Deze week werd mij gevraagd om een blik te werpen op Psychonauts 2. Een voor mij onbekend terrein. Hoe is het mij vergaan in de psychische wereld van Raz?
Voor eenieder die een review lezen teveel van het goede vindt, heb ik de moeite genomen om weer even een 2-minuten review te bouwen. Dus geen zin om te lezen, check deze video.
Het is altijd leuk om onbevangen en zonder vooroordeel met een game te beginnen. Geen verwachtingen, geen eisen, geen terugblik op een eerder deel maar gewoon starten en spelen en kijken of het iets is wat ik zou blijven spelen.
Het verhaal van Psychonauts 2 draait om Razputin of Raz zoals hij in de game genoemd wordt. Raz is een telg uit een beroemde acrobaten-familie die weinig heeft met al die psychische mambo-jambo. Het verhaal start met zijn prille stappen in de Psychonauts school maar al snel krijgt hij met rampspoed te maken als een oude en vooral dode vijand op het punt staat om terug naar de wereld der levenden gehaald te worden. In plaats van het rustig in de schoolbank (die zich in het hoofd van de leerkracht bevindt) te kunnen zitten en te leren, manipuleert hij de gedachten van deze leerkracht en gaat hij met zijn klasgenoten op jacht naar het kwaad in de wereld en start dit avontuur.
Psychonauts 2 heeft een cartoony stijl waarbij de vergelijking met films zoals Wallace&Gromit al snel gemaakt kan worden. De wereld is uit een soort kleifiguren opgebouwd en dat doet het eigenlijk heel goed. Het past gewoon bij dit verhaal. De muziek past echt bij deze stijl en varieert van jazzy tot epische filmmuziek. Het is een beetje zoals de achtergrondmuziek in Disneyland. Elk thema krijgt zijn eigen muziek mee die heel goed past. De voice-acting is echt subliem. Alle stemmen zijn zo goed gecast en passen helemaal in de sfeer van de game. Van de zwoele Oost-Europese stem van Milla tot de krakerige stem van Nona. Het klopt gewoon.
Al doende leert men
Het begin van het spel is eigenlijk een uitgebreide tutorial. Stap voor stap raak je gewend met de mechanics van het spel. Je leert over het levelen, het halen van badges en hoe je PSI kaarten kan combineren om je level te verhogen. Daarnaast krijg je een setje psychische krachten zoals Pyrokinese waarin je vuur kan laten ontstaan of telekinese waarmee je voorwerpen kan optillen. En dit allemaal met de kracht van de psyche. Het verhaal is heel onderhoudend en speelt lekker weg. Soms zijn er wat onduidelijkheden in het spel en ben je best wat tijd kwijt om een level te volbrengen. Simpelweg omdat je geen idee hebt wat je volgende stap zou moeten zijn. Wat dat betreft neemt de game je niet mee aan het handje door middel van pointers en waypoints. Je zal het zelf moeten uitvinden. Wat wel fijn is, is dat er een modus in zit waarin je eigenlijk niet dood kan. Dat scheelt tenminste weer als je een deel tegenkomt waarbij je na 100 keer proberen met geen mogelijkheid de sprong kan maken om dat richeltje te bereiken (om er daarna achter te komen dat het zweven met je ballon een beter idee is).
Voor de haters van cutscenes is dit de hel. De game kan je eigenlijk beschrijven als een lange film met tussenstukjes waarin je zelf aan de slag kan. Maar zoals gezegd, het verhaal is komisch en erg leuk om te volgen.
Als we even verder kijken dan de oppervlakte van het spel, zit er ook wel een wat diepere laag in. De psyche en alles wat daarmee mis kan zijn, krijgt een plekje in de game. Twijfels die je hebt en moet verslaan. Angststoornissen of paniekaanvallen die jij moet bevechten. Verslavingen en hallucinaties, het komt allemaal langs. Een level wat ik graag wil uitlichten is het psychedelische stukje. Kleurig met bijbehorende sitar-muziek, het neemt je mee terug in de hippietijd onder de invloed van LSD. Dit stuk wordt dan ook nog even afgesloten met een knetterende rocksong gespeeld door de bandleden die jij weer bij elkaar moest brengen, wat uiteindelijk het doel van dit level is.
Waar is hier de nooduitgang?
De gameplay bestaat dus uit puzzelen, springen en ‘angsten’ bevechten met, zoals eerder gezegd, een arsenaal aan psychische wapens. Je duikt regelmatig in de hersenspinsels van hoofdpersonen om daar hun ‘monsters’ te bevechten en ze te helpen om het verstand weer een beetje op een rij te krijgen. Dit alles met het doel om het gevaar wat voor de Psychonauts dreigt te elimineren. Daarnaast krijg je nog wat side-missions zoals het dealen met je vreemde acrobaten-familie. Dit alles met een dikke saus humor en briljant gevonden namen en woorden.
Je start je verhaal in de school. Later ga je ook naar buiten en vind je andere bijzondere plekken met weer briljante namen zoals de Questionable Forest waar je meer vragen krijgt dan antwoorden.
Je ‘wapens’ kan je verbeteren met de hulp van gevonden PSI-Pops, Dreamflufs en ander verzamelmateriaal welke veelvuldig en overal in de game rondslingeren. Daarnaast krijg je verder in het spel nog een Thought Tuner, waarmee je dwalende gedachten kan vinden, en de altijd prettige in-game camera, de Otto-Shot. En je kan rijen aan Pins verzamelen die je ook weer meer power geven. Alles is voorzien van een komische noot. Zo vind je halve hersenen die je samen moet voegen. Iets wat we in het echte leven ook regelmatig tegenkomen. Maar ook emotionele bagage die je van een labeltje moet voorzien en een plekje moet geven. Al die elementen zijn zo goed in de game verwerkt.
Over het algemeen loopt de game als een trein. De enige wat nare bug die ik in deze preview-versie tegenkwam is dat er soms een stotterend geluid te horen is. Alsof je geluidskaart net even een overflow aan signalen krijgt en deze niet kan verwerken.
Conclusie
Psychonauts 2 is voor mij een onbekende IP die mij positief heeft verrast en die ik met veel plezier aan het spelen ben. De sfeer, de muziek en de humor maken het spel voor mij een van de betere en leukere spellen die ik sinds tijden heb gespeeld. Het verhaal is geweldig leuk in elkaar gezet en zijn zeer subtiel vermengd met een wat zwaarder onderwerp, namelijk de problemen die je met je psyche kan ervaren.
Dus zoek je nog een leuke cartoony platformer en gaat je psyche niet op slot als je teveel cutscenes moet volgen, dan is Psychonauts 2 echt een aanrader. Gelukkig zit hij gewoon in de Game Pass, dus proberen kan nooit kwaad. Ik durf je wel te verzekeren dat het je zal bevallen en dat je verslavingsbehoefte zal worden bevredigd.
