Vorige week is Wizardry: Proving Grounds of the Mad Overlord uitgebracht. Deze iconische RPG van vier decennia oud is in een nieuw jasje gestopt. We vroegen de overlord van de XBNL-community om een review. De indrukken van DM4S lees je hier:
Afgelopen jaar zijn we weer goed verwend met een aantal toppers in het RPG-genre. RPG’s zoals Baldur’s Gate 3 en Diablo 4 wisten menig gamer weer tot de late uurtjes aan hun build en gear te laten sleutelen. Ook ik heb me weer uren weten te vermaken met mijn Barbarian in Diablo 4, mede doordat ik een grote voorliefde heb voor dungeon crawlers en dit subgenre van de RPG’s als zoete koek slik. Echter, deze recente toppers hadden misschien wel nooit bestaan zonder de grondleggers Ultima en Wizardry uit de jaren ‘80. Van die laatste is onlangs een volledige 3D-remake verschenen, ontwikkeld door Digital Eclipse. Een studio die we natuurlijk kennen van hun eerdere projecten, zoals TMNT Cowabunga Collection, Atari 50: The Anniversary Celebration en Space Jam: A New Legacy – The Game.
Oorsprong
Wizardry kwam voor het eerst uit in 1981 voor de Apple II en was één van de eerste games die het Dungeons & Dragons tabletopspel succesvol wist over te zetten naar een digitaal platform. Het was dan ook niet heel vreemd dat de game vervolgens naar alle andere beschikbare platformen werd geporteerd. Enkele jaren later werd een eerste officiële remake uitgebracht voor de PS1, die trouw bleef aan het origineel maar wel met quality of life features kwam, zoals bijvoorbeeld een automap (daarvoor tekende je nog je eigen map op een stuk papier). Wederom werd de game goed ontvangen en wist deze nieuwe en oude fans te verrassen.
Creëer je eigen team
En nu, 43 jaar na de release van het origineel, krijgen we wederom een volledige 3D remake, waarbij trouw is gezworen aan het origineel. En jongens, wat voor een remake kan ik wel zeggen.
Digital Eclipse heeft ervoor gekozen om de game volledig te bouwen op de originele source code. Dit betekent dat we de versie uit 1981 voorgeschoteld krijgen in een compleet nieuw jasje, en dat is goed te merken. Je begint met het samenstellen van je zes-koppige team, waarbij je kunt kiezen tussen vooraf gemaakte karakters of de keuze hebt om zelf je eigen karakters te maken. Hierbij kun je kiezen uit de volgende classes: Fighter, Mage, Priest en Thief.
Naarmate je karakters zich verder ontwikkelen in de dungeon en hun stats verbeteren, speel je de optie vrij om je karakter om te scholen naar nog eens vier classes. Deze classes zijn hybride versies van de eerder genoemde en bestaan uit een Bishop, Samurai, Lord en Ninja. Bij het zelf samenstellen van je karakter moet je punten verdelen over diverse stats zoals bijvoorbeeld Strength en Vitality. Heb je deze punten verdeeld, dan krijg je nog de optie om je karakter een goed, neutraal of slecht karakter mee te geven. Let wel op, goed en slecht gaan niet samen in één party.
Onvergefelijk
Is je party eenmaal samengesteld, dan mag je op pad gaan in de tien verdiepingen grote dungeon die onder het kasteel van Overlord Trebor ligt. Het hoe en waarom je mag gaan vechten in deze dungeon is vrij simpel: de slechte tovenaar Werdna heeft een amulet gestolen en Trebor wil deze maar al te graag terug hebben.
Verwacht geen verhalend epos à la Baldur’s Gate 3, want dan kom je van een koude kermis thuis. Maar daar ligt dan ook niet de kracht van de game; deze ligt namelijk volledig in het overleven in de dungeon met jouw zorgvuldig samengestelde party. En weet je nog dat ik eerder hierboven zei dat het spel trouw is aan het origineel? Dat zal je hier zeker gaan merken. Wizardry is hardcore en je zult dus goed moeten bedenken wat je volgende zet wordt, want het lijntje tussen leven en dood is erg dun. Vijanden komen in grote getale en kunnen je party in korte tijd flink verzwakken of verbannen naar het hiernamaals. Het is dus cruciaal om de juiste keuze te maken in je tocht. Trek je nog wat verder door de dungeon heen om zo extra geld en xp te vergaren, of ga je toch maar terug naar het dorp om je kostbare spell points en health aan te vullen?
Perma-death
Mocht iemand in je party toch onverwachts het loodje leggen, dan zul je terug naar het dorp moeten om je karakter bij de lokale tempel voor een flink geldbedrag te laten herrijzen. Het tot leven wekken van je karakter kan ook met een daarvoor bestemde spreuk. Echter, beide keuzes kunnen slecht uitpakken en ervoor zorgen dat je karakter’s lichaam verbrandt. Niet getreurd, je krijgt dan nog één kans om je karakter tot leven te wekken. Lukt dat niet? Zeg dan maar gedag tegen je karakter, want Wizardry hanteert perma-deaths. Iets wat ik in levende lijve heb ondervonden: ik was heerlijk op pad met mijn level 10 (15 is het maximum) team door de donkere krochten van de vijfde verdieping. Plotseling stuitte ik op een boss fight en ik ging hier vol goede moed in. Ik was lekker bezig en wist een deel van de meegekomen minions al vroegtijdig om te leggen, tot plotseling het tij zich tegen mij keerde en mijn healer en tevens resurrecter met één welgemikte klap het loodje legde. Mijn kans om gevallen strijders terug te brengen was dus in één keer nihil geworden en voordat ik doorhad wat er gebeurde, ging mijn hele team heldhaftig ten onder. Ik heb zeker tien minuten naar mijn beeldscherm zitten staren waar in grote letters stond ‘You have been defeated.’ Een pijnlijke maar leerzame ervaring. Er zat dus niets anders op dan mijzelf te herpakken en met goede moed opnieuw te beginnen met een gloednieuw team. Je krijgt nog wel de optie om je team terug te halen op de plek waar ze dood zijn gegaan, maar met een beetje pech worden ze al opgevreten door ongedierte voordat je ze weet te bereiken. Gruwelijk.
Als dit je ontmoedigt om Wizardry te proberen, dan kan ik je met een gerust hart vertellen dat deze remake beschikt over uitstekende quality of life-features. Hierbij kun je de game zodanig aanpassen dat het zo moeilijk wordt als je zelf wilt. Erg fijn dus als je niet de keiharde en onvergefelijke gameplay wilt die het origineel je brengt.
Grafisch prima in orde
Grafisch gezien is Wizardry geen triple-A game, maar de graphics zijn meer dan prima en weten naar mijn mening een authentieke sfeer te creëren. De verschillende verdiepingen zijn leuk ontworpen en doordat ze bezaaid zijn met vallen en vele geheime deuren, is het een verademing om alle hoeken en gaten te onderzoeken. Een leuke gimmick is dat je met een druk op de knop een kleine versie van de originele Apple II-game in beeld kunt toveren, zodat je te allen tijde kunt zien hoe de game er in het origineel uitzag. Over de soundtrack kan ik verder kort en bondig zijn: deze is gewoon top.
Conclusie
Wizards: Proving Grounds of the Mad Overlord is in mijn ogen een zeer geslaagde remake. Doordat de game trouw is gebleven aan het origineel maar tevens komt met uitstekende quality of life-features, is het toegankelijk voor zowel oude als nieuwe fans. Wil je wel eens zien waar hedendaagse games zoals Baldur’s Gate 3 hun inspiratie vandaan halen of ben je gewoon op zoek naar een stevige uitdaging, dan raad ik je zeker aan om deze remake van de grootvader van de RPG’s te gaan spelen! Met een prijskaartje van 35 euro krijg je in ieder geval waar voor je geld.
NB: DM4S is één van de vaste gast-reviewers van XBNL. Metroidvania’s, soulslikes of welk spel dan ook dat enige mate van zelfkastijding vereist, heeft zijn voorkeur. Hoe moeilijker en meedogenlozer het spel is, hoe meer plezier hij eruit haalt. Wil je meer van DM4S zijn werk lezen? Als redacteur van Retrolike.net deelt hij dagelijks al zijn avonturen uit retroland.
