Soms, heel soms, als ik bij vrienden meekijk met een speelsessie van The Legend of Zelda, dan ben ik best een beetje jaloers. Op de Xbox missen we die game dus gewoon. Ineens was daar echter Capcom dat besloot Okami te remasteren voor de Xbox One, een mooi alternatief. Is het de moeite waard?
Honderd jaar geleden werd het land Nippon geteisterd door Orochi, een acht-koppig monster dat elk jaar een offer eiste van het dorpje Kamiki. Elk jaar voldeden de dorpelingen weer aan die eis door een meisje uit het dorp te offeren. Toen tijdens zijn laatste eis de blik van Orochi viel op het liefje van de krijger Nagi, was de maat vol. Nagi trok er op uit om voor eens en voor altijd af te rekenen met het monster. Gesteund door de witte wolf, Shiranui, ging Nagi het gevecht aan. De wolf, die beschikte over goddelijke krachten, gebruikte al die krachten en haar natuurlijke kracht en lenigheid om Nagi bij te staan en samen versloegen ze Orochi. Helaas was Shiranui tijdens dit gevecht vergiftigd door Orochi en kort nadat ze terugkwamen in het dorp stierf ze. Er werd voor haar een standbeeld gemaakt en jaren lang dankten de dorpsbewoners haar en Nagi voor het tijdperk van vrede waar ze voor gezorgd hadden.
Honderd jaar later zorgt een onverlaat er echter voor dat de bezwering waarmee Orochi gevangen gehouden werd, verbroken wordt. Duisternis neemt het land van Nippon over en de ellende van een eeuw geleden lijkt opnieuw te beginnen. Hier begint de game dan ook.
Japans waterverfschilderij
Wat als eerste opvalt zijn de bijzondere graphics. Alles ziet er uit als een Japans waterverfschilderij. Dus dikke lijnen, minimalistische details, felle kleuren en erg Japanse thema’s. Het ziet er werkelijk prachtig uit!
Behalve dat het er gewoon mooi uitziet, hebben de graphics ook een functie in de gameplay van Okami.
Je speelt namelijk als Amaterasu, de Japanse zonnegodin die de vorm van een witte wolf heeft aangenomen. Inderdaad, dezelfde witte wolf als in de intro. Ammy is in die eeuw helaas wel het grootste deel van haar krachten verloren en één van de doelen in de game is dan ook het terugvinden van die goddelijke krachten.
Omdat je als een wolf speelt, kun je dus geen zwaarden, schilden, bogen en meer van dat soort wapentuig gebruiken. Dus moest er door de ontwikkelaars een oplossing bedacht worden. Die oplossing kwam er in de vorm van de Celestial Brush, een schilderskwast waarmee je de benodigde krachten op kunt roepen. Een voorbeeld: Ammy kan niet bijzonder goed zwemmen, maar moet op een bepaald moment wel een grote waterweg oversteken. Met één druk op de knop verandert de wereld in een schets van de schilderachtige wereld waarin je speelt en kun je met je Celestial Brush een aanpassing maken. Teken bijvoorbeeld een cirkel op het water en er verschijnt een groot lelyblad waar je op kunt staan. Door hier meerdere van te tekenen kun je de waterweg oversteken. Op deze manier kun je op een bepaald moment ook de wind, de zon en maan en meer manipuleren. Al die krachten zul je echter wel eerst moeten ontgrendelen door de dertien Brush Gods te bevrijden.
Het gebruik van die krachten gaat echter verder dan het simpelweg oplossen van omgevingspuzzels. Je kunt ze ook gebruiken tijdens gevechten met monsters. Zo kun je een streep over een monster trekken om een krachtige zwaardslag toe te dienen. Je kunt wind tekenen om vuuraanvallen weg te blazen en zo zijn er nog zat andere opties. Heel erg cool gedaan!
The legend of Okami
Goed, zoals ik in mijn intro al aangaf zijn er best veel overeenkomsten met The legend of Zelda. In beide games begin je met een character dat nog niet heel veel skills heeft, maar wel op een enorm avontuur gaat. In Zelda krijg je zo’n irritante, betweterige fee mee die je constant dingen wil vertellen die je zelf ook al uitgevogeld had. In Okami zit ook zo’n betweter. Issun is een reizende artiest die alle goddelijke Brush Techniques wil zien en je voorziet van ‘advies’. Soms best vervelend, maar je raakt er wel aan gewend.
Nog een overeenkomst met Zelda is de kerkers die je moet doorspelen. Compleet met puzzels, afgesloten deuren en eindbazen. Allemaal staan ze in dienst van het sterker worden van Amaterasu, het oefenen met je krachten en uiteraard het verhaal.
Is Okami dan een ordinaire kloon? Nee, zeker niet. Het zal ongetwijfeld geïnspireerd zijn door Zelda, maar heeft wel een dusdanig eigen gezicht dat het veel te makkelijk is om het een kloon te noemen. Call of Duty en Battlefield doen ook beide hetzelfde, maar zijn verder ook duidelijk verschillende titels.
Oud is niet altijd verkeerd
Okami HDÂ is een remaster van de originele game uit 2006 die toen alleen verscheen voor de PS2. Voor veel gamers zal het echter een totaal nieuwe ervaring zijn. Okami is destijds zo schandalig ondergewaardeerd geweest, dat er niet veel mensen zullen zijn die de titel nog kennen.
Gelukkig merk je niet al te veel dat de game al wat ouder is. Waar je het wel overduidelijk aan merkt zijn de brabbelstemmetjes in de dialogen. Er is geen enkele zin gesproken. Dat kan tegenwoordig eigenlijk niet meer, maar stiekem heeft het ook wel weer wat. Hoe dan ook, na een poosje stoort het niet meer.
Conclusie
Ik maakte een klein sprongetje van geluk toen ik hoorde dat Okami naar de Xbox One zou komen. Ik had het origineel namelijk wel gespeeld en was dan ook een groot fan. Gelukkig heeft Okami de tand des tijds goed doorstaan. Het is een heel fijne, solide avonturen-game met zeer originele ideeën. Het werken met de kwast om zo puzzels op te lossen en gevechten aan te gaan is namelijk gewoon zeer cool.
De game kan met zijn bijzondere en mooie graphics, toffe muziek en goeie gameplay ook nog prima meekomen en ik hoop dan ook van harte dat Okami nu wel door het grote publiek opgepakt gaat worden. Voor die €25 hoef je hem zeker niet te laten liggen en heb je toch een mooi alternatief voor The Legend of Zelda!
