Na lang wachten is eindelijk de laatste expansion van één van de beste games van de afgelopen jaren uit. Ik heb het natuurlijk over The Witcher 3. In het laatste stukje dlc genaamd Blood and Wine, reizen we af naar het pittoreske Toussaint. Doet deze dlc de hoofdgame eer aan of gaat er water bij de wijn en kunnen we CD Project Red’s bloed wel drinken, of gaan we nog een keer verliefd worden? Je leest het hier!
Verhaal
Ik zal jullie heel eerlijk vertellen dat ik bij de release van The Witcher 3 totaal geen fan was van de game. Het was voor mij te moeilijk en ik kon niet in het verhaal komen. Ik heb de game toen verkocht, maar toen ik deze game een keer met hoge korting in de Xbox Store zag heb ik hem opnieuw gekocht. Aan de hand van tips die Rob me gaf begon ik toch in de game te komen en zo kwam het dat ik afgelopen januari een dikke anderhalve maand lang The Witcher 3 speelde en uiteindelijk ook nog de expansion genaamd Hearts of Stone. Ik heb nog nooit zo fout gezeten en jongens wat heb ik genoten van de avonturen van Geralt of Rivia.
Genoeg sentimenteel gedoe. Tijd voor het verhaal. The Witcher 3 begint pas echt na een ware achtbaan aan gebeurtenissen die de introductie van de hertogin van Toussaint inleiden. De duchess vraagt Geralt om hulp in de zoektocht naar een seriemoordenaar die Toussaint onveilig maakt en bekend staat als de Beast of Toussaint. Het wordt Geralt direct moeilijk gemaakt, want de commandant van de duchess ziet het niet zitten dat Geralt zich in de situatie mengt omdat hij dat een aantasting van zijn eer vindt. Daar komt bij dat Geralt een oude vriend tegenkomt die hem vraagt om de Beast of Toussaint met rust te laten. Keuzes zijn er direct in overvloed dus. Ik kan meer van het verhaal uit de doeken gaan doen, maar dan moet ik gaan spoilen en dat doe ik alleen bij onze redacteur Niels. Jullie gun ik gewoon een prachtige ervaring!
Sfeer
Wat direct opvalt in Blood and Wine is dat men sfeer opnieuw als prioriteit heeft gesteld. De omgeving van Toussaint is ongeveer net zo groot als Skellige en kenmerkt zich door een stuk meer groene omgevingen dan in Wild Hunt. Huisjes staan meer verspreid en je hoort een stuk meer vogeltjes fluiten. Toussaint is een gebied dat niet door de oorlog is aangetast en veel dorpjes gaven me het gevoel dat ik me in Frankrijk bevond. Juist deze sfeer die men hier neerzet zorgt er voor dat je geniet de game. CD Projekt Red legt de focus op detail. Van de prachtige zonsondergangen tot het wuivende gras. Ik zou willen dat meer games zich hier op zouden focussen, want het voelt echt als een vakantie!
Interface
Behalve het uitbrengen van de expansion heeft men The Witcher 3 ook een nieuwe interface gegeven. Zo is je inventory nu helemaal schermvullend en is de vertraging die je had bij het wisselen van tabs nu verdwenen. Het volledig vullen van het scherm zorgt er voor dat je items en teksten duidelijker leesbaar zijn. Ook is het nu mogelijk om boeken die je oppakt nu direct te lezen door op je rechterstick te klikken. Een welkome aanvulling aangezien je in het verleden eerst naar je inventory moest. CD Projeckt Red verdient van mij hierin een extra pluim. Er zijn namelijk maar weinig ontwikkelaars vandaag de dag die na het uitgeven van een nieuwe dlc nog zoveel moeite stoppen in het wegnemen van irritaties en een perfecte game nog verder perfectioneren. Goed bezig guys!
Game of Thrones
Wat me is opgevallen in Blood and Wine is dat er veel easter eggs naar Game of Thrones zijn. Zo is er een gevecht met een vrouw die me wel heel erg aan Brienne deed denken en moest ik vechten met iemand genaamd The Mountain. De leukste vind ik echter deze:
Conclusie
Misschien kijk je raar op, dit is geen lange review. Dat is in mijn ogen ook niet nodig, ik kan pagina’s vol gaan schrijven over waarom The Witcher 3 en zijn laatste stukje dlc zo geweldig is, maar ik ga ervan uit dat jij dat ook allang weet als je aan Blood and Wine begint. Blood and Wine is een goed voorbeeld hoe dlc hoort te zijn: lang, groot en ontzettend sfeervol. Eigenlijk is de titel mini-game meer van toepassing. Mocht je nog niet begonnen zijn, dan raad ik je aan om een paar dagen vrij te nemen en te gaan spelen. Het afscheid nemen van Geralt of Rivia is heel jammer, maar wel een ervaring die je bij zal blijven.
