Deze week komt Jagged Alliance 3 uit voor de Xbox Series X|S. Communitylid Theo (aka Picnic82) is op verzoek van de XBNL-redactie al met de game aan de slag gegaan. Je kunt zijn review hier lezen:
Als we het hebben over een turn-based RPG waar het allemaal in de jaren 90 mee begon, dan kom je al snel uit bij XCOM. Echter was er in die tijd nog een game die misschien mede grondlegger was van dit genre: Jagged Alliance. Dit spel kwam uit in 1995, een jaartje na XCOM. Na Jagged Alliance 2 zijn er helaas nogal wat minder geslaagde spin-offs geweest.
Nostalgie
Wie kent ze niet, de films uit de jaren 80 en 90 die we tegenwoordig op RTL7 mogen aanschouwen? Zie Jagged Alliance maar als een lange aflevering van The A-Team of nog beter, The Expendables. In het land Grand Chien is de president ontvoerd door een groep die zich ‘The Legion’ noemt. Deze paramilitaire groep heeft ondertussen het hele land in bezit en onder controle. De dochter van de president en de leidinggevende van de diamantmijnen huren jou in om een team samen te stellen om de president te redden en tegelijkertijd het land te bevrijden van de bezetter. Een goed verhaal? Nou, niet echt. Veel actie? Absoluut wel.
Voordat we voet aan land kunnen zetten, moet je eerst een aantal mensen inhuren die samen met jou dit klusje willen klaren. Dit kan via de website van A.I.M. (Association of International Mercenaries). Hier kom je op een simpele, maar net ietwat onpraktische, jaren 90-interface waar je direct contact kunt leggen met een gevarieerde groep. Mocht je ooit Jagged Alliance 2 hebben gespeeld, dan zul je een flink aantal namen wel herkennen, zoals Cynthia “Fox” Guzzman, Monica “Buns” Sondergaard en Steve “Grizzly” Bornell. Door een gebrek aan geld in het begin is je keuze nog niet heel groot en zul je vooral bij de laagste en goedkoopste klasse blijven. Deze hebben vaak net wat lagere statistieken, maar vooral minder voordelen. Geen probleem, dit leren ze wel terwijl ze Gran Chien bevrijden. Maar je kunt natuurlijk later ook terugkomen om andere huurlingen te contracteren.
Na een klein gezelschap te hebben gecontracteerd, kun je ook voor jezelf een profiel samenstellen. Het leukste om dit te doen is door de vragenlijst in te vullen bij I.M.P. (Institute for Mercenary Profiling). Je zult nog wel eens versteld kunnen staan van het resultaat. Mocht je geen zin hebben in een vragenlijst, dan kun je ook zelf de punten toewijzen aan de verschillende statistieken.
Veel vrijheid en afwisseling
Nu is het tijd om eropuit te trekken. In welke volgorde je de delen van Gran Chien bevrijdt, is helemaal aan jou. De kaart bestaat uit een honderdtal gebieden die allemaal anders zijn vormgegeven: stedelijke gebieden, savannes en jungle. Dit zorgt voor een mooie variatie in hoe je de missies moet aanpakken. Daarnaast is het ook afhankelijk van welk type huurlingen je in je team hebt. Met snipers blijf je logischerwijs continu op afstand, maar met een specialist in sluipen en messen pak je hetzelfde gebied heel anders aan. Deze grote afwisseling is een sterk punt van deze game.
Het veroveren van een gebied begint met een stukje real-time gameplay. Hierbij zorg ik er altijd voor dat mijn huurlingen direct in de sluipmodus gaan. Je wilt natuurlijk niet hebben dat ze direct gezien worden. Zodra je wordt gezien of het eerste schot wordt gelost, gaat het over in turn-based. Dit is voor mij juist wat Jagged Alliance zo goed maakt. Niet je reactievermogen, maar het juist positioneren en tactisch inzicht zijn de belangrijkste factoren. Er is echter wel een groot verschil met andere games; je krijgt tijdens het richten geen percentages te zien. Er komt alleen een globaal overzicht (dat nog wel eens in de weg staat) van de plus- en minpunten en de afstand in relatie tot de range van je wapen. Daarnaast geeft het personage je nog een hint zoals “This shot is like a snowflake in hell” of “This is a good position to make a kill”. Dit bij elkaar geeft een meer dynamische gameplay en pakt wat mij betreft goed uit. Al is het ook regelmatig dat je denkt: “Hoe kun je dat schot nou missen?”
Als je een gebied hebt veroverd, is het tijd om het verder te verkennen om wapens en andere hulpmiddelen te vinden en om te gaan praten met de verschillende NPC’s. Via de dialogen krijg je meer informatie over de verblijfsplaats van de president, maar ook meerdere side missions. Hoe je deze aanpakt heeft ook weer een klein effect op het spel zelf. Ga je voor het winnen van vertrouwen van de bevolking of voor de betere beloning? Leg je iemand om en ga je voor de beloning of huur je hem in omdat hij een goede schutter is? Hoewel deze invloed soms nauwelijks merkbaar is, maakt het de game wel tot een volwaardig geheel.
Oplopende moeilijkheidsgraad
De moeilijkheidsgraad van de gevechten loopt langzaam op. Je tegenstanders worden sterker, beginnen beter te schieten en worden slimmer. Als je halverwege denkt dat je lekker bezig bent, gaat het ineens wat harder. Na een behoorlijke plotwending die je echt niet ziet aankomen, verschijnen naast de gewone tegenstanders ook veteranen en elites in het spel. Zij brengen ook nog eens een verscheidenheid aan wapens en tactieken met zich mee.
Wat ik op dit moment een groot nadeel vind, is dat je geen munitie, wapens en beschermingsmiddelen kunt bestellen via de webshop van Bobby Ray (zoals in JA2). Dit geeft vooral na de plotwending halverwege de game een behoorlijk probleem, vooral op het gebied van munitie. Mijn huurlingen liepen met bergen 9mm kogels rond, maar deze zijn vooral voor korte afstandswapens. Als je dan met een groep van 6 man tegenover een stel veteranen en elites komt te staan, heb je een groot probleem. Gelukkig wordt dit met de 1.3 patch opgelost en wordt de webshop in ere hersteld.
Een ander minpuntje is misschien de onvolledige uitleg van een aantal game mechanics. Soms is het even uitvinden wat een icoontje betekent of hoe je bijvoorbeeld springstof aan een timer koppelt. Maar het zijn geen onoverkomelijke punten.
Prima beeld en geluid
De voice acting is echt prachtig neergezet in de jaren 80- en 90-stijl, met dikke accenten waardoor je direct het verschil kunt herkennen tussen een Duitser, Rus en Amerikaan. En dan heb je de stukjes dialoog; deze brengen je direct 30 jaar terug in de tijd. De sarcastische, sexistische, foute humor en oneliners vliegen je om de oren. Het geluid en de sound effects maken de game verder helemaal af.
Grafisch gezien is de game prima in orde. De omgeving heeft voldoende detail en ziet er goed uit. Dit maakt ook dat je niet direct ziet dat de personages wat minder verfijnd zijn. De mooie omgeving en de cartoonachtige stijl van de personages passen wat mij betreft prima bij elkaar.
Tijdens het spelen ben ik helaas wel tegen een aantal bugs aangelopen. Eens in de paar uur sluit de game volledig af en kom ik direct op het Xbox-homescreen terecht. Tevens heb ik een aantal keer gehad dat de game helemaal niet meer reageerde op de input vanuit de controller. Gelukkig speelde ik niet op de iron mode, waardoor er na elke beurt een auto-save moment is. Anders was dit behoorlijk problematisch geweest.
Conclusie
Jagged Alliance 3 is eindelijk een waardige opvolger van deel 2. Er was geen moment waarop ik dacht dat het saai werd of in de herhaling viel. De humor valt helemaal in mijn straatje, en door mijn voorliefde voor het genre en de nostalgische gevoelens van de reeks is dit echt mijn game. Je moet niet te veel van het verhaal verwachten, want dat is echt flinterdun. De gameplay en de verscheidenheid in strategische oplossingen zorgen voor een grote herspeelbaarheid. Al met al een heerlijke game.
