Afgelopen week is The Last Case of Benedict Fox exclusief voor de Xbox uitgekomen. Wat mag je van deze fantasierijke Lovecraftian Metroidvania verwachten? De redactie van XBNL heeft aan community member DM4S gevraagd om er eens even goed in te duiken en ons van een review te voorzien. Je leest zijn indrukken hier:
Toen ik afgelopen jaar de eerste beelden van The last case of Benedict fox voorbij zag komen bij de ID@xbox stream was ik meteen getriggerd. Wat zag dat er vet uit! Het had veel weg van Ori and the Blind Forest, een game waar ik destijds intens van genoten heb. Ik was dan ook zeer benieuwd of The Last Case of Benedict fox kon tippen aan deze andere Xbox Game Studios mega hit! Maar toen kwam net voor de release een combat trailer uit. Jongens wat zag dat er traag uit! Ik werd meteen een stuk minder enthousiast en kreeg mijn twijfels. Echter, nu, na 20 uur spelen, kan ik met een gerust hart concluderen dat Xbox Game Pass weer een diamant heeft weten te bemachtigen. Maar wel een hele ruwe! In mijn review leg ik graag uit hoe dat komt.
Om maar meteen met de deur in huis te vallen. De release van The Last Case of Benedict Fox is niet van een leien dakje gegaan. Mijn eerste drie á vier uur in de game heb ik namelijk met heel veel frustratie doorheen moeten ploeteren. Performance issues (zelfs in performance mode), bugs en kei harde crashes (dat is pech, twee uur aan gameplay weg) waren aan de orde van de dag. Ik wilde bijna de handdoek in de ring gooien maar gelukkig kwamen ontwikkelaars Plot Twist met een update die de performance issues nagenoeg verholpen heeft. Dat is het moment geweest dat de game bij mij is gaan groeien.
Benedict Fox
The Last Case of Benedict Fox start als jouw character Benedict Fox achtervolgt wordt over de daken na het stelen van een boek met informatie over je vader. Tijdens deze openingsscene leer je de basics van het spel kennen. Ook rijzen meteen de eerste vragen in je op: Waarom wordt je achtervolgt? Waarom zoek je jouw vader? En wat is die gedaante die in hemelsnaam in je zit? Na een telefoongesprek met een zekere Harry kom je aan in de grote Mansion die aan jouw vader toebehoort.
De Mansion is ook meteen je “thuisbasis” waaromheen alles zich afspeelt. Eenmaal in de kelder aangekomen vind je het levenloze lichaam van je vader en begint het speurwerk. Het verhaal speelt zich vooral af in de laatste gedachten van je vader en zijn vrouw. Deze limbo-werelden gevuld met monsters zouden zo uit de hersenspinsels van H.P Lovecraft kunnen komen. Het ontdekken van alle mysteries die zich binnen de muren van de Mansion hebben afgespeeld is op een leuke manier gedaan, waarbij de vele objecten die je vindt meer achtergrondverhaal vertellen over Benedict’s ouders, grootouders en de “sekte” waar ze bij zaten.
Prachtige werelden
De limbo-werelden die je betreedt zijn werkelijk prachtig vormgegeven. Als ik niet beter zou weten, zou ik bijna denken dat ik Ori and the Blind Forest aan het spelen was. Zo zijn er kamers en buitenlocaties waar veel kleuren aanwezig zijn in de vorm van prachtige bloemen of andere objecten. Daarentegen zijn er ook donkere, grauwe grotten waarbij je de kou en wanhoop bijna kunt voelen. Zoals gebruikelijk in een type game als deze, zijn er veel locaties. Deze zijn ingenieus aan elkaar verbonden en nodigen uit tot exploratie. Door het bemachtigen van nieuwe vaardigheden/wapens word je gestimuleerd om terug te gaan naar eerdere locaties. Dit backtracking is leuk gemaakt door de vele objecten die je kunt vinden in de wereld. In het begin denk je misschien “wat moet ik toch met al die zooi?”, maar als je vervolgens de NPC’s hebt ontmoet die zich een plaatsje in de Mansion hebben toegeëigend, wordt het duidelijk dat bijna ieder object wel een functie heeft. Zo worden ze gebruikt om je wapens te upgraden of zijn ze nodig om puzzels op te lossen.
Hier onderscheidt The Last Case of Benjamin Fox zich van concurrent Ori and the Blind Forest en krijgt het zijn eigen smoelwerk. De vele diverse puzzels zijn een leuke afwisseling van het vechten en platformen. Zo vind je vrij vroeg in het spel een Device (wat een goede naam zeg!) waarmee je symbolen kunt ontcijferen die gelinkt zijn aan cijfers en letters, zoals het Romeinse of Babylonische cijferschrift van vroeger. Gelukkig wordt je niet aan de hand genomen en mag je zelf uitvogelen hoe je de volgende deur, kist of blokkade kunt omzeilen. Gelukkig blijft het niet alleen bij cijferpuzzels; zo mag je ook een schaakspel voltooien, een piano bespelen of een raadsel oplossen met behulp van tarotkaarten. Stuk voor stuk zijn het leuke, niet al te moeilijke hersenkrakers.
Trage maar toegankelijke combat
Naast al het gepuzzel moet er natuurlijk ook gevochten worden. Helaas gaat het hier mis. Waar het platformen lekker soepel loopt, is de combat zo stroef als stront door een trechter. Het switchen tussen een Soft Attack en een Hard Attack werkt niet lekker. De Shield Potion is nutteloos omdat je na gebruik niet kan bewegen en 9 van de 10 keer als die afloopt je vol een klap in je smoel krijgt. Ook het gebruik van je Demon lijkt met vlagen een vertraging te hebben, waardoor je vaker geraakt wordt dan nodig zou zijn.
Je wapens en je trouwe Demon kan je daarentegen wel bij éénn van de NPC’s die je Mansion betreden, upgraden. Zo kan je bij de Weaponmaster, hoe kan het ook anders, je mes en pistool upgraden. Dan is er nog de Tattoo Lady die door middel van tatoeages jouw armen voorziet van een mooi inktlaagje en je Demon versterkt. Voor al deze upgrades zijn natuurlijk wel materialen nodig. Inkt mep je uit de vele monsters die je tegenkomt en voor het oprapen van de objecten krijg je Bits & Pieces die je kunt gebruiken voor het upgraden van je wapens.
Dan rest me nog één laatste puntje dat ik nog niet besproken heb, en dat zijn de accessibility features. The Last Case of Benjamin Fox is toegankelijk voor je moeder, je kleine broertje en zelfs je oma kan deze game spelen. Dit komt doordat je drie verschillende opties krijgt om in te stellen. Heb je zin in een uitdaging, dan zet je de game op 1-hit only stand (my cup of tea). Geen zin om je brein te breken over de puzzels? Dan zet je deze lekker op simpel. Zin om te zoeken naar items waar wil je niet weten waar je ze kan vinden? Ook deze instelling kun je aanpassen! Hiermee wordt de game flink toegankelijk gemaakt voor elk type gamer.!
Conclusie
The last case of Benedict Fox heeft me ondanks mijn twijfels goed weten te vermaken. De combat is zoals ik had verwacht te traag en whonky, maar maakt dit goed met een prachtige wereld en leuke puzzels. Door de stevige performance issues en crashes bij launch krijgt de game wel een volle punt aftrek. Ondanks deze flater kan ik de game van harte aanbevelen. Met een 15 tot 20 uur gameplay haal je een ruwe diamant in huis.
