Neem een F1-team onder je hoede en zorg ervoor dat je de top bereikt. Lukt het F1 Manager 2022 om je de ervaring van een echte teambaas te geven? Je leest het in deze review.
Eerst even een disclaimer. F1 Manager 2022 is een tijdrovende game. We zijn de game flink aan het spelen, maar hebben nog niet alle onderdelen aangeraakt om een compleet beeld van de game te krijgen. Wij spelen de game nog verder, maar in de tussentijd geven we je alvast deze review in progress met een voorlopige conclusie. Zodra we alle onderdelen van de game hebben gespeeld vullen we deze review met de eindconclusie aan.
De games die zo uit het niets opdoemen, een indrukwekkende trailer neerzetten en binnen een paar maanden uitkomen. Dat zijn de verrassingen die de game-industrie leuk maken. Frontier, de maker van Elite Dangerous, Jurassic World Evolution en Planet Coaster, kwam in het voorjaar zo uit het niets met de aankondiging van F1 Manager. Een game in een totaal nieuw genre: auto-sport-management. Daar kwam als verrassing bij dat de game ook uitkomt naar de consoles, iets wat voor management-games bijna uniek te noemen is.
Of anders gesteld: Frontier, een game-developer met nul ervaring in sport-management-games, komt met een nieuwe F1 gelicentieerde game in een nieuw genre en brengt de game met bijbehorende complexiteit direct naar de consoles. Gaat dat wel goed?
Management-games zijn saai. Of toch niet?
Sport-management-games. Dat is kijken naar tabellen, rijtjes en nummertjes, een lelijke simulatie. Boring!
Gelukkig doet F1 Manager dat helemaal anders. Bij het opstarten wordt al duidelijk gebruik gemaakt van de officiële F1 licentie en komt de sfeer je in een mooie video-reel tegemoet. En al helemaal indrukwekkend, vanaf het eerste moment wordt duidelijk dat het niet bepaald een spreadsheet-applicatie is. Je kunt direct je team kiezen en de modellen van de rijders en auto’s zijn van hoger niveau dan F1 de game zelf. Hamilton, Alonso en collega’s hebben er nog nooit zo goed uitgezien. Ook verderop in de game is er weliswaar sprake van de tabellen en nummertjes, maar het is wel aangekleed met grote knoppen, intuïtieve overzichten en quality of life elementen.
En dat typeert de game. Want ook al is het spiksplinternieuw, het lijkt alsof het een game met een jaarlijkse iteratie is waarbij er elk jaar verbeteringen zijn doorgevoerd. Na het kiezen van je team wordt je via tutorials aan de hand genomen en door de game geleid. De informatie is precies genoeg, niet irritant veel, maar net genoeg om aan de slag te gaan en de rest gaandeweg uit te vinden. De intuïtieve interface helpt hier ook erg mee. Voor een game-type die zich over het algemeen beter laat besturen met muis en toetsenbord doet de controller hier helemaal niet aan onder. De game laat zich prima besturen op de console.
Voel je een echte teambaas
Maar hoe zijn de management-aspecten? Doen je beslissingen er echt toe en voel je de druk die een teambaas ook in de echte wereld voelt? Het begint al met de “board”, dat is het comité dat over je voortgang beoordeelt en beslist of ze doorgaan of met jou als teambaas stoppen. Beginnend bij het team krijg je direct doelen opgelegd die dat jaar of meerdere jaren gehaald moet worden. Je krijgt regelmatig een seintje hoe de board over je denkt en eens per half jaar is er een beoordeling, gaan we door of gaan we stoppen?
De doelen om te halen liggen uiteraard hoger dan hoe het team op dat moment scoort, je wordt direct met druk geconfronteerd. Ik ben begonnen bij Aston Martin, het team wat bijna onderaan staat, en moet zorgen dat ik ten minste 8ste van de 10 wordt en over de jaren heen zorgen dat ik regelmatig punten scoor met het team, wat absoluut als achterloper niet makkelijk is. Werk aan de winkel dus, zorgen dat we beter worden.
En dat beter worden moet je op een goede manier managen. Rotte appels wegwerken en in de juiste zaken investeren. Bijvoorbeeld faciliteiten die er voor zorgen dat je rijders of personeel beter wordt of die voor meer omzet zorgen. Zorgen voor een gezonde cashflow is net zo belangrijk als het doorgroeien van je rijders en personeel.
Maar je waant je een echte teambaas wanneer je auto-verbeteringen moet doorvoeren. Hiervoor heb je engineers nodig, uitzoek-projecten, windtunnel-uren, weten waar je auto op achter loopt. En dit moet allemaal op een goede manier op elkaar afgestemd worden. Een orkest waarbij alle muzikanten hun instrument spelen onder leiding van de dirigent. Op deze manier wordt ook duidelijk hoe het F1 wereldje eigenlijk werkt, en waarom zulke doorlooptijden en grote bedragen nodig zijn.
Ah, dus daar zijn vrije trainingen voor…
Wie, net als ik, dacht dat de vrije trainingen in de F1 vooral een kwestie van rondjes rijden was en af en toe een vleugeltje bijstellen, komt bedrogen uit. Het is een soort mini-game in de game, maar het geeft precies weer hoe het er tijdens de vrije trainingen aan toe gaat. Ik weet nu hoe het voelt om een training te missen, je staat dan met 1-0 achter. Het doel is namelijk om tijdens de training op zoek te gaan naar de juiste afstelling en er is maar één juiste afstelling. Door rondjes te rijden geeft je rijder feedback waar de juiste afstelling zit waardoor je elke keer een scherpere afstelling krijgt, maar elke nieuwe afstelling kost tijd om te configureren. Daar komt bij dat je rijder ook baan-ervaring moet opdoen door simpelweg veel rondjes te rijden. Maar als je maar aan je afstelling blijft sleutelen komt je rijder niet aan zijn rondjes. Het is dus zaak om zo efficiënt mogelijk op zoek te gaan naar de juiste afstelling, dit is een puzzel op zich. Mocht je hier trouwens genoeg van krijgen, dan kun je de sessies ook simuleren, maar ik vindt het vooralsnog de uitdaging om elke keer die ene juiste afstelling te vinden.
De vrije trainingen zijn net zoals de kwalificatie en race geen saaie bedoening. Je krijgt een echte race voorgeschoteld, volledig in 3D, met inhaal-acties, commentaar, een podium-ceremonie en audio-fragmenten van de rijders. Zo kan ik Vettel tijdens de race een opdracht geven en horen we de echte Vettel zeggen: “Copy that”. Hiervoor heeft de ontwikkelaar honderden of duizenden uren aan racemateriaal door geploeterd en de juiste audio-fragmenten gedestilleerd.
Voorspelbaar
Het moge duidelijk zijn, we zijn duidelijk positief over de game. Maar ook is er wel wat aan te merken. Het grootste kritiekpunt is wel dat de kwalificatie- en race-verlopen wel erg voorspelbaar zijn. Voorspelbaarder dan echte F1 races. Want in F1 Manager is het zo dat Williams 22 van de 22 keer op kwalificatie-plek 19 en 20 belandt. Ook in de races kun je er blind op vertrouwen dat het team en de rijder precies zo presteert als de statistieken aangeven, daar zit in tegenstelling tot het echte F1 weinig variatie en verrassing in. De enige momenten dat deze sleur wordt doorbroken is als er toch een flinke crash gebeurt, de kans hierop is echter minimaal vergeleken met de echte wereld.
Een ander moment waarop het interessant wordt is met regen. De AI die de strategie van de tegenstanders bepaald kan maar slecht overweg met onverwachtse zaken, zoals regen. Tijdens een race, waarbij het duidelijk wordt gemaakt dat er halverwege de race regen komt, kan een tegenstander zomaar een ronde voor de voorspelde regenval een bandenwissel van slicks doen. Dezelfde rijders moeten dan een ronde later weer stoppen voor intermediates. Hier valt nog wat te verbeteren.
Voorlopige conclusie
F1 Manager 2022 is op alle fronten een ‘new kid on the block’, maar het lijkt alsof de game al jaren uitkomt. De game is sfeervol, modern en volwassen. Besturen op de console met een controller is supermakkelijk en instappen als je nieuw in het genre bent wordt je makkelijk gemaakt. Uiteindelijk gaat het erom of de game je het gevoel van een echte F1 teambaas kan geven en daar is het 100% in geslaagd. Helemaal foutloos is de game niet, meer onvoorspelbaarheid en een betere AI voor de tegenstander zou fijn zijn.
