Wat als jouw toekomst en de wereld waarin jij gaat wonen wordt bepaald door de rol van een dobbelsteen? Dat is waar Lost in Random om draait. Maar is deze game een 1 of rolt het een volle 6?
Voor diegene die een hele review lezen nogal wat lastig vinden, is er voor deze game ook weer een 2 minuten review gemaakt.
In Lost in Random speel jij als Even die op zoek gaat naar haar zuster Odd (voor diegene die het Engels wat minder machtig zijn, even en oneven dus). In het land Random wordt er, als je 12 wordt, door de Koningin de zwarte magische dobbelsteen gegooid. Hoe hoger je uitkomst, hoe beter je terechtkomt. Maar is dat ook zo? Odd rolt een zes en zal dus verder gaan leven in een paradijsje, Sixtopia genaamd, onder de hoede van de gekke koningin. Maar haar zus Even wil niet dat ze gaat en vertrouwt het ook niet. Dat haar voorgevoel klopt blijkt wel als ze een noodkreet van Odd ontvangt. Zo start je avontuur in de wereld waarin alles wordt bepaald door kaarten en de rol van dobbelstenen.
Sound and Vision
Als we de stijl van de game moeten beschrijven dan is dat vooral arty te noemen. Het is alsof je in een prachtig olieverf schilderij rondloopt. Een prachtige stijl dus, maar wel voor een specifiek publiek die erg van dit soort games en van deze stijl houden. De makers moeten veel inspiratie uit de films van Tim Burton hebben gehaald want het voelt echt als een Burton-wereld, inclusief de vreemde characters.
De muziek past goed in de game en de voice-acting is zeer goed gedaan. Je hoort allerlei toepasselijke Engelse accenten langskomen en dat maakt dat een personage echt tot leven komt. Dat gezegd hebbende is het dan ook vreemd dat men in de animaties niet de moeite heeft genomen om echt lipsync te gebruiken. De characters bewegen hun mond (en lichaam) tijdens de cutscenes in een soort vastgelegde loop. Het is niet gigantisch storend, maar het valt wel op en je vraagt je dan af waarom deze keuze is gemaakt. De dialogen zijn geweldig, in prachtige taal en vermakelijk. Er moeten een aantal tekstschrijvers de tijd van hun leven gehad hebben.
Gameplay
De game is een EA Original en is gemaakt door Zoink!. De gameplay lijkt geïnspireerd te zijn door deckbuilding boardgames. Oftewel, je bouwt een kaartenverzameling op waarmee je extra krachten en wapens regelt. Dit is een beetje de basis van je combat. Sowieso zien we dat men zich heeft laten inspireren door bordspellen.
Je vijanden hebben kristallen en door die te raken met je katapult, komen er kristallen los. Heb je er daar genoeg van verzameld, dan mag je je maatje Dicey (de dobbelsteen die met je mee reist) rollen. De uitkomst bepaalt welke kaarten jij voor je aanval mag inzetten. Een stukje strategie en geluk door elkaar gemengd. Eigenlijk het grote thema in het spel, ga je voor de gok of de chaos. Je combat bestaat dus uit het schieten op kristallen, de dobbelsteen rollen en daarna je wapens en verdediging kiezen om zo je vreemde vijanden uit te schakelen.
Deze kaartenverzameling kan je zelf steeds verder uitbreiden door je kaarten bij de koopman te kopen met de munten die je onderweg verdient. In het begin heb je ook nog het probleem dat Dicey een groot deel van zijn punten kwijt is waardoor je in het begin alleen een één of een twee kan gooien. Ook die punten zal je moeten verdienen om zo je mogelijkheden te vergroten.
Daarnaast zijn er levels waarin je ook nog eens, met de punten op je dobbelsteen, pionnen moet verplaatsen om zo de weg vrij te maken naar een volgende plek. Je merkt het al, het spel heeft veel elementen uit de bordspelen gehaald.
Een minpuntje is het bewegen. Je speelt de game vanuit een third person standpunt. Dat maakt dat je soms even vast komt te zitten als je net precies op die ene plank moet stappen. Het is soms net te precies en dan vergt het een paar keer bewegen voordat je daadwerkelijk je voet op die plank kan zetten.
De werelden
De gooi van een dobbelsteen bepaalt dus in welke wereld je terechtkomt. Ben je een Oner (wat Odd en Even in het begin zijn, zij wonen in Onecroft) of wordt je een Sixer? De wereld en het verhaal doet erg denken aan een aftreksel van Tim Burton’s Alice in Wonderland met zijn rijen aan vreemde en creepy characters.
Om je zusje te vinden, moet je door de werelden heen reizen. Elke wereld heeft zijn specifieke eigenschappen. Onecroft is een vervallen plek die de rommel van de andere vijf rijken verzameld. Dat is waar Odd en Even vandaan komen.
Op je reis kom je eerst in Two-Town terecht. Dit is een meer magisch plek die vol zit met dubbele persoonlijkheden. Elke dag wordt door een dobbelsteen bepaald welke persoonlijkheid er bij elk persoon te zien is. Daarna kom je in Threedom. Dat land is een chaos omdat de koning daar vermoord is. Zijn drie kinderen geven elkaar de schuld en zijn sindsdien in oorlog met elkaar. Dit wordt nog even versterkt doordat de koningin hun strijd in stand houdt.
In Fourburg is het een sjieke bedoening waar geen wetten gelden. De gemene Fourman regelt de boel daar met veel gokken en ellende. Daarna komt Fivetropolis in beeld. Een mystiek land waar vijf kaartenmakers woonden. Zij maakten de kaarten voor alle rijken. Maar ook dat land is in verval geraakt omdat alle dobbelstenen zijn verdwenen, behalve die van de Koningin dan (en Dicey). Dus dat betekende dat er ook geen kaarten meer nodig waren en het enige wat overbleef waren de vijf schoorstenen van de kaartenfabriek. Aan het eind kom je eindelijk in Sixtopia terecht. Daar woont de koningin zelf en onder haar waakzame bewind is Sixtopia opgebloeid tot een perfecte, zeer goede plaats waar niemand meer van terugkeert.
Wat soms wel lastig is, is het navigeren in deze steden. Je kan een map oproepen maar men is vergeten om een ‘Waar ben ik’-punt op die map te plaatsen. Dus echt je weg daarin vinden, vergt nogal wat inzicht.
Zoals je zal begrijpen is elk rijk grafisch anders opgezet. Je wandelt door kleine straatjes die vol leven zitten en je komt de meest vreemd creaturen tegen. Dit alles in die eerdergenoemde artistieke schilderstijl. De thema’s, oftewel de cijfers, zijn perfect in elk gebied verwerkt en dat zie je overal in de omgeving terug. In de steden vind je ook allerlei characters die wat kwijt zijn of op een andere manier iets van je willen. Dit geeft je weer beloningen die je kan gebruiken.
Conclusie
Lost in Random is een game die bestemd is voor een specifiek publiek. Je moet iemand zijn die kan genieten van de vreemde omgevingen en de manier waarop deze grafisch zijn neergezet.
De combat is bijzonder. Het is vooral veel wegduiken, rondrennen en kristallen kapot schieten om daarna je dobbelsteenmaatje Dicey te rollen en je kaartenverzameling in te zetten. Een gevecht in meerdere lagen dus. Dat maakt het soms best lastig, zeker als je bij een eindbaas terecht komt waarbij het niet altijd even helder is hoe je deze uitschakelt.
Het bewegen is soms wat onhandig in deze third person game en het is jammer dat men geen lipsync heeft gebruikt bij de cutscenes.
Het verhaal van Even en haar verloren zusje Odd is erg leuk in elkaar gezet en de wereld heeft een behoorlijke Tim Burton-vibe. Ben je door dit alles erg geïnteresseerd geraakt, dan kan ik je de game zeer aanbevelen. Ik vond het alvast een game waar ik telkens weer even verder in wilde spelen en die mijn interesse zeker vasthield.
