Outward is een nieuwe game van de kleine studio Nine Dots. Het is een RPG op basis van een oude formule en klassieke invloeden, maar kan dat nog wel in 2019?
Toen ik de trailer van Outward zag was ik geïntrigeerd. Ik zag namelijk gevarieerde landschappen, avontuur en magie verpakt in mooie beelden. Ik wist ook dat dit een risico-geval was. De game zal niet perfect zijn, want dat is simpelweg onmogelijk bij zulke low-budget games, dus het is óf gewoon goed óf ontzettend ruk.
De beelden van de trailer zijn in elk geval veelbelovend, maar na een kwartiertje spelen kwam ik er achter dat we behoorlijk om de tuin zijn geleidt door de trailer, want de game ziet er absoluut niet goed uit.
17 jaar terug in de tijd
De beste game die ik ooit heb gespeeld is The Elder Scrolls: Morrowind. De game was mijn bekering tot het RPG-geloof. Een geweldig complexe wereld, keuzes die echt consequenties hebben en het gaandeweg ontwikkelen van je karakter. Ik zou de game nu niet meer durven aan te raken, want ik weet dat ik me aan alles ga ergeren: graphics, controls en de (voor huidige standaarden) levenloze wereld.
Op zoveel fronten doet Outward me aan Morrowind denken en zeker niet allemaal positief. Want zoals ik al schreef zijn de graphics niet goed in deze game. Ik speel de game op een Xbox One X, maar er is weinig X-factor aan deze game. De karakter-modellen doen erg denken aan het 17 jaar oude Morrowind. Oef!
De karakter-modellen zijn dan gelukkig wel het ergste, want bij vlagen kan de game er best mooi uitzien. De open wereld is gevarieerd en goed ontworpen en ik kan best van de landschappen genieten, ook al is de resolutie niet geweldig.
Maar er zijn nog wat negatieve punten die me aan de 17 jaar oude game doen denken. Het interieur-ontwerp bijvoorbeeld, elke ruimte is groot, licht, vierkant en kaal, precies zoals we dat uit oude games kennen, waarbij we tegenwoordig toch wel iets meer sfeer en iets meer 3D gewend zijn. En ook het vechtsysteem zou zo uit een dergelijk oude game kunnen komen. Niet dat het complex is, maar wel erg houterig en onwennig. En laten we over het acteer-werk maar helemaal niet beginnen.
De associatie met Morrowind is dus niet bepaald positief. Of toch wel?
Nostalgie
Laat je niet misleiden door slecht acteerwerk, sfeerloze ruimtes, houterige combat en oude graphics, want die zaken zijn wel te overkomen. Tenminste, als je liefhebber bent van de oude RPG’s en weleens wat anders wil dan op een vooraf bepaald pad met vooraf bepaalde vertakkingen te wandelen. Outward neemt je niet bij de hand, maar flikkert je in het diepe. “Zoek het maar uit”, en dat is precies waar de fun zit.
Want waar je tegenwoordig aan de hand wordt genomen, waarbij quest-givers lopen te drammen om je hulp als vliegen op stroop, ben je in Outward helemaal aan je eigen nieuwsgierigheid overgelaten. Je moet niks en mag alles.
Net zoals de graphics je af en toe doen terugdenken aan het oude Morrowind, geldt dat ook voor de gameplay. Er is geen gouden pad, maar je kunt kiezen uit te ontdekken quests met verschillende verhaallijnen en die je naar verschillende werelddelen sturen. Vijanden schalen niet met je mee dus het is oppassen waar je loopt.
Survival
Los van de sterke monsters die in de wereld rondlopen is het al niet makkelijk vertoeven in de harde open wereld van Outward. Je moet namelijk regelmatig drinken en eten, en als je een gevecht met een monster achter de rug hebt komt je health er niet magischerwijs weer bij aan, maar moet je potions, bandages of eten gebruiken om jezelf weer volledig op te lappen.
Ook het vechten met monsters levert geen XP op. Sterker nog, er is helemaal geen XP of een level. Nee, je zult geld moeten verdienen en met dat geld kun je skills kopen. En dan begint de keuzestress, want geld kun je maar 1 keer uitgeven en wat is dan verstandig? Je kunt je karakter namelijk, zoals het een echte RPG betaamd, op verschillende manieren uitbouwen. Ga je voor magic, dark magic, pijl en boog, wapen en schild, tweehandige wapens of voor een mix? Het is helemaal aan jou, weet wel dat de game genadeloos is. Er is namelijk geen weg terug na een bepaalde keuze, je kunt niet terug naar een vorige savegame. Je moet vrede hebben met de slechte keuzes die je hebt gemaakt en die zullen er ongetwijfeld zijn, want ook in het skills-systeem blijft het ontdekken geblazen. Gezien het beperkte aantal quick-slots die je hebt is het verstandig om slechts een paar skills te hebben die krachtige combinaties opleveren.
Vaak doodgaan
Het combat-systeem is niet erg goed, maar went uiteindelijk wel. Het is goed te vergelijken met Dark Souls, maar dan nog een tikkeltje simpeler. Wat ook heel erg Dark Souls-achtig is, is het aantal keer dat je dood gaat. Je zal veel gevechten verliezen, maar deze moeilijkheidsgraad is ook wel de charme van de game. Je kunt het trouwens ook slim spelen door monsters met bandieten te laten vechten bijvoorbeeld. De slechteriken kunnen het namelijk onderling ook niet zo goed met elkaar vinden en als je dit dus slim speelt ben je de derde hond die er met de been vandoor gaat.
Gelukkig is de straf van het doodgaan ook wel te overzien, want het kost je geen geld en je verliest ook geen wapens. Wel kost het je een deel van je health, stamina en manna en ook je wapens worden minder effectief. Dit laatste is sowieso het geval als je veel vecht met je wapen. Gelukkig is dit alles makkelijk op te lossen door te slapen en een deel van je slaaptijd te spenderen aan het repareren van je equipment. Het probleem hierbij is dan weer dat hoe langer je slaapt, hoe meer eten en drinken je vooraf in moet nemen. Bovendien, als je buiten in de wildernis slaapt, is er een kans dat je nachtrust verstoord wordt door een aanval van het wilde buitenleven. Ook dit is weer te voorkomen, en als je de game gaat spelen, kom je hier wel gauw achter.
Zoals je inmiddels wel kunt lezen is de game behoorlijk gevarieerd en biedt het ontzettend veel gameplay-elementen waar je helemaal op los kunt gaan, want ik heb het nu nog niet eens gehad over koken, alchemy, crafting en zelfs (ja ja) vissen.
En dan nog even dit
Wat ik nog wel noemenswaardig vind is het feit dat de hele staat van de game bewaard blijft. Heb je ergens een kampvuur gemaakt bijvoorbeeld? Het maakt niet uit wanneer je weerkomt, het kampvuur blijft daar bestaan. En dit geldt voor alles wat je dropt uit je inventory. Je zou zelfs een wapen op een willekeurige weg kunnen droppen om deze een week later weer op te pikken. Niet realistisch, waarschijnlijk ook niet de bedoeling van de makers, maar wel grappig.
Dit alles is natuurlijk mogelijk omdat het geen online game betreft. De staat van de wereld veranderd ook naarmate je verschillende verhaallijnen gaat volgen, iets wat alleen bij een singleplayer RPG mogelijk is. Maar toch is het mogelijk om de hulp van een vriend in te roepen want zowel split-screen als online co-op is mogelijk, dit is wel een erg gave toevoeging.
Conclusie
Laat je niet misleiden door het gemiddelde cijfer die ik heb gegeven, want het gros van de gamers zal dit niks vinden, maar er is een klein deel die dit echt gaat waarderen.
Om de game te waarderen zul je door de (bij vlagen) slechte graphics en voice acting (als je daarvan kunt spreken) moeten prikken. De kracht zit in het ontdekken, er is veel in de wereld om te ontdekken, zowel op de kaart als in de gameplay.
Outward is geen game voor mietjes. Ik denk zelfs dat de game voor heel veel gamers niks is. Alleen als je een verlangen voelt naar old school RPG’s en je de nodige uurtjes te spenderen hebt, dan heb je aan Outward een hele goede game.
De prijs vind ik met 40 euro wel vrij stevig, een prijskaartje van 30 euro of minder vind ik eerder bij de game passen.
