Twee pareltjes uit het Xbox 360 tijdperk zijn opnieuw voor de Xbox Series uitgegeven. Sam & Max: Save the World en Sam & Max: Beyond Time and Space Remastered kwamen afgelopen periode uit. Destijds hele toffe verhaalgedreven point-and-click games, waarvan we aan community member Eddie gevraagd hebben om te beoordelen of deze games, met de release van de remasters, ook de tand des tijds goed doorstaan hebben. In deze review van beide games lees je zijn bevindingen:
In 2009 kwamen er op de Xbox 360 twee onverwachte titels uit. Het waren de games van Sam & Max. Zowel het eerste deel, Sam & Max Save the World, als deeltje twee, Sam & Max Beyond Time and Space, werden uitgegeven. Voor wie er niet bekend mee is: deze games zijn op de stripverhalen van Steve Purcell gebaseerd. Eigenlijk zijn ze van zijn broer, Dave Purcell, die in zijn vroege jaren serieuze strips over de detectives Sam & Max tekende. Steve pestte zijn broertje continue door deze strips/verhalen te parodiëren en komisch te maken. Uiteindelijk kreeg Steve als verjaardagscadeau de rechten op de stripfiguren.
Oude tijden herleven weer
Maar waar gaan Sam & Max ook alweer over? De context van beide games moet je als volgt zien. Sam & Max zijn twee freelance detectives die vanuit een vervallen gebouw in New York allerlei waanzinnige zaken oplossen, met uiteraard de nodige wijsneuzige opmerkingen die daarbij horen. Sam (de hond met een Fedora op zijn kop) is de zelfbenoemde intellectueel van het tweetal. Hij gebruikt vaak lange zinnen met zelfverzonnen ingewikkelde woorden. Max (het konijn) is de narcistische en zwaar agressieve partner die alles op wil lossen door met zijn trouwe revolver die hij altijd bij hem draagt (maar waar laat ie dat ding?? Dat kan waarschijnlijk maar beter altijd een mysterie blijven) te schieten.
Remasters van deze games…waarom?
Dit was letterlijk de eerste gedachte die door mijn hoofd schoot. Waarom een remaster van de games? De oude games speelden heerlijk weg en zijn tot op de dag van vandaag ook via Backwards Compatibility op de Xbox One en Series S|X te spelen. Dus, let’s see.
Bij het opstarten van de game Sam & Max: Save the World (en ook bij het tweede deel Sam & Max Beyond Time and Space), worden de mensen die al bekend zijn met de games, meteen weer teruggevoerd naar het gevoel van een goede 12 jaar geleden. Je speelt een set van kleinere zaken die per hoofdstuk worden doorleeft. Qua locaties schiet je van het Witte Huis tot een casino tot een VR wereld. Op het eind blijken al deze kleine hoofdstukjes samen te komen en één verhaal te vormen. Maar daar zal ik, omwille van spoilers, verder niets over los laten
Sam & Max: Beyond Time and Space heeft uiteraard een net iets andere verhaallijn, maar de opzet is hetzelfde. Korte, ogenschijnlijk op zichzelf staande, hoofdstukjes, die later samenkomen tot één verhaal. Je gaat onder andere van de Noordpool (Hello Santa with a Shotgun) naar Paaseiland en Hel.
Rondom beiden verhalen is er dus vooralsnog weinig nieuws onder de horizon. Maar goed, remasters hebben zelden als doel om nieuwe of aanvullende verhalende content toe te voegen. Wat is er dan wel veranderd?
Wat opvalt bij het spelen is dat alle characters en de omgevingen een stevige grafische opfrisser hebben gekregen. De characters liggen veel dichter bij de oorspronkelijke cartoons dan in de Xbox 360 games. Doordat ook de omgevingen en de schaduw/licht partijen zijn aangepakt, ziet het geheel er een stuk beter uit.
Soepelere controls en heldere sounds
De point-’n-click controls werken (in ieder geval voor mijn gevoel) ook iets beter dan in de originele games. Je kunt nu met de navigatiepad gemakkelijk tussen de objecten wisselen, zonder dat je bang hoeft te zijn er één te missen. In de oude games was het op sommige momenten aanklooien met de controls om terecht te komen op het item waar je naar op zoek was.
Ook zijn er ook wat verbeteringen op het gebied van het geluid doorgevoerd. De soundtrack (van Jared Emerson-Johnson) is enigszins gewijzigd en met vijf extra tracks uitgebreid. Deze sluit perfect bij de cartooneske opzet van deze game aan. Ook is de voice-actor van Bosco gewisseld. De reden waarom kan bediscussieerd worden, maar ook de nieuwe voice-actor zorgt voor een goede stem van het character.
Tja, point-’n-click…
De Sam & Max games zijn typische point-’n-click games. Je selecteert waar je naartoe wilt gaan en wat je wilt bekijken. Je opent je inventaris om iets te combineren en je gaat door bizarre woord- en tekstpuzzels heen. De gameplay in deze serie werkt enorm goed. Alles is simpel te benaderen, er zitten geen bugs en glitches in de game en de game is lekker bizar en wacky.
Als ik één minpuntje moet benoemen van de game(s), dan is het dat je per hoofdstuk eind credits voorgeschoteld krijgt. Deze zijn niet te skippen. Wat mij betreft een gemiste kans om dat op te schonen. Ik begrijp volledig dat je alle artiesten de credits wilt laten toekomen die ze verdienen. Maar voor de flow van de game, had ik dat als één blok aan het eind van de game gedaan.
Om de games ten volle te kunnen waarderen, is het wel fijn als je de Engelse taal behoorlijk goed onder de knie hebt. Veel woordgrappen zijn onvertaalbaar en komen alleen in het Engels tot hun recht. Zo is het kantoor van Sam & Max in New York bijvoorbeeld gevestigd op de kruising van Straight en Narrow. Ander voorbeeld is het beroep van Bosco. Hij is de eigenaar van de lokale “Inconvenience Store”. Zo zit er nog veel en veel meer in de game. Fijn hierbij is dat er wel ondertiteling kan worden aangezet. Je bent dus niet alleen afhankelijk van het gesproken woord, maar kunt ook meelezen. Maar ook dit is wederom in het Engels.
En tot slot natuurlijk de achievements
Er is geen online multiplayer of co-op beschikbaar. Dit betekent dat je de game volledig in je eentje kunt doorlopen en dus niet afhankelijk van andere bent voor het completen.
Elke game biedt 12 achievements om uit te pluizen en te unlocken. Voor elke episode krijg je een achievement. Daarnaast zijn er nog achievements voor specifieke acties die je per episode moet doen. Soms zijn die best obscuur, dus de achievementhunters kunnen wel eens lang bezig zijn (of moeten terug grijpen op eerder geschreven walkthroughs). Qua tijdsduur ben je wel een uurtje of 10 a 11 per game onderweg. Een flinke investering, maar een beetje inspanning voor je gamerscore is niet verkeerd.
Conclusie
Deze games zijn geweldige point-’n-click games met een grote dosis humor. Binnen het genre zijn dit dan ook de betere games. Voldoende gameplay, die ook nog eens goed uitgewerkt is. Is het iets nieuws? Nee. Het zijn dezelfde games als de Xbox 360 versies, maar dan met mooiere graphics en beter geluid. Voor de nieuwe gamers van dit genre een must-have. Voor degenen die deze games al hebben gespeeld op de Xbox 360 blijven het leuke games, maar niets nieuws onder de horizon. Kortom, om terug te komen op een vraag die ik in het begin van deze review heb gesteld: waarom Remasters van de games? Ik kan er geen duidelijk beeld bij krijgen. Ja, ik vond het leuk om ze weer te spelen, maar dat had voor mij niet middels de Remasters gehoeven.
