Als je tegenwoordig door de store bladert zal je wellicht ook opgevallen zijn dat de ene na de andere indie game wordt uitgebracht. Sommige zijn clones van bekende games, andere bewandelen de meer experimentele weg van gehele nieuwe gameplay of exotische combinaties van elementen die we al kennen uit andere games. This is the Police 2 is er een die in die laatste categorie valt.
Dit is een game die een aantal stijlen mixt. Het is een game met een echt goed opgebouwd verhaal, daarbij speelt management een belangrijke rol en aan die mix is ook nog een X-Com-achtig turn-based element toegevoegd. Over het algemeen ben ik dol op dit soort games. Je kan gewoon eens lekker relaxt kijken wat ze ervan gemaakt hebben, zonder gehypte verwachtingen of, al maanden vooraf getoonde, gelikte CGI trailers.
Het verhaal
Zoals de “2” achter de titel je doet vermoeden is dit inderdaad een vervolg op “This is the police”. Ik moet bekennen dat ik de reeks niet kende en dus ook deel 1 niet gespeeld heb. Ik heb me dus even moeten inlezen. Kort samengevat, je bent Jack Boyd, hoofd van de politie in een grote stad. Om de misdaad in toom te houden werk je samen met de maffia, al dan niet undercover. Jack Boyd moet vluchten omdat men denkt dat hij corrupt is en daar begint deel twee. Zonder veel van het verhaal te gaan verklappen kan ik je wel vertellen dat Jack uiteindelijk adviseur wordt van de politie in een klein plaatsje. In de praktijk betekent dat gewoon dat hij, jij dus eigenlijk, de lakens uitdeelt. Niemand weet dat Jack op de vlucht is, alleen de commissaris die hij adviseert. Dit maakt Jack chantabel en dit is ook onderdeel van de game. Belangrijk voor een goed verhaal is de sfeer, die wordt erg mooi neergezet, de stijl van de game is echt mooi, als een graphic novel die op je scherm aan je voorbij trekt. De muziek is prima en past uitstekend bij de sfeer van een klein, enigszins deprimerend stadje ergens in Amerika. Ook op de voice acting valt weinig aan te merken en de game neemt je op sommige momenten echt mee in het verhaal… helaas zijn er momenten dat je midden in het verhaal zit en het je op begint te vallen dat het begint te jeuken…een lichte irritatie begint zich van je meester te maken. De dialoog duurt soms gewoon te lang, momenten worden onnodig gerekt en hoewel de voice acting prima is, vraag je je regelmatig af waarom bepaalde personages zo vreemd reageren, alsof ze niet alles op een rijtje hebben. Jammer want de stijl is gewoon goed.
Micromanagement
Het meest aantrekkelijk van de game is naar mijn smaak het managementgedeelte, waarbij je per dag misdaden probeert op te lossen. Je krijgt meldingen en daar stuur je agenten naartoe. Elke melding heeft een moeilijkheidsgraad en agenten hebben een level, het level van de agenten die je op de melding afstuurt moet gelijk zijn aan of hoger zijn dan de moeilijkheidsgraad van de melding. Eenmaal bij de melding aangekomen wordt je verteld wat er aan de hand is en krijg je een aantal opties om het probleem op te lossen. Vervolgens kies je uit de gestuurde agenten iemand die de door jou gekozen optie uit gaat voeren. Agenten hebben ook elk hun eigen kenmerken zoals bijvoorbeeld snelheid en intelligentie, het is dus verstandig dat je de snelste agent kiest om de achtervolging in te zetten als je voor die optie gekozen hebt. Elke dag komen meerdere meldingen binnen en je hebt een beperkte tijd om daar op te reageren, bovendien kan je elke agent maar op een melding tegelijkertijd sturen. Het is dus zaak om je beschikbare aantal agenten zo goed mogelijk te verdelen en op die manier zoveel mogelijk zaken op te lossen.
Turn-based gameplay
De bovengenoemde meldingen zijn de standaard meldingen. Zo nu en dan komt er een grote melding binnen, daar stuur je ook meer agenten naartoe dan naar de standaard meldingen. Er ontvouwt zich dan een gamemodus waarin je turn-based aan de slag gaat en waarbij je dus goed moet nadenken wat je tegenstander in de beurt na jou zou kunnen gaan doen. Je kan elke beurt kiezen uit een flink aantal opties, van neer knuppelen en arresteren tot tazeren en verderop in de game heb je zelfs de beschikking over een heuse sniper. Op zich erg leuk maar wel ontzettend moeilijk.
De gemiddelde dag op een gemiddeld politiebureau
Zoals al eerder genoemd werk je dus per dag, wat betekent dat je per dag een rooster maakt om te bepalen welke agenten die dag dienst hebben. Soms heb je er weinig over te zeggen want onder de agenten bevinden zich alcoholisten en werkweigeraars die om een totaal onzinnige reden gewoon weigeren om die dag aan de slag te gaan. Bij het maken van het rooster kan je tevens de uitrusting van de agenten samenstellen, wat naar mijn idee weinig toevoegt omdat je van te voren nooit weet welke melding gaat komen en het dus pech of geluk is dat een agent de juiste uitrusting heeft. Overigens is het geen ramp als een agent iets mist in zijn uitrusting, het beperkt alleen de opties om de melding op te lossen.
Aan het einde van de dag wordt de dag beoordeeld op opgeloste en mislukte meldingen. Heb je het goed gedaan dan krijg je daarvoor geld waarmee je nieuwe agenten en uitrusting kan kopen. Helaas zorgt de moeilijkheidsgraad ervoor dat je vaak in een neerwaartse spiraal komt, agenten raken gewond of worden gedood, waardoor er minder agenten beschikbaar zijn. Daardoor verdien je minder en kan je minder nieuwe agenten aannemen en heb je een nog groter tekort aan mankracht. Dit zou juist voor een uitdaging kunnen zorgen ware het niet dat de game compleet gescript is. Begin je opnieuw, dan is elke melding en elke agent exact hetzelfde als bij de vorige playthrough. Dit maakt dat het opnieuw spelen niet aantrekkelijk is en dat is in mijn ogen het grootste nadeel.
Oordeel
Op zich is This is the Police 2 een vermakelijke game, maar de verwachting die je hebt komt niet helemaal uit. Het lijkt een politie/sheriff sim, maar het ontbeert de mogelijkheden die een simgame je zou bieden, vooral omdat de replay waarde laag is.
Zoek je een verhalende game, dan biedt deze game je door de management elementen misschien juist weer net niet genoeg het gevoel dat je wordt meegesleurd in een verhaal. Bovendien zijn sommige dialogen wel heel erg lang. Daarnaast is de game erg moeilijk en is replay-waarde erg laag omdat de game zo ontzettend gescript is en zowel de meldingen als de agenten die je tot je beschikking hebt dus bij elke nieuwe start exact hetzelfde zijn. Een voordeel van de game is dat de prijs van 30 euro schappelijk is.
