In deze ogenschijnlijk vredige post-apocalyptische town simulator is de mensheid hun wereld weer aan het opbouwen. Terwijl de kleurrijke seizoenen voorbijtrekken is het jouw taak om resources te verzamelen en te bouwen voor de Portiaanse gemeenschap. Al snel ben je het boegbeeld van de wederopbouw. De veel geprezen bouwer van de stad die de Portiaanse medemens graag helpt.
In de voetsporen van je vader zeil je Portia binnen, een stadje aan de haven dat deel uitmaakt van de Alliance of Free Cities. Je vader, die de gemeenschap om onduidelijke redenen heeft verlaten, laat zijn afvallige huis aan jou na. De wereld is aan een nucleaire ondergang ontsnapt en moet opnieuw opgebouwd worden. En jij, als zoon of dochter van de bouwer, hebt hierin een belangrijke taak.
Vandaag kun je in de Store de game My Time at Portia kopen. Maar wat is het nou eigenlijk voor game?
Bij aankomst in de haven van Portia heeft het lenteseizoen reeds haar intrede gemaakt en leer je het stadje en de vele kleurrijke persoonlijkheden kennen, je fellow Portianen. Al snel wordt duidelijk dat jij ‘de dochter van de bouwer bent’ en daarmee rust impliciet een zware verantwoordelijkheid op je schouders. Je eerste opdrachten als bouwer krijg je van het stadsbestuur, bij wijze van proeve, en vormen een mooie introductie in al het moois dat Portia te bieden heeft. Bouwen en verzamelen, relaties aangaan, farmen, dungeons exploreren, (boss) battles en nog veel meer. My Time at Portia biedt een enorme diversiteit aan gameplay en dito avonturen.
Resources verzamelen en bouwen
In de eerste uren van de game wordt snel duidelijk dat het in de game voornamelijk gaat om resources verzamelen en bouwen. Portia moet opnieuw opgebouwd worden. Vanuit verschillende stadsgenoten krijg je commissions aangeboden of kun je naar het gemeentehuis om een commission uit te kiezen. Commissions leveren geld op, reputatiepunten (XP) en relatiepunten. Commissions bestaan bijvoorbeeld uit het aanleggen van een irrigatiesysteem, het bouwen van een stadsbrug of het in elkaar zetten van een bureau. De doelen zijn concreet en duidelijk, maar de uitvoering is vaak verre van simpel. Om verschillende redenen.
Voor het bouwen van een voorwerp zijn verschillende soorten materialen en grondstoffen nodig. Grondstoffen kun je halen uit de mijnen en de Wastelands. Materialen kun je zelf maken met één van de vele apparaten die je in je werkplaats kunt zetten. Echter, deze apparaten moeten ook weer gemaakt worden.
Diepgang
Voorbij de kleurrijke en ogenschijnlijk kinderlijk vrolijke wereld gaat een enorme diepgang en complexiteit schuil. Zo is het in de eerste 10-20 uur van de game enorm zoeken waar je de benodigde resources vandaan haalt om apparaten te bouwen en zijn de bouwschematics enigszins overweldigend. Daarbij speelt dat de game een dag-nacht cyclus heeft. Er moet gegeten en geslapen worden, winkels gaan dicht en stadsgenoten zijn op bepaalde tijden niet of moeilijk bereikbaar. Ook kun je niet onbeperkt resources minen, want je stamina raakt in het begin snel op. Om te kunnen minen moet je bovendien de Hazardous Ruins in en daar moet je ‘per week‘ Gols voor betalen. Maar hoe kom ik aan Gols als ik weinig tot geen spullen heb om te verkopen? Het is in die eerste fase van de game dat je vindingrijkheid op de proef wordt gesteld en dat is enorm uitdagend. De game geeft je veel vrijheid, maar dwingt je impliciet om zorgvuldig met je tijd om te gaan, zaken te plannen en tegelijkertijd oog te houden voor wat er in de Portiaanse gemeenschap speelt. Want naast het bouwen is je reputatie ook belangrijk voor het krijgen van commissies. Daarmee is My Time at Portia een type game dat in je gedachten blijft als je hem uit zet. Ik betrapte mij er geregeld op dat ik offline al aan het nadenken was wat ik diezelfde avond zou gaan bouwen en hoe ik dat het beste zou kunnen aanpakken.
RPG-light
De game bestaat uit dagen, weken en maanden (iedere maand is 1 seizoen). Toen ik eenmaal overzicht had over de vele (bouw en resource) mogelijkheden in de game, merkte ik dat het voor mij het beste werkte om eerst grondig de dungeons in de Wastelands te gaan verkennen en veel resources te verzamelen in de mijnen. ‘Weken lang’ heb ik niets anders gedaan dan dungeons clearen en mijnen exploreren. In die periode heb ik geen commissies aangenomen, heb ik mijn in-game sociale leven op een laag pitje gezet en alleen het strikt noodzakelijke gebouwd. Hierdoor kon ik snel levelen, mijn skill tree uitbouwen en alle resources investeren in het maken van allerhande apparaten om zodoende mijn leven als bouwer efficiënter te maken en in de toekomst sneller commissions aan te kunnen nemen en af te ronden. Want tijd is geld. En er is concurrentie.
Boss battles, dungeons en mijnen clearen
In de dungeons en mijnen kun je resources verzamelen, maar zijn er ook door toxic waste gemuteerde beesten die niet gesteld zijn op vreemdelingen. Hoe verder je in de dungeons komt, des te sterker en agressiever de Wasteland bewoners zijn. Met een zwaard kom je echter al een heel eind. De combat bestaat voornamelijk uit hack and slash, is relatief simpel, maar geeft desondanks toch een enorm satisfying gevoel. Met name vanwege de loot. En onthoud, de game is all about the loot! De uitdaging in de combat zit met name in het spaarzaam omgaan met je stamina en het goed timen van voeding om je health bar aan te vullen. Ook sluit je de laatste levels van de dungeons af met een boss battle. Deze bieden iets meer uitdaging, maar wanneer je de patronen van de eindbaas eenmaal door hebt, zijn ook deze goed te doen.
Relaties
Tussen de bedrijven door is het belangrijk om je fellow Portianen beter te leren kennen. Dat kan door gesprekjes met hen aan te knopen, cadeautjes te geven en spelletjes met hen te spelen. Tientallen interacties heb ik gehad, maar zelden met impact. Laat staan dat het geleid heeft tot een huwelijk (iets wat wel mogelijk is in de game). De 10 sterretjes of hartjes van de relatiemeter, kwamen zelden voorbij het eerste symbooltje. Het was pas ver in de game dat ik enigszins door begon te krijgen dat enkel het uitvoeren van commissions pas echt leidt tot een betere relatie. Maar ook dan gaat de progressie traag en lijkt deze zelden te voorspellen.
Conclusie
Na ruim 40 uur spelen, alle seizoenen meegemaakt te hebben en mijn werkplaats flink uitgebouwd te hebben, keer ik nog steeds iedere avond met veel plezier terug naar mijn havenstadje met haar kleurrijke inwoners en de vreemde maar vermakelijke interacties. Het is het grotere geheel dat My Time at Portia zo een ontzettend fijne plek maakt om te vertoeven en je helemaal in te verliezen. Gaandeweg vertelt ieder deel van de stad een verhaal waar je als bouwer aan bijgedragen hebt. Van stadslicht, tot de waterpomp, tot het volledige transportsysteem. Portia bruist en heeft een deel van haar flair en levendigheid aan jou te danken. Het is om deze redenen dat Portia voelt als thuiskomen na een harde dag werken en ik niet kan wachten om weer aan de slag te gaan met nieuwe commissions en relaties met mijn medebewoners verder te verdiepen.
