Review: The Elder Scrolls V: Skyrim Special Edition

The Elder Scrolls V: Skyrim was één van de games van de vorige generatie consoles waar menig gamerhart van op hol sloeg. 11/11/11 was dan ook een magische datum voor velen. Wie weet heeft Bethesda daarom ook besloten dit verouderde succesnummer nog een keer uit te brengen.

Niet alleen een remaster

The Elder Scrolls V: Skyrim Special Edition is niet zomaar een remaster. De game heeft een heleboel grafische verbeteringen gekregen. Dat terwijl de game in 2011 al bewonderenswaardig mooi en levendig was gemaakt. Het zit hem vooral in de details, gras ziet er nu echt uit als gras. Waar het in 2011 wat meer weg had van een groene massa, lijkt het nu een stuk echter. Ook krijg je naast de originele game de drie DLC’s er gratis bij. Dawnguard, Heartfire en Dragonborn zijn dus bij de Special Edition ook in jouw bezit. Deze DLC’s heb ik nooit eerder gespeeld, dus dat was uiteraard ook weer extra leuk.

Ook heb je bij de Special Edition de mogelijkheid om met mods aan de slag te gaan. Dit geeft extra diepte aan het spel. Want hiermee zijn er extra questlines te spelen en nieuwe werelden te ontdekken.

De grafische verbeteringen

Het grootste plan van aanpak waren de grafische verbeteringen. Waar Skyrim in 2011 niet overal even mooi was uitgewerkt was ik nu toch echt verbaasd. Zeker in het begin van de game stond ik wel even versteld. Ik heb zelfs mijn Xbox 360 aangesloten om te kijken of het verschil nu écht zo groot was, of dat mijn herinneringen niet meer zo helder waren.

De geliefde Nord op de Xbox 360. De kleuren zijn een beetje flets, maar voor 2011 zag deze kerel er zeker goed uit.

En nu op de Xbox One. Vijf jaar later zijn de kleuren helder en de details op zijn gezicht erg mooi uitgewerkt. Chapeau!

En jawel, al bij de character creation was het echt een wezenlijk verschil. Ik keek mijn ogen uit toen ik zag wat Bethesda met de Nord heeft gedaan. Dit is in ieder geval een positief begin! Nadat je weg bent uit Helgen kun je zelf kiezen welke kant je op gaat. De main quest stuurt je richting Riverwood, maar mocht je daar geen zin in hebben dan kun je ook lekker je eigen plan trekken. Als je een stukje loopt verbaas je je steeds meer over de mooie grafische details. De weerspiegelingen in het water lijken levensecht en ook de stenen waar de straten mee zijn gelegd zien er prachtig uit. Helaas bleek dit niet overal zo te zijn.

De dungeons doen niet altijd eer aan

Hoe verder je komt in de verhaallijn, hoe vaker je dungeons in wordt gestuurd. Of je nu iemand moet vermoorden of een item moet zoeken, dungeons blijven maar op je pad komen. Helaas zijn de dungeons niet zo grondig aangepakt als andere delen van de game.
Dit betekent niet gelijk dat ze lelijk zijn, want de basis was natuurlijk al behoorlijk op niveau. Maar in vergelijking met andere onderdelen van de game kun je wel zien dat er minder aandacht is besteed aan de dungeons. Dit is niet alleen een probleem die je bij de dungeons ziet, ook zijn de interieuren van de huizen niet overal even goed aangepakt.

Voor de verhaallijn maakt dit natuurlijk niet uit, maar als je een Special Edition op de markt brengt moet er wel echt een groot verschil zijn met de oude versie van de game.

Wat mij betreft krijgt deze dungeon een dikke prima. Niet bijzonder mooi, maar ook niet afzichtelijk.

Ook de framerate is niet aangepakt

De Special Edition loopt heel soepel op 30fps. Af en toe zijn er een paar kleine dips te merken, maar verder is het heel prettig om te spelen. Wel vind ik het jammer dat ze dit niet hebben aangepakt. Volgens mij is het best haalbaar om de game op 60fps te laten lopen. Dit is wat een moderne console aan kan, dus waarom zou je die kans dan ook niet pakken? Het zou de beleving van de game een stuk fijner maken, het verhaal bestond al, dus deze extra moeite hadden ze best in de game kunnen stoppen.

Gelukkig zijn er ook goede dingen

Als Elder Scrolls fan in hart en nieren moest ik deze zaken wel even van me afschrijven. Ik vind het jammer dat Bethesda niet iedere kans heeft gepakt die ze konden benutten. Maar dat betekent gelukkig niet dat ze niet hun best hebben gedaan.

Het verhaal van Skyrim is uiteraard fenomenaal en daar hebben ze dan ook niet aan gesleuteld. Het is fantastisch dat je de DLC’s bij de game krijgt, zo kun je gebieden die je in het origineel niet hebt gezien ook nog ontdekken.

Whiterun ziet er werkelijk gelikt uit.

Over de laadtijden werd vijf jaar terug behoorlijk geklaagd. Dat was ook niet gek, want in de tijd die de game nodig had om je de dungeon binnen te laten had je op YouTube al kunnen bekijken hoe je de dungeon door zou moeten komen.

Dit heeft Bethesda dan ook goed aangepakt. De laadschermen zijn er nog steeds, maar ze gaan wel een stuk sneller door dan voorheen. Tuurlijk zou het fijn zijn als de laadschermen helemaal weg konden worden gelaten, maar het is nu een prima middenweg.

Ook hebben ze een fijn element van Fallout 4 naar Skyrim gehaald. Misschien ken je het wel, je kiest in het begin een Nord als character. Het is een normale man en what you see is what you get. Ik ben wat beter met een zwaard, dan met een pijl en boog. Dus zo ga ik dan ook het verhaal door. Halverwege de game begint het toch te kriebelen. Misschien moet ik ook maar een elf character aanmaken, dan kan ik toch iets meer met magie aan de slag. Alleen dan bleek het een eindeloze zoektocht om de saves van elkaar te onderscheiden als je weer even terug wilde wisselen. Daarom hebben ze nu (net als in Fallout 4) de saves per character opgeslagen. Zo staan ze gesorteerd bij elkaar en hoef je niet meer eindeloos te zoeken om je Nord terug te vinden.

Mods!

Wij Xbox-spelers hebben wat mods betreft geluk gehad. Voor ons zijn er nu al 1045 mods te downloaden. Die van patches voor de glitches gaan, tot het beschikbaar stellen van een Wolverine outfit. De PS4-spelers moeten het helaas doen met mods die alleen bestaande content van Skyrim gebruiken. Wel de bugfixes, maar geen Wolverine-kostuum dus. Het leuke is dat de mods een heleboel deuren openen. Naast de lachwekkende pakjes zijn er namelijk ook een heleboel mods die de focus leggen op nieuwe questlines.

Stel je voor, de wereld van Skyrim ligt aan jouw voeten en je mag er alles mee doen wat je maar kunt verzinnen.

Dan kun je er dus voor kiezen om My Little Pony’s als companion beschikbaar te stellen.

Maar je kunt ook al je fantasie op de vrije loop laten gaan en een enorme questline ontwerpen. (Falskaar)

Het eindoordeel

Skyrim blijft meer dan een fantastische game. Je wordt meegenomen in een indrukwekkend verhaal. Je hebt honderden uren aan gameplay (mocht je alle achievements willen halen). En de mogelijkheden zijn eindeloos. Of je nu als Nord, of als Elf aan de slag gaan, het is iedere keer weer een beetje anders.

Wat mij betreft is Skyrim meer dan de moeite waard. Mocht je de DLC’s nog niet hebben en de game toch wel een beetje missen, dan is de Special Edition zeker een aanrader om te kopen. Als je Skyrim nog nooit hebt gespeeld moet je nú richting de winkel gaan. Er is geen excuus mogelijk, dit is zeker iets wat je een keer moet meemaken.

Mocht je de game nog in je bezit hebben en ook nog een bijbehorende console hebben om hem op te spelen. Dan is de Special Edition zeker geen must. Ik heb ontzettend veel plezier beleefd aan de Special Edition, dat doe ik ook nog steeds. Maar ik ben als Elder Scrolls fangirl ook snel blij te maken.

Persoonlijk vind ik €50 erg veel geld voor een game die je misschien nog wel in de kast hebt staan. Dan kun je beter het stof van je Xbox 360 blazen en die nog een keertje aanzetten. Als je de DLC’s nog niet hebt gespeeld en je de liefde weer voelt opkomen kun je het beste kiezen voor de Special Edition. De DLC’s zijn namelijk €18,99 per stuk in de Xbox Store. De Special Edition is dan zelfs goedkoper.