Meestal sla ik indie-titels gewoon over, maar wanneer ze eruitzien zoals Skully met z’n koddige en gelijknamige hoofdpersonage, dan is mijn interesse wel gewekt. Speelt de game net zo goed als dat hij eruitziet?
De reden dat ik indie-games eigenlijk altijd oversla is een simpele: ik trek die jaren ’90 pixelstijltjes niet. Dat wil niet zeggen dat ik het niet knap vind wat zo’n onafhankelijke ontwikkelaar, vaak met een bijzonder klein budget, kan maken, maar ik ben nou eenmaal een verwende gamer die meer verwacht van de graphics op zijn Xbox One X.
Toen de eerste beelden van Skully voorbij kwamen rollen (pun intented) had ik echter wel direct interesse. Die beelden zagen er namelijk erg goed uit. Skully heeft een beetje een gemengd grafisch stijltje van realistisch en cartoony.
Je komt gedurende de game ook op behoorlijk diverse plaatsen zoals zanderige strandjes rondom allerlei kleine meertjes, rotsachtige bergpassen, donkere grotten en grotten die vol zitten met lava. Elk nieuw gebied is weer tof om te ontdekken en zit vol met nieuwe gevaren en puzzels die de kleine Skully op moet lossen.
Kleine schedel, grote avonturen
Skully draait om de strijd tussen vier goddelijke broers en zussen die midden in een onderlinge oorlog verwikkeld zijn die hun thuis-eiland in gevaar brengt. Elk van de broers en zussen vertegenwoordigd een van de vier elementen. De oudste broer is Terry en vertegenwoordigd het element aarde. Hij probeert wanhopig vrede te stichten met zijn broertje en zusjes, maar echt een succesverhaal wil dit nog niet worden.
Op een dag spoelt er een schedel aan op het eiland en met behulp van een poel met magische klei weet Terry de schedel nieuw leven in te blazen en samen gaan ze op avontuur om de strijd tussen de broers en zussen te stoppen.
Lekker blijven rollen
Skully is een platformer. Met het ronde schedeltje rol en spring je door de omgevingen om van punt A uiteindelijk tot punt B te komen. De weg daar naartoe zit echter vol obstakels. Zo zijn er diverse vijanden die je het leven zuur maken, meertjes die je over moet steken of paden die hoger liggen dan waar je eigenlijk bij kunt.
Gelukkig is Skully niet helemaal hulpeloos. Door de wereld heen liggen checkpoints in de vorm van poelen met magische klei verspreid. Bij die poelen kan Skully zichzelf transformeren in drie verschillende wezens met elk zijn eigen vaardigheden. Een van de eerste vormen die je vrijspeelt is een grote bruut die beresterk is en door muren heen kan beuken, pilaren omver kan gooien en vijanden kan vermorzelen.
Met een andere vorm kan Skully juist weer heel snel rennen, hoger springen en blokken verplaatsen. In het begin van de game kabbelt alles lekker voort, maar hoe verder je komt hoe lastiger de obstakels worden. Dan moet je van de verschillende wezens ook hun vaardigheden gaan combineren om verder te kunnen komen.
De game laat zich prima besturen. Skully reageert lekker direct en ook goed strak. Waar je wel rekening mee moet houden is het feit dat Skully rond is. Je bestuurt dus feitelijk een balletje. Zolang het oppervlak waar je je over voortbeweegt vlak is merk je daar weinig van, maar zodra er hellingen om de hoek komen kijken wordt alles wel lastiger. Ook springen van een klein platform naar een ander klein platform kan uitdagend zijn, zeker wanneer ook hier een helling geïntroduceerd wordt, of wanneer de boel omringd is door water of lava, maar het voelt zelden oneerlijk.
Later in de game kwam ik wel eens een obstakel tegen waarvan me gewoon niet duidelijk werd wat de bedoelde oplossing was en waar ik uiteindelijk langs ben gekomen op een manier waarvan ik dacht: “dit is vast niet zoals het bedoeld was”. Gelukkig gebeurde dit maar zelden en was het niet heel storend.
Lekker vrolijk
Ondanks dat het verhaal niet heel vrolijk is, is de rest van de game dat wel. Ik had al verteld dat de game er grafisch gewoon goed uitziet. De verschillende omgevingen zijn lekker divers en kleurrijk en zowel Skully als de verschillende vormen die hij kan aannemen zien er heerlijk koddig uit. Ditzelfde geldt ook voor de vijanden die je tegenkomt.
De muziek in deze game verdient ook een pluim. Die is namelijk zowel vrolijk als avontuurlijk en past zich goed aan de omgeving aan. Een deuntje op een vrolijk strand met heldere blauwe meertjes klinkt ook daadwerkelijk lekker vrolijk en wanneer je door een donker grot rolt is de muziek ook minder aanwezig. Als je een indruk wilt van hoe dit klinkt, check dan even de trailer bovenaan in deze review.
Tussen de levels door wordt de game aan elkaar gepraat door middel van cutscenes. Dit zijn stilstaande plaatjes, maar wel met volledige voice acting. Die voice acting is trouwens prima en past volledig in de stijl van de game. Lekker koddig en bij vlagen ook ontzettend grappig.
Conclusie
Ik kan het er lang en breed over hebben, maar Skully is gewoon een ontzettend leuke platformer. Het grafische stijltje is mooi en lekker kleurrijk, de muziek is heerlijk vrolijk en ook de voice acting is goed voor elkaar. Daarnaast is Skully ook een lekker koddig personage en zit de game vol humor.
De game speelt ook lekker weg met eenvoudige en strakke controls en, zeker later in de game, uitdagende obstakels en puzzels. Dit is een titel waar je doorheen speelt met een grote glimlach op je gezicht, om daarna op zoek te gaan naar meer van dit soort indies.
