Hadouken, hadouken! Shoryuken! Ready, set fight, eh nee het is tijd voor de review van Street Fighter 6!
Om maar met de deur in huis te vallen, ik heb niks met fighting games. Dat uitgerekend ik deze game heb opgepakt heeft echter wel een reden. Ik hou op z’n tijd van nostalgie en Street Fighter en ik hebben een geschiedenis. In een tijd dat de Super Nintendo nog bestond en er slechts een handjevol games werden gespeeld (en het woord backlog niet bestond), werd Street Fighter bij ons thuis behoorlijk veel gespeeld. Terwijl ik dit schrijf denk ik al aan de irritatie die ik had als je tegen Ryu moest en de Hadouken’s je om de oren vlogen, maar het was een game die werkte, een game met replay waarde en een game waar een leercurve in zat.
Ik genoot van Street Fighter 5, maar ik raakte er toch snel op uitgekeken. Ik had dan ook geen idee wat ik van deel 6 mocht verwachten. Mijn eerste stapjes begonnen in de World Tour, wat je mag zien als de campaign van de game. Hierin maakte ik mijn personage aan en het systeem wat Capcom hier in heeft gegooid gaat best diep voor een fighting game. Met twee verschillende kleuren ogen en een kapsel wat uit Grease weg had kunnen komen, ging ik op pad.
Knokken!
Waar vecht je voor? Dat is eigenlijk de hoofdvraag die aan jou als character wordt gesteld aan het begin van het spel. Ik ga jullie verder niet te veel meenemen in het verhaal. Dat is iets wat je zelf mag ervaren, maar neem maar van mij aan dat deze vermakelijk is met soms een dosis gezonde humor. Na een korte tutorial betreed je de poorten van Metro City en jongens, wat keek ik mijn ogen uit toen ik na de tutorial naar buiten liep. De stad is duidelijk geïnspireerd door New York en lijkt echt te leven. Ho, wacht even. Naar buiten liep? Ja mensen, Street Fighter 6 kent een campaign met een open wereld waarin je kunt gaan en staan waar je maar wilt. Parkeergarages, bouwplaatsen, winkeltjes, markten, noem het maar op en zit er in. Mensen die je tegenkomt kun je uitdagen voor een ronde legaal matten om vervolgens je level op te krikken.
Dit ga je doen om je vechter sterker te maken. SF 6 maakt namelijk gebruik van een level systeem waarbij je steeds sterker wordt naarmate je een nieuw level bereikt. Denk aan de kracht van je klappen, trappen, levensmeter en speciale aanvallen. Wat is dit dan precies voor game geworden hoor ik je zeggen? Daar moest ik ook even over nadenken, maar de campaign laat zich spelen als een open world RPG Fighting game. En dat is exact waarom deze game mijn verwachtingen heeft overtroffen. Het is namelijk een gezonde dosis nostalgie die men mengt met innovatie.
Interessant gegeven hierbij is dat de game hierbij zorgt dat het toegankelijk is voor zowel veteranen als nieuwkomers. Ken je de knoppen combinaties niet goed? Dan kun je er voor kiezen om je controls aan te passen naar een ‘moderne’ stijl. Hiermee heb je minder knoppen nodig om een aanval uit te voeren, maar om het eerlijk te houden heb je wel minder mogelijkheden om aanvallen te kiezen.
Vrienden voor het leven
Over aanvallen en moves gesproken, gedurende je avontuur in Metro City (en later de rest van de wereld) ontmoet je zogenoemde ‘masters’. Deze worden moeiteloos in het verhaal verweven en vaak op geniale wijze geïntroduceerd. Gezien het je doel is om te achterhalen waar je voor vecht en uiteraard de beste te worden, is het belangrijk deze masters op te sporen. Ben je namelijk eenmaal hun student, dan kun je hun stijl en op die manier nieuwe aanvallen leren. Naarmate je hun stijl vaker gebruikt, loopt je stijlmeter op waardoor je nieuwe aanvallen kan leren. Dit zorgt voor tactiek in het aanvliegen van eventuele boss fights. Ga je namelijk voor de afstand, close combat of val je liever via de lucht aan? De keuze is aan jou. Tevens kun je je vriendschap met hun uitbreiden door ze items te geven. Luister goed naar hun verhalen, want vaak vertellen ze hun favoriet wat kan leiden tot het sneller bevrienden van je masters. Oh, en als jullie echt goede maatjes worden, dan komen ze je zelfs helpen in gevechten! Wie zijn deze masters dan, hoor ik je denken. Dat mag je zelf ontdekken, maar verwacht behoorlijk wat oudgedienden uit de Street Fighter franchise.
Een andere belangrijke reden om zoveel mogelijk masters te vinden, is om rond te komen in de open wereld. Metro City heeft bijvoorbeeld behoorlijk wat geheime gangetjes waar je niet te voet kan komen. Hier kun je bijvoorbeeld je spinning bird kick gebruiken om deze plekken toch te bereiken. Of wat dacht je van een drone neerhalen die een pakketje met goodies mee heeft? Even een goed gemikte Shoryuken en je hebt een item te pakken. Het is bewonderenswaardig hoe goed Capcom dit heeft verwerkt in de game en hiermee net dat beetje extra plezier uit de game te halen.
Mocht je nou niet tevreden zijn over je personage, dan heb je trouwens ook nog de mogelijkheid om even te gaan shoppen. De game kent drie soorten winkels: item shops, food trucks en gear shops. In de item shop haal je voorwerpen die je kan gebruiken tijdens je gevecht. Zo zijn er snoepjes om te zorgen dat je minder schade oploopt of juist weer wat leven aanvult. Ook haal je hier cadeautjes die je aan je leraar kan geven.
In food trucks haal je eten wat direct je leven weer aanvult en soms interessante voordelen met zich meebrengt, zoals extra style xp (waardoor je sneller nieuwe moves leert bij je master) of normale xp voor je level. En in gear shops haal je gewoon je eigen kleding.
Wil je liever een hoge hoed op, een petje of een dikke zonnebril? Het kan allemaal. Tof gegeven is dat al deze items ook nog eens effect hebben op de stats van je personage. Zo bieden bokshandschoenen meer kracht met slaan en schoenen meer kracht voor je trappen. Wil je wel hogere stats, maar andere kleding zien? Dan is dit ook mogelijk.
Grafisch dik in orde
Ook grafisch gooit SF 6 hoge ogen. De game ziet er strak weergegeven uit. Karakters hebben duidelijk hun eigen stijl qua kleding, maar ook gezichtsuitdrukkingen. Metro City (en de andere werelden) zien er strak vormgegeven uit. Ook laadtijden kent de game nagenoeg niet. Aanvallen verlopen verder in de gevechten soepel en speciale aanvallen worden kleurrijk en levendig weergegeven zonder hierbij in te leveren op de performance. Een prachtig hoogstandje zijn de zogenaamde Super Arts aanvallen die behoorlijke schade toebrengen en met veel special effects op je scherm getoverd worden. Dit wordt anders wanneer we gebouwen van dichtbij gaan bekijken, het wordt hierbij soms toch nog wat meer pixels. Dit mag de pret echter niet drukken. De game heeft daarnaast een behoorlijk diverse rij aan muziek. Zo komen we rap, rock en pop muziek tegen. Erg vet om te horen tijdens de gevechten!
Street Fighter heeft dus niet alleen zichzelf opnieuw uitgevonden, maar ook het fighting genre. Eerlijk is eerlijk, de game heeft mijn verwachtingen overtroffen en ik raad elke fan van de serie, of het fighting genre, aan om dit pareltje uit te proberen. Is de game dan perfect? Nee, dat helaas niet. Wil je namelijk verder komen in de campaign, dan zul je wel eens tegen boss fights aanlopen die een hoger level hebben. Hier valt soms met geen mogelijkheid door heen te komen, wat betekent dat je zult moeten grinden om een hoger level te behalen. Het gekke is alleen dat je zo een uur lang door het verhaal loopt met vijanden van jouw level, om vervolgens een boss fight te krijgen die 7 levels hoger is. Heb je die verslagen, dan gaan we opeens weer naar tegenstanders van je eigen level of lager.
Battle Hub
Battle Hub is de online omgeving van Street Fighter 6. Hierin mag je met je eigen gemaakte character uit de campaign de zogeheten Battle Hub betreden. Dit is een kleine rond afgewerkte omgeving waarin je in het midden een gevechtsvloer hebt. Wil je een potje knokken? Dan ga je in het midden staan en wachten tot je wordt uitgenodigd voor een gevecht. Toevallig wist ik alle potjes te winnen toen ik dit uitprobeerde. Ik ga er vanuit dat dit gebaseerd was op skill en niet op het feit dat ik level 42 was en mijn tegenstander level 4. Het opzetten van de match gaat van de rest vloeiend en doet grafisch niks af voor de campaign.
Daarnaast viel op hoe relaxed de community is binnen de game. Wanneer men elkaar heeft verslagen wenst men elkaar succes en vliegen de GG’s in het rond. Wil je trouwens gebruik maken van matchmaking? Ook dat is mogelijk door simpelweg plaats te nemen achter een arcadekast. Ondertussen kun je terwijl je wacht trainen tegen de AI. Wil je gaan vechten in de Battle Hub? Dan raad ik je aan om eerst de campaign te voltooien.
Fighting Ground
In Fighting Ground krijgen we nog een scala aan mogelijkheden om de oren. We vinden hier bijvoorbeeld de arcade story waarin we per character hun persoonlijke verhaal volgen. Dit doen we door ondertussen door tegen computergestuurde tegenstanders te vechten. Een game mode die we natuurlijk kennen van de vorige Street Fighters.
Wil je even oefenen? Dan kun je met practice aan de slag en met een character naar keuze aan de slag om diens bijbehorende moves te leren.
Versus bied ons offline de mogelijkheid om 1 op 1 met de computer te vechten of gebruik te maken van het zogeheten Team Battle. Hierin lost je partner je af als je even toe bent aan een pauze.
Bij Online mogen we aan de slag met de standaard characters om een rondje te vechten. Dit speltype is opgedeeld uit Ranked en Casual matches. Daarnaast heb je ook nog de mogelijkheid om een custom room te maken en je eigen regels te bepalen.
Als laatste is er dan nog de Special Match. Dit is een party mode waarin je je eigen regels en gimmicks kan bepalen. Zo kun je de regel instellen dat degene die als eerste 5 keer knockout is geslagen verliest. Of wat te denken van combo’s die op het scherm worden weergegeven? Wie ze als eerste voltooid wint! Ook de gimmicks zijn hierin interessante. Zo kan er een stier door de stage rennen die je moet ontwijken. Je kan het zo gek niet verzinnen of het zit erin!
Conclusie
Street Fighter 6 heeft zich opnieuw uitgevonden en doet dat overtuigend. De campaign met de mogelijkheid om je eigen personage te vormen, eigentijdse graphics en originele Master systeem garanderen uren speelplezier. Het is jammer dat de game soms dwingt tot grinden en objecten er van dichtbij niet altijd scherp uitzien. Desondanks mag dat de pret niet drukken en is dit verplichte kost voor fans van de franchise en nieuwskomers in het fighting genre. Ben je eenmaal klaar hiermee, dan heb je met Battle Hub en met name Fighting Ground meer dan genoeg manieren om nog meer uren in de game te stoppen. Petje af voor deze fighter!
