Agent 47 is terug. Voor de laatste keer. Sluiten we zijn trilogie af met een knal of loopt het af met een sisser?
Als er al een game is waar ik reikhalzend naar uitkijk, dan is het Hitman wel. Ik weet nog goed dat ik versteld stond van Hitman op mijn Xbox 360. Het aantal npc’s die allemaal hun eigen ding deden: het zoeken, sluipen, puzzelen, dit was echt mijn soort game.
Ondertussen zijn we op de Xbox One bij het derde deel van de huidige serie aangekomen. IO Interactive liet ons ook al snel weten dat het de laatste van de reeks zal zijn. Met pijn in mijn hart moet ik hierna afscheid nemen van Agent 47.
Het verhaal
In Hitman 3 vervolg je de jacht op Providence. Samen met je handler Diana Burnwood en je lang-verloren vriend Lucas Grey ga je opnieuw op jacht om alle Providence-leden om te leggen en eindelijk een eind te maken aan deze organisatie. Maar deze keer gaat alles anders.
Hitman is een belevenis en dat merk je al bij het intro. De filmische muziek trekt je het verhaal al in en je weet dat je een avontuur tegemoet gaat die zijn weerga niet kent.
Hitman 3 biedt je het platform waarin je alle eerdere missies kan spelen. Wel even een kleine hickup, Hitman (1) heeft wel de GOTY-editie nodig om in de game zichtbaar te zijn. Er gaan geruchten dat de toegang tot die eerdere locaties weleens gratis toegevoegd zouden kunnen worden, maar ik neem dat met een flinke korrel zout.
De eerste keer dat je missies in Hitman 3 speelt, doe je de basic missies. Dus je hebt nog niets en start op het punt zoals de game dat bedoeld heeft. De nieuwe elementen in de game maken dat je nog meer moet puzzelen. Zo zijn er deuren, ladders en dergelijke, die je maar vanaf een bepaald punt kan unlocken. Deze openingen maken nieuwe shortcuts voor de eventuele volgende playthrough of bieden je snelle vluchtroutes.
Want als er iets is wat Hitman zo sterk maakt, dan is het wel de herspeelbaarheid. De eerste keer ligt de focus op het verhaal. Heb je de missie volbracht, dan kan je nog vele malen met extra materiaal of startpunten de missie wederom aangaan om nu je doel op een andere manier om te brengen.
De cutscenes zijn prachtig gemaakt en nemen je steeds verder mee in het verhaal. Maar elke missie is op zich ook al zeer interessant omdat het vol zit met verhaalmissies en de verschillende mogelijkheden om je doel te bereiken of extra zaken te ontdekken.
Ben je totaal onbekend met de serie, dan kan je gelukkig een training aangaan. In het ICA trainingscentrum leer je de kneepjes van de game. Ik raad je dan ook aan om dit zeker te doen. Een game die draait om sluipen, vermommen en je doel op een zo onzichtbare mogelijke manier volbrengen. Het doden van niet-doelen wordt niet gewaardeerd en die kosten je dan ook punten. Net zoals vuurgevechten aangaan, iets wat maar zelden tot een succes leidt.
Grafisch en muzisch
De game is een feestje als het om details gaat. Elke locatie is zo perfect uitgewerkt, dat je vaak stopt om even een foto te schieten. Want ja, ook Hitman heeft nu een compacte camera op zak waarmee je prachtige screenshots kan maken. Dat begint al gelijk bij je eerste missie in Dubai. Landend op hoogste wolkenkrabber, de Burj Khalifa, ga je op zoek naar je eerste twee doelen. Een plek vol met gangen, winderige buitenlocaties op honderden meters hoogte en mogelijkheden om iemand af te maken. Zoals we dat van Hitman kennen, zien we heel veel details en heel veel npc’s die allemaal hun eigen ding aan het doen zijn en waar jij patronen in moet herkennen. Alles ziet er gelikt uit. Kom je vervolgens in de tweede missie in een oud landhuis terecht, dan vergaap je je weer aan wanden vol met portretten en oude meesters om vervolgens in een volgende missie in een houseparty in een soort industriecomplex in Berlijn terecht te komen. Daarna volgen China (prachtige straatgezichten), Argentinië en eindigt het allemaal in Roemenië.
Wat betreft de gesprekken in de game is het net niet helemaal geweldig, De gezichtsanimaties zijn wat vlak maar aan de andere kant, ze doen wat ze moeten doen.
Gaan we het over de muziek hebben, dan heb ik al gemeld dat de intromuziek je het gevoel geeft in een James Bond-film terecht te komen. Maar ook alle omgevingsgeluiden zijn perfect geplaatst. Extra pluimen gaan naar de voice-acting. Echt subliem en geloofwaardig gedaan en laten we eerlijk zijn, die stem van Agent 47 is toch iconisch.
Gameplay
Voor de liefhebbers van de serie zal deel 3 geen grote verrassingen laten zien. Het is nog steeds sluipen, vermommen en lijnen herkennen. De variatie in manieren waarop je je doel kan omleggen is weer groot. Van het simpel vergiftigen tot het plaatsen van een explosieve golfbal. Je vindt ze in alle vormen en manieren.
Toch heeft men in dit deel wat extra leuke activiteiten verborgen. Naast het moorden mag je nu ook andere zaken doen zoals het oplossen van een moord. Niet dat je zelf allerlei conclusies moet maken want dat doet de game zelf wel. Maar het is leuk om nu ook eens iets anders te onderzoeken. Ook hier komt de camera trouwens weer om de hoek kijken omdat deze ook objecten kan scannen en vervolgens zaken kan unlocken.
Een ander nieuw element is het gebruik van codesloten. Codes die je ergens moet oppikken tijdens een gesprek of een plek. In het menu krijg je veel aanwijzingen en tips die je weer mogelijkheden en meer informatie over de situatie geven.
Wat mij nu ook opviel is dat men een klein beetje variatie heeft aangebracht in de ‘loops’. Met loops bedoel ik de vaste patronen die de npc’s constant herhalen. Dit is nodig in de game om zo je zaken te plannen. Voor het eerst hoorde ik echt andere tekstlijnen in de game ten opzichte van een vorige loop. Dat maakt toch dat het je net even dat gevoel geeft dat het niet helemaal een soort copy-paste is maar net iets realistischer oogt. Helaas is dat niet altijd zo. Bij het oplossen van een moord zien we het hoofddoel het loodje leggen. Vreemd genoeg gebeurt er dan in het huis weinig tot niets. Nog erger, op het moment dat Agent 47 de dader weet aan te wijzen, neemt de butler hem vrolijk mee naar lady of the house. Je weet wel, die een die net dood is neergevallen. Helaas is dit in de Hitman-serie standaard. Moorden, daar kijkt het volk niet meer van op. Ja, er is wat onrust en het lijk wordt snel opgeborgen maar kom je vijf minuten later op dezelfde plek voorbij, dan is het alsof er niets gebeurt is.
Soms kom je ook een bug tegen die zorgt die de boel een beetje stagneert zoals een hostess die je ergens naar toe moet leiden maar vervolgens vrolijk achter haar desk blijft staan, maar ik ga ervan uit dat dit snel in een patch geregeld gaat worden.
Ik heb ook het gevoel dat de levels wat pittiger zijn, mede omdat de locaties best gecompliceerd in elkaar zitten en je dus inderdaad soms locaties niet kan bereiken omdat een deur maar vanaf één kant open gaat. Het is wat minder ‘logisch’. De levels of locaties hebben in Hitman 3 ook verschillende manieren van opstarten. Waren we in de vorige delen gewend dat we een briefing kregen bij elke missie waarna we op een vaste plek de game in wandelden, nu is dat niet altijd het geval. Berlijn begint zonder briefing of aanwijzing, je start daar blanco en hoort/ontdekt onderweg wat de bedoeling is.
Conclusie
Voor mij is de nieuwe Hitman een must-have no-brainer aankoop. Het is heerlijk om wederom als Agent 47 je moorden te plannen en uit te voeren. Ik heb het gevoel dat het verhaal, zeker omdat we nu het einde van de trilogie gaan zien, beter is dan die in alle eerdere delen. De levels voelen ook lastiger aan. Heb je de game uitgespeeld, dan kan je nog uren aan de slag met de andere manieren, wapens, vermommingen, enz. om je moord uit te voeren. Hoe dan ook, ik kan echt met volle teugen genieten van deze game.
De muziek, voice-acting en details in de locaties zijn meer dan goed te noemen. Dus hou je wel van dat puzzelen, sluipen en moorden, dan is dit je game. Aan alle goede dingen komt een eind, dus ook aan Agent 47. Het is niet anders, maar missen ga ik hem zeer zeker.
