Games met water, boten en piraten doen het doorgaans goed binnen de XBNL-community. Of dat ook voor Tortuga – A Pirate’s Tale geldt valt nog te bezien. We vroegen communitymember Picnic82 om zijn indrukken met ons te delen:
Als je bent uitgekeken op Sea of Thieves. En je moet nog langer op Skulls & Bones wachten. Maar je wilt in de tussentijd wel een piraten game spelen. Wat moet je dan? Dan kun je overwegen om Tortuga: a Pirate’s Tale in te duiken. Deze game is namelijk afgelopen week voor de Xbox verschenen.
Tortuga is door Gaming Minds ontwikkeld en is door Kalypso Media uitgegeven. Kalypso kennen we onder andere van Tropico, Railway Empire, Patriciër en Port Royale. Nu komen ze dus met Tortuga: A Pirate’s Tale. In eerste opzicht lijkt dit een omgekeerde Port Royale. Jij bent nu de piraat die de Caraïbische zeeën onveilig moet maken en ervan droomt om de Spaanse vloot te kapen. Dit in combinatie met turn-based zeegevechten. Maar gaat dit ook werken en lest het onze dorst naar een piraten game? Of hebben we een flinke fles rum nodig?
Turn-based tactical
In Tortuga vaar je met je schip door de Caraïbische zeeën. Als beginnende piraat start je de game met een klein en oud vaartuig. Om je droom, namelijk de Spaanse goudvloot plunderen, te realiseren heb je nog een lange weg te gaan. Gelukkig is daar je trouwe bootsman die je vertelt welke stappen je moet ondernemen. Je zult moeten leren betere schepen te krijgen en bondgenoten te vinden. Werk aan de winkel dus!
Tortuga is een strategiespel voor piraten waarin je als speler vrij met jouw schip (of konvooi) in een 3D-wereld kunt varen. Net zoals in Port Royale is er handel, kun je opdrachten uitvoeren voor mensen van de herberg of de gouverneurs, en zit er een stuk micro management in game verwerkt. Ook moet je je bemanning, vracht en schepen beheren. Daarnaast kunnen de schepen ge-upgrade worden en kun je de piratenkapiteins naar een hoger niveau tillen en hen van nieuwe vaardigheden voorzien.
Het belangrijkste element van deze game zijn die turn-based scheepsgevechten. Je speelt op een hexagon raster waarover je moet manoeuvreren. Je probeert de vijand aan flarden te schieten en te kelderen of probeert het schip te enteren en te kapen. Uiteraard natuurlijk zonder dat jij zelf naar de bodem van de zee wordt gestuurd.
Als je een schip tot zinken hebt gebracht, krijg je slechts een deel van de goederen die aan boord waren. Kies je ervoor om een schip te enteren, dan kom je in een soort mini-game terecht met een stukje tekst en een paar opties. Bij die opties kies je hoeveel risico je wilt nemen en wat de kans van slagen is. Na het maken worden virtueel de dobbelstenen gegooid en zie je de voortgang. Win je dit, dan kun je het schip volledig in beslag nemen en krijg je de beschikking over alle goederen. So far, so good. Dit is inderdaad een omgekeerde Port Royal. Nou ja, een soort van, alles staat of valt met de uitwerking hiervan.
Gameplay
Zoals Jack Sparrow zou zeggen: “Not all treasure’s is silver and gold mate”. En hier gaat het dus helemaal mis. Bij turn-based tactical verwacht ik dat de nadruk op dat laatste woord zit. Dat maakt namelijk turn-based zo leuk en uitdagend. Verwacht er maar niet teveel van in dit spel.
In gevechten kunnen schepen maar één vloeiende beweging maken. Het is niet mogelijk om de beweging op te splitsen, om zo tot een slimmere beweging te komen. Bijvoorbeeld eerst naar rechts een stukje rechtdoor en dan naar links, om het schip te draaien. Dit begon bij mij op m’n irritatie te werken, omdat je vaak niet lekker je schip gedraaid krijgt naar je vijand, terwijl dit wel zo logisch was geweest.
Wat wel leuk is, is dat je gebruik kan maken van uitbreidingen aan je schepen en speciale acties van je kapiteins. Zo kun je al redelijk vlot een klein bootje dat in de fik staat op je vijand afsturen. Dit levert een behoorlijke schade bij je tegenstander op. Ook is er de mogelijkheid om booby traps in de zee te leggen. Daarnaast kun je met de uitbreidingen bijvoorbeeld ervoor zorgen dat je betere pantser hebt, scherpere zwaarden of een handige waterpomp. Hiermee kun je voordelen behalen of nadelen opheffen.
Wat ik jammer vind is dat vluchten uit battles niet mogelijk is. Ik zou in ieder geval niet weten hoe. Zeeslagen kun je ook niet automatisch laten afspelen. Dit waren dingen die gewoon in Port Royale zaten en een leuke toevoeging aan de gameplay waren. Een gemiste kans wat mij betreft.
Gevechten hebben ook last van willekeur. Het voelt vaak als een kansspel i.p.v. een strategiespel. Wat moet je met een range van 12-78% dat de entering lukt? Of als mijn kanonnen een schade moeten geven van 7 tot 44 en het schot geeft een schade van 3? En dan hebben we hier nog niet een over het grote aantal missers achter elkaar (soms tot 5 beurten achtereen), terwijl je vijand ineens een raak schot doet, met een enorme schade waardoor jouw schip direct tot zinken wordt gebracht.
Voordat je het gevecht aangaat, lijkt de onderlinge slagkracht ook niet altijd te kloppen. Soms val je een schip aan dat een paar honderd gevechtspunten minder heeft, maar komt dat niet naar voren in het gevecht zelf. Een easy pray wordt zo een onmogelijke opgave. Het schip dat zwakker zou moeten zijn, geeft dan enorme dreunen terwijl je minimale schade doet omdat het schip een dik pantser heeft.
Er zitten helaas nog wel meer irritatiepunten in Tortuga. Zo kun je een vloot van 5 schepen hebben, maar het aantal kapiteins bepaald logischerwijs hoeveel je er in een gevecht kunt gebruiken. Daar heb ik dan ook geen problemen mee. Echter, wat dan wel een probleem is dat er plotseling een andere piraat uit het niets wordt gespawned met een grotere slagkracht dan jij hebt. Je hebt nu niet de kans om snel te wisselen en moet maar hopen dat je snel genoeg bent om ze te ontlopen. Een tijdje in een stad voor anker gaan liggen heeft dan ook geen nut, want ze blijven gewoon wachten. Komt het nu tot een gevecht, dan heb je gewoon dikke vette pech, je kan immers niet ontsnappen en je schepen worden gekelderd. Je hebt nu 2 opties: met een deel van je geld verder gaan met een nieuw schip of naar je laatste save terug gaan. Het voelde allemaal gewoon niet goed en ontnam me behoorlijk wat spelplezier.
Is het dan allemaal slecht? Nee, het rondsturen van je schip op de grote zee voelde prima aan. Je kan daarnaast ook de spelsnelheid aanpassen, wat handig is als je grote stukken zee over moet steken. En de variatie in vaardigheden en uitbreidingen maakt een zeeslag soms best goed te doen.
Handelen
Zo, die frustratie over de turn-based gameplay moest er even uit. Laten we maar verder gaan met handelen. Er zijn verschillende prijzen en niet alle goederen in alle steden beschikbaar, dat is logisch. Maar ook hier mis ik iets wat gewoon al in Port Royale zat. Al die handige opties om informatie te verzamelen over welke goederen en upgrades er beschikbaar in een stad zijn. Waar zijn die gebleven? Het lijkt me toch niet de bedoeling dat ik met een veer, een inktpotje en wat perkament bij m’n Xbox ga zitten om alles handmatig bij te houden?
Er is helaas alleen wat globale informatie beschikbaar. Je kan bij de steden waar je bent geweest zien of er een zeilmaker zit, een kanongieterij of een handelaar in handige piraten spullen. Daarnaast kan je van goederen zien waar in het verleden de hoogste en laagste prijs werd betaald. Ach, je zou het natuurlijk ook realistisch voor die tijd kunnen noemen.
Wat mooi is, is dat je je eigen piratenbasis kan veroveren en uitbreiden. En toch, ook hier weer een maar. Je mist hier toch weer wat diepgang in het micro management.
Graphics en geluid
Tortuga is ontwikkeld met de Unreal Engine. Daar mag je wat van verwachten. Het spel draait stabiel en voor een strategiespel ziet het er redelijk goed uit. De schepen zijn redelijk gedetailleerd weergegeven. De zee en omgeving geven best een paar aardige plaatjes, maar daar blijft het ook wel bij. De zee voelt verder leeg. Je ziet zo nu en dan wat koraal, een dolfijn of haai, maar die lijken dan ook weer niet echt in de diepte te zitten. Het is allemaal een beetje ongeïnspireerd. Zeker als we het gaan vergelijken met Port Royal 4. Tortuga is qua vulling en sfeer gewoon ondermaats.
De omgevingsgeluiden daarentegen zijn er genoeg en geven sfeer. Er is wind- en watergeluid, wat zeemeeuwen de we op zee en in de steden horen en natuurlijk kanonnen. Hebben we het over de muziek, dan voelt het weer als een gemiste kans. De piraten setting is een prachtige mogelijkheid om leuke zeemans deuntjes te laten horen. Helaas valt het snel in de herhaling. Een pluspunt is de voice-acting. Die mag je gewoon goed noemen. Een beetje meer variatie zou fijn zijn, maar over het algemeen gezien geeft dit wel die piraten sfeer weer.
Conclusie
Het belangrijkste element van Tortuga zijn de scheepsgevechten. Hoewel je wat verschillende opties hebt, komt het toch al snel neer op het goed manoeuvreren van je schip om zodoende een goed schot te kunnen lossen. Later in het spel krijg je meer mogelijkheden door uitbreidingen van je schepen en speciale vaardigheden van je kapiteins, maar verder heeft de game weinig te bieden. Tortuga in de huidige staat vind ik te repetitief en eenzijdig en ook zouden de turn-based battles wat eerlijker mogen verlopen. De game geeft me over-all helaas weinig spelplezier.
De mogelijkheden van een piratenspel zijn eindeloos, maar de ontwikkelaars hebben helaas behoorlijk wat kansen later liggen om de piratensfeer goed neer te zetten. Al met al is Tortuga: A Pirate’s Tale enigszins een teleurstelling en kom ik gewoon niet verder met een zeer krappe voldoende.
