Review: Kingdom Come: Deliverance

Een game die ik al heel lang volg en waar ik heel lang op gewacht heb, is eindelijk hier… Dames en heren, ik presenteer u: Kingdom Come.

Kingdom Come vertelt het verhaal van Henry, de zoon van de smid van het dorp. Henry heeft ambities om de wereld te ontdekken, nieuwe culturen en talen te leren en wellicht verborgen schatten te vinden. Helaas is zijn vader het hier niet mee eens, Henry moet namelijk, net zoals zijn vader, een smid worden. Henry zal zich hierbij neer moeten leggen, totdat de pleuris uitbreekt natuurlijk…

Son of a Blacksmith

Warhorse Studios beloofde met Kingdom Come een onwijs realistische game te gaan neerzetten. Geen vuurspuwende draken en maffe tovenaars met dodelijke magie dus. Gewoon de middeleeuwen zoals de middeleeuwen waren. Hard werken, weinig geld, overheersende dictatuur en zeker geen vrijheid van meningsuiting. Je deed wat de koning van je vroeg en zo niet, dan werd je gevangen genomen, publiekelijk te schande gezet of vermoord. Zo simpel was het. Wat dat betreft heeft Warhorse een leuke setting neer weten te zetten, maar het echte realisme zit ‘m toch wel in de gameplay. Want jongens en meiden… wat is deze game bruut zeg!

Het verhaal van Kingdom Come: Deliverance speelt zich af rond 1400-1500 en neemt je mee langs bestaande locaties (voor zover bekend) in het huidige Tsjechië. Rond die tijd waren er twee dictators die allemaal het land voor zichzelf wilden houden. Zodoende ontstaat er een conflict tussen Wenceslaus IV en Sigismund of Luxembourg (Google maar eens) en jij, als Henry, zit er middenin!

Zoals ik eerder zei ben je ‘slechts’ de zoon van een smid en heb je ook nog eens bizar weinig vaardigheden tot je beschikking. Naast het feit dat je in deze game dus eens niet de ‘uitverkorene’ bent en binnen een paar uur een heel arsenaal aan badass spreuken en wapens tot je beschikking hebt, kun je als Henry eigenlijk vrijwel niks. Je zult alle bekende vaardigheden moeten leren. Neem bijvoorbeeld lezen, lezen was in de middeleeuwen niet iets wat iedereen zo maar even deed en de zoon van een smid al helemaal niet. Je zult dus iemand moeten vinden die jou die rare tekens op papier helpt te ontcijferen.

Zo zijn er in Kingdom Come veel meer dingen die erg realistisch zijn, zonder dat ze de gameplay tot op irritatie toe hinderen. Zoals bijvoorbeeld het feit dat je jezelf en je kleding zult moeten wassen, je af en toe ook even op bed moet liggen en dat ook jij zo nu en dan aan je uhh.. ’trekjes’ moet komen. Daarnaast heeft de studio zijn best gedaan om het verhaal dat verteld wordt in Kingdom Come zo dicht mogelijk bij de realiteit te houden. Het verhaal van de machtsstrijd tussen de koning van Kroatië en die van Hongarije. Juist die strubbelingen zorgen er dan ook voor dat je zult moeten vluchten uit Skalitz, jouw woonplaats, waarna het avontuur begint.

Vaardigheden

Een van de leukste dingen in een RPG vind ik toch wel zo’n overheerlijke skill tree. Waarbij je je hard verdiende vaardigheidspunten kunt omzetten in nieuwe moves en vaardigheden. Helaas moet ik je snel teleurstellen, in deze game zul je zo’n optie namelijk niet tegenkomen. Je kunt wel degelijk levels omhoog gaan en je zult hier zeker voor beloond worden, maar niet in de vorm van vette vaardigheden die je met een druk op de knop leert. Als je bijvoorbeeld op een paard zit, zul je hier steeds beter in worden, levels omhoog gaan en voortaan een stuk sneller op en af je paard springen. Ben je een echte vechtersbaas? Dan zul je merken dat gevechten net even wat makkelijker worden omdat je sneller en sterker wordt et cetera. Geen ouderwets puntensysteem maar de keiharde realiteit!

Over gevechten gesproken trouwens, holy moly… Jij denkt dat jij na het spelen van Skyrim iedereen wel ff neerhaalt in Kingdom Come? Nou… denk daar nog maar eens even over na. Vechten is namelijk niet, ik herhaal, niet makkelijk. Je zou bijna zeggen dat dit eigenlijk best wel moeilijk is, aan het begin dan. Behalve dat je rekening moet houden met je energieniveau, welke kant je op slaat en of je wel snel genoeg reageert om een aanval te verdedigen of ontwijken, moet je je ook realiseren dat een flinke zwaai met een hakbijl naar je hoofd meestal weinig kans op overleving biedt, voor zowel jou als je tegenstander. Oefenen is dus iets wat je absoluut niet mag vergeten, net zoals pantser. Echter is het met pantser natuurlijk weer het probleem dat, als het te zwaar is, je een stuk trager bent en sneller vermoeid raakt. En zo’n helm op je kop heeft ook zo z’n nadelen…

Heel veel om rekening mee te houden dus.

Een open wereld met technische gebreken

Games als Dragon Age, Skyrim en The Witcher staan erom bekend dat ze een enorm grote wereld hebben waar onwijs veel te doen is. Van tientallen/honderden zij-missies tot onontdekte schatten en grotten. Je zou dus van een game als deze verwachten dat er ook onwijs veel te doen is. Helaas blijkt het tegendeel waar… ja, je hebt een redelijk open wereld tot je beschikking, die overigens niks is vergeleken met de werelden van andere games. Maar dat is natuurlijk logisch, want de normale bevolking reisde helemaal niet zoveel in de middeleeuwen. Desalniettemin is er in het stukje wereld dat je wel hebt niet veel te doen, gesprekken komen veelal op hetzelfde neer en eigenlijk valt er weinig spannends te ontdekken in de fantasiewereld van Henry. Of is dat dan juist ook weer realistisch? Kort gezegd raad ik je aan niet te veel van je missies af te wijken, dit kan namelijk vanwege de laadtijden tussen elk gesprek behoorlijk irritant worden en dat willen we natuurlijk niet. Wat mij betreft hadden ze het labeltje open-wereld wel weg kunnen laten aangezien dit een indruk wekt van iets dat er eigenlijk niet echt is. 

Buiten de gesprekken zullen de ‘random encounters’ je na korte tijd ook wel gaan vervelen. Oh, weer een lijk langs de weg? Dan wordt deze altijd geplunderd door een bandiet. Of weer iemand die verdwaald is? Na korte tijd weet je eigenlijk al precies wat je tegen die vreemdeling moet zeggen om de meest gunstige uitkomst te krijgen.

Laat ik, voordat ik weer ga zeiken, beginnen met te zeggen dat de wereld van Kingdom Come er fantastisch uitziet! De graphics zijn zeker vet en het detail in de game is voor een open wereld zeker goed te spotten. Helaas gaat dit zo nu en dan wel ten koste van de performance van het geheel. Denk hierbij vooral aan framedrops, stutters en een luid loeiende Xbox. Nu weet ik niet hoe het zit met de One en One S, maar mijn One X was niet altijd heel blij met mijn lange speelsessies. Maar wellicht is dat gewoon de haat-liefdeverhouding tussen mijn Xbox en mij.

Als muziek in je oren…

Lekker boeien dat Kingdom Come een paar technische mankementjes heeft!? Warhorse Studios is continu bezig met het opsporen en elimineren van bugs en glitches, dus uiteindelijk zal dat ook wel goed komen. Helemaal als je je realiseert dat de game een day one patch heeft van ongeveer dezelfde grootte als de game (27,5gb). Al het mooie in de game zorgt ervoor dat je makkelijk door de schoonheidsfoutjes heen kunt kijken. Bijvoorbeeld de muziek in de game, wat klinkt dat toch heerlijk. Die prachtige middeleeuwse deuntjes die continu in Henry zijn hoofd afspelen (of zijn het gewoon z’n EarPods?), rustig en zwoel tijdens een romantische wandeling in de nacht en spannend en overdonderend tijdens een bruut zwaardgevecht.

Saviour Schnapps

Ik val maar gelijk met de deur in huis: het save-systeem is helemaal kut. In principe slaat de game alleen op als je net geslapen hebt of een belangrijke quest begint of voltooid. Dat lijkt misschien genoeg, maar wat nou als je gewoon even ‘voor de lol’ in wilt breken bij de buurman, of die zuiplap bij de kroeg een hoek wilt verkopen zonder dat je direct je heel savegame aan het verkutten bent. Nou, dan kun je enkel en alleen de game opslaan door het nuttigen van een heerlijke ‘saviour schnapp’ (oke, de naam is best cool). Maar als je bijvoorbeeld een quest aan het doen bent, die letterlijk uren kan duren, kun je best begrijpen dat mijn controller de muur ontmoette toen ik dood ging en bijna een uur opnieuw moest spelen.

Conclusie

Ondanks de technische gebreken is Kingdom Come: Deliverance een game die heel veel te bieden heeft. Je zult moeten nadenken voor je iets doet, hard werken voor je geld en zorgen dat je genoeg saviour schnapps op zak hebt voor het geval je bruut onthoofd wordt. De game ziet er prachtig uit maar eist wel wat van je Xbox. De muziek past perfect en geeft je een voldaan gevoel tijdens het spelen van de game. Als je geduld hebt, interesse in een goed verhaal (met veel cutscenes) en niet altijd als de uitverkorene wilt spelen is Kingdom Come een goede keuze en zou dit zomaar eens een GOTY 2018 titel kunnen worden.