Op de valreep voor het einde van het jaar, staat een parel van een game op het menu. Grime: Colors of Rot is een 2.5D Soulslike Metroidvania en dus vroegen we de koning van dit genre om een review. XBNL community member DM4S schreef over Grime het volgende:
Soms heb je van die games die totaal niet op je radar staan. Dit was het geval voor mij met Grime. Deze kruising tussen een soulslike en metroidvania is mij op het lijf geschreven en kwam in 2021 al naar de pc waar die positief werd ontvangen. Vreemd dus dat ik hier nog nooit van gehoord had. Nu komt Grime naar de huidige generatie consoles. En voor wie mij een beetje kent weet dat ik mijzelf graag tot het uiterste drijf in games. Hoe moeilijker de game des te meer voldoening krijg ik eruit. Maar kan Grime mij dan ook echt bekoren?
Prepare to Die
Laten we meteen met de deur in huis vallen. Grime is pittig! Het eerste uur zal je dan ook met regelmaat heldhaftig ten onder gaan en wordt je geduld flink op de proef gesteld. Zoals in een echte soulslike game ga je XP (in Grime ‘Mass’ genoemd) vergaren om jezelf sterker te maken. Dit kan door het verslaan van vijanden of het vinden van Mass Stones die je kan verzilveren bij een Surrogate Stone voor stat points.
Het upgraden van je stats zal er voor zorgen dat je mondjesmaat iets meer bestendigd bent tegen de stevige weerstand van vijanden. Als je eenmaal aangekomen bent bij een boss fight dan kan je je lol op. Bazen zijn genadeloos en zullen echt het uiterste van je vragen. Het voelt echter nergens oneerlijk aan doordat bazen veelal dezelfde patronen gebruiken. De vijanden en bazen hebben allemaal één of meerdere aanvallen die je ook kan blocken. Lukt z’n block op het juiste moment dan krijgt de vijand de damage die voor jou bedoelt was. Hierin ligt dan ook de sleutel to succes.
Gear Up!
Uiteraard kan je al de vijanden in Grime niet bestrijden zonder zelf een beetje goed bewapend te zijn. Wapens zijn er dan ook in alle soorten en maten. Van snelle blades tot aan logge longswords. Hierin kan je dan ook naar hartenlust jezelf in verdiepen wat het beste bij je past.
De wapens hebben allemaal ook een unieke look. Zo heb je bijvoorbeeld een zeis die gevormd is van hoofden, een zwaard die er dan weer eruit ziet als een ruggengraat of gewoon 2 enorme stenen blokken die je als bokshandschoenen kunt gebruiken. Hetzelfde geld voor de armor sets die je kan vinden. Elk armor piece heeft een aantal stats die passend zijn bij een bepaalde speelstijl en wapen. Mocht je alle drie de stukken een set hebben dan krijg je ook nog een bonus. Een leuke bijkomstigheid is dat je de set die je draagt naar harte lust qua looks kan aanpassen. Heb je net die uber vet ogende set vrijgespeeld, past die eigenlijk niet bij je build omdat de stats verkeerd zijn. Geen probleem je kan namelijk aan elke set een 2de armor piece koppelen als cosmetic. Deze optie zouden ze van mijn part in alle games mogen stoppen.
Buiten de gebaande paden
Om vette gear en wapens te bemachtigen zal je van de gebaande paden moeten wijken. En hier komt het Metroidvania aspect goed uit de doeken. Doormiddel van flink wat klim en klauter werk kan je al menig item te pakken krijgen. Maar om de betere items te bemachtigen zal je alle mogelijke abilities zoals double jump, dash of warp moeten gebruiken. Om deze abilities te bemachtigen moet je eerst bazen en eventueel optionele bazen verslaan. Eenmaal een ability bemachtigd kan je dus naar hartenlust gaan backtracken. Gelukkig kan je hierbij gebruik maken van de Surrogate Stones. Hierdoor hoef je niet eindeloos elke keer dezelfde stukken te doorkruisen.
De wanhoop nabij
Al is het geen straf om de diverse levels te doorkruisen, omdat ze zo mooi vormgegeven zijn. Veel speelt zich af in donkere grijze grotten. Maar eenmaal buiten krijg je mooie beelden voorgeschoteld. Van grote woestijnen naar ondergrondse tuinen tot een gigantisch paleis.
Ieder level is met hetzelfde oog voor detail ontworpen en de visuele uitstraling doet veel met de sfeer van de game. Alles in de verschillende levels straalt wanhoop uit. Vijanden ogen somber en misvormd en dit zal te maken hebben met het verhaal wat ook erg somber overkomt.
Aan het verhaal zelf kon ik overigens geen touw aan vast knopen. De protagonist is stemloos en het verhaal doet zich vooral uit de doeken door korte gesprekjes en dingen die je door de levels vindt. Wat ik er uit op kon maken is dat de NPC’s die je tegen komt op zoek zijn naar een volmaakt bestaan maar meer dan dat kon ik er niet van maken. Ik ben dan ook gaan Googlen of er een samenvatting van het verhaal te vinden is. Alles wat ik kon vinden was fan theorie. Ook binnen de community zijn spelers niet met elkaar eens wat de kern van het verhaal is dat in Grime getoond wordt. Kortom, een enigszins gemiste kans, maar gelukkig weten de ontwikkelaars met uitstekende gameplay en visueel prachtig vormgegeven werelden, ruimschoots te compenseren!
Conclusie
Heeft Grime mij kunnen bekoren? Een volmondig JA! De game is voor mij de eindejaars klapper die direct een plaatsje in mijn GOTY-lijst heeft weten te bemachtigen. De gameplay is lekker uitdagend, de controls rete responsief en het exploreren van de mappen voor betere wapens en gear lekker uitdagend! De combinatie van een Souls meets Metroidvania is wat mij betreft een gouden combo gebleken.
Ben je opzoek naar een uitdagende game en schrik je niet terug van een pittige moeilijkheidsgraad? Denk dan niet te lang na en schaf Grime: Colors of Rot meteen aan. Voor een kleine 25 euro haal je echt een dikke topper in huis.
