Het regent ondertussen slechte reviews online. Maar kloppen die wel of zijn we als media wel erg kritisch? Hier mijn visie op de game.
Voorwoord
Een review schrijven blijft een persoonlijke indruk. Toch kan mij het gevoel niet ontgaan dat ik te vaak reviews zie die op een soort golf van andere meningen meedrijven. Japie vindt het teveel microtransacties, Pietje leest dit en laat het, voordat hij gaat spelen, al zijn mening beïnvloeden. Dus voordat ik echt over de game zelf ga praten, wil ik helder maken dat ik andere meningen alleen gebruik als ik mijn eigen mening en review al heb gevormd. En het gebruik om te kijken of ik een uitzondering op de regel ben of dat ik mee ga met de kudde.
Een game beoordelen is lastig. Waar leg je de focus op, wat is doorslaggevend? Voor mij is dat een combi van factoren, maar wat ik wel weet is dat ik het niet laat bepalen door de aanwezigheid van microtransacties of dat een game niet origineel genoeg is. Primair wordt het bepaald door één gevoel: hoeveel lol heb ik met de game.
Marvel’s Avengers heeft een lastige taak, want iedereen kent de characters, de films, de verhalen. Om daar iets bijzonders uit te vormen is uitermate lastig. De referenties liggen er namelijk al. Het begint eigenlijk al met het opstarten van de game. Zorgt dat al voor een Marvelgasm of krijg je direct last van Marvel-impotentie?
Het verhaal
Marvel’s Avengers draait om de terugkeer van alle verdwenen helden en het verslaan van de criminele organisatie A.I.M. We starten vijf jaar eerder. De Avengers zijn zo beroemd dat er een A-day wordt georganiseerd. We kruipen in de huid van de jonge Kamala (Ms. Marvel) die, als een overenthousiast pubermeisje, als VIP op deze feestdag is uitgenodigd. Lopend over het feestterrein ontmoet zij (en jij) voor het eerst de bekende helden en dan gaat het ineens allemaal mis. De vijand, een organisatie die A.I.M. heet, valt aan en zorgt ervoor dat alles mis gaat en de Avengers van helden tot villains worden gedegradeerd.
Dan springen we naar het heden en zijn we vijf jaar later. Kamala is nog steeds op zoek naar wat er is mis gegaan en heeft ontdekt dat zij ook ‘anders’ is en dat is je startpunt. Je gaat op zoek naar de in vergetelheid geraakte Avengers en probeert met hun hulp te ontrafelen wat er vijf jaar eerder is gebeurd.
Sound and Graphics
Laten we beginnen met de graphics, die zijn over het algemeen mooi te noemen. De wereld van Marvel is in detail te bewonderen. Alle characters, de omgevingen, de Chimera, het is een feestje om zelf in die wereld rond te kunnen wandelen en alles te bestuderen. Square Enix heeft hier een puik werkje neergezet en bij mij wordt de fotomodus regelmatig aangegooid om even een plaatje (voor deze review) te maken. Helaas laat de game ook wel wat bugs zien. Soms worden, zeker met de skins die je kan aanbrengen, bepaalde texturen niet goed ingeladen. Ook heeft men soms problemen het het tonen van haar. Je kent dat wel, dan ontstaat er een soort gloed rond het haar zonder dat er een bepaald bekend shampoomerk is gebruikt en we de slogan “Natas, je haar danst’ gaan roepen. Het is niet vaak maar het komt voor.
De gevechtsanimaties zijn echt nice, zeker de finishers waarmee je een vijand even goed afmaakt. Ik ben zelf erg verliefd op die van Black Widow. Maar ook de Hulk is geweldig neergezet, zeker als hij een vijand oppakte en besluit deze als alternatief wapen te gaan gebruiken. Als hij met veel kabaal zijn vuist in je plavuizen vloertje plant en je ziet overal de barsten en stukken steen uitspringen, dan gaat bij mij even kort het confetti-kanon af.
Met de geluiden zit het ook goed. De prachtige filmische muziek die we uit de rij aan films kennen, ondersteunt het ‘ik speel mee in een Marvel film’-gevoel. Men heeft eigen stemmen voor de helden dus verwacht niet dat je de filmacteurs hoort praten. Maar deze voice actors doen hun werk goed. De conversaties zijn geloofwaardig en het is, zoals we dat eigenlijk wel kennen van dit genre, een beetje over de top soms. Vooral Kamala laat een typisch fangirl-geluid horen met alle WOW’s en AWESOME’s die je maar kan bedenken. Maar dat past wel bij haar character.
Gameplay
De gameplay kost even tijd om onder de knie te krijgen. Voor mij is het niet geheel intuïtief te noemen. Zeker het afweren met een trigger, is iets wat ik lastig onder de knie weet te krijgen maar dat kan ook mijn onvermogen zijn. Langzaam maar zeker komen de verloren helden één voor één onder jouw controle en Square Enix is gelukkig zo slim geweest om de functies voor elke held wel onder dezelfde knop te laten zitten. Dus afweren, wegduiken en toeslaan gebeurt altijd met dezelfde toets voor elke held. Het is namelijk nogal onlogisch om dit bij elke held anders te laten zijn. Dus krijg je bij een held de controls goed onder controle, dan is het overschakelen naar een andere held niet ingewikkeld.
Natuurlijk heeft elke character zijn eigen skillset en hanteren ze totaal andere krachten. De brute kracht van The Hulk laat je op een andere manier vechten dan het subtiel rondrazen met Iron Man of het sierlijk in de bek trappen met Black Widow.
Elk character heeft een eigen skilltree die je in vier categorieën kan uitbouwen. Die skills zijn een bekend recept: light en heavy attacks, combo’s, dodging en ranged attacks. Daarnaast heeft elk character een viertal ‘Gear’-slots die je onderweg steeds meer upgrade. Wat dat betreft is een vergelijking met The Division 2 of Destiny goed te maken. Dit gaat zelfs zover dat er bepaalde Gearsets zijn en dat je die weer verdeeld ziet van common tot exotic. Hierbij moet je denken aan bepaalde spieren of bepaalde items die je meer kracht geven.
Het is een typische looter-smasher. Je doet je missie, wat voornamelijk bestaat uit het neersabelen van vijanden. Je vindt loot en upgrades. Je maakt een eindbaas af en hopla, je doet hetzelfde maar dan in een andere vorm. Dit is wat de game is.
Campaign vs Avengers Initiative
De game kent twee modes: Campaign en Avengers Initiative. Als je de game begint, dan wordt aangeraden om de tweede mode pas na het voltooien van de Campaign te gaan oppakken. In de Campaign speel je solo het eerder beschreven verhaal. Het is een soort introductie van alle helden waarmee je later vrij kan gaan spelen. Tijdens het spelen unlock je allerlei zaken, verhoog je je skills en maak je je Gear steeds beter. Het is veel kisten openen, items kapot rammen voor onderdelen en die onderdelen weer gebruiken om betere gear te bouwen waardoor het vechten steeds beter gaat. Je kan ook Exotic Artifacts en cosmetische aanpassingen vrijspelen en die zijn later weer in de losse missies te gebruiken. En net zoals veel van dit soort games heb je toegang tot meerdere vendors waar weer een rij aan zaken aan te schaffen is.
Ben je daar klaar mee, dan mag je aan de slag in de Avengers Initiative. Deze mode (of endgame) bevat coöp missies die je met vrienden of de AI kan spelen. Dit komt trouwens ook al tijdens de campaign langs als onderdeel van de verhaallijn. Daarnaast zijn er nieuwe missies, exclusieve loot en komen er later nieuwe helden bij. Wederom kan ik hier de vergelijking met The Division 2 of Destiny maken. Het voelt als hetzelfde mechanisme.
De War Zone missies nemen je via de War Table mee over de hele wereld. Deze kan je met z’n vieren spelen, dat wil zeggen, echte vrienden of andere spelers via matchmaking of met AI-spelers. Deze missies kunnen variëren van korte vijf minuten missies of missies die wel twee uur kunnen duren. Missies in verschillende vormen. Zo heb je HARM missies waarmee je je helden traint. Drop Zone missies waarin je doelen moet vervullen. Iconic Missions waarmee duidelijk wordt hoe de Avengers met de gebeurtenissen van A-Day omgaan. In Faction Missions doe je zaken voor je Faction (The Division 2?). Er zijn er nog wat meer dus na de campaign is er genoeg te doen.
Wat je wel merkt is dat deze War Zone missies in je campaign al naar voren komen. Dat maakt het lastig om duidelijk te krijgen of je ze nu wel of niet zou moeten doen. Een echt heldere scheiding waar men via de modes naar hint, die is er op dat moment niet.
Maar na de campaign, kom je dus in die endgame terecht. Dat betekent dat je allerlei missies die soms ook als een ketting met elkaar verbonden zijn met anderen kan gaan doen. Met vrienden is dat heel simpel maar randoms in je game krijgen, dat is best nog een dingetje. Haal gerust een kop koffie want een team vol krijgen via matchmaking, dat duurt ff. Zo level je je favoriete helden langzaam maar zeker op richting level 50 en wordt je power (gear) steeds sterker totdat je de cap van 150 bereikt.
Je favoriete held
Dit laatste brengt ook iets waar het kiezen van de juiste held het verschil kan maken. Hoezeer de controls ook op elkaar lijken, elke held heeft wel degelijk een eigen smoel en een eigen taak. Ja, ze hanteren allemaal close combat, ranged, defensive en support eigenschappen. Maar de mate waarin men dit heeft, dat verschilt wel zeker. Zo is Captain America iemand die je als Tank kan betitelen, zorgt Black Widow voor het cloaken van je team, is Iron Man iemand die luchtsteun geeft en is Ms. Marvel een healer die veel schade toe kan brengen. Een goed team maakt het spelen een stuk makkelijker. De AI-spelers gaan op hun eigen houtje tekeer en soms maakt dat het beeld best chaotisch. Zeker als er een batterij vijanden spawnen en iedereen zijn eigen ding aan het doen is. Het matchmaken gaat op dit moment nog niet helemaal vlekkeloos maar ik verwacht dat dit, naarmate meer spelers in dat deel komen, steeds sneller zal gaan. Doe je het met de vrienden uit je lijst, dan gaat het snel en sta je in no-time met elkaar die nare types in elkaar te meppen.
Alles draait om de centen (of valt dat wel mee)
Goed, dan nu het heikele punt waar de halve wereld over valt, de microtransacties. De game kent de zogenaamde Hero Challenge Cards. Een rij aan Tiers met beloningen. Iets wat we tegenwoordig in veel games tegenkomen. Je hebt gratis en unlockable Tiers. Je verdient de beloningen door Challenge points te scoren welke je weer krijgt door de daily en weekly challenges te voltooien. Bij de zes helden die in de game zitten, zijn deze Challenge Cards gratis. Je hoeft er geen cent voor te betalen.
De pijn zit hem in de nog komende helden want bij hen moet je de Challenge Cards unlocken door 1000 credits neer te leggen. Die kan je gewoon in de game proberen te verdienen maar je kan die 1000 credits natuurlijk ook kopen. Net zoals we in CoD zien met de Battle Pass kan je de volgende Cards in de huidige verdienen en zit er content in die zo’n 12.500 credits waard zijn.
Simpel gezegd zal je voor bepaalde zaken moeten gaan betalen. Een skin of een bepaalde move, die kosten munten, veel munten zelfs. Ikzelf begrijp best dat dit vervelend is maar kom op, beheers jezelf gewoon. Je hoeft dat latexpakje voor Black Widow niet te kopen, ook niet als ze verleidelijk naar je knipoogt. Zoals het spotje op tv dan zegt: ‘Hang op! Klik weg! Bel uw bank!’
Het is niet zo dat je gameplay beter wordt door geld neer te tellen. Het is pure make-up en zover ik weet is dat nog steeds luxe en geen noodzaak. Dus ik begrijp met de beste wil van de wereld niet waarom men daar zo over valt. Voor mij is het een take it or leave it aanvulling. Het spelletje blijft hetzelfde behalve dat je de Hulk in zijn gewone groene zelf moet spelen en niet in een driedelig pak met hoed (wat ik sowieso al best achterlijk vind staan).
Conclusie
Na een aardig aantal uren spelen, moet ik tot dezelfde conclusie komen als ik eerder deed bij The Division 2. Het is het soort game die je of geweldig vindt, of ronduit saai en vervelend. Ja, het is herhaling. Ja, het is loot scoren. Meer kan en moet je er ook niet van willen maken. Maar het is wel Marvel. Het zijn wel de Avengers.
Het is dus simpel, hou je van looter-shooters zoals de eerder genoemde games en ben je óók nog eens Marvelfanaat, dan ga je veel lol aan de game beleven. Behoor je niet tot één van die twee categorieën en vond je games zoals Destiny, The Division of Ghost Recon niks, dan zal je je achter de critici scharen en het helemaal niks vinden. Laat de game dan ook gewoon links liggen.
Als groot Marvelfan wordt mijn Marvelgasme gewoon ten volle beleefd. Ben ik dan niet kritisch genoeg? Misschien niet. Ja, er zitten grafische bugs in. Ja, elke missie lijkt qua actie op de vorige. Maar stoort dat mij? Nee, want ik weet wat voor soort game dit is en, nog belangrijker, ik heb er veel lol in.
Het spel speelt lekker weg, elke held is gevarieerd genoeg en de combat is lekker knoppen knallen en combi’s maken. Ik kan genieten van die wereld. Ik geniet van de Black Widow die met haar bevallige benen het hoofd van de vijand naar zijn eigen bilspleet laat staren. Of schade die ontstaat als die groene grappenmaker even tegen de muur aan beukt. En zeker als je dat nog even lekker met een paar vrienden kan doen die elk als hun favo held spelen, dan is het dubbel leuk. Het is typisch zo’n game die je even een uurtje met een paar vrienden speelt, puur omdat het gewoon leuk is om lekker te rammen. Dus ik ga tegen de stroom in. Gewoon omdat ik er lol in heb en omdat het kan.
