We hebben er even op moeten wachten, maar na 7 jaar en een paar spin-offs is er dan eindelijk weer een volledig nieuw deel in de Tekken reeks. Is het een knock-out, of een laffe bitch slap?
Ik zet wel heel stoer in de intro dat we met een ‘nieuwe’ Tekken te maken hebben, maar eigenlijk is er verbazingwekkend veel hetzelfde gebleven. Dezelfde personages, hetzelfde vechtsysteem, hier en daar een nieuwe move. Maar is dat nou echt zo erg? Tekken heeft altijd een heerlijk vechtsysteem gehad. Elke knop op je controller bestuurt een ander lichaamsdeel, dus 2 knoppen voor je armen en 2 voor je benen. Nieuwelingen in de game kunnen met buttonbashen een heel eind komen hierdoor, terwijl veteranen er de bruutste combo’s mee kunnen maken. Dit systeem omgooien omwille van vernieuwing zou de game om zeep helpen en dat hebben ze dus ook niet gedaan.
Rage
Wel nieuw zijn de Rage Arts en Rage Drives. Rage activeert zodra je healthbar in het niveau ‘problematisch’ belandt. Ofwel, als je flink klappen krijgt en nog maar een beetje health over hebt. Zodra dit activeert kun je een Rage Drive of Art gebruiken. Een Rage Drive is een snelle combo met een hogere schade dan normaal. Een Rage Art is een vernietigende combo die je met RB kunt activeren. Deze techniek kan niet onderbroken worden door een tegenaanval maar je kunt wel nog steeds schade oplopen en dus verliezen. Lukt het je echter om deze techniek te raken, dan trap je op uiterst spectaculaire manier je tegenstander door het level heen en je doet een enorme bak schade. Het voelt zo lekker om op die manier een gevecht toch nog naar jouw hand te kunnen zetten. Heerlijk!
Puristen zullen zeggen dat dit een move voor de noobs onder ons is en daar hebben ze misschien ook wel gelijk in. Echter, de move is te blokkeren en wanneer je dus echt goed bent maak je de klus daarna alsnog af. Ik vind het een erg lekkere toevoeging.
Stages
Ook de stages waarin je vecht verdienen een pluim. Ze zijn lekker veelzijdig, het ziet er superstrak uit allemaal en veel stages hebben meerdere lagen. Dit houdt in dat je jouw tegenstander in sommige stages dwars door een balkon, muur of vloer heen kunt trappen om een nieuw gedeelte te bereiken. Andere levels hebben dat niet, maar die veranderen uit zichzelf dan weer. Een voorbeeld hiervan is een lift waarin je vecht die na de eerste ronde omhoog gaat. Hierdoor vecht je in de tweede ronde op een heel andere locatie.
Sowieso ziet de game er gewoon erg strak uit. Ik heb tijdens het vechten nergens een haperingetje gezien terwijl er toch wel heel veel tegelijk gebeurt op je scherm. Alles blijft echter strak en soepel in beeld en dit is wat mij betreft grafisch dan ook de mooiste fighter die je kunt halen momenteel.
Het Tekken gevoel
Het was best wel een tijdje geleden dat ik voor het laatst Tekken gespeeld had maar ik zat er zo weer in. Ik koos Hwoarang, mijn favoriet, en alsof ik de game vorige week voor het laatst had gespeeld ramde ik er de ene na de andere combo uit en was ik weer druk bezig om mijn Tekken rang te verhogen.
De game voelt nog altijd erg krachtig. Zo begint bij mij eigenlijk direct al de adrenaline te stromen als ik bijvoorbeeld Heihachi tegenover me heb staan. Die kerel straalt zoveel kracht uit en samen met de geluidseffecten en de visuele effecten wordt dit allemaal nog extra versterkt. Als je dan beide op het randje van knock-out gaan bent en je zet allebei een techniek in om het af te maken, dan helpt de game je nog een handje mee in de spanning door deze technieken in slow-motion af te spelen. Hierdoor zit je net even iets langer in spanning of je nou wel of niet eerst was. De daaropvolgende teleurstelling als je net te laat was of juist de euforie als je eerst was, dat is voor mij het Tekken gevoel.
Perfecte game?
Is er dan helemaal niks te zeiken over deze game? Qua gameplay niet echt. Wel vond ik de laadtijden bij het opstarten van een nieuwe battle vrij lang. Ook waren er online wel wat issues met het vinden van een match af en toe. Ook gooide hij me zo nu en dan ineens uit de lobby. Vervelend, maar niks dat niet snel opgelost zou kunnen worden.
Verder zit er veel content in om je characters te customizen. Dit kun je vrijspelen met prijzengeld dat je verdient in de diverse modes. In de Treasure Battle verdien je rechtstreeks items door een gevecht te winnen. Wel zijn de meeste van deze items erg Japans en dus dwaas, maar goed. Je hoeft ze niet te gebruiken.
Waar ik wel behoorlijk teleurgesteld in was, is de singleplayer content en dan met name de story modes.
Verhaal laat te wensen over
Tekken heeft een zeer rijke verhaallijn opgebouwd gedurende de jaren van zijn bestaan en dat zou allemaal samenkomen in deze game. Het einde van de Mishima verhaallijn. Ik ging er dus even lekker voor zitten. Wat volgde was een veredelde arcademode. Een verhaal dat vreselijk onduidelijk werd verteld en waar tegen het einde nog zoveel gaten in zitten dat een Zwitserse kaas er jaloers van wordt. Waarom heeft Jin bijvoorbeeld geen enkele rol in het verhaal? Hoe is Akuma vanuit het Street Fighter universum in Tekken belandt? En zo zijn er meer dingen. Jammer.
Gelukkig zijn er dan nog de character stories. Ik zag dat Hwoarang dit keer een eyepatch draagt en was dus benieuwd hoe hij hier aan gekomen is en of dit gewoon een fashion statement was of niet. Het begin is goed, een intro waarin uitgelegd wordt dat hij op zoek is naar Jin Kazama. Prima, de game begint en ik mag direct tegen Jin knokken. Ik versla hem, einde. What. The. Fuck? Slechts 1 battle? Ja dus. En geen enkele duidelijkheid over waarom hij nu een eyepatch draagt.
Ik weet dat niemand een fighter koopt vanwege het verhaal, maar dat het wel kan bewees Mortal Kombat 9 een aantal jaar geleden. Mede omdat Bandai Namco zo zwaar inzette op het verhaal met hun trailers kan ik niet anders dan teleurgesteld zijn over dit onderdeel.
Wat dan wel weer leuk is, is de gallery waar je alle filmpjes uit alle voorgaande Tekken delen kunt bekijken. Zo kun je in elk geval terugkijken hoe het allemaal begon.
Conclusie
Tekken 7 is een geweldige fighter. De game loopt snaarstrak, ziet er prachtig uit en zit vol met bakken content om je character aan te passen. Helaas laat de singleplayer content in de vorm van de stories nogal te wensen over.
Echter, wil je gewoon een goeie fighter en boeit dat verhaalgedoe je niet? Dan kun je deze game blind aanschaffen.
