Wat krijg je als je het Soulslike-genre combineert met het Shooter-genre? Dan krijg je Remnant II! De ontwikkelaars van Gunfire Games hebben ons met het vervolg van Remnant: From the Ashes op het puntje van de stoel gekregen. In zowel positieve als negatieve zin. Hoe? Je leest het in de gezamenlijke review van redacteuren Matthew en Rik.
Er valt veel te zeggen en te schrijven over Remnant II en dat gaan we ook zeker doen. De ontwikkelaars hebben een kunstwerk geleverd, met hier en daar wat ruwe randjes, maar over-all zeer de moeite en tijd waard! Echter, dat we de game gaan aanbevelen, komt niet door de sterke start. Deze soulslike third person shooter gaat je niet aan het handje nemen. Heerlijk natuurlijk voor de spelers die in games als Elden Ring genoten hebben door op verkenning uit te gaan en van de ene in de andere verbazing te vallen. Minder heerlijk voor de spelers die de voorganger Remnant: From the Ashes gemist hebben, minder bekend zijn met het genre en zich dus de eerste paar uur van de game (al dan niet hardop) afvragen ‘what the fuck’ er in deze game aan de hand is. Een vraag die zonder voorkennis wel iets duidelijker wordt naarmate de game vordert, maar qua introductie in de game geen schoonheidsprijs verdient. En dan zijn er nog de vele mechanics, upgrades, builds en meer. ‘Kijk maar wat je er mee kunt’, ‘zoek het ff lekker zelf uit uit joh’, lijkt het motto te zijn geweest.
Trage start
Remnant II kent een trage start. Er is weinig introductie in de game, in het verhaal en in de wereld. Zeker als je Remnant: From the Ashes niet gespeeld hebt dan zal het je snel duizelen. Waar het in Remnant II in het kort op neer komt is dat de Root de wereld zoals we haar kennen aan het overnemen is. De Root is een vorm van corruptie en vijandige wezen en deze Root is een aantal decennia geleden een halt toegeroepen, maar is weer terrein aan het winnen. De samenleving staat op het punt volledig uit elkaar te vallen en op dit punt kom jij als speler natuurlijk om de hoek kijken. Jij moet aanwijzingen gaan vinden om de Root te verslaan en zodoende ga je een vijftal werelden verkennen om hierin te slagen.
Hoewel de introductie in de wereld beter had gekund, is de verhaalvertelling in de loop van de game aanzienlijk beter. Er is veel informatie te vinden, er worden goed uitziende cinematics voorgeschoteld en er zijn dialogen die meer inkijk geven. Qua verhaalvertelling groeit Remnant II en zo dus ook onze belangstelling voor de game. Ben je nieuw in de wereld van Remnant en dit type games? Check op YouTube wat filmpjes over de lore en de wereld van Remnant. Het is de moeite waard en maakt de eerste uren toegankelijker bij een game die op sommige momenten onvergeeflijk kan zijn.
Ondanks de trage start, zijn er wel een aantal zaken te noemen die direct de aandacht weten te trekken. Eén van de dingen die deze game bijzonder maakt is dat de speler na de tutorial in een random startlocatie begint. Zo kun je terechtkomen in bijvoorbeeld Losomn, Yeasha of N’Erud. En ook dan is er nog een kans dat je in een compleet ander gebied terechtkomt in de desbetreffende werelden. De game is als het ware een aaneenschakeling van random gegenereerde werelden, wat wilt zeggen dat afhankelijk van hoe je in de wereld start, mede kunt bepalen in welke gebieden je komt en welke type Quests je tegen gaat komen.
Het risico is natuurlijk dat bij een dergelijke designkeuze de werelden generiek aan zullen voelen, maar dat is absoluut niet het geval. Remnant II kent prachtig ontworpen gebieden, waarover later meer. Waar het wel toe leidt is dat iedere speler een compleet andere ervaring voorgeschoteld krijgt. Geen wereld is hetzelfde. Een goed uitgewerkt idee dat bovendien uitnodigt om de campagne vaker te doorlopen omdat je telkens weer iets anders krijgt. Zo kan je bijvoorbeeld in je eerste playthrough van dezelfde wereld een compleet andere Questlijn krijgen die uitkomt op een Worldboss die je de tweede keer niet tegenkomt.
Na het uitspelen van een wereld, speel je de optie vrij om een aparte adventure mode te starten van die wereld. Wat dit inhoudt is dat je dan een seperate save hebt van je campagne en save voor je adventure. Op die manier kun je met jouw charachter de uitgespeelde wereld opnieuw ontdekken in een andere configuratie om zo andere geheimen te ontdekken en andere bosses te verslaan en zo ook andere loot kunt vinden. Bij beide modes heb je de optie om zowel de campagne als de adventure mode te ‘rerollen’. Dat wilt zeggen dat als je een configuratie hebt waarbij je niet de Quest hebt die je zoekt of dat je de worldboss al verslagen hebt je het complete verhaal om kunt gooien zonder dat je je progressie verliest. Zo behoud je al je vrijgespeelde items en kun je lekker verder gaan met loot verzamelen en de boel upgraden zonder continu alles over te doen. Dit houdt de game fris en nodigt uit voor maximale exploratie, want deze game kent een hoop geheimen en bijzondere puzzels die verborgen zitten, maar hier komen we later op terug.
Archtypes
Het rerollen van werelden is niet de enige manier om de game fris en fruitig te houden. Als speler kun je ook verschillende Archtypes kiezen. Dit zijn de verschillende classes die de game te bieden heeft. Deze classes hebben allemaal hun eigen unieke Loadout en armor sets en ook hun eigen unieke perks. Zo kun je kiezen uit de Challenger: een close range class die veel focus legt op defense, een sterke shotgun en perks en skills heeft die close combat complimenteren. De Handler is een class die een companion heeft in de vorm van een trouwe viervoeter. Deze class richt zich vooral op de assistentie van je companion. Deze trouwe viervoeter kan bijvoorbeeld de aandacht trekken van je vijanden zodat je zelf wat meer ademruimte krijgt. Ook is er de Hunter-class, de class waarmee Rik gestart is. Deze class is vooral gericht op afstandsaanvallen en het taggen van enemies in je omgeving zodat je een beter zicht hebt van waar je vijanden zitten. Ook hebt je natuurlijk de Medic. Deze class, zoals de naam het al weg geeft, is veelal gericht op het overleven en healen. De verschillende classes nodigen uit om verschillende speelstijlen te proberen en zijn daarnaast complementair aan elkaar, waardoor je in co-op een leuke dynamiek krijgt.
En dan is er tot slot de Gunslinger Archetype, de class waar Matthew het merendeel van de tijd mee heeft doorgebracht. Deze class kun je later in de game vrijspelen door naar alle verhalen van Mudtooth te luisteren die je in Ward 13 kunt vinden. Deze class legt de focus op een echte wild west gunman waarbij je perks en skills gericht zijn op het vergaren van extra ammo en snellere reloads, zodat je langer in combat kunt blijven en minder snel zonder ammunitie komt te zitten. Deze class maakt de eerste paar uren toegankelijker qua moeilijkheidsgraad, mede omdat de speler dus niet vaak zonder kogels komt te zitten.
Op den duur speel je ook de mogelijkheid vrij om je huidige Archtype te combineren met een tweede Archtype. Op die manier kun je een hybride build creëren waardoor je skills kunt combineren. Echter is het wel zo dat je een nieuwe Archtype eerst vrij moet spelen, je bent dan al een behoorlijk aantal uur op weg in de game.
Omgevingen
Het oog wil natuurlijk ook wat en Remnant II weet dit te bieden. We kunnen eindeloos veel screenshots hier posten (en dat gaan we dus ook gewoon doen!) van de prachtige werelden die de ontwikkelaars gecreëerd hebben. Want dit verdient wat ons betreft extra aandacht!
Neem nu Losomn, een vervallen wereld die zo uit Bloodborne had kunnen komen. Deze locatie is een samenvoeging van de Dran, een vampierachtig uitziende populatie en de Fae (een soort van fallen angel achtige groep). Doordat deze twee werelden zijn samengevoegd is er chaos ontstaan en verwarring. Zo loop je van het ene moment in de sombere straten van Losomn en het andere moment in een prachtig paleis van de Fae.
Eén van de andere werelden waar je als speler komt is Yaesha, een prachtig groot bos met oude ruïnes van een uitstervende beschaving die al jaren heeft gevochten tegen de Root en deze strijd vrijwel volledig heeft verloren. Yaesha is goed te beschrijven als de wereld van Pandora van de film Avatar alleen dan wel een corrupte versie van die wereld door de Root.
Vervolgens heb je N’Erud, een wereld die – als we het zouden moeten vergelijken – het meest weg heeft van de game Scorn. Het is heel grauw en het is omringd met mist. In alle gebouwen waar je in loopt zijn ruimtes gevuld met capsules waar de Drzyr in zitten. Echter lijkt het erop dat deze wereld stervende is en de Dryzyr die uit de capsules komen lijken wel een schim van zichzelf en gedragen zich als breinloze zombies. Een wereld die je qua spanning op het puntje van je stoel brengt.
En dan is er nog het Labyrinth, Root Earth en Ward 13, waarbij deze laatste wereld als centrale hub fungeert, van waaruit je naar de verschillende werelden kunt reizen. Een plek waar de mensheid een sanctuary hebben opgebouwd in het kader van veiligheid en hoop. In welke volgorde je de werelden voorgeschoteld krijgt kan per speler verschillen.
Gamen zonder zijwieltjes
Op het gebied van gameplay merk je dat het Souls genre wel van invloed is geweest op hoe het spel speelt. Zo kun je bijvoorbeeld niet gaan lopen run en gunnen want dan zul je merken dat als je omringt wordt je heel snel dood gaat. Het is van belang dat je probeert zoveel mogelijk vijanden op afstand te houden of je moet zorgen dat je een getimede rol uitvoert. Echter werk je met een stamina balk dus je kunt niet blijven rollen en je zult dus op moeten passen dat je niet zonder stamina komt te zitten met een vijand voor je neus.
Een pluspunt van de game is de soepele performance, responsieve en sensitieve shooter-actie. Hoewel redacteur Rik na de 30e keer dood gaan, nog probeerde de controllers de schuld te geven, lijkt dat toch een verloren race. Remnant II speelt soepel, de shooter-actie voelt gewoon ontzettend goed aan. Ga je dood? Dan ligt het toch echt aan je skills, je build, je timing of andere factoren die je zelf in de hand hebt. Sorry, Rik!
De moeilijkheid van de game wordt niet alleen bepaald door de stevige vijanden en met name pittige bosses. Er is ook een voortdurende schaarste aan resources, zoals ammunitie. Je gaat hier echter al snel je speelstijl op aanpassen. Zo zul je bijvoorbeeld zwakkere vijanden het beste kunnen verslaan met melee, zodat je je ammunitie bespaart in de hoop dat je vijanden ammunitie laten vallen. Je maakt voortdurend risico-inschattingen. Ook moet je een goede overweging maken met je uitrusting. Want op je uitrusting zit een gewicht en hoe zwaarder je bent bepaald ook hoe goed je kunt ontwijken en hoeveel stamina het ontwijken kost. Remnant II is dus een typische game waarin je als speler voortdurend concessies aan het doen bent, om uiteindelijk de ultieme build te hebben en speelstijl te creëren. Daarin wordt wel voortdurende aanpassingen van jou als speler gevraagd, want iedere wereld en biome is weer anders.
Zoals velen weten heb je tegenwoordig regelmatig in games dat je handje vastgehouden wordt en dat je gestuurd wordt naar waar je moet zijn. Dat is in deze game maar zeer minimaal aan de orde. Zo heb je in deze game geen waypoints, geen compass en minimale uitleg van wat je huidige objective is. Echter biedt de game wel middelen om je een beetje te helpen zodat je je eigen niet compleet verloren loopt. Zo kun je op de map duidelijk zien wat eventuele zijpaden zijn en wat main quest paden zijn en of je deze al hebt explored of niet. Op deze manier stuurt de game je toch nog een beetje in de juiste richting zonder expliciet te vertellen waar je heen moet of wat je in de gebieden moet doen. Over het algemeen zul je echter veel zelf moeten uitzoeken. De game nodigt dan ook uit om flink te exploreren en door de mooie werelden en veel verschillende soorten biomes en vijanden is dit een absoluut genot.
Tijdens het exploreren kom je veel nieuwe dingen tegen. Nieuwe vijanden, nieuwe items, nieuwe quests. Wat de game je niet vertelt is waar sommige items voor dienen. Zo kun je bijvoorbeeld een quest item oppakken die niet voor de main quest is maar voor een optionele side quest en zelfs dan is het mogelijk dat je deze item op meerdere locaties maar eenmaal kunt gebruiken en je een andere reward kunt krijgen afhankelijk wat je er mee doet. Maar, het goede nieuws is natuurlijk dat je adventures kunt rerollen. Met de reroll hoef je dan ook geen items mis te lopen die je graag zou willen hebben. De herspeelbaarheidswaarde van de game is groot!
De game zit bomvol met geheimen
Remnant II kent onwijs veel geheimen die je moet vinden door middel van een verborgen pad of je moet verborgen missies volbrengen waarbij je dan weer speciale wapens of andere items kunt vinden. Zo kun je ook compleet nieuwe classes vrijspelen die weer een hele ander manier van spelen geven zodat je nog meer type builds kunt proberen. Met andere woorden de game nodigt uit om te exploreren en de beloning kan enorm zijn! Het is dan ook een game die moeilijk is om weg te leggen, want je zult al snel het gevoel krijgen van ‘nog even om dat hoekje kijken’.
Samen online
De game kent een stevige moeilijkheidsgraad solo, maar is in co-op een stuk toegankelijker. Remnant II is op de tutorial na volledig in co-op (max 3 player co-op) te spelen. Alle progressie die je maakt neem je mee in je eigen wereld en ook loot die je vindt kun je daar gebruiken. Het voordeel van co-op is er ook als je met verschillende classes speelt die aanvullend op elkaar zijn. Heb je geen vrienden om mee te spelen? Niet getreurd. Er is ook matchmakingsysteem aanwezig waarbij je een game van iemand anders kunt joinen.
Er is, met name voor onze achievementhunters, wel een dikke kanttekening bij de online co-op te plaatsen. Ga je in co-op spelen dan stopt de achievementtracking. Het systeem lijkt zichzelf te resetten, waardoor het vervolgens nagenoeg onmogelijk wordt om na een online co-op sessie de tracking gerelateerde achievements nog te kunnen halen. Er is op moment van schrijven nog geen naderende oplossing hiervoor bekend. Om dit te voorkomen kun je dan ook het beste de host (mocht jouw buddy niets om achievements geven) of de game op offline play zetten om dit te vermijden.
Hoe dan ook, bugged achievementsysteem of niet, al met al genieten we volop van deze game en hebben zowel Matthew als Rik er al enkele tientallen uurtjes inzitten. Kom je door de eerste paar uur van de game heen dan zul je merken dat het moeilijk wordt om de game weg te leggen. De game speelt heerlijk en heeft een uitstekende balans in exploratie, moeilijke bosses en flinke beloningen.
Conclusie
Remnant II schittert door haar prachtig vormgegeven en unieke werelden, onvergeeflijke shooter-actie en vele verschillende manieren waarop de game gespeeld en beleefd kan worden. We bevelen deze game dan ook van harte aan voor spelers die een soulslike-ervaring in het shooter-genre zoeken!
