In de digitale schappen van de Xbox Store is Steve Jackson’s Sorcery verschenen. Wij vroegen aan communitymember DM4S om deze game onder handen te nemen en de XBNL-achterban van een review te voorzien.
Pen & Paper Role Playing Adventures: wie is er niet groot mee geworden? Nou, ik niet, zal ik eerlijk zeggen. Vaak wordt dit genre gezien als obscuur en alleen voor “nerds”. Toch zijn er veel mensen die hier vele uren plezier uit halen. Een nadeel is vaak wel dat je dit met een groep mensen moet spelen. En laat nou niet iedereen hier de beschikking tot hebben (waaronder ondergetekende). Hier biedt ontwikkelaar Inkle met Steve Jackson’s Sorcery een uitweg. Deze game adaptatie kwam al in 2013 voor de IOS-systemen in hoofdstukken uit, waarbij het laatste hoofdstuk in 2016 het levenslicht zag. Nu, zes jaar later, komen de vier delen in een compleet pakket naar de Xbox.
Op zoek naar de Crown of Kings
Het verhaal van deze boeken gaat over een Analander die op zoek gaat naar de Crown of Kings in een wereld genaamd Titan. Deze wereld is gelegen op het continent De Oude Wereld. De Crown of Kings die, als je hem draagt magische krachten van leiderschap bevat, is gestolen door de slechte Archmage van Mampang Fortress. Het is aan jou de Analander om de Archmage te verslaan en de Crown of Kings te veroveren om zo een invasie van Analand te voorkomen.
Het verhaal wordt verdeeld over vier chapters. Iedere chapter vertelt een deel van de reis waarbij je begint in The Shamutanti Hills en je een weg naar Kharé probeert te vinden. Eenmaal aangekomen in Kharé begint je tocht in Chapter 2, waarbij je op zoek moet gaan naar de vier zinnen van een magische spreuk om de deur naar de Baklands te openen. Hier start Chapter 3 en zal je opzoek moeten gaan naar zeven Serpents die op weg zijn om de Archmage te waarschuwen voor jou komst. Aan jou dus de taak om deze te verslaan, zodat ze geen verslag uit kunnen doen. Chapter 4 is dan de grote ontknoping en climax van de voorgaande verhalen.
Keuzes maken
Je krijgt de keuze om elk van deze chapters los van elkaar te spelen of het volledige verhaal in één keer uit te spelen. De keuzes die je maakt komen in kleine mate voor in de volgende chapters. Hier had van mij iets meer mee gedaan mogen worden en wordt er nu hoogstens alleen een verwijzing naar de gebeurtenis gemaakt. Hoe vet zou het zijn geweest als je in Chapter 1 iemand zou verraden die je dan vervolgens in één van de volgende chapters zou wreken, waardoor je weer helemaal opnieuw moet beginnen. Dat zou ervoor zorgen dat je heel bewust met je keuzes om zou gaan. Het geheel lijkt nu weinig grote impact te hebben en dat is jammer.
Een groot “nadeel” (het is maar hoe je het bekijkt) in de keuzes die je maakt is ook de optie om te rewinden. Ben je niet blij met de uitkomst van je keuze dan kan je terug naar de stap waar het “fout” ging. Dit haalt toch wel spanning uit het spel (al is dit natuurlijk aan jezelf om te gebruiken of niet). Het verhaal daarentegen steekt uitstekend in elkaar en doordat er zoveel keuzes en paden zijn heeft de game een hoge herspeelbaarheidswaarde. Geen enkele speelsessie zal hetzelfde zijn.
Een platte bedoeling
Als we dan vervolgens kijken naar de gameplay, dan begint het avontuur met het kiezen van je personage. Helaas is de keuze hierin vrij beperkt. Je kiest uit man of vrouw, maar er is geen optie om bijvoorbeeld een class te kiezen. Eenmaal deze keuze gemaakt komt er een speelveld naar boven in de vorm van een middeleeuwse landkaart met bijbehorende tekeningen en benamingen. Links bovenin vind je jouw Stamina (is deze op dan is het game over), Goud (om spullen te kopen uiteraard) en Rantsoen (hiermee kun je stamina terugkrijgen).
De speelmap is leuk vormgegeven maar had van mij wat meer 2.5d gemogen. Nu is het vooral een platte bedoeling. Zou deze kaart ook de dorpen, steden en de diverse locaties omhoog hebben laten komen dan zag het er al stukken mooier uit.
Op de landkaart beweegt je personage zich voort doormiddel van een pion waarbij het lijkt alsof je op een groot speelbord speelt. Doordat de game een adaptatie is van een Pen & Paper RPG, wordt zo goed als alles doormiddel van tekst verteld. Alles wat je “ziet” in de game komt dus voort uit je eigen verbeelding.
Er zijn ook wat kleine spelelementen die illustratie krijgen, zoals battles en Swindelstones (een dobbelspel). Het vechtsysteem zelf stelt echter niet veel voor en bestaat vooral uit wie de hoogste Attackscore inzet wint het gevecht. Swindelstones is dan wel weer een geinig dobbelspel waarbij je moet raden hoeveel dobbelstenen er op tafel liggen. Geef je een goed antwoord dan moet de tegenstander een dobbelsteen inleveren. Vooral in Chapter 2 waar een casino is kan je er uren zoet mee zijn.
Conclusie
Overall is het spel goed in een game format gegoten. Het verhaal is interessant geschreven, maar doordat de game zoveel tekst bevat kan dit ook als saai aanvoelen. Keuzes hadden ook iets meer invloed mogen hebben. Een battle-systeem met meer diepgang was ook geen overbodige luxe geweest. Daarentegen kan je wel jezelf heerlijk in Swindlestones verliezen. Heb je net zoals ik niet een vaste groep waarmee je Pen & Paper RPG adventures kunt spelen dan is Inkle’s Steve Jackson’s Sorcery een prima uitkomst en zal je vele uren plezier beleven.
