Ik heb een groot zwak voor games met superhelden. Dus elke titel waar DC of Marvel in voorkomt, trekt gelijk mijn belangstelling. Dit keer was het de Suicide Squad waar we mee aan de slag konden. Gaat Harley Quinn de bal uit het stadion slaan of komt de game als een boemerang terug in je gezicht?
De naam Rocksteady als studio kennen we natuurlijk van de Batman Arkham games. Dus ze hebben enige ervaring met alle DC-helden en enige ervaring in het maken van een goede superhelden game. Wat kan er dan misgaan?
Waar gaat het eigenlijk over? Suicide Squad: Kill the Justice League draait om vier villains die tegen wil en dank ingehuurd worden om een aantal doorgeslagen superhelden (de Justice League) tegen te houden. In dit geval is het echt de dood of de welbekende gladiolen. De keuze is voor hen makkelijk. Al heeft de leider Amanda Waller van deze Task Force X andere plannen. Een rol die subliem gespeeld wordt door de bekende Debra Wilson (Star Wars Jedi). De aloude Brainiac heeft weer een plannetje gesmeed en omdat alle superhelden, op één na, last hebben van een virus waardoor ze aan de fout kant komen te staan, zit er voor Waller niets anders op dan Arkham Asylum te bezoeken en daar de meest beruchte criminelen in te schakelen. Niet voordat ze even een klein bommetje in hun hersenstam heeft geïnjecteerd.
Tijdens het spelen kan je per missie simpel wisselen van Villain. Elke personage heeft zijn eigen superkracht en is voor bepaalde missies meer geschikt dan de anderen. Om ze even voor te stellen: We hebben natuurlijk mijn all-time favoriet Harley Quinn, de altijd raak schietende Deadshot, de tokkie van het geheel Captain Boomerang en de outsider King Shark. Met deze helden speel je de campaign, die eigenlijk alleen een soort intro voor de endgame zou behoren te zijn. In het begin krijg je dan nog de toegang (door het bezoeken van een echt prachtig weergegeven DC-museum) tot wat bijzondere eigenschappen (de grappel van Batman, een gadget om zoals Flash in een flits van plek te veranderen, enz), en zo ga je de strijd aan.
Suicide Squad: Kill the Justice League is bedoeld als een third person coop-game waarbij je met z’n vieren allerlei missies uitvoert. Als je de vergelijking kan doortrekken, dan is de game een soort kopie van Marvel’s Avengers geworden. Alleen dan met DC-figuranten.
Laten we starten met wat er heel goed is aan deze game. De sfeer, de graphics, de voice-acting, de cut-scenes. De game vermaakt op dat vlak geweldig. Men heeft feilloos alle one-liners en grappen weten te raken en heeft een zeer goede motion-capture gebruikt om de gezichtsanimaties neer te zetten. De stemmen van alle hoofdrolspelers zijn spot-on. Ik kan mij kostelijk vermaken met dit verhaal en het tovert menige glimlach op mijn gezicht.
Harley over Boomerang: “how ever far ya throw him, he allways comes back right at ya”
Multiplayer
De game is bedoeld om samen met je vrienden de campaign en meer te doorlopen. Voor mij persoonlijk werkt dat niet zo. Zeker niet in een campaign. Het komt maar zelden voor dat je medespelers eenzelfde stijl van spelen hebben, wat vaak resulteert in één speler die 80% van de kills oppakt, twee die daar achteraan sloffen en eentje die nog even wil lezen wat er op dat bord staat. Dus solo is wel de manier voor mij. Dit is goed te doen. De andere villains ondersteunen je zoals het hoort en zelf knal je er gewoon tegenaan.
Om dit te doen krijg je een arsenaal aan wapens en gadgets die in de loop van het spel steeds uitgebreider worden. Ook dat is één op één gekopieerd uit Marvel Avenger’s en andere games in deze categorie. Het herrollen van de eigenschappen van wapens, de kleurcodes van wapens, extra abilities (zoals freeze) aan wapens toekennen en ga zo maar door. Het is wederom een woud van extra instellingen en als je naar de eigenschappen van een wapen kijkt, dan komt de term ‘LOI-cursus wapenkennis’ direct in je op. Het is veel te veel informatie. Zoveel dat ik het dan niet goed meer kan doorzien en dan schiet het wat mij betreft zijn doel voorbij.
Daarnaast is er natuurlijk weer een soort skilltree om jezelf te verbeteren en dat doe je per squadmember. Elke missie geeft aan welk lid een soort boost krijgt waarmee men je stuurt om verschillende helden per keer in te zetten. Een slim systeem wat ook goed werkt.
De combat zit best goed in elkaar, al moet ik zeggen dat ik soms ook wel in het donker aan het tasten was als een vijand op een bepaalde manier verslagen moest worden.
Het verhaal is er eentje in de categorie 13 in een dozijn. Niet bijzonder, niet diepgravend maar wat mij betreft heel erg onderhoudend. Meer heeft een game in deze categorie ook niet nodig. Laten we eerlijk zijn, moet er een diepere laag zitten in een ‘sla de vijanden in elkaar’-helden game? Het is, zoals eerder vermeld, geweldig leuk met veel humor en het speelt lekker weg.
Ben je klaar en heb je eindelijk Brainiac verslagen, dan gaat de endgame in werking. Dit werkt met seizoenen waarin we telkens nieuwe content zouden moeten krijgen. Het idee achter de endgame is best leuk verzonnen. Men maakt hierbij gebruik van de multiverse, oftewel het idee dat er meerdere parallelle werelden bestaan waarin hetzelfde maar dan net anders gebeurt. Ook iets wat we vaker tegenkomen in de superheldenwerelden. In dit geval bestaan er dus meerdere Brainiacs en in elke wereld ben jij de enige hoop op redding. De game stopt na het verslaan van je eerste Brainiac en dan is het wachten geblazen op de opening van het eerste seizoen. Het zal ongetwijfeld dan een herhaling van zetten gaan zijn. Iets wat in de base-game al gebeurt.
Conclusie
Het verhaal is vermakelijk, de personages herkenbaar, de humor lekker simpel en de voice-acting en motion capture geweldig. Daarnaast is het veel herhaling van zetten en missies. De endgame, dat moeten we nog gaan beleven dus dat blijft nog wat onbekend.
Ik probeer altijd een advies te geven over of je een game al direct moet aanschaffen of moet wachten (of hem helemaal moet overslaan). Ook hierin doe ik de gebruikelijke afdelingen waarin jij als speler zou moeten zitten om deze game wel leuk te vinden.
Ben je fan van DC, hou je wel van dit soort lootershooters en kan je eeuwig blijven doorgaan met dezelfde handelingen om net weer dat hogere leveltje te halen? Dan moet je het spel gewoon lekker halen. Zeker als je wat vrienden hebt die dit ook leuk vinden, zal je je er best mee vermaken.
Ben je wel fan van DC en hou je wel van de al op mijlen herkenbare verhaallijnen maar ben je er na de story wel mee klaar, wacht dan even totdat hij in de sale komt (of misschien in de Game Pass).
