Afgelopen week is The Pedestrian van een port naar de Xbox voorzien. De game is voor twee tientjes of via een Xbox Game Pass subscriptie te spelen. In deze review lees je of het ook jouw zuurverdiende knaken en tijd waard is.
Een goede puzzelgame voor tussendoor kan ik echt iedereen aanraden. En de Xbox kent een aantal pareltjes hoor! Games die een uurtje of vijf duren en met veel passie en creativiteit ontworpen zijn. Denk bijvoorbeeld aan games als Lost Word: Beyond the Page, A Juggler’s Tale of Arise: A Simple Story. Games die veelal ontwikkeld zijn door kleine studio’s met als doel om jou als speler een unieke ervaring te bieden. The Pedestrian valt in deze categorie: klein, maar fijn!
Puzzelen in een concrete jungle
The Pedestrian is primair een puzzelgame. In The Pedestrian wil je met een wc-poppetje (sorry, weet echt niet hoe ik het anders moet noemen) door de stad reizen. Om dit te doen maak je gebruik van verkeersborden, stoplichten, monitoren, elektrokastjes, enzovoorts. Tijdens jouw reis bezoek je verschillende plekken zoals een fabriek, een stadpark of de metro.
De levels zijn qua vormgeving schitterend weergegeven. De kleuren spatten van je scherm, de stad is levendig en de verschillende gebieden hebben allemaal hun eigen uitstraling. Als speler zul je het gevoel hebben dat je door een miljoenenstad als New York aan het reizen bent. Niet alleen qua visuals, maar ook qua geluiden. Het sounddesign zit meer dan prima in elkaar en past goed bij de omgevingen die je bezoekt. In combinatie met de soundtrack zul je al in het eerste half uur merken dat de sfeer er goed in zit.
De game excelleert in het neerzetten van een creatieve en sfeervolle puzzelwereld. Maar hoe zitten de puzzels in elkaar?
Als speler wordt je goed in de game geïntroduceerd. Je leert de basisprincipes van het puzzelen snel kennen en kunt dus ook vrij vlot na de openingsscene aan de slag. De puzzels beginnen makkelijk. Je moet bijvoorbeeld borden aan elkaar verbinden, waarna deuren openen en jij als speler weer verder komt in het level. De dealbreaker bij puzzelgames is vaak het ontbreken van een soepele besturing. De besturing van The Pedestrian zit prima in elkaar. Het is simpel en responsief en daar houden we van! En met we bedoel ik community member Evil Terrorr en ik. Deze review is mede met dank van zijn input opgesteld!
Steeds moeilijkere puzzels
Ieder level bestaat uit een aantal puzzels en introduceert nieuwe mechanics. Zo zul je gaandeweg ook borden kunnen verplaatsen, komen er trappen bij of moet je lasers zien te ontwijken. Ik vind de moeilijkheidsgraad ingewikkeld in te schatten. Ik heb zelf het gevoel dat de moeilijkheid soms met iets te grote sprongen tussen de levels omhoog gaat.
De toenemende moeilijkheid zit deels in het combineren van verschillende geleerde mechanics. Het is natuurlijk makkelijker als je alleen deuren met elkaar hoeft te verbinden. Het wordt moeilijker als je deuren moet verbinden, maar ook op de juiste route lasers moet zien uit te schakelen of knoppen moet activeren waardoor bewegende balken je meer bewegingsruimte geven. De ontwikkelaars brengen hier de nodige creativiteit ten tonele, waarvoor chapeau!
Toch verklaart dit mijns inziens niet geheel de toenemende moeilijkheidsgraad. Naarmate je namelijk verder komt, gaan de puzzels ook uit meerdere elementen bestaan. Je zult dan wat meer moeten schakelen tussen de puzzelmode (de optie die je aan zet om dingen met elkaar te verbinden) en de wat ik maar voor het gemak even gameplaymode noem (de optie om je poppetje binnen de puzzel voort te bewegen). In deze laatste modus ontbreekt een totaaloverzicht, doordat niet alle elementen van de puzzel op het scherm passen. De moeilijkheid neemt mijns inziens dus ook toe omdat je als speler sneller het overzicht zal verliezen. Ik had hier graag een in-/uitzoom optie toegevoegd gezien.
De puzzelmode heeft wel een totaaloverzicht van alle elementen. Het punt hierbij is echter dat het ook veel van je voorstellingsvermogen zal vragen. Soms wil je ook gewoon kunnen zien wat het verbinden van elementen voor impact heeft. Daar gebruik je de gameplaymode voor en juist in die mode kun je dus wat overzicht verliezen.
Daarnaast mist deze game mijns inziens een button waarmee je de puzzel kunt resetten. Met andere woorden: alle puzzelstukjes weer even terug op de originele plek kunt zetten. Of wellicht een modus waarmee je jouw laatste moves in chronologische volgorde ongedaan kunt maken.
Toch zijn de puzzels op de eindstreep goed te doen. De puzzels zullen nooit langer dan 15-20 minuten duren en daardoor blijf je als speler een gevoel van progressie houden. Voor de achievement hunters onder ons is het tevens goed om te weten dat het niet heel erg ingewikkeld is om de game te completen.
Conclusie
De ontwikkelaars van The Pedestrian hebben een creatieve puzzelgame naar de Xbox gebracht. De levels in deze concrete jungle zijn fraai ontworpen, sfeervol vormgegeven en in alle opzichten gevarieerd van aard. De besturing is toegankelijk en als speler wordt je op een fijne manier in de game geïntroduceerd. The Pedestrian zou als puzzelgame nog iets toegankelijker geweest zijn wanneer het mogelijk was geweest om in te zoomen of puzzels terug in default mode te zetten. Voor de prijs van twee tientjes haal je echter een prima game in huis die bovendien ook nog eens in de Xbox Game Pass te spelen is.
