Als we van een game de pixels op het scherm kunnen tellen, dan zijn de mannen van ons retro kanaal slechts een telefoontje verwijderd en altijd bereid een review op te pakken. Zo ook nu weer. Onze vaste gast-reviewer Eddie dook op verzoek van XBNL afgelopen week in de wereld van Phoenotopia Awakening en deelt in onderstaande review zijn mening.
Laat ik maar direct met de deur in huis vallen. Phoenotopia Awakening vertelt het verhaal van een wereld waarin een gigantische oorlog heeft gewoed. Heeft een van de partijen gewonnen en de andere kant onderworpen? Nee. Dit keer volgt er geen verhaal van onderdrukker en slachtoffer. Dit keer heeft de oorlog echt alles verwoest en hebben de laatst overgebleven overlevenden hun heil diep onder de grond gezocht. In de hoop dat op een dag de wereld weer leefbaar zou zijn. Klinkt goed toch?
Gail
In deze (side scrolling) action-adventure puzzel game ben jij Gail, een kind dat is opgegroeid in de inmiddels (enigszins) herstelde wereld. De monsters van ver terug zijn verdwenen, maar hebben soms wel complete nalatenschappen van hun samenleving achtergelaten.
Op een net iets minder toffe dag kom je erachter dat alle volwassenen ontvoerd zijn. En uiteraard is het aan jou om uit te vinden wat er gebeurd is en om de wereld te redden. Benieuwd hoe deze wereld er uitziet? In onderstaande trailer kun je een goede indruk krijgen.
B, B, B, But it’s wrong
Zo lekker duidelijk als het verhaal begint, zo stroefjes verloopt in het begin de gameplay. Zodra je de game opstart, merk je het meteen. Er is wat afwijkends aan de hand. Zeker voor een Xbox game. De controls zijn niet standaard voor de Xbox gebruiker ingericht. Om een voorbeeld te geven; normaliter in Xbox games bevestig je alles met de A-button. Niet in deze game. Bevestigen van acties, het wegklikken van tekst, alles gebeurt hier met de B-button. Dit houdt meteen in dat bijvoorbeeld het teruggaan naar een vorig scherm, juist weer niet met de B-button gebeurd. Daarvoor gebruik je in deze game weer de menu-knop. Kun je het nog volgen? Ik in ieder geval de eerste paar uur niet. Het werkt gewoon niet echt intuïtief. Je bent meteen al je opgebouwde automatismen kwijt en drukt vaker wel dan niet op de verkeerde knoppen. Na een tijdje begin je er toch aan te wennen. Je merkt dan ook pas echt dat eigenlijk alle controls best aardig op elkaar afgestemd zijn.
Pixelated, oldskool lekkere gameplay
Op grafisch gebied ben je met deze game in een pixel-wereld beland. En het is ook nog eens een grote wereld. Dit maakt ook meteen duidelijk waar het ook in deze game om draait: onderzoeken. Je zult door gebouwen, steden, woestijnen, bossen en grotten heen moeten, om alles te doorgronden. Klimmen, klauteren, springen en kruipen alles wat je geleerd hebt. Anders kom je niet veel verder. Daar bovenop zijn al die plekken die je moet doorkomen ook nog eens gevuld met puzzels en vijanden.
Tutorial en moeilijkheidsgraad
Ja, uiteraard krijg je ook in deze game een tutorial voor je kiezen. Deze komt stukje bij beetje voorbij, terwijl je door de eerste gebieden van deze game gaat. Doordat het knoppen-schema van je controller in deze game anders is dan je gewend bent, zul je in het begin best wat blunders maken. Ik in ieder geval wel.
Iets wat niet meteen opvalt wanneer je de controls een beetje onder de knie hebt: deze game wordt al snel moeilijker. De dev heeft in een interview al aangegeven dat hij geïnspireerd is door onder andere de Dark Souls games. Zeker in de gevechten. Daarnaast wordt er in de open wereld en de grotten stevig de Zelda-kaart getrokken als inspiratiebron.
Om de game nog wat meer diepte te geven, is gekozen om je health niet zomaar met potions weer op te laten krikken. Nee, je zult eten moeten verzamelen (door vijanden te verslaan en door bv te vissen). Je kunt eten rauw pakken en een beetje health terugkrijgen. Of je gaat bij kampvuren een minigame in om te koken. Je kunt dan eten maken dat je health veel meer boost, of je kunt het eten volledig verkloten en bij consumptie jezelf voedselvergiftiging geven.
Hebben we al genoeg om in de gaten te houden?? Nah, dat vindt de game niet. De mate waarin je acties kunt uitvoeren is gekoppeld aan je stamina-bar. Je uithoudingsvermogen wordt weergegeven door een groene balk linksboven in het scherm. Is die balk te ver teruggevallen, dan zul je moeten wachten voordat je jouw actie kunt uitvoeren.
Puzzels, raadsels en vraagstukken
In de game is een grote rol weggelegd voor puzzels. Eigenlijk is elk stukje voortgang wel afgebakend door een puzzel of raadsel. Zijn deze moeilijk? Nah, niet echt. Het enige lastige is dat sommige puzzels een specifieke upgrade of specifiek wapen vereisen. Bij de puzzels zal je ook weer een stukje moeten back-tracken. Dus je racet voor je gevoel sowieso niet door de game heen.
Who are you?
Je gaat veel, ontzettend veel NPC’s tegen komen. En de meeste hebben ook nog wat te melden. Dit is een van de sterke punten in de game. Ondanks de hoeveelheid NPC’s, voelen de gesprekken niet alsof je ze al 100x bent tegengekomen. Ook heb je niet het idee dat gesprekken compleet overbodig zijn.
Sommige conversaties bieden inzicht in het verhaal zelf. Andere gesprekken zijn meer om een quest of raadsel te krijgen dat je moet oplossen. In ruil daarvoor zijn handige upgrades of Moonstones (de valuta in deze game) te krijgen. Doe je ze allemaal dan kan het zo maar zijn dat je ruim 25 uur bezig bent en de game nog bij lange na niet uitgespeeld hebt. Kortom, meer dan genoeg waar voor je geld.
Achievements
Om de game uit te spelen zul je een goede 30 uur bezig zijn. Wil je de game echter completen, hou dan rekening met ongeveer 50 uur. In de 50 uur heeft Phoenotopia Awakening je 33 achievements te bieden. En de implementatie is net een tikje anders gedaan dan je gewend zult zijn.
Wat is er aan de hand? Deze game is eerst op Nintendo Switch uitgegeven. Omdat daar geen achievementssysteem is, heeft de dev een badge-systeem ingevoerd. Je unlocked badges door bepaalde prestaties te behalen/dingen te doen. Onder andere door het verslaan van vijanden, het koken van eten, de game uitspelen, etc, etc. In het menu is een apart tabblad opgenomen waar deze badges eerst (na behalen) geactiveerd moeten worden. Je kunt dus technisch gezien deze game helemaal uitspelen en alle prestaties behalen zonder ook maar één achievement vrij te spelen. Zolang je ze niet activeert in ieder geval.
Er is nog een mooi extraatje opgeleverd. Normaal krijg je bij het vrijspelen van een achievement een lullig, generiek plaatje voorgeschoteld (zwaardje, trofee, bloemetje, etc). Bij deze game is er tijd gestoken om echt eens na te denken over achievements. Als je in Phoenotopia een achievement unlocked, dan krijg je een plaatje van de belangrijkere NPC characters. En daar bovenop: heb je de game helemaal uitgespeeld? Mooi zo, dan krijg je nog een kleine beloning. Iedere achievement wordt dan namelijk gekoppeld aan een plaatje in een art-gallery.
Conclusie
Phoenotopia Awakening biedt een enorm uitgebreide wereld om te verkennen. Middels side scrolling, combat, exploratie en puzzelen kom je steeds verder in het verhaal en krijgt de game de nodige verdieping. De game is niet bijzonder vernieuwend in haar genre, maar wel lekker uitdagend. De combat mechanics werken niet altijd even soepel en ook de button mapping blijkt enorm wennen en contra-intuïtief. Desalniettemin haal je voor twee tientjes een zeer fijne en omvangrijke game in huis die ik de liefhebbers van het side-scrolling action-adventure puzzel genre zeker kan aanbevelen.
