South Park: Snow Day! is een 3D co-op game waarin je als de inmiddels bekende ‘New Kid’ in South Park speelt. Spelers sluiten zich aan bij hun iconische jeugdhelden Cartman, Stan, Kyle en Kenny en vieren dat de stad ondergesneeuwd is geraakt. Een leuk concept van de ontwikkelaars, maar hoe pakt het uit? Samen met Domingo en Matthew ben ik de wereld van South Park: Snow Day! ingedoken. Je leest hier de review:
South Park Digital Studios, de studio die je South Park: The Stick of Truth, South Park: The Fractured but Whole bracht, komt met een nieuwe game op de proppen. De studio heeft twee legendarische RPG’s uitgebracht. Ik wil niet zeggen dat daarmee de verwachtingen voor South Park: Snow Day! hooggespannen waren, maar op de redactie hadden we zeker wel zin om met deze game aan de slag te gaan.
Er zijn natuurlijk wel vergelijkingen te maken met de vorige games van de studio. Ook in Snow Day! kruipen we weer in de huid van de New Kid. Als nieuweling on the block word je door Cartman en zijn vrienden uitgenodigd om sneeuwvrij te gaan vieren en tegelijkertijd de ontstane chaos in South Park Elementary op te gaan lossen.
Voordat spelers naar buiten gaan en de eerste sneeuwballen werpen, mogen we ook in deze game eerst ons personage zelf vormgeven. Een redelijk basic character creator weet vervolgens een leuk South Park-personage te creëren. Niets ingewikkelds, maar leuk genoeg om toch even een paar minuten tijd aan te besteden. Uiteraard ben ik gegaan voor een mooie kale kop die ik met een kaboutermuts bedek en dan natuurlijk een volle baard. Het oog wil immers ook wat. Do is als veredelde straatgangster gegaan en Matthew’s personage zit nog in een identiteitscrisis, maar was met een eenhoorn op zijn hoofd desondanks goed te herkennen. Waarom ik op onderstaande screenshot per se rechts van hem moest staan, is me niet duidelijk, maar hier zie je in ieder geval de helft van de XBNL-redactie schitteren:
Co-op actie
Met Snow Day! hebben de ontwikkelaars gekozen voor een ander gameplaygenre. In The Stick of Truth en The Fractured But Whole kregen spelers een open-wereld singleplayergame voorgeschoteld in 2D met turn-based combat. Snow Day! is echter een 3D actiegame die draait om hack-and-slach combat en die tevens enige roguelike elementen kent. Spelers starten in een hub, waar zij met verschillende personages interacties kunnen hebben, upgrades kunnen kopen en hun skills kunnen uitproberen. Vervolgens gaan zij naar Cartman bij de war table om een level te selecteren.
Snow Day! kent vijf chapters, waarbij elk chapter ongeveer 30-45 minuten duurt, afhankelijk van de moeilijkheidsgraad die spelers kiezen en hoe obsessief zij in de levels naar resources zoeken. Elk level begint met een korte cinematic van 1 á 2 minuten, waarin het verhaal wordt geïntroduceerd. Vervolgens kunnen spelers twee kaarten kiezen. De eerste kaart gaat over een speciale aanval die je kunt uitvoeren, de zogenaamde ‘Bullshit’ kaart. Deze speciale aanval kun je een aantal keer in het level gebruiken. Een voorbeeld hiervan is dat je als speler een x-aantal seconden onzichtbaar wordt, waardoor je makkelijker vijanden kunt verslaan terwijl je tegelijkertijd jouw gezondheid kunt aanvullen. De tweede kaart is de power-up, die gerelateerd is aan jouw wapen. Tijdens elk level kun je vervolgens jouw power-ups verder upgraden.
De gevechten in Snow Day! voelen over het algemeen wat stroef aan, vooral bij het gebruik van ranged weapons. Gelukkig kun je in het menu wat aanpassingen maken aan de sensitiviteit van de beweging en de camera, wat enigszins helpt. Hoewel de besturing uiteindelijk wel went, voelt deze niet heel natuurlijk aan, vooral voor wat betreft de ranged weapons. Ook is er weinig variatie in de gevechten. Spelers kunnen kiezen uit drie melee wapens (twin daggers, a sword & shield, of battle ax) en een van de drie ranged wapens (bow & arrow, wizard’s staff, of een wand) om te gebruiken in gevechten. Hoewel er upgrades beschikbaar zijn voor elk wapen, begin je bij elk nieuw level weer op nul, en de upgrades veranderen niet echt de manier waarop de wapens worden ingezet. Snow Day is dus weliswaar een RPG, maar de gameplay komt toch vooral neer op eenvoudige hack-and-slash met weinig diepgang.
Ook de vijanden die je als speler tegenkomt, vragen weinig creativiteit en uitdaging. Het zijn veelal dezelfde kleine minions die met een paar klappen verslagen zijn. Dat doe je als speler niet één keer per level, niet tien keer, niet honderd keer, maar vele malen meer. Ik betrapte mezelf erop dat ik al snel in een inspiratieloze sleur kwam. Het hielp daarbij ook niet dat er tijdens de (te) lange levels geen verhaalvertelling wordt gegeven. Het verhaal in Snow Day! wordt aan het begin van ieder level voorgeschoteld en bij het treffen van de eindbazen, maar daar blijft het grotendeels bij. Ergens snap ik dat ook wel, want Snow Day! is een co-op actiegame en zodra je het level in geteleporteerd wordt, draait het natuurlijk om het verslaan van het level. Toch had ik er meer van gehoopt. Bijvoorbeeld door tussentijds wat cinematics te introduceren of verhalende dialogen tussen de co-op personages die verder gaan dan ‘zorg dat je niet door hun pijlen geraakt wordt’. Kortom, hoewel het verhaal en de dialogen die aan het begin worden gepresenteerd typisch South Park zijn, voelt het geheel erg summier aan.
Jouw personage kun je tijdens het level upgraden, waarvoor je TP (wc-papier) gebruikt. Dit is een echte South Park-knipoog naar de wc-papierschaarste die ontstond tijdens het begin van de pandemie. Gedurende het level vind je TP, waarmee je kaarten kunt kopen of opnieuw kunt trekken, waardoor je aanvallen krachtiger of unieker worden. Het idee is leuk bedacht, maar eerlijk gezegd heb ik niet echt gemerkt dat mijn speelstijl er drastisch door veranderde. Ook de keuzes die je kunt maken bij de upgrades zorgen niet echt voor wrijving of spanning. Je wordt gewoon ietsje beter en effectiever, maar dit was niet echt merkbaar voor mij. Daarnaast begin je ieder level weer opnieuw.
Als speler kun je ook Dark Matter verzamelen in ieder level, die je vervolgens in de hub kunt uitgeven aan permanente perks – een dertigtal om precies te zijn. Denk hierbij aan perks waarmee spelers de kans vergroten om meer TP te vinden, meer schade te doen of speciale kaarten te trekken. Maar ook hierbij geldt dat ik nauwelijks verschil in speelstijl kon merken.
Mooi en authentiek South Park sfeertje
Is er dan helemaal niets goeds over Snow Day! te bespreken? Misschien moet ik het iets nuanceren. Het is vooral zoeken naar elementen waar de game in uitblinkt. Snow Day! is geen slechte game en doet het op geen enkele manier echt fout of slecht. In de basis kan de game zelfs best vermakelijk zijn. Het is gewoon allemaal erg karig. Toch zijn er wel twee punten te noemen die me aanspreken.
Allereerst waren zowel Domingo, Matthew als ik onder de indruk van de vormgeving. South Park: Snow Day! ziet er goed uit. De personages zijn mooi en gedetailleerd weergegeven. De sneeuwwereld komt mooi tot leven en ziet er door het prachtige kleurenpalet en de uitstekende belichting zeer sfeervol uit. Wat dat betreft zullen spelers zich prima in het mooie South Park-universum ondergedompeld voelen.
Naast de visuele vormgeving, waren we ook onder de indruk van de verschillende bazen. Ieder level wordt met een baasgevecht verzilverd. De baasgevechten vinden in een typische arena plaats, te midden van een kenmerkende South Park-omgeving. De ontwikkelaars hebben voor deze gevechten veel uit de kast getrokken. Zo zagen de bazen er indrukwekkend mooi uit en waren ze zelfs enigszins uitdagend, met toffe aanvalspatronen en bombastische muziek. Meer dan in de lineaire levels werd tijdens deze gevechten wel enige creativiteit en samenwerking van de spelers gevraagd.
Tot slot wist de game qua prestaties ook voldoende te leveren. Er zijn momenten geweest dat we kleine bugs tegen zijn gekomen. Zo is Domingo wel eens uit het level gegooid en kon Matthew een keer niet door naar de volgende area, waardoor we het level opnieuw moesten starten. Dit zijn natuurlijk vervelende bugs, maar die waren zeer incidenteel. Over de gehele linie voelt South Park: Snow Day! wel als een game aan die af is. Wat overigens ook wel verwacht mag worden van een game die tussen de 4 tot 6 uur speelduur weet te bieden.
Conclusie
South Park: Snow Day is een prima tussendoortje in het universum van South Park. De game kent humoristische momenten en qua sfeer en vormgeving ziet het er allemaal prachtig uit. Enkele van South Park’s meest iconische personages komen voorbij, en liefhebbers van de franchise zullen ongetwijfeld op momenten van de game genieten. Er had echter beslist meer ingezeten. De verhaalvertelling had meer uitgediept kunnen worden, maar de voornaamste kritiek vinden we terug in de gameplay. De besturing voelt stroef aan, de RPG- en combat-elementen kennen weinig diepgang en de levels zijn eentonig en weinig uitdagend. Daarnaast is de game erg kort van stof, zelfs voor de gevraagde drie tientjes. Er had zowel qua combat als verhaalvertelling veel meer uit de fantasy-setting gehaald kunnen worden. Het is dan ook moeilijk om deze 4 tot 6 uur durende game aan te bevelen. Misschien wil je liever even wachten op een mooie aanbieding.
