Deze week mocht ik de nieuwe Project Cars onder handen nemen. Een vooral verrassende verandering ten opzichte van zijn voorgangers.
Want als Project Cars ergens om bekend stond, dan was het wel zijn hoge instapdrempel. Je kon het met een gerust hart een simulatie-racer noemen. Het onder de knie krijgen van het besturen van een auto kostte je best wat tijd en elke auto voelde totaal anders. Nu is deel 3 aan de beurt en ontwikkelaar Slightly Mad had al aangegeven dat ze met die drempel iets zouden gaan doen.
Arcade? GRID? Forza?
Zodra je de game opstart, je rijder hebt opgebouwd en je eerste race begint te rijden, merk je het direct. Dit is geen Project Cars zoals wij die eerder hebben gespeeld. Deel 3 voelt meer als een liefdeskindje tussen GRID en Forza Motorsport. Tenminste, liefdeskindje…
Of het iets te maken heeft met de vlag van Codemasters of dat men bij Slightly Mad gewoon een game voor het grotere publiek wilde maken, dat kan ik niet bepalen. Maar dat deze game niets meer met Project Cars simulatieracer te maken heeft, dat is overduidelijk. Was je bij deel 1 en 2 nog uren bezig met afstellingen en moest je eerst je stuurwiel totaal optimaliseren zodat je precies voelde wanneer je de grip kwijt was, kan je bij deel 3 gewoon starten.
Ikzelf vind racen met een controller lastiger dan met een stuur. Maar ik merk ook dat games zoals Forza en GRID met een stuur eigenlijk slecht te spelen zijn. Het ‘voelt’ niet zoals het hoort en de auto’s reageren gewoon lastiger op je stuurbewegingen dan op de relatief snellere en kortere bewegingen van je controller. Project Cars werd hier dan ook standaard met een stuur gespeeld. Maar bij deel 3 kom ik het eerder genoemde probleem tegen. Je stuur ‘voelt’ niet. Met alle Force Feedback op vol vermogen is het nog steeds bijna niet voelbaar dat je auto grip verliest en ben ik standaard te laat met goed reageren. Dus dan maar de controller gepakt en dat werkt gelijk een stuk beter. Men heeft in het beter hanteren met een controller duidelijk tijd gestoken. Eerste conclusie, ik speel een soort Forza-kloon.
Moest je bij deel 1 en 2 nog rekening houden met slijtage en was een crash of een aanrijding eigenlijk einde race, dit deel heeft daar geen last van. Ik kan deze versie met een gerust hart vol de bocht in gaan, op het laatste moment remmen en dan meeliften de bocht in door tegen de tegenstanders aan te schuren. Cosmetisch ziet je auto er na een race niet meer uit en je krijgt ook wel een soort ‘straf’. Tenminste, straf, op je licentie is zichtbaar hoe goed of fout je als racer bent door er een classificatie aan te hangen. Maar verder maakt dat, zover ik nu kan bepalen, niet echt veel uit.
Dat dit niet het enige is waardoor je het arcadegevoel krijgt, blijkt uit de manier waarop het menu wordt weergegeven en hoe je Career mode eruit ziet. Zoals bij vele racegames begin je de carrière nu in de E-klasse en kan je met je auto de boel aan alle kanten bijstellen. Weer komt dat Forza-gevoel om de hoek kijken want al die upgrades waardoor je ook de klasse van je auto kan veranderen, die lijken we heel erg op wat we in Forza Motorsport zien met een overduidelijk verschil, de graphics.
Die blijven overduidelijk achter. De auto’s zien er net wat minder opgepoetst uit en zeker tijdens de race oogt het niet heel gedetailleerd. Grafisch gaat het ook niet altijd even goed. De game heeft best last van duidelijk popups en het beeld glitcht soms ook waardoor bepaalde details even weg gefilterd lijken te worden. Volgens de ontwikkelaar zal dat laatste nog gefikst gaan worden. De game kent natuurlijk ook veranderende weersomstandigheden.
Ook die zijn grafisch niet optimaal. Gelukkig voel je wel heel duidelijk het verschil in grip dus het doet wel iets met het rijgedrag. Dit merk je vooral als je vanuit een droge tunnel de regen inrijdt en direct de auto minder grip voelt hebben. De cockpits zijn daarentegen weer zeer goed neergezet met alle kleine details die je kan zien.
Pimp your ride
Wat ook anders is ten opzicht van vorige delen is dat je nu de auto’s koopt. Waar heb ik dat eerder gezien? Ook kan je de auto’s aan alle kanten zo pimpen dat het aan jouw wensen voldoet maar ook dat gaat minder ver dan in Forza. Geen systeem om je eigen plaatjes te maken en je auto in een kunstwerk te veranderen. Maar verder is er een ruime keuze aan rims, merken banden, reclamestickers, enz in de game te vinden. Genoeg om een auto naar je wensen te maken.
Van simulatie naar vooral fun
Omdat men voor die andere inslag heeft gekozen, kan je zeggen dat het racen in Project Cars 3 vooral fun moet zijn. En dat is het ook. Lekker knallen in een groot arsenaal aan verschillende soorten auto’s op de meest uiteenlopende tracks. Op dit moment zitten er 211 auto’s in de game en kan je op 51 tracks je rondjes rijden. Lekker racen, time trials doen of een aantal van de andere vormen die Career nu laat zien. We zien de hele wereld voorbij komen. Straatraces in China, circuits in Spanje en Engeland of ovals op Amerikaanse Speedway circuits. Het rijdt allemaal best soepel en je krijgt langzaam maar zeker steeds meer lol in de rondjes die je rijdt. De AI is best pittig en kan zeer agressief reageren. Je voelt de tegenstanders echt drukken en je ziet ze in je spiegel van links naar rechts schuiven in een poging om je in te halen. Door die druk ging ik nog weleens in de fout en dat is bij PC3 funest want er is geen rewind optie. Het is draaien en verder gaan, of restarten. Mocht je na dit alles nog niet overtuigd zijn dat je echt met een arcade-racer te maken hebt, dan ben je totaal overtuigd als je een rondje Breakout hebt gedaan. Een circuit bezaaid met blokken die je kapot moet rijden om een bepaalde score te halen. Tja, dan kan je het niet meer ontkennen.
In de Career kom je dus steeds verder en kan je met uplevelen en geld spenderen richting de hogere klassen gaan. Het hele XP systeem is niet echt helder en duidelijk. Elk event gebruikt een eigen XP dus een timetrial en een race worden apart van XP voorzien. Dit geldt ook voor elke auto die je gebruikt. Ik zie vrolijk de tellers oplopen na elke race maar hoe het nu precies werkt, dat is lastig in een oogopslag te zien. Ook het geld vloeit niet heel rijkelijk. Hierdoor kan de Career best een beetje als een grind voelen. Sommige races moest ik een paar keer doen om uiteindelijk een klasse hoger te kunnen racen. De auto om daarin te mogen racen, die moest even bij elkaar gespaard worden.
Rivals, eh, zit ik in de juiste game?
WTF… je moet toch wel echt durf hebben om zelfs de naam van een mode uit een andere game te kopiëren. Want Rivals is gewoon een kopietje van de Forza Rivals. Maar goed, beter goed gejat dan slecht verzonnen denk ik dan maar. Want het online tegen rivalen knallen werkt gewoon. Men hanteert dagelijkse, wekelijkse en maandelijkse trials waarin je kan shinen. Net zoals de andere multiplayer mode die duidelijk inspiratie heeft gevonden in de manier waarop andere online races worden georganiseerd. Races die gepland staan en waar je via kwalificaties in kan komen met tegenstanders die op ongeveer hetzelfde niveau staan.
Wat ik wel een extra vermelding wil geven is de boordradio in PC 3. Met een heerlijk Engels accent horen we een Christian Horner-kloon je aanmoedigen. “Come on, P2 is in reach, keep on pushing”. Ik hou wel van dit soort kleine details en het maakt wel dat je je even onderdeel van een team voelt. De geluiden van motoren, die zijn dik in orde. Dus op dat vlak zit het wel goed.
Conclusie
Met Project Cars 3 heeft Slightly Mad een grote gok genomen. Want al die simulatiefans, die moeten toch even slikken als ze dit deel opstarten. Aan de andere kant is deze groep altijd nog kleiner dan de groep arcade-racers die gewoon lekker willen racen zonder zich druk te hoeven maken hoe je een bocht ideaal in gaat of hoe je de afstellingen exact zo instelt dat je op dat circuit de beste tijden haalt. En voor die groep, de Forza en GRID-liefhebbers, is Project Cars 3 uitermate geschikt. Racen en gewoon fun hebben. Grafisch haalt hij het niet bij Forza maar qua rondjes rijden doet hij er niet voor onder. De AI is uitermate kundig en valt zeer agressief aan, iets wat je trouwens ook kan bijstellen. Daarnaast kan je nu een stal auto’s aanschaffen en deze de kleurtjes geven die jij zo prachtig vind. Als fun-racer is Project Cars 3 met vlag en wimpel geslaagd. Maar ben je fan van de eerdere delen, dan zou ik dit deel niet direct aanraden. Probeer hem dan eerst ergens uit.
