Review: For Honor – Marching Fire

Marching Fire is de nieuwste en grootste update voor For Honor. Reden voor Ubisoft om er een nieuwe editie voor in de winkel te leggen. Wat moet jij hier van weten en hoe is het eigenlijk gesteld met For Honor?

De tv show Deadliest Warrior bracht mij de antwoorden op vragen waar ik als kind maar al te druk mee was. Piraten tegen Ridders. Ninja’s tegen de Samoerai. De show brengt je het onomstotelijke bewijs welke krijger de ander de baas is, waren ze elkaar tegengekomen. De efficiëntie en dodelijkheid van elk wapen en attribuut in de uitrusting van elke krijger wordt besproken. Liefst ook nog getest op een soort vleesgeworden pop. Als kleine speelde dit soort scenario’s zich af in mijn wijk en op papier. Jammer dat ik Ubisofts For Honor nog niet gespeeld heb in dat opzicht. Met de release van Marching Fire besloot ik dat het tijd was om dat recht te zetten.

Sinds de release in februari 2017 is Ubisoft blijven werken en toevoegen aan For Honor. Denk aan nieuwe spelopties, de komst van dedicated servers en lag compensation, nieuwe karakters en omgevingen en een uitgebreide training modus. Het is een voorbeeld van Ubisofts ‘games as a service’. Keep playing, keep paying. Wel belangrijk te melden dat de beste toevoegingen gratis zijn. Marching Fire brengt een grafische boost, twee nieuwe speltypen en een nieuwe factie met vier krijgers, de Chinese Wu-Lin. Veel van die inhoud haal je gewoon gratis binnen met de Marching Fire update. Voor mij het moment om For Honor voor het eerst te ervaren en je te vertellen welke versie je moet hebben.

Danse Macabre

Tijdens de korte introductie laat ik mezelf wennen aan de basics van het vechtsysteem in For Honor. Al snel merk ik mezelf helemaal niet zo’n Deadly Warrior te voelen. Integendeel. Het is echt wennen en werken. De houding van je krijger bepaalt de richting van je aanval maar ook of je de aanval van jouw tegenstander kunt blokkeren. Neem je omgeving in je op; wat zijn je opties om je terug te trekken of om een tegenstander in de hoek te werken? Hou je stamina in de gaten anders ben je gezien. Je kunt een aanval blokken, uit de weg rollen, onderbreken of parry-en. Elk karakter heeft zijn eigen move-list met combinaties van lichte en zware aanvallen die je kunt uitvoeren. De toevoeging van de warrior trails aangevuld met trainingsvideo’s waarin je meer leert over geavanceerde technieken en de mogelijkheid om op een dummy te oefenen in de training arena zijn welkom. Het spammen van knoppen wordt afgestraft. Ik probeer mijn kalmte te bewaren. Door methodisch te werk te gaan blijf ik veel makkelijker overeind. Het is mij duidelijk dat als ik voor de winst wil gaan ik bekend moet raken met één van de krijgers. Al snel ontwikkel ik een voorliefde voor een krijger die bij mijn aanvallende stijl past.

Arcade

Ik start de nieuwe Arcade modus. Hierin neem je het alleen of online samen met een vriend op tegen bots. Je hebt de keuze uit verschillende moeilijkheidsgraden voor een nieuw avontuur. Nou ja, keuze.. De moeilijkheidsgraad wordt eigenlijk bepaald door het uitrustingsniveau van je krijger. Je krijger is de enige belangrijke keuze die je in deze modus zult maken. Wat houdt je uitrustingsniveau dan in? Uitrustingsstatistieken zijn tot aan de release van Marching Fire vrij bepalend geweest in de multiplayer. Met de uitrustingsstatistieken kon je bepaalde eigenschappen van je krijger verbeteren en zo werken een set eigenschappen die goed bij jouw speelstijl passen. Je beïnvloedde er bijvoorbeeld de snelheid, gezondheid en stamina van je karakter mee. Het maakte het voor nieuwe spelers echter moeilijk om in bepaalde multiplayer modi mee te komen als je tegenstanders tegenkomt die veel betere statistieken hebben dan jijzelf. De uitrustingsstatistieken zijn in Marching Fire vervangen voor perks. Je kunt uitrusting met bepaalde eigenschappen combineren om perks te activeren. Met 600 perkpunten is een perk actief en je kunt je uitrusting verbeteren om meer perks te verdienen. Voorbeelden van perks zijn ‘het doden van een held levert +10 gezondheid op’ of ‘het veroveren van een zone gaat 15% sneller’. Voor spelers die veel staal (in game valuta) hebben gespendeerd en loot crates hebben geopend voor betere statistieken is dit even slikken. Hun beoogde build zijn ze kwijt.

In Arcade ga je dus op avontuur en kies je een moeilijkheidsgraad die bij je uitrusting past. Het avontuur start met een paar regels verhaal. Hoewel van die losstaande regels niet veel te maken is blijkt het voor mij net genoeg om de fantasie te prikkelen. Nadat je de eerste paar potjes gespeeld hebt blijft van die fantasie niets over. De omgevingen zijn random gegenereerd. Je komt combinaties van krijgers van verschillende facties tegen en er wordt eigenlijk niet op die paar regels verhaal uitgeweid. In één enkel avontuur moet je vijf uitdagingen in vijf verschillende omgevingen voltooien. Dat houdt in dat je alle tegenstanders in vijf omgevingen de baas moet zijn. Je hebt geen invloed op wat je aantreft los van de moeilijkheidsgraad. Het wordt interessant wanneer jij en je tegenstanders beïnvloed worden door zogenaamde modifiers. Modifiers zorgen voor een positief of negatief (willekeurig) effect. Denk aan effecten zoals aanvallen die niet te blokkeren zijn, langzaam herstel van je gezondheid of dat zware aanvallen er voor zorgen dat je tegen de vlakte wordt geworpen. Bots op hogere moeilijkheidsgraden hebben een grotere hoeveelheid modifiers. Op lagere moeilijkheidsgraden bieden de bots weinig weerstand, ik krijg niet de indruk tegen een waardige tegenstander te spelen of een bot gedrag vertoont wat je ook in multiplayer duels ziet. Op de hogere moeilijkheidsgraden parreren de bots vrijwel alles en wordt je gedwongen zeer voorzichtig te spelen (turtelen).

Met een ongunstige combinatie van modifiers ben je vrijwel kansloos. Het werkt in de hand dat je naar bepaalde knoppencombinaties of een bepaalde krijger grijpt om het level te ‘cheesen’. Je kunt ook proberen de bots de afgrond in te drukken om verder te komen. Weinig eer aan te behalen dus. Er zijn een select aantal unieke beloningen te verdienen in Arcade modus. Van wat ik ervan gezien heb is het (nog) niet de moeite om Arcade hiervoor te doorlopen. Daarnaast kun je in andere modi meer beloningen, valuta en ervaringspunten verdienen. Wat wel zo fijn is is dat je jouw voortgang in Arcade mode deelt met de multiplayer modi. Alle experience, valuta en uitrusting die je verdient neem je mee. Arcade is alleen speelbaar als je de Marching Fire editie van For Honor in huis haalt of de betaalde Marching Fire expansion los binnenhaalt. Goed te weten dat je deze modus online samen met een vriend kunt spelen maar dat slechts één van jullie de expansion hoeft te bezitten.

Balans en stabiliteit

Na in Arcade vertrouwd te zijn geraakt met mijn krijger ben ik online het duel aangegaan. Duel is de 1v1 multiplayer modus van For Honor. Je gaat het gevecht aan met een menselijke tegenstander in een kleine arena. Je wordt gematcht met spelers met een vergelijkbaar niveau. De problemen met de stabiliteit van de online matches zijn afgelopen april aangepakt met de komst van dedicated servers. Ik heb geen stabiliteitsproblemen ervaren zoals vroegtijdige beëindigde potten of een disconnect. Ubisoft heeft ook een vorm van lag compensation geïntroduceerd. Voor deze aanpassing was het soms moeilijk om de aanvallen van je tegenstander te lezen. Tegenstanders met lag kwamen laggy over, een aanval kwam dan soms sneller aan dan je had verwacht. Met lag compensation wordt dit effect verminderd. Het wordt je makkelijker gemaakt te reageren op de aanval van een tegenstander met lag. Wat mij betreft zijn dit de twee belangrijkste aanpassingen die Ubisoft sinds release heeft gedaan (jammer dat Ubisoft het niet voor ‘custom games’ heeft geïntroduceerd). Zo kun je werken aan je reflexen en timing. Duel is hier samen met de training arena de ideale modus voor. Je raakt bekend met jouw eigen moveset en die van de verschillende tegenstanders. Het geluid van briesende en schreeuwende tegenstanders, het gekletter en gedreun van de wapens, de knap vormgegeven arena’s en brute moves maken duel voor mij tot een intense en moddervette ervaring.

Tegen bepaalde krijgers heb ik aanzienlijk meer moeite ze te verslaan of om hun aanvallen te lezen. Neem bijvoorbeeld de Chinese krijger Nuxia, haar aanvallen reiken ver en zijn zo snel dat ik er eigenlijk niet op kan reageren. Het kan zijn dat ik haar beter moet leren kennen. Van wat ik lees is het brengen van balans tussen de verschillende krijgers iets waar Ubisoft al sinds release mee worstelt. Balanceer je bijvoorbeeld op 1v1 of 4v4? Gevolg is dat het competitieve aspect van de game is klein is. De ranked speellijsten zijn niet populair, het is moeilijk om een match te vinden. Met de laatste updates zijn de gevechten sneller en agressiever geworden. For Honor leent zich op dit moment beter voor een meer casual publiek.

Wu-Lin

Haar naam is al gevallen; Nuxia is een van de vier nieuwe Chinese krijgers die Marching Fire brengt. Je kunt de Wu-Lin unlocken als onderdeel van de gratis update voor 15.000 steel, de in gamevaluta. Betaal je voor Marching Fire dan zijn ze alle vier direct speelbaar. De karakters zijn prachtig vormgegeven en verschillen qua bewegingen, uitrusting en uiterlijk veel van elkaar. Het gaat om vier hele verschillende speelstijlen. Nuxia is gericht op het isoleren van vijanden met haar traps en kettingen met gehaakte zwaarden waar ze mee zwaait. Tiandi is een lichtvoetige zwaardvechter. Shaolin is heel beweeglijke monnik met een staf, in de juiste handen is hij akelig efficiënt. Jiang Jun is langzame en sterke vechter met een polearm. Met zijn aanvallen raak je meerdere spelers tegelijk. De bewegingen en uitrustingen zien er vrij authentiek uit. Een aantal zaken vielen mij toch op. Zo is Shaolin wel erg uitgedost voor een monnik. Ook kan Shaolin teleporteren. Als je als logge ridder tegenover een teleporterende monnik staat brengt dat een soort magisch element dat ik niet had verwacht.

De Wu-Lin zitten als factie op dit moment niet in de faction war. Bij de start van de volgende war rond november/december zijn ze er bij. In de faction war verdien je elk multiplayer potje punten voor de factie naar keuze. Doel is om met jouw factie een zo groot mogelijk deel van de het beschikbare land te veroveren. Je voortgang in de faction war volg je via een overzichtelijke landkaart verdeeld in 3 (straks 4) kleuren. De punten die je in de multiplayer verdient kun je inzetten om jouw factie in de strijd te helpen waar het het nodig heeft. Landjepik. Aan het einde van een seizoen is de winnaar bekend en ontvangt iedereen die daar bij hoort fijne bonussen. Oh (Justin), je kunt trouwens ook van faction wisselen via de profielpagina. Doe dit niet midden in een seizoen dan loop je een hoop lekkers mis.

Breach

Marching Fire brengt ons ook de multiplayer mode breach. Breach is speelbaar op 3 verschillende maps en je kunt kiezen om het op te nemen tegen menselijke tegenstanders (pvp) of bots (pvai). Twee teams nemen het tegen elkaar op. Het aanvallende team baant zich een weg door de poorten van het kasteel van het verdedigende team met behulp van een heuze stormram. Lukt dat dan is het zaak dat het aanvallende team zich naar de bevelhebber van het verdedigende team snelt. Het verdedigende team probeert de ram van het aanvallende team te vernietigen ofwel het aantal respawnpunten van het aanvallende team tot nul terug te brengen.

Hierbij worden beiden teams ondersteund door zogenaamde piekdragers. Computergestuurd voetvolk dat maar blijft komen. Met de opzet van de maps in verschillende paden (lanes) doet het in die zin denken aan een MOBA game. Andere invloeden uit het MOBA genre zijn power ups die in het level verspreid liggen en een wachttijd op het respawnen van je krijger. Deze wachttijd neemt bij elke respawnbeurt toe. 

Let je even niet op en raak je omsingeld dan merk je dat piekdragers jou het leven zuur kunnen maken. Tien damage per aanval is geen kattenpis. In dat geval is verdedigen en het blokken van aanvallen de beste optie. Daarmee vul je jouw revenge meter. Als je revenge meter volledig gevuld is druk je op een knop. Je verliest voor een korte periode minder health en jouw aanvallen kosten geen stamina. De beer is los, je kunt aanvallen zonder onderbreking. Aanvallen zonder onderbreking is trouwens iets wat vrij veel tegenstanders ook wel zonder revenge meter doen. De zogenaamde spammers. Richt je op het blokkeren van hun aanvallen en vertrouw op je revenge meter.

Het doden van de piekdragers is wel een beetje een beetje clunky. Ik begrijp dat Ubisoft met de Marching Fire update animaties verwijderd heeft wat je efficiëntie ten goede komt. Er is daarmee wel een stukje flow en spektakel verdwenen. Met enkel het najagen van kills kom je er trouwens niet. Ik heb medespelers ook met elkaar zien communiceren via voice input en quick chat commando’s. Met name bij het neerhalen van de bevelhebber lopen de emoties op en worden veel berichten gewisseld. Dat is ook nodig omdat je veel van bezigheid wisselt.

Een potje breach duurt toch al gauw 20 tot 25 minuten. Dat is aanzienlijk langer dan de andere modi die For Honor rijk is. Omdat met alles wat om je heen gebeurt het lastig te zien is wie aan de winnende hand is duren de potjes wat mij betreft net te lang.

Grafische boost

For Honor is absoluut een fraaie game om te zien. Met Marching Fire is de het nog mooier geworden. Als onderdeel van de gratis update zijn de textures verbeterd, is de belichting aangepakt en hebben ze de luchten herzien. Dit alles maakt dat je naar een natuurlijker en scherper plaatje kijkt. Tijdens mijn speelsessies merkte ik dat ik op snelheid wat last had van de motion blur. Bij het trekken van een sprint bijvoorbeeld of wanneer je van een tokkeltouw afglijdt. In het hoofdmenu duurt het soms even voor de textures ingeladen zijn. Dit zijn maar kleine ergernissen, For Honor is een prachtige game om te zien.

De menu’s en interface van For Honor is herzien. Het streven van Ubisoft was om een speler bij het opstarten van de game zo snel mogelijk het gewenste potje te laten spelen. Het navigeren door de menu’s voelt dan ook gemakkelijk en snel aan. Ook voldoende opties om de interface naar wens aan te passen.

Conclusie

For Honor is een bijzondere game. Het biedt een vechtsysteem dat uitgebreider en dieper is dan het in eerste instantie lijkt. In het begin is het even investeren om mee te kunnen komen. Voor iedere speelstijl en elk ervaringsniveau is wel een krijger die bij je gaat passen. Ubisoft heeft instappen makkelijker gemaakt met een flink uitgebreide tutorial en training modus. De game biedt genoeg content om je een lange tijd zoet te houden. Ik ben echt gecharmeerd geraakt van For Honor en zal terugkeren voor de brute en enerverende duels. De games as a service opzet maakt dat je ook nog voldoende updates van Ubisoft kunt verwachten in de toekomst. Heb je in augustus For Honor gratis opgepikt met je Gold lidmaatschap dan is de gratis update van oktober reden om de game nogmaals te gaan spelen. Breach biedt een heel nieuwe ervaring binnen For Honor. De grafische update zorgt voor merkbaar mooiere plaatjes. De gratis update van april met de dedicated servers en lag compensation is wat mij betreft genoeg reden om twijfelaars over de streep te trekken. Bezit je For Honor nog niet dan is de Marching Fire editie van 50 euro een goed moment om nu in te stappen. Het beste kun je de normale editie voor een gereduceerd tarief (< 20 euro) in dat geval in huis halen. De belangrijkste toevoegingen in For Honor zijn namelijk gratis. De arcade mode stelt gewoon teleur en For Honor leent zich ook niet om met heel veel verschillende karakters tegelijk te spelen. Dat maakt dat de betaalde Marching Fire update voor mij weinig toegevoegde waarde heeft. Heb je niet de in game valuta (15.000 steel per krijger) om de nieuwe krijgers van de Wu-Lin factie vrij te spelen en wil je ze graag hebben dan is Marching Fire een koopje (relatief). 15.000 steel maal vier komt neer op een waarde van ongeveer 60 euro. De Wu-Lin zien er prachtig uit en bieden heel verschillende en vrij authentieke vechtstijlen. Bekijk de reacties van een heuse Shaolin monnik op de uitrusting en vechtstijl van de Wu-Lin monnik maar via deze link.