Review: The Outer Worlds – Het begin van een epische franchise

Waar Bethesda en Bioware het afgelopen jaar in het RPG-genre het duidelijk af lieten weten, zou Obsidian Entertainment als underdog wel eens de lachende derde kunnen zijn. Met hun gloednieuwe IP, The Outer Worlds, hebben ze in ieder geval veel gamers nieuwsgierig gemaakt. Jou ook?

Soms heb je in een relatie dat je je niet meer volledig durft te geven. Je beschadigd bent geraakt en als gevolg hiervan niet meer onbevangen en met kinderlijk enthousiasme ergens opnieuw in kunt stappen. Nou, zo dramatisch was het nog (net) niet. Maar de kater van Fallout 76 en Anthem zit nog wel te etteren. Mijn mentaliteit richting het RPG-genre was dan ook van ‘hebbuh-hebbuh-hebbuh’ naar ‘eerst maar eens even zien’ bijgesteld. Desondanks heb ik met veel interesse het ontwikkeltraject van The Outer Worlds gevolgd na de aankondiging van de game tijdens de Game Awards van 2018.

Obsidian Entertainment

De ontwikkelaars van The Outer Worlds, Obsidian Entertaiment, ken ik van games als Fallout: New Vegas en South Park: the Stick of Truth. Eigenlijk geen reden voor wantrouwen, want de studio heeft een uitstekend cv. Bij deze Amerikaanse studio werken ongeveer 200 mensen.

Hoewel The Outer Worlds door Private Division wordt uitgegeven, is de studio recent door de Xbox Game Studios, in een tijdperk dat Microsoft een ware inquisitie door gaming landschap voerde en vele studio’s over heeft genomen, ingelijfd. Van Obsidian Entertaiment mogen we dus op onze Xbox de komende generatie nog wel meer verwachten en ik vraag mij dan ook af of The Outer Worlds een mooie aftrap van een nieuwe IP zou kunnen worden. Eentje waar we als Xbox-pleitbezorgers trots op kunnen zijn.

Het verhaal in The Outer Worlds

Laat ik eerst maar eens kort beginnen met wat voor type game The Outer Worlds eigenlijk is. The Outer Worlds is in de eerste plaats een RPG. In de tweede plaats wat mij betreft een sci-fi action-adventure game en in de derde plaats een first person-shooter. Nu is RPG een beetje een holle term aan het worden voor games waar iets van een skills- of ability tree aan is toegevoegd. Dus hoe zit dat precies bij The Outer Worlds?

In The Outer Worlds word je na 70 jaar door een humoristische en enigszins chaotische professor, die jou gedurende de game van instructies en context voorziet, uit een cryoslaap gehaald . Het doel wordt al vrij snel duidelijk. De planetengroep waar jij inwoner van bent, de Halcyon colony, wordt bestuurd door een groep corporate mensen met dictatoriale en ‘survival-of-the-fittest’-achtige trekken. Hier is onvrede over ontstaan en dat heeft als gevolg dat er verschillende groeperingen over de verschillende planeten verdeeld zijn te vinden. Hierover later meer. In ieder geval is het aan jou om informatie in te winnen en te achterhalen wat er precies aan de hand is. 

Jouw character maakt het verhaal

Het verkennen van de planeten en de inwonende groeperingen kan op verschillende eigenzinnige manieren en hangt sterk af van de speelstijl die je kiest. Na de korte introductie kun je namelijk een eigen character bouwen. Je kunt er al snel een uur mee bezig zijn, want behalve standaard dingen als geslacht en uiterlijk, kun je namelijk ook eigenschappen accentueren. Wil je de game meer in dialogen en overtuigingskracht spelen? Wil je intimideren? Ben je meer van hack-and-slash actie? Of juist guns blazin’? De keuzes die je aan het begin maakt zijn belangrijk, maar zijn niet alles bepalend. Gedurende de game kun je namelijk ook bij ieder level dat je upgrade een tiental nieuwe skills points inzetten op een flink scala aan persoonlijke vaardigheden. 

Maakt dit vervolgens echt iets uit voor de gameplay? Ja, behoorlijk! Hier zit écht de kracht van de game. De keuzes hebben direct en indirect gevolg voor de relaties in de wereld die je aan kunt gaan. Ook beïnvloedt het direct de mogelijkheden die je in dialogen en gameplay hebt. Heb jij jouw character meer gespecialiseerd in hacken? Dan heb je toegang tot delen waar anderen dat niet hebben. Heb jij meer geïnvesteerd in overtuigingskracht? Dan heb je in de dialogen veel meer opties om het gesprek naar jouw hand te zetten. Heb jij al je skills points ingezet om jouw character tot pathologisch leugenaar om te vormen? Dan kun je in hilarische dialogen menig inwoner in Halcyon alles laten geloven. 

Het upgraden van je character is echt heel erg vermakelijk, maar ook ingewikkeld. Je merkt namelijk al snel dat je keuzes daadwerkelijk impact hebben. Ik merkte dan ook dat ik ieder puntje dat ik in kon inzetten op een weegschaal ging leggen. Doe ik hier goed aan? Telkens vroeg ik me af: hoe wil ik de game verder gaan spelen? 

Een levendige wereld

Behalve dat The Outer Worlds je de mogelijkheid geeft om je character te bouwen zoals je dat zelf wilt, zijn er ook nog vele andere keuzes te maken. De wereld komt meer tot leven wanneer je de tijd neemt om af en toe van de hoofdmissies af te stappen en contact aan te gaan met verschillende NPC’s. Niet alleen krijgt het spel daarmee veel meer verdieping, het biedt ook de mogelijkheid om verschillende fracties en hun (politieke) motieven beter te begrijpen.

Dit maakt de keuzes die je in de game moet maken een stuk spannender en ingewikkelder. Welke fracties ga je supporten? En wie verklaar je de oorlog? The Outer Worlds is het type game waarbij je soms een paar minuten naar het dialogenscherm staart, voordat je een moeilijk en onomkeerbaar besluit gaat nemen. Ik houd van dit soort gameplay!

Lekker knallen met bizarre wapens

Het is echter niet alleen maar dialogen schermpjes en morele keuzes maken. De wereld in The Outer Worlds is verre van veilig met allerlei gemuteerde dieren en vijandige groeperingen. Je bent tussen de dialogen veel aan het reizen en dat gaat gepaard met actie. Shooter-actie, hack-and-slash, stealth. Je kunt zelf kiezen, maar aan vijandelijke gebieden ontkomen is er natuurlijk niet bij. En eigenlijk wil je dat ook niet. 

De actie-elementen zijn goed uitgewerkt. Je kunt uit een heel scala aan wapens kiezen: van hack-and-slash en snipers tot aan vreemde plasma guns en flame throwers. Alles is te upgraden en van mods te voorzien. Dus ook hierin is de keuzevrijheid enorm, maar overigens wel te overzien. Ook speelt het in first-person perspectief erg lekker. Uitdagend, maar op normal en hard modes te doen. Is het je toch even te moeilijk? In The Outer Worlds vind je een shit-load aan vreemde snoepjes, drankjes en andere mengseltjes, waardoor je tijdelijk even een boost genereren kunt. 

Niet alleen maar loftrompet

Er zijn ook best wel wat dingen op te merken aan The Outer Worlds. In de eerst plaats moet je van het insta-filter stijltje houden (sorry, weet echt niet hoe ik deze stijl beter kan uitdrukken). Grafisch is de game niet echt in topvorm. In 2013 had het prima volstaan, maar met de huidige standaard is het verre van te vergelijken. De personages zijn in visueel opzicht ook niet allemaal even fraai uitgewerkt en de facial animations zijn eveneens matig.

Hoewel The Outer Worlds een open-ended wereld biedt, hebben sommige planeten toch wel wat mogelijkheden om te verkennen en van het pad af te wijken. Een map als standaard op de interface had ik prettig gevonden. Nu moet je telkens door de tab menu’s heen. Daarbij komt dan ook nog eens dat er op verschillende momenten laadschermen zich aandienen. Op sommige momenten vond ik dat vervelend, omdat ik merkte dat dit het tempo uit de game haalt. Verder had ik het fijn gevonden als ik de grote van de dialogen schermen (erg klein) had kunnen aanpassen. 

Daartegenover staat dat ik weinig echte game breaking bugs tegen ben gekomen. De framerate, niet onbelangrijk bij een first-person shooter, stabiel is. En, het allerbelangrijkste, de game vooral heel veel plezier geeft om te spelen. 

Conclusie

Obsidian Entertainment heeft met The Outer Worlds een nieuwe IP neergezet waar menig RPG-fan helemaal op los kan gaan. In een levendige sci-fi wereld valt een hoop te verkennen, de nodige NPC’s te ontmoeten en zijn meerdere interessante verhalen te ontdekken. Hoe jij als speler daar invulling aan wilt geven kun je tot op zekere hoogte zelf bepalen door de uitstekend uitgewerkte character-driven verhaalvertelling. Dit maakt tevens dat de game een enorme herspeelbaarheidswaarde heeft, doordat je de game op meerdere manieren vanuit verschillende rollen kunt beleven. Enkele tekortkomingen vallen in het niets bij het aantal uren speelplezier dat je kunt halen uit The Outer Worlds. Mocht je alsnog twijfelen over een eventuele full priced aanschaf, wat de game wat mij betreft meer dan waard is, dan kun je The Outer Worlds natuurlijk ook gewoon checken in de Game Pass.