Afgelopen week verscheen Immortals: Fenyx Rising op de Xbox. Een game die door de makers van Assassins Creed Odyssey ontwikkeld is. In deze review lees je mijn indruk van deze gloednieuwe IP die door Ubisoft is uitgegeven.
Ik ga er niet omheen draaien. Immortals: Fenyx Rising is een titel die je niet wilt laten liggen, maar wat waarschijnlijk helaas toch gaat gebeuren. Omdat er in deze weken ’te veel’ grote titels uitkomen. Toch wil ik je vragen even de tijd te nemen de review te lezen en deze kersverse Ubisoft titel aan je verlanglijstje voor kerst toe te voegen.
In bovenstaande trailer weet de redactie van Forbes het treffend te verwoorden. ‘Als Assassins Creed Odyssey en Zelda een baby zouden krijgen, dan zou deze Immortals: Fenyx Rising heten’. Van beide games heeft Immortals: Fenyx Rising (IFR) het nodige weg. De manier van bewegen, combat en puzzelen doet erg denken aan The Legend of Zelda: Breath of the Wild. De enorme open wereld, RPG-elementen en wijze van verhaalvertelling zijn duidelijk de Ubisoft invloeden. Is IFR dan een kloon met weinig eigenheid en als motto ‘beter goed gejat dan slecht bedacht’? Absoluut niet. De game brengt de nodige creativiteit op je beeldscherm en dat begint bij de wereld waarbinnen de game zich afspeelt en het verhaal dat verteld wordt.
Gods & Monsters
In IFR speel je als Fenyx, een halfgod van Griekse afkomst. Onder de vleugels van Zeus en Prometheus krijg je de taak om het land van duistere krachten te ontdoen. Typhon heeft het land en een viertal goden vervloekt. De oorspronkelijk titel voor deze game, Gods & Monsters, vat kernachtig samen waar de game over gaat.
De game begint met een typische introductie, waarbij je op speelse manier de verschillende mechanics geleerd krijgt. Al snel ontvouwt het verhaal zich en ligt een prachtige wereld voor je open om verkend te worden. In sommige Ubisoft games heb ik nog wel eens moeite om de rode draad van het verhaal op de enorme map goed te blijven volgen. Bij IFR had ik dat aanzienlijk minder. Een aantal dingen dragen hier toe bij.
In de eerste plaats wordt je tijdens het reizen en exploreren van de wereld voortdurend door Zeus en Prometheus vergezeld. Zij voeren, over jouw rug, gesprekken en geven op humoristische wijze duiding aan de wereld en alles wat daar in te zien is. Daarnaast ademt de wereld de mythologische sfeer die de ontwikkelaars zo sterk voor het voetlicht hebben weten te brengen. De wereld voelt als een geheel aan dat qua style en kleuren prachtig op elkaar is afgestemd.
In de wereld zijn verschillende typen quests te volgen. Deze zijn echter grofweg als volgt onder te verdelen: de quest draagt bij aan de verhaalvertelling of de quest helpt om jouw character te verbeteren. Er zijn hier en daar wat uitzonderingen, maar over het algemeen maakt dit duidelijke onderscheid dat het verhaal compact en coherent aanvoelt. Ik vond dat zelf een behoorlijk verademing.
Hoewel ik de game nog niet heb weten uit te spelen, ben ik tot dusver over het verhaal en verhaalvertelling meer dan tevreden. Het verhaal is soms wat cryptisch, maar op hoofdlijnen wordt het op een leuke manier verteld. De characters spreken erg tot de verbeelding. De game kent veel (verborgen) humor in de dialogen en de voices zijn uitstekend gedaan. Het hoofdkarakter Fenyx had van mij iets meer verdieping mogen krijgen, maar anderzijds staat een halfgod natuurlijk altijd ten diensten van de goden en die zijn uitstekend uitgewerkt. Overigens, of de goden zoals Aphrodite ook de geschiedenis op correcte wijze vertolken waag ik te betwijfelen. Stap dus niet in IFR om je kennis van de Griekse Mythologie op te krikken. Entertainment wint het van de infotainment en daar zijn de ontwikkelaars prima in geslaagd.
Eat this!
Met het verhaal zit het dus wel snor, maar hoe zit het met de gameplay? Voorbij de cartoony-style van de game is de gameplay opvallend verdiepend en gevarieerd. Ja, IFR is een hack-and-slash game en wanneer je door de wereld aan het reizen bent zal je dat ook met veel genoegen doen. Maar daar blijft het niet bij.
Er is een enorm gelaagde wereld te verkennen, vol mythologische wezens, gebouwen en verhalen. Het verkennen van deze wereld gaat veelal gepaard met het oplossen van zogenaamde environmental puzzels. Zo zijn er platform-achtige quests waarbij je uit moet zien te vinden hoe je bovenop een berg komt, of hoe je een bepaalde vloek moet zien op te heffen. Timing, objecten verplaatsen en gebruik maken van omgevingselementen is hierbij key. De puzzels in de game zijn gevarieerd en bij vlagen ook erg uitdagend.
Ook de hack-and-slash combat is gevarieerder dan ik zelf in ieder geval had gedacht. Fenyx beschikt over een drietal wapens; een zwaard, bijl en boog. Er zijn in de wereld verschillende vijanden, veelal afhankelijk van het deel van de wereld waar je als speler op dat moment bent. Iedere vijand heeft specifieke krachten en bewegingspatronen waar rekening mee gehouden dient te worden. Timing is belangrijk, maar ook het efficiënt van de elixers gebruik maken. Elixers geven je tijdelijk meer kracht of pantser en bij sommige battles is dat geen overbodige luxe.
Ook zal je geregeld de Zaal der Goden moeten bezoeken om te zorgen dat je inventory up-to-date blijft. Hier komen de RPG-light elementen om de hoek kijken. De verschillende quests leveren nieuwe wapens op, vaak met specifieke krachten die vervolgens weer in specifieke gebieden goed van pas komen. Zo kun je zwaarden unlocken die in luchtcombat meer damage doen en dat is verdraaid handig in gebieden waar meer vogel-achtige creatures vervloekt zijn.
Tevens kun je jouw wapens upgraden met planten, stenen en ander spul dat je in de wereld vindt. Hoewel de wereld vol zit met ontdekkingen en er genoeg loot te verzamelen is, voelt het upgraden van je equipement toch als een keuze die niet over één nacht ijs gaat. Je zult namelijk simpelweg keuzes moeten maken hoe je jouw resources inzet. Hier hebben de ontwikkelaars een mooie balans weten te vinden. Keuzes hebben consequenties en sturen je in een efficiënte speelstijl.
Wat tevens goed is uitgewerkt is het volgen van de verhaallijn. Blijf je bij de main quests zonder al te veel uit te wijden, dan zul je merken dat de quests behoorlijk uitdagend zijn. Merk je dat het toch nog even iets te moeilijk is? Geen probleem, dan maak je gewoon een ommetje naar de quest. Grote kans dat je nieuwe loot tegen komt of dat je genoeg resources weet te verzamelen om weer een nieuwe upgrade uit te kunnen voeren. Deze keuzevrijheid maakt de game toegankelijk, naast dat je uiteraard de moeilijkheidsgraad aan kunt passen.
Kritische kanttekeningen in een verder nagenoeg vlekkeloze game
Er zijn wat mij betreft ook wel wat minpunten te noemen. In de eerste plaats is het soms onduidelijk dat bepaalde quests nog niet voor jouw character (en diens power) geschikt zijn. Ook is het bij vlagen onduidelijk dat sommige, ik noem ze voor het gemak maar even Dungeons, al (deels) voltooid zijn. Zo kwam het wel eens voor dat ik een dergelijke dungeon in stapte, een kwartier bezig was met het voltooien van de puzzels om vervolgens te constateren dat ik deze al eens gedaan had.
Sommige quests zijn ook van die typische Ubisoft quests. Om voortgang te maken in de quest moet je van punt A naar punt B, van punt B krijg je de opdracht om bij punt C een item te halen en bij punt C moet je eerst een monster verslaan, voordat je weer terug kunt naar punt B. Je kent het wel. Ik vond het echter in IFR behoorlijk mee vallen en bovendien is de wereld dermate indrukwekkend dat het ook niet vervelend is. Het leidt wel echter wel iets af van het verhaal en dat vond ik dan soms wel storend.
Enkele kritische overwegingen daargelaten, moet verder genoemd worden dat IFR vlekkeloos speelt. Ik ben in 12 uur gamen geen bugs of glitches tegen gekomen. De game draait op zowel de Series X and de Xbox One X soepel, laat een stabiele framerate ziet en ziet er visueel prachtig uit. Voor de liefhebbers zit ook weer in deze Ubisoft game een super lekkere Photo Mode om memorabele momenten in een screen vast te leggen. En uiteraard op onze Discord te delen.
Conclusie
Ubisoft weet met Immortals: Fenyx Rising een uitstekende nieuwe IP neer te zetten. Het team achter Assassins Creed Odyssey heeft een prachtig mythologische setting weten te creëren waarbinnen een interessant verhaal verteld wordt. De gameplay is gevarieerd en kun je zo uitdagend maken als je zelf wilt. Het enig dat je zelf nog even moet doen is de game op je verlanglijstje zetten voor de feestdagen en dan ga je een fantastische kerstvakantie tegemoet.
