aan personages en classes zorgt voor genoeg diversiteit om jouw beste speelstijl te ontdekken en het aanpassen van je wapens is een welkome toevoeging. Al met al is het een leuke game, die je het beste met vrienden speelt of als je jezelf even een kwartiertje wilt vermaken. Voor de prijs van €39,99 zeker een aanrader!
