Weet Saints Row ons zoet te houden in het open wereld genre, of slaan ze de plank met de recent uitgebrachte reboot volledig mis?
Het komt niet heel vaak voor dat ik een review van een game met gemixte gevoelens schrijf. Het is bij mij meestal duidelijk goed of slecht. Ik was met deze reboot van Saints Row al achterdochtig vanaf het begin, oftewel ”eerst zien en dan geloven”. Nadat ik dit nieuwste deel heb uitgespeeld, zat mijn gevoel er helaas niet ver van af.
Saints Row speelt zich af in de nieuwe stad Santa Ileso wat een Mexicaans tintje heeft in combinatie met het Wilde Westen. Het leek mij gepast om alles op een rijtje zetten op de manier van The Good, The Bad and The Ugly.
The Good
De ontwikkelaars van deze Saints Row hebben de sprong gewaagd om een reboot te maken en dat was achteraf een hele goede keuze. Je start helemaal opnieuw met je eigen gemaakte Boss en met jouw drie vrienden Eli, Neenah en Kev richt jij de Saints op. Dit gaat uiteraard niet zonder slag of stoot en het is goed om te zien dat elk personage ook wel zijn eigen motivatie heeft om de Saints op te richten.
De reboot brengt een nieuwe stad. Santa Ileso zit vol Mexicaanse tintjes, woestijn, maar ook een downtown met skyscrapers en districten à la Las Vegas. Het ademt sfeer en ik heb ook nog nooit zo veel detail in een Saints Row gezien. In de stad wordt veel gepraat, zijn er veel objecten, spelen zich soms situaties af dat NPC’s tegen elkaar zijn gebotst, of dat er een ambulance bij is gekomen. Het leeft dus meer dan ooit tevoren en dat is een fijne ontwikkeling.
Je kan jouw Boss weer heel uitgebreid aanpassen en er worden zelfs personages nagemaakt die je ook gewoon kant en klaar kunt downloaden en dan zelf nog kunt aanpassen. Sterker nog, als je jouw Boss hebt gemaakt, kan je daarna voortdurend jouw personage via een knopje in de telefoon aanpassen. Dus je hoeft niet naar een kliniek of naar een kledingzaak om alles aan te passen. Je kunt on the fly alles veranderen en dat is heel fijn! Als je eenmaal jouw Boss hebt gemaakt, dan begint de game met een situatie die zich in de toekomst afspeelt, want jij gaat erna een paar weken terug in de tijd om het verhaal te beleven wat er vooraf ging. Het is een stijlelement die we vaker zien, vooral in films. Het werkt hier op zich ook wel prima.
Het verhaal wordt typisch op z’n Saints gebracht en dat wil in dit geval zeggen dat het dialoog vooral grappig en weinig diepgaand is. Er komen oneliners voorbij die niet zouden misstaan in Duke Nukem en hoe jouw Boss er ook uit ziet, je blijft toch een beetje een domme kracht die liever alles kapot maakt i.p.v. strategische keuzes overweegt. Afijn, we hebben niks anders gehad in Saints Row, dus geen verrassing.
Wat ook geen verrassing is, is dat je het weer opneemt tegen drie andere ‘gangs’ of eerder twee gangs en één corporate bedrijf. Het gaat om de Idols (gang), Los Panteros (gang) en Marshall (corporate bedrijf). Ze zijn leuk gemaakt met originele pakken, maar ze voelen ergens gejat uit andere games of zelfs uit eerdere Saints games.
Als de Saints eenmaal een eigen plekje hebben, kan je aan de gang met het veroveren van de stad en dat gebeurt o.a. met het kopen van businesses. Denk aan Insurance Fraud (jezelf tegen auto’s aan werpen voor geld), Jim Rob’s Garage (auto’s fixen voor Jim), Food Trucks (andere food trucks stelen uit de stad), Castle Kraken (een hilarische cosplay sidequest verhaal met Eli) en nog veel meer. Als je eenmaal een business koopt, dan kan je ‘m ergens in de stad neerzetten en aldaar ontgrendel je nieuwe missies. Heb je de missies gedaan? Dan gaat jouw inkomen per uur omhoog en kan je uiteraard weer nieuwe businesses kopen. Het grote verhaal hangt niet samen met het wel of niet kopen van deze businesses, wat een gemiste kans is, maar daar over later meer. Ik heb erg veel lol beleefd aan de missies die bij de businesses horen. Het is dus echt een geslaagde toevoeging aan de game en een leuke manier om gebieden in de stad te veroveren. Het verslaan van vijanden in deze gebieden doe je trouwens ook met een nieuwe toevoeging, namelijk skills. Je kunt skills en perks ontgrendelen die jij in jouw game goed kunt gebruiken. Het gaat om bijv. finishing moves, extra granaten gooien, een soort Falcon Punch geven aan iemand etc.
In dit nieuwe deel van Saints Row zit ook lekkere muziek. De radio is divers en met een flinke line-up aan bekende artiesten gevuld! Je kunt ook te voet luisteren naar de muziek via je telefoon, zodat je geen radio hoeft te missen. Of als je echt specifieke nummers leuk vindt, dan kun je die apart in een lijst toveren. Erg handig! Een andere welkom toevoeging is dat je de headquarters van de Saints kunt vullen met collectibles. Die krijg je via missies, maar kun je ook in de wereld fotograferen om vervolgens in jouw kerk te zetten. Dit geeft toch een leuk tintje aan het geheel.
Tot slot. Co-op kan je gedurende de hele campaign doen en het slaat jouw progressie op. Als je dan een eigen game start, dan krijg je de optie om de missie te skippen. Zo hoef je niet dingen dubbel te doen. In co-op is het vooral leuk om alle activiteiten te doen met een breed scala aan wapens. De wapens zijn overigens niet zo origineel en excentriek als in deel 3.
The Bad
Het team van Volition heeft de goede keuze gemaakt met de reboot en een paar leuke personages en gameplay elementen toegevoegd. Dat gaat helaas met een heftige lijst aan bugs gepaard. Het is maar een paar keer echt game brekend geweest, maar het haalt je wel uit de ervaring. NPC’s die op een brug boven je spawnen in een missie, een kledingstuk wat er voor zorgt dat je bijna naakt op straat staat en allerlei andere kledingstukken raar op elkaar reageren (lees: glitchen of alle kleuren resetten), een menu in de wardrobe van de Saints wat er voor zorgt dat je niet meer terug kunt (op ‘B’ drukken werkt dan niet), de ondertitels lopen niet synchroon met de scène, in je kerk zie je mensen dansen zonder muziek, soms hoor je in een scène überhaupt geen muziek… de lijst gaat maar door.
Hoewel Saints Row dus een reboot is, voelt het allemaal erg bekend aan en ook een beetje last-gen. Natuurlijk is de wereld mooier en is er meer detail, maar we hebben het allemaal al een keer gezien. Nog een reden dat het last-gen aanvoelt, is omdat er allerlei technische glitches zijn waardoor de belichting vaak niet klopt, of juist maar op 2 meter afstand echt volledig wordt ingeladen. Het voelt een beetje als de tijd van de Xbox One waar er niet genoeg RAM of processorkracht was om het echt goed aan te pakken. Daarna kwam de Xbox One X om ons eindelijk van die beperking te verlossen.
Je hebt in deze Saints overigens 5 modi operandi voor de graphics. Dat is 4k en die is qua frames niet te doen (op de Series X, de krachtigste console op de markt!). Daarnaast heb je 1440p met maximale kwaliteit (incl. raytracing voor ambient occlusion) of maximale frames per seconde. Nou, op maximale kwaliteit zie je ook wel meer detail, maar je gaat dan alsnog terug naar zo’n 35 tot 45fps. Maar je kunt ook nog gaan voor 1080p met maximale kwaliteit met zeer beperkte raytracing of wederom maximale frames op 1080p. Ik heb zelf gekozen voor 1440p met maximale frames zodat alles wel soepel loopt en het toch nog enigszins scherp op mijn 4k scherm oogt.
En de graphics van deze game? Het is een awkward mix van Xbox One kwaliteit en juist weer superscherpe en mooie omgevingen met prachtige belichting en detail. Het is soms een beetje alsof je cartoony poppetjes in een realistische open wereld ziet.
Naast het technische verhaal, zijn er een paar rare keuzes gemaakt. De grootste rare keuze vind ik wel dat je het verhaal sneller hebt uitgespeeld dan dat je dingen in de stad voor jouw businesses hebt ontgrendeld. Het is geen vereiste om bijv. het maximaal aantal businesses te hebben alvorens je bij het eindpunt van het verhaal komt. Wat is het resultaat? Nou, dat ik het verhaal al uit heb voordat ik überhaupt nog de hele linkerkant van de map heb gezien. Ik heb misschien 1000 stappen gezet in de Las Vegas districten en het downtown gebied en ik zag de credits al rollen. Waarom? Waarom zou je de toevoeging van businesses niet juist integreren in je verhaal? Waarom zou je niet specifieke verhalen bouwen voor Las Vegas en downtown? Raar.
The Ugly
Nu komen we bij The Ugly en dat is wellicht toch wat persoonlijker. Naast de visuele glitches die ik al heb genoemd, vind ik dat de besturing van auto’s en het richten op vijanden gewoon lelijk is aangepakt. Driften met je auto staat gelijk aan Dancing On Ice, want je maakt een bocht zo groot als een keerkring. Druk je je rem in? Dan heb je een soort versnelde inparkeer actie. Daarnaast is auto-aim leuk met 1 vijand, maar als je er meer op je scherm hebt dan wordt het toch wel zeer vervelend om te schieten in deze game en laat dat nou net een groot deel van de gameplay zijn.
Het rijden en schieten zijn dus zaken die niet helemaal goed uit de verf komen, maar het zijn wel dingen waar je aan went als je een paar uur in de game onderweg bent. De voertuigen in de game zijn verder hartstikke tof, maar het is dus echt wennen.
Wat ik verder ook ‘lelijk’ vind is dat je allerlei situaties ziet in de stad. Je ziet bijvoorbeeld iemand met een ambulance, of twee NPC’s hadden een botsing. Het is echter alleen maar een diorama. Er gebeurt verder niks. Het is niet zoals in GTA5 dat de hele situatie zich uitspeelt. GTA5… die game uit 2013!
Conclusie
Zoals ik al aangaf is dit een review met gemixte gevoelens. Objectief gezien is er gewoon een hele lijst aan zaken die niet goed zijn, maar in de ervaring met het spel merk ik dat ik het gewoon heel erg naar mijn zin heb en van de nieuwe stad Santa Ileso geniet. Ik vind het leuk om alle businesses te ontgrendelen en alle aparte missies er voor te doen. Ik zou daarom liever het team willen feliciteren met het opnieuw uitvinden van Saints Row. Maar de kwaliteit is op technisch niveau helaas zwaar beneden peil, vooral in deze generatie van de Xbox Series X|S.
Gameplay gaat altijd nog boven graphics en met deze Saints Row zit het qua fun en activiteiten echt wel snor. Als je alles gaat doorlopen met een maatje van je in co-op, dan wordt alles nog leuker.
