Deze week zal The Dead Tree of Ranchiuna in de Xbox store verschijnen. Wij vroegen onze community member DM4S om zijn indruk over deze game met XBNL te delen.
Ik ben een groot fan van verhalende puzzelgames. Het oplossen van puzzels om zo weer verder te komen en meer van het verhaal te ontrafelen, geeft mij voldoening. Toen ik de trailer zag van The Dead Tree of Ranchiuna (TDTR) werd mijn aandacht dus al snel gewekt, want wat zag die game er op het eerste gezicht prachtig en interessant uit. Maar is de game ook echt zo interessant als dat ik hoopte?
TDTR is ontwikkeld door Tonguç Bodur en door Eastasiasoft uitgegeven. Een kleine greep uit het repertoire van Tonguc zijn games als Drizzlepath: Deja Vu, Lucid Cycle, Education en Nephise. Deze games hebben één ding gemeen met elkaar. Het zijn namelijk stuk voor stuk walking simulators met puzzel-elementen. TDTR past in lijn van deze traditie.
Terug naar je roots
In TDTR speel je een naamloze man die pas afgestudeerd is en terugkeert naar het dorpje waarin hij opgroeide. Bij aankomst kom je erachter dat het dorpje verlaten is en krijg je al snel de eerste visioenen te zien van wat er zich mogelijk heeft afgespeeld. De visioenen volgen het verhaal van een man die, net zoals jij, naar zijn geliefde en jeugdvrienden in het dorpje terugkeert. Naarmate je de omgeving verkent, ontrafel je steeds meer van de duistere taferelen die zich hebben afgespeeld.
Tijdens je wandeling door de omgeving wordt het verhaal uit de doeken gedaan door een narrator. De visioenen zijn allen van voice-acting voorzien. Hier schuilt meteen ook één van de grootste problemen van de game. De voice-acting is slecht. Niet een beetje slecht, maar van een kwaliteit van de ‘acteurs uit de film The Room’-slecht (zoek maar eens op YouTube). Dit veroorzaakte dat ik totaal niet meer in het verhaal van de game geïnteresseerd was.
Slecht uitgewerkte puzzels
Als we dan vervolgens gaan kijken naar hetgeen mijn interesse in de trailer had gewekt, namelijk de puzzelelementen, dan kan ik alleen maar teleurgesteld zijn. Er zaten welgeteld twee á drie puzzelmomenten in en deze bestonden enkel uit het omzetten van schakelaars.
De omgevingen zijn op het eerste gezicht mooi ontworpen, maar zo mooi als in bovenstaande trailer wordt het nooit. Het ene moment loop je langs een groot diep ravijn om vervolgens op een ander moment langs een kabbelend beekje te wandelen. De stukken hiertussen zijn lange bergpaden die prachtig zijn aangekleed met verschillende flora.
Naarmate de game vordert, kom je er achter dat de omgevingen eigenlijk steeds hetzelfde zijn. Dit zou geen probleem zijn als er ook iets te zien zou zijn. En hier kom ik bij het volgende minpunt van de game. De wereld is levenloos en natuurlijk wil de game je dat gevoel ook geven. Maar van mij hadden er, zoals in een goede walking simulator, vele objecten om te onderzoeken mogen liggen. Nu kom je sporadisch een geit of koe tegen die dan ook nog eens door de omgeving beweegt als of die op een setje schaatsen staat. Door de belabberde animaties in combinatie met de vele pop-ups die ik ervaarde ben ik niet over het visuele gedeelte van de game te spreken.
Het enige dat als muziek in oren klinkt is de achievementlijst
Het geluid in de game heeft zijn ups en downs. De muziek is prachtig en past goed bij de momenten in de game. De omgevingsgeluiden daarentegen hebben de neiging om te blijven hangen, waardoor je voor een groot gedeelte een hamerend geluid hoort dat uiteindelijk wel verdwijnt.
Als we naar de achievements gaan kijken, is dit weer een easy game in de categorie van hedendaagse indie uitgevers zoals Ratalaika, Xitilon en bovengenoemde Eastasiasoft. Alle achievements zijn te behalen door simpelweg de game te spelen. Dat einde bereik je in een uur of twee, waarna je nog de mogelijkheid krijgt om een enkele gesloten deur die je tegen kwam in de game te gaan openen.
Conclusie
Als puzzel walking simulator schiet deze game op alle fronten te kort. De wereld voelt levenloos en oninteressant aan. De enkele puzzel die je tegen komt is saai en inspiratieloos. En de voice acting is nog slechter dan dat van de gemiddelde schoolmusical. Ben je verder niet echt geïnteresseerd in het spelen van een goede game maar alleen maar op zoek naar easy gamerscore, dan kan je het beste wachten tot dat de game flink afgeprijsd is. Want het prijskaartje van 10 euro vind ik vrij fors voor wat je krijgt.
