Een film als Hobo With a Shotgun kan ik inmiddels wel dromen. Dat er dan ook een game werd aangekondigd met die ongelofelijke baas Rutger Hauer in de hoofdrol klonk mij als muziek in m’n oren.
In >OBSERVER_ (zoals het geschreven hoort te worden) speel je als Daniel Lazarski (die dus weer gespeeld wordt door Rutger Hauer), een stoere agent die de herinneringen van mensen kan binnendringen, daardoor wordt hij ook wel “de bloedzuiger” genoemd. De momenten dat je dit doet zijn ook direct de hoogtepunten van de hele game. Voor zowel het oog als het oor hebben we hier te maken met mindfucks op professioneel niveau. Dit is toch wel een game die ik niet snel zal vergeten.
Cyberpunk en Rutger Hauer
>OBSERVER_ speelt zich af in een toekomst waarin de technologie verder ontwikkeld is dan de mensheid zelf. Het is inmiddels 2084 en de wereld om je heen is grijs en grauw en je kunt door de talloze LCD-schermen het bos niet meer zien. Het moment dat ik de game opstartte ging er dan ook al gelijk een luguber gevoel door me heen. Waar was ik nou weer aan begonnen en is dit hoe het leven eruit komt te zien?
Gelukkig duurde dat gevoel niet lang. Na een lange intro hoorde ik daar opeens een wel heel vertrouwde stem. “Is dat niet die gast van die gekke film die ik laatst gezien heb?” Nou, ja dus! En Rutger Hauer is niet alleen bekend van die ene film die ik dan weer gezien heb, maar hij staat natuurlijk bekend als een geweldige acteur die elke rol speelt die hij toegewezen krijgt. Van zoetsappige romanticus tot bloeddorstige zwerver die vecht voor rechtvaardigheid. Het voelde dan ook heerlijk om zijn rauwe, onbewerkte stem te horen in een wereld die zo duister lijkt. “Let the game begin!” dacht ik bij mezelf.
D. Lazarski
Daniel werkt voor een speciale eenheid van de Vijfde Poolse Republiek genaamd Chiron. De wereld om hem heen is een redelijke catastrofe, dit is te danken aan een digitale plaag die duizenden mensen met augmentaties het leven heeft gekost. Daarnaast was er een enorme oorlog aan de gang die alle wereldleiders heeft uitgeroeid. Uit het as van deze wereld herrees toen een bedrijf genaamd Chiron, inmiddels de fabrikant van vrijwel alles wat er te koop is. Samen met Chiron moet Daniel erachter zien te komen wat er gaande is en kan hij door zijn technologie met of zonder geweld de gedachtes en herinneringen van zijn doelwitten in duiken. Zodoende is hij in staat om geheime en verborgen informatie en aanwijzingen te verzamelen. Met als doel de wereld een stukje beter te maken… Jeej!
Op een dag wordt hij opgeroepen voor een missie in Krakow, het epicenter van misdaad en junkies, omdat er een mogelijke aanwijzing zou zijn. Nog voordat Daniel kan vertrekken krijgt hij een mysterieuze oproep… het is zijn verloren zoon! Zijn zoon vertelt hem dat ze elkaar snel weer gaan zien, dat zijn vader hem moet vertrouwen. Helaas verbreekt de verbinding vrij snel en loopt Daniel tegen een dood eind aan. Gelukkig weet hij het telefoontje te achterhalen en racet hij als een gek naar het adres waar het telefoontje vandaan kwam. Een oud, vervallen pand waar je nog niet dood gevonden wilt worden. Helaas vindt Daniel wel degelijk iemand die er niet heel levend meer uit ziet. Is dat zijn zoon? Heeft hij nou na jaren eindelijk zijn zoon gevonden, zijn dode zoon? Nouja, dat weten we niet want zijn hoofd is nergens te vinden. Awkward…
This shit is fucking crazy!
Ja! Eindelijk kom ik bij het leukste gedeelte van mijn review. Het gedeelte waarin ik vertel wat voor een ongelofelijk zieke game dit is. In deze game kun je namelijk niks en niemand vertrouwen. Zoals ik al zei is het doel dus om de hersenen van verdachten te hacken en te infiltreren, zodoende vind je dus bewijsmateriaal. Maar… dat is niet alles. Zodra je in iemand zijn brein bent geslopen kom je namelijk ook die persoon zijn ergste nachtmerries tegen, eigenlijk ben je een soort Freddy Krueger… Dit zorgt voor de horror-achtige elementen in de game. Denk aan werelden die in elkaar storten, muren die verdwijnen en verschijnen, mensen met een beeldscherm als hoofd, rare wezens die uit het niks verschijnen en nog veel meer. Alles om je heen is een grote chaos!
Audiovisuele porno
We genieten er allemaal van als een game er gelikt uitziet en lekker in de oortjes klinkt. Nou, twijfel dan vooral niet langer. In de game heb ik veel momenten gehad dat ik gewoon even moest genieten van alles om me heen, het zit er namelijk allemaal gewon echt heel vet uit. Je kunt zien dat er aandacht besteed is aan de kleine details in de game. Zo moest ik een code zien te vinden voor het openen van een slot. Zo slim als ik ben, dacht ik de code gevonden te hebben. Namelijk het jaartal van een oude familiefoto die gedekt opgesteld stond op een aanrecht. Na het intikken van de code hoorde ik Rutger (Daniel) zeggen: “Fout, dat dacht ik al. Hij is nooit echt zo sentimenteel geweest.”
Dit is natuurlijk maar een voorbeeld van hoeveel detail er in de game is gestopt. Je zult regelmatig schrikken van neonlichten die ineens aanspringen of hele tafels en televisies die zomaar verdwijnen. Alles in deze game heeft een lugubere aura om zich heen en daar krijg je echt wel kippenvel van.
Framedrops…
Oke, ik moet even zeiken. Sorry! De game ziet er echt goed uit, verwacht geen The Witcher 3 scenario’s maar bereid jezelf zeker voor op een pareltje. Helaas loopt de game niet altijd even soepel, ik heb toch wel vaker dan verwacht last van framedrops die mij net weer even uit de beleving halen. Dit is toch jammer gezien ik er op de pc-versie geen last van heb. Is mijn Xbox dan nu toch echt oud aan het worden? Gelukkig zijn dit hele korte momenten en kun je hier prima doorheen kijken. Maar het moet toch even gezegd worden…
S. Holmes
Een detective in de toekomst zou natuurlijk geen detective in de toekomst zijn zonder handige snufjes. Die heb je dan ook! Je beschikt namelijk over twee verschillende soorten neural implants die jou helpen bepaalde dingen beter te zien. Zo is de ene ervoor om lichaamssappen en andere vloeistoffen te kunnen opsporen, scannen en identificeren en kun je met de andere eigenlijk alle andere bewijsmaterialen scannen en identificeren. Dit werkt allemaal prima en is redelijk recht toe recht aan. Helaas vermindert dit wel regelmatig je zicht. Dit komt doordat er een soort filter over je beeld heen wordt gegooid en hier je omgeving net even wat donkerder van wordt. En dat was-ie al… maar goed, niks boeiends verder.
Op zichzelf is >OBSERVER_ eigenlijk niets meer dan een wandelsimulator waarbij je zo nu en dan uit een aantal dialoogopties moet kiezen en wat licht detectivewerk zal moeten verrichten. Gelukkig maakt dit de game absoluut niet saai en dat is te danken aan de geweldige sfeer die de studio heeft weten neer te zetten.
Als afsluitertje daag ik je uit onderstaande beelden te checken ZONDER er een naar gevoel aan over te houden. Succes!
Conclusie
>OBSERVER_ is een geweldige game die je meeneemt naar de meest lugubere plek in de wereld van 2084. Een plek waarin het leven en de technologie zo verbitterd zijn dat je er haast zelf van aan de drugs zou gaan. Laat het rauwe stemgeluid van Rutger Hauer goed door je heen gaan want dit zal tijdens de game het enige vertrouwde geluid zijn wat je te horen krijgt. De framedrops in de game gaan teniet onder het feit dat het er allemaal uitziet om door een ringetje te halen. Samen met de meest bizarre beelden die je gaat zien en het feit dat je alert moet blijven om het mysterie op te kunnen lossen vormt dit een game die nog wel een tijdje op je netvlies gegrift blijft staan. Een echte horrorgame wil ik het overigens niet noemen, zoals de studio zelf beweerd. Ik vind het meer een wandelsimulator met goede verontrustende horror-elementen. Maar goed, dat mag je lekker zelf beoordelen!
De game is hier te koop voor drie tientjes die het wat mij betreft zeker waard zijn. De game duurt ongeveer 8 uurtjes en heeft meerdere eindes waardoor de game het zeker waard is om nog eens te spelen. Mocht je nog niet helemaal overtuigd zijn kun je hieronder nog wat gameplay checken!
