Een game die ik al vele malen uitgespeeld had en dus kon dromen. Zou de remake net zo gaaf zijn en me wederom de stuipen op het lijf kunnen jagen? Met die vraag stapte ik opnieuw de wereld van Resident Evil 2 in.
Vele jaren geleden maakte ik kennis met een horrorspelletje dat over zombies ging. De game had vaste camerapunten, een zogenaamde tankbesturing en hij wist me de stuipen op het lijf te jagen. De vele zombies, het gebrek aan ammo, de puzzels die je op moest lossen om verder te komen en gewoon de hele strijd om alleen al te overleven. Ik was direct fan van Resident Evil 2.
Ik heb de game dan ook op alle mogelijke platformen in bezit gehad en gespeeld. De originele PlayStation, de Nintendo 64, de Gamecube en ook op de PlayStation Vita heb ik de game nog altijd. Resident Evil 2 scoort hoog op mijn lijstje favoriete games ooit. Toen Capcom aankondigde dat ze een remake gingen maken van deze topper was ik dan ook als een kind zo blij. Deze moest ik hebben! Maar zouden ze het bij Capcom voor elkaar krijgen om datzelfde gevoel als toen weer op te roepen?
Compleet nieuwe game
Een remake maken van een Resident Evil titel is iets wat ze bij Capcom al eens zeer succesvol gedaan hebben. Het origineel is namelijk al eens opnieuw opgebouwd voor de Gamecube en is tegenwoordig ook gewoon op de Xbox One te spelen.
Wat ze bij het origineel dus gedaan hebben is de basisgame nemen en hem helemaal opnieuw opbouwen, maar dan met verbeterde graphics en hier en daar een nieuw gebied met een paar nieuwe puzzels. Ik had er vrede mee gehad als Resident Evil 2 dezelfde behandeling had gekregen, maar Capcom is een stap verder gegaan en heeft gewoon een compleet nieuwe game gemaakt. De characters, de setting en het verhaal zijn min of meer gelijk gebleven, maar verder is alles nieuw.
Wat als eerste opvalt zijn de graphics. Man, wat zien die er absurd goed uit zeg. De verlaten autowrakken, gebouwen die in de brand staan, de regen die valt en alles zeiknat maakt, verlichting, het ziet er werkelijk prachtig uit. Ook de zombies zien er gruwelijk uit. Ze zijn dood, half verrot en bebloed en soms missen ze delen van hun lichaam. Mocht je onverhoopt het loodje leggen dan wordt ook dit erg bloederig in beeld gebracht. Ja, het is echt afschuwelijk, maar ook fantastisch om naar te kijken.
Nog steeds doodeng
Wat naast de graphics ook direct opvalt, is de camera. Waar je in het origineel nog vaste camerapunten had, kijk je nu over de schouder van Leon of Claire mee. De bijbehorende besturing is daardoor ook veel soepeler dan de ouderwetse tankbesturing die het origineel had. Schieten gaat nu ook veel soepeler, omdat je zelf kunt richten en dankzij het over-de-schouder perspectief heb je nu ook meer overzicht over de gangen van het Raccoon City politiebureau.
Maar, doet dit alles geen afbreuk aan hoe eng de game dan is? Nou, nee. Dit is namelijk heel slim opgelost. De grote open ruimten zijn bezaaid met barricades die de overlevenden gemaakt hebben om de monsters buiten te houden. Hierdoor heb je niet direct alle hoeken en gaten in de smiezen en, nog veel belangrijker, niet een mooie open route waar je relatief veilig langs kunt wandelen.
Een andere oplossing die de makers hebben bedacht is net zo simpel als geniaal. Ze hebben het licht uitgedaan. Hierdoor zijn veel ruimten zo donker als de nacht en moet je vertrouwen op je zaklamp. Die doet zijn werk prima, maar je kunt er nooit de hele ruimte in één keer mee verlichten. Als je dan weet dat er nog een zombie moet zijn, of misschien zelfs wel zo’n klote-Licker, dan kun je je voorstellen dat dit behoorlijk zenuwslopend kan zijn.
Wegrennen voor zombies is er ook niet bij. Waar je in het origineel nog weg kon vluchten door simpelweg een andere kamer in te rennen is die optie in de remake verdwenen. Zombies en andere, veel engere, gedrochten kunnen ook door deuren heen beuken en volgen je gewoon terwijl jij met je laatste kogels en restje health een veilig heenkomen probeert te vinden. Ja, deze game is echt nog doodeng!
Ssst, wat was dat?
Ook op het gebied van geluid zit Resident Evil 2 fantastisch in elkaar. Wanneer je over straat loopt hoor je de regen neerkletteren. Ook hoor je in de steegjes en de verlaten gebouwen de zombies geluid maken. Eenmaal binnen wordt het pas echt griezelig. Alles kraakt, wind en regen beuken in op de ramen, zombies schuifelen door de donkere gangen en op andere verdiepingen hoor je ramen breken. Je kijkt werkelijk constant om je heen om te achterhalen waar dat lawaai nu weer vandaan kwam.
Ik kan je dan ook aanraden om de game met een goeie headset op te spelen. Op die manier kun je jezelf helemaal onderdompelen in de griezelige sfeer.
Survival horror
Zelfs met de nieuwe camera en besturing is Resident Evil 2 nog steeds een survival horror game. Je zou kunnen denken dat met dezelfde besturing als in Resident Evil 4, de gameplay ook meer die kant uit zou neigen, maar niks is minder waar.
Ja, je kunt handmatig richten en headshots maken of ledematen wegschieten, maar de zombies zijn bijzonder hardnekkig. Een zombie zonder benen zal zichzelf gewoon over de grond voorttrekken om je alsnog te bijten. Een paar headshots dan? Dat een zombie gaat liggen na een dosis lood in zijn ondode kop betekent niet dat hij ook blijft liggen. Je weet nooit wanneer ze echt dood zijn, totdat hun hoofd als een rijpe puist ontploft. Tel daarbij op dat een zombie zelden alleen is en dat ammo en health-items behoorlijk schaars zijn en je weet dus dat je niet met een actiegame te maken hebt.
Overleefd? Ontsnapt? Do it again
De campaign van Resident Evil 2 is niet overdreven lang. Het verhaal met Leon speel je in ongeveer 6 tot 8 uur uit. De verhaallijn van Claire duurt net zo lang. Dit kan iets aan de korte kant aanvoelen, maar deze lengte is voor dit soort games eigenlijk gewoon prima. Vaak duren ze net te lang en raakt de game zijn charme en creepyness kwijt tegen het eind. Maar met de lengte van Resident Evil 2 heb je daar geen last van. Wil je echter alles uit deze game halen en het complete verhaal meemaken, dan kun je jezelf ook nog wagen aan de 2nd run.
Terwijl je namelijk met Leon door het met zombies overladen politiebureau heen rent op zoek naar een manier om te ontsnappen, beleeft Claire gelijktijdig haar eigen avontuur. In 2nd run speel je dat verhaal. Voelde je jezelf net weer een beetje op je gemak omdat je de layout een beetje begon te kennen en je weer een beetje weet waar alle benodigde voorwerpen liggen? Nou, die kennis kan allemaal zo het putje in. Voorwerpen worden verplaatst, de volgorde waarin je bij bepaalde ruimtes komt is compleet veranderd en ook vijanden zitten op andere plekken. Kortom, het is wederom een zenuwslopende rit. Oh, en mocht je met Claire zijn begonnen, dan is er uiteraard ook een 2nd run met Leon beschikbaar. Dat zijn dus 4 verschillende runs door de game heen.
Conclusie
Resident Evil 2 is een remake zoals een remake hoort te zijn. Het is herkenbaar voor de fans, maar ook totaal gemoderniseerd zodat nieuwkomers er ook zonder de nostalgische gevoelens zo in kunnen stappen.
Behoor je net als ik tot de groep veteranen die het originele deel meerdere malen uitgespeeld heeft? Ook dan nog verrast deze titel je. De layout van de oude locaties, puzzels en belangrijke voorwerpen zijn allemaal op de schop gegaan. Je oude vertrouwde RPD voelt weer hartstikke bedreigend aan en jezelf veilig voelen doe je eigenlijk nooit meer en dit is echt verschrikkelijk knap gedaan door Capcom!
Dit is een titel waarvan ik zeg: kopen! Zou Capcom al bezig zijn met een remake van Resident Evil 3: Nemesis?
