Op verzoek van de redactie is community member Dan met JoJo’s Bizarre Adventure: All-Star Battle R aan de slag gegaan. Weet deze fighting game een plek tussen de toppers te verwerven? Je lees het in zijn review:
Bij Manga- en Anime-enthousiastelingen zal Jojo’s Bizarre Adventure ongetwijfeld een belletje doen rinkelen. Het sinds 1987 gepubliceerde geesteskindje van Hirohiko Araki mag gerekend worden tot één van de best verkochte Manga series allertijden. De serie, die met name gigantisch populair is in Japan, heeft ook in het Westen een behoorlijke cult-following. Het epos over de Joestar familie heeft als inspiratiebron gediend voor velen van de nu populaire Manga-, Anime en game franchises. De manga staat bekend om een onmiskenbare tekenstijl, enigszins androgene over-the-top karakters, absurdistische grove humor en hilarische geweldsexplosies voorzien van iconische kretologie als ‘ORA!ORA!ORA!ORA!ORA!ORA!ORA!ORA!’.
De videogame geschiedenis van Jojo’s Bizarre Adventure gaat helemaal terug naar Super Famicom en heeft in de loop van de jaren enkele tientallen games met wisselend succes voort gebracht. Het best verkochte ooit is JoJo’s Bizarre adventure All Star Battle. Deze game is in 2013 alleen op de PS3 uitgebracht. Deze game wordt nu dus opnieuw uitgebracht met de toevoeging ‘R’ achter de naam. Deze keer als voor ons gelukkig als een multi-platform release.
Remaster, Remake of Re-Release?
Het is redelijk opzienbarend dat Bandai Namco er voor kiest om juist Jojo’s Bizarre Adventure All Star Battle (ASB) weer uit de mottenballen te halen. Ondanks dat het goed verkocht (500.000 stuks) heeft het namelijk onder de fighting game liefhebbers een niet al te beste naam. Voornamelijk om technische redenen. Het staat bekend als erg ongebalanceerde 2.5D fighter, waarbij de belangrijke karakters uit de franchise gigantisch over-powered waren. De netcode was niet om over naar huis te schrijven en er waren ook problemen met de input buffering (de manier hoe het spel je inputs verwerkt en beslist of je wel of geen move/special wordt uitgevoerd). Bandai wilde echter het 35-jarige bestaan van de Araki-san’s culthit niet ongezien voorbij laten gaan en denkt dat, op basis van de goede graphics en solide vechtsysteem, ASB genoeg potentie heeft om toch aan te kunnen slaan. Dat betekent dus werk aan de winkel om alle technische problemen grondig aan te pakken. De grote vraag is waar de toegevoegde R in de titel voor staat: Remaster, remake of re-release?
De manga serie beschrijft in acht delen (negende deel is in productie) het reilen en zijlen van de familie Joestar en aanverwanten. Centraal thema in de serie is ‘Homan’, een martial arts techniek die het mogelijk maakt om lichamelijke energie te bundelen tot zonlicht doormiddel van gecontroleerde ademhaling. Sommige beoefenaars kunnen hun Homan zelfs omzetten in psycho-spirituele manifistaties, genaamd Stands. Elk deel van de serie beschrijft een tak in de stamboom van de Joestar-familie en hun machtstrijd met zijn adoptiebroer Dio Brando en zijn nazaten en volgelingen.
Styled by Araki
Het spel leunt sterk op een aantal karakterstijlen. Deze stijlen zijn meestal te herleiden aan de plaats van het karakter in de anderhalve eeuw durende JoJo-tijdlijn. Sommige karakters kunnen hun Homan-krachten manifesteren in wapens of sterkere aanvallen. Andere karakters kunnen helemaal geen Homan gebruiken maar hebben wel weer andere specifieke krachten of eigenschappen. De belangrijkste stijl in het spel is onherroepelijk de Stand-stijl. Stand-karakters kunnen dus alterego’s manifesteren met hun Homan-energie welke het gevecht een hele andere wending kunnen geven. Ongeveer de helft van de selecteerbare karakters beschikt over zo’n Stand. Ze hebben een eigen move set die over het algemeen verder reiken en een grotere hit zone hebben dan de moves van het karakter zonder actieve Stand.
Er zijn 50 karakters in totaal om te spelen, negen meer dan in het origineel. Er is er echter één verdwenen, dus spreken we over 10 nieuwe karakters. Deze nieuwe karakters komen uit de delen van de manga die zijn uitgebracht ná dat het originele spel op de markt is gekomen.
System overload
In de basis is het vechtsysteem vrij simpel en overzichtelijk. Je kunt gedurende het gevecht drie H-bars vullen door klappen uit te delen en te incasseren. Deze H-bars kun je gebruiken voor special attacks (hier Heart Heat Attacks, afgekort HHA, genoemd) en Super Special Attacks (Great Heat Attacks, GHA). Deze specials zijn makkelijk uit te voeren en de knoppencombinatie om HHA of GHA te doen is bij nagenoeg alle karakters dezelfde. De meeste overige moves maken ook gebruik van vrij standaard knoppencombinaties. Hierdoor kun je snel een nieuwe karakter oppakken zonder direct in de command list te hoeven duiken. De quality-of-life toevoegingen zoals ‘Easy-beat’ en hitstop ( de animatie stopt aantal frames als je aanval aankomt en telt) maakt de game ook toegankelijker en wat gamer-friendly.
Als je eenmaal gewend aan de beginselen van het vechtsysteem kun je stap-voor-stap de subsystemen gaan ontdekken en leren gebruiken. Je kunt bijvoorbeeld met Taunts je tegenstander H-balken ontnemen. ‘Strange Cancels’ kun je gebruiken om je combo af te breken om vervolgens een nieuwe combo vanaf het begin te starten (om zo combo’s te schakelen). Daarnaast hebben we nog Stand Rush, Rush Mode, Stage Gimmicks en Stage Hazards om te gebruiken. Echt te veel om uit te leggen. Ook naar 10+ uur vind ik de diepgang in het vechtsysteem nog steeds overweldigend en probeer ik, eens in de zoveel tijd, een nieuw systeem aan te leren en bij te schakelen in mijn gevechten. Dit ga je niet in een paar uur allemaal onder de knie krijgen.
Up-to-date
Voor degenen die bekend zijn met het origineel zullen een duidelijke verbetering van de graphics herkennen. Niet alleen de in-engine graphics zijn behoorlijk geüpdatet, maar juist ook het hoofdmenu en alle tussenschermen. De resolutie is opgekrikt naar 4K en de framerate is nu een steady 60 frames per seconde in plaats van de oorspronkelijke 30fps. De inputbuffering is wat losser afgesteld zodat specials en moves makkelijker uit te voeren zijn.
Opgepoetst
De karaktermodellen zien er dankzij de hogere resolutie en wat opgepoetste 3D-modellen erg gelikt uit. Alleen bij overwinningsposes, waarbij flink op de karakters wordt ingezoomd, komen er wat onscherpe texturen naar voren. Er is geprobeerd om de unieke tekenstijl van Araki-san te transformeren naar 3D en dat is heel goed gelukt. De karakters spatten van het scherm. Samen met de comic-panel achtige menu’s is de totale visuele presentatie een sfeervol en kleurrijk geheel wat het unieke karakter van JoJo goed overbrengt. De arena’s daarentegen lijken wel enigszins gedateerd. Als je er op gaat letten zul je wat ongeïnspireerde low-poly objecten en dergelijke zien. Echter in de heetst van de strijd valt dit amper op.
All Star Battle Mode
De Storymode staat centraal in deze game. Deze mode is compleet nieuw ten opzichte van het origineel en heet nu ‘All Star Battle’. Deze mode is opgeknipt in 8 delen (gelijk aan de manga-delen) en laat je lore relevante gevechten spelen, waarbij elk deel met een iconisch boss-fight wordt afgesloten. Deze nieuwe story wordt de verhaalvertelling van de originele storymode wel opgeofferd want de All Star Battle mode doet er überhaupt niet aan. Als onwetende zal je het gewicht van deze gevechten nooit begrijpen omdat het ASBR geen enkele moeite doet om het toe te lichten. Op wat korte intro dialogen na. Dat maakt echter de gameplay niet minder leuk. De ASB-mode is een zeer gevarieerde maar wel grindy spelervaring die mij al geruime tijd blijft boeien. Uiteraard worden het winnen van gevechten beloond met credit welke je kunt geven in de shop. Je kunt hier met je credit bijvoorbeeld 3d-modellen, sountracks, art en karakter kostuums unlocken. In de All Star Battle mode kunnen er bij elk gevecht enkele Special Conditions zijn toegevoegd, hiermee worden sommige eigenschappen van jou of je tegenstander gebuffed of generfed. Dit geeft een kleine wending aan de 107 gevechten die te spelen zij in de ASB-mode, maar zorgt wel voor wat afwisseling.
Je kunt deze ‘conditions’ compenseren of jezelf gewoon wat voordeel geven door je zuurverdiende geld te investeren in ‘Support Effects’. Hiermee kun je zelf eigenschappen naar eigen inzicht buffen of je tegenstander helemaal nerfen zodat deze amper tegenstand kan bieden. Uiteraard staat daar wel weer een flinke investering tegenover. Want in ASBR gaat voor niets de zon op in.
Balans zoeken
De balans tussen de karakters was een probleem in het origineel en in deze versie is het nog steeds wel een beetje ongebalanceerd. Stand-style karakters hebben wederom een voordeel ten opzichte van andere stijlen omdat ze ‘close range’ of juist ‘ranged’ de ruimte kunnen domineren met hun Stand. Het is wel zo dat de stun fase (het moment na je aanval dat je niets kunt doen) erg lang is bij het gebruik van je Stand, waardoor je kwetsbaar bent voor counters.
Online malaise
Net als in het origineel levert de verouderde netcode ook nu weer problemen op. Bandai Namco vond het schijnbaar niet de moeite om de netcode grondig te moderniseren. Iets wat bij de meeste moderne fighters goed geregeld is. Tekken 7 heeft fantastische netcode en komt godbetert uit dezelfde publisher-stal. Van de plus/minus 30 online potjes leverde meer dan de helft problemen op: van hinderlijk gestotter tot irritante “transmitting…”-popups die ook nog eens een chime-geluidje geven. Door de ‘Quick play’ mode te vermijden en zelf te hosten verklein je het leed wel aanzienlijk maar in de toch al dun bevolkte Ranked mode levert dit nog behoorlijk wat gestotter op. Als je al iemand kunt vinden.
Conclusie
Het is ontzettend jammer dat de uitstekende All Star Battle mode, unieke visuele presentatie en het diepgaande vechtsysteem onder al de verbindingsproblemen te leiden hebben. Het zal er uiteindelijk voor zorgen dat dit spel een leuke single player ervaring blijft maar waarschijnlijk niet zal uitgroeien tot multiplayer-kneiter zoals Tekken 7, Guilty Gear -Strive-, KoF XV, Street Fighter 6 of Dragon Ball Fighterz. De ontwikkelaar heeft bij deze REMASTER de gameplay een aardige opfrisbuurt gegeven en ook de technische problemen zijn grotendeels opgelost, maar de rammelende online play zal deze game in de weg staan om de cultstatus te bereiken die het bronmateriaal verdient. Dit soort fighting games vallen of staan op een goede online ervaring en helaas is nu juist dát gedeelte het ondergeschoven kindje geworden.
