Afgelopen maand kwam Quintus and the Absent Truth uit. Wat mag je van deze game verwachten? Community member Eddie heeft namens XBNL een review geschreven. Je leest zijn indrukken hier:
Om maar direct alle hoge verwachtingen van deze GOAT te temperen: deze game wordt als horror verkocht, maar is het absoluut niet. Wat is het dan wel? Nou een verhaal van een man op zoek naar zijn vermiste dochtertje. Voor de mensen die na deze deceptie toch nog willen weten waar deze game over gaat, lees vooral verder.
Deze game van Eastasiasoft en Wreck Tangle Games is een vrij korte (slechts 4 hoofdstukjes) avonturen-game. Je speelt in first-person-view zowel een man (Alan Shaw) als een muis. En wat een verrassing, de naam van deze muis is Quintus.
Jij (Alan) woont samen met jouw dochtertje Lydia en jullie huisdier, de muis Quintus. Zoals in het begin aangegeven, gaat het verhaal over de zoektocht van een vader op zoek naar zijn verdwenen dochtertje. Daarbij krijg je hulp van jouw muis Quintus. Met deze twee regels heb ik de essentie van het eerste hoofdstuk van deze game al uit de doeken gedaan. Het verdere verhaal ga ik dan ook niet verknallen voor de overgebleven lezers. Dat moet je zelf maar meemaken.
Een belangrijke gimmick in de game is licht. Of met name het gebrek daaraan. Een van de dingen die je doet in deze game, is het zoeken naar de lichtknop (wanneer die er is natuurlijk). Er is op deze manier gepoogd om een bepaalde sfeer neer te zetten. Dit lukt wat mij betreft niet echt.
Wat ik ook kwijt wil, is dat de opzet van deze game voor mij te kort is. Voor je het weet, ben je de hoofdstukken door en is de game al klaar. Helaas volgen ze hier de trend in de markt. Korte, makkelijke games, zonder al te veel replay waarde. In dit geval jammer, want de dev laat met zijn grafische stijl wel zien dat hij wat in zijn mars heeft.
Graphics, controls en geluid
Grafisch zijn in deze game ok. Zeker wanneer je bedenkt dat het een low-budget indie game betreft. De graphics zijn weliswaar minimalistisch en monochroom, maar zijn wel gedetailleerd. Aan alles is aandacht besteed.
Doordat er is gekozen voor een monochrome opzet van de game, lijkt de game af en toe wat leeg. Zodra je beseft dat jouw eigen huis ook niet compleet vol hebt gebouwd, besef je dat dat gevoel soms onterecht is. Is het een volle, sprekende wereld? Nee, dat is ook weer overdreven.
In deze game speel je in first person perspectief in een 3D wereld. Nu ben ik daar normaal gesproken geen ster in, maar ik heb er in de game geen last van gehad. In de eerste hoofdstukken ben je Alan, in de latere hoofdstukken speel je als Quintus. De camera volgt jouw personage behoorlijk goed en er zijn geen schokkerige beelden. Ook heeft deze game geen last van pop-up of verwrongen beelden wanneer je met de camera opzij gaat.
Wat wel vervelend is, zijn op gezette tijden de controls. Niet dat ze niet werken, maar vooral de beweging naar voren met lopen, kent een stevige vertraging. Ook het rondkijken door sommige kamers gaat traag, te traag. Hierdoor voelt het af en toe net of je in een slechte wiet-trip zit en dat alles zich in slow-motion afspeelt.
Een tweede kleine ergernis tijdens het spelen van deze game waren de hints die je krijgt. Of in ieder geval behoort te krijgen.
Tijdens het spelen ga je door de hoofdstukken door middel van het behalen van objectives: zoek de kalender, ga naar de kamer van je dochter, etc. Deze objectives worden normaliter links onder in het scherm weergegeven door een beeld van jouw muis Quintus met een bord in zijn kleine pootjes. Op dit bord staat jouw volgende objective. Lijkt hartstikke duidelijk nietwaar?
Klopt, totdat je een route neemt waar de dev eventjes niet aan gedacht heeft. Dan mis je de weergave van de te behalen objective en krijg je hem ook niet meer terug totdat je door stom geluk die betreffende objective toch gehaald hebt. Dan komt Quintus weer langs met zijn bord met de volgende objective. Op zich allemaal niet zo’n gedoe. De game is tenslotte niet bijzonder groot, maar wel vervelend genoeg om toch even te vermelden.
Er is ook een heel positieve verrassing te melden! Het geluid is stiekem best goed. Voor een wat kleinere indie game is er kwaliteit geleverd. De stemmen zijn ingesproken en de muziek is duidelijk en niet storend. Je moet houden van wat bombastische muziek, maar een zeikerd die daarover valt.
Achievements
Er zijn 12 achievements. Keurig per hoofdstuk verdeeld. Je wordt uitgedaagd om 2 objectives in elk hoofdstuk te behalen (een achievement per objective) en om uiteraard het hoofdstuk uit te spelen. Qua duur ben je ongeveer een 2 uur onder de pannen. Er zijn al walkthroughs her en der op het internet te vinden, maar wil je een beetje genieten van het verhaal dan laat je die links liggen.
De namen van de achievements zijn overigens ‘complete giveaways’ voor wat er van je verwacht wordt. Kortom, ze hadden wat mij betreft iets origineler mogen zijn.
Prijs
Natuurlijk snap ik dat de developer de nodige uurtjes heeft lopen zweten om ‘zijn’ game op de markt te krijgen. Echter vind ik € 9,99 aan de hoge kant. Zeker voor wat je krijgt. Een vrij minimalistische game die je maar 2 uurtjes bezighoudt. Mijn advies is om tijdens een sale te kijken of je de prijs-game verhouding ok vindt en dan pas toe te slaan.
Conclusie
Quintus and the Absent Truth: kleine muis, kleine game, redelijk lage verwachtingen. Deze game houdt zijn kop weliswaar netjes boven het maaiveld, maar is geen echte hoogvlieger. Jammer dat ze hem in de markt zetten als horror, want dat is het mijns inziens niet.
