Het is op dit moment even uitpuffen. De derde sportgame die in korte tijd langskomt en die ik even tot in de puntjes moet spelen om zo een redelijk oordeel te vellen. FIFA 18 is de laatste in de reeks en direct de belangrijkste voor onze markt. Is deel 18 je zuurverdiende geld waard?
Ik vraag me weleens af, omdat ik jaar na jaar deze games review, wat er überhaupt nog verbeterd kan worden. En dan bedoel ik significant veranderd kan worden want kleine tweaks, dat is altijd mogelijk. Wat doet FIFA 18 anders dan zijn voorganger?
Herkenbaar of niet?
Vorig jaar was het de introductie van de Frostbite engine. Iets wat de graphics aanzienlijk zou moeten verbeteren. Dus laten we aftrappen met de graphics. Hoe ziet de game eruit en wat zien we direct voor verschillen? Wat mij al snel opvalt, en eigenlijk gaat dat nergens over maar toch, is dat de scheids zijn Hans Klok trucjes kwijt is geraakt. Geen wonderbaarlijk verschijnen van de gele kaart meer. Nu zou je denken dat EA dat beter heeft geanimeerd maar blijkbaar is die actie best lastig dus de oplossing is dat we de scheids op de rug zien als er een kaart wordt getrokken. Triviaal puntje maar goed, we moeten ergens over beginnen. Over de gelijkenis van spelers kan je een heel wisselend oordeel vellen. Het is overduidelijk dat EA in bed ligt met de Premier League. Alle spelers die daar spelen zijn behoorlijk goed nagemaakt voor zover ik dat kan zien. Op Davy Klaassen na dan want die weigert op zijn real life evenbeeld te lijken.
Kom je buiten de Engelse competitie, dan zien we, naarmate de markt van die competitie kleiner wordt, de gezichten minder en minder lijken. Helaas is de Eredivisie een middenmotertje en dus zien we in onze competitie gezichten die soms totaal niet lijken op hun echte tegenhangers en dat is best jammer. Men lijkt dan een soort generieke koppen te gebruiken die een beetje in de buurt van het echte gezicht komen. Daarnaast merk je ook dat wij onderaan de lijst hangen wat de presentatie van de wedstrijden betreft. De BPL is tot in de puntjes een kopie van wat je op de Engelse televisie te zien krijgt. Het entree, de muziek, de opstelling tonen, het is allemaal af. Wij moeten het met een origineel logo doen en dat is best jammer. Wat wel aanzienlijk verbeterd is, is de presentatie van het publiek. Een stuk gevarieerder en levendiger waarbij we ook close-ups te zien krijgen. Wat trouwens wel weer goed gedaan is, zijn de dameselftallen. Na het grote succes van onze Leeuwinnen, heeft men duidelijk bij EA gedacht dat die er toch wel redelijk uit zouden moeten zien en dat is gelukt.
En naast mij zit Joeri Mulder
Deze scheiding van competities en het werk wat daarin gestoken is, merk je ook aan het geluid. Voor de BPL is er een veelvoud aan liederen en commentaar opgenomen. Ook daar zien we richting een Eredivisie een verarming van die sfeergeluiden. Nog steeds geen Hand in Hand Kameraden of andere bekende clubliederen maar een schaarsheid van Nederlandse spreekkoren. Alleen daarom zou je de Eredivisie al links willen laten liggen. Ook de vertrouwde Evert ten Napel en Joeri Mulder zijn helaas nog steeds niet ingeruild. Al is hun commentaar wel iets uitgebreid en klinkt het ietsje natuurlijker, er blijft een soort spruitjeslucht boven hangen. Een soort oubolligheid en gemaaktheid die niet echt natuurlijk klinkt en na al die jaren zal dat ook niet veranderen. Deze twee mannen zijn gewoon niet in staat om commentaren in te spreken die overeenkomen met dat wat ze doen tijdens een echte wedstrijd.
Nemen we daarentegen het Engelse commentaar duo, of eigenlijk viertal, dan is het verschil groot. Het aantal zinnen, de manier van presenteren (met veel meer energie) maar ook de zijlijn commentaren of meldingen van doelpunten in andere wedstrijden, maakt het allemaal wat levendiger. Wat direct opvalt is dat men deze laatste meldingen nu ook in andere competities kan horen, wel een select aantal maar de Bundesliga heeft ze alvast erin zitten. Dus is je Engels goed genoeg, schop dan Evert en Joeri zo snel mogelijk van je console af.
Verdediging is alles
Als we gaan spelen zijn er een aantal zaken die direct opvallen. Het is trager, voelt wat stroperiger aan. Ik moet wel zeggen dat dit fijn is en best snel went. Als we verdedigen merk ik direct een verschil in de behandeling van de B-knop. Bij te lang indrukken voert de verdediger namelijk een soort knieval uit dus het is korter tikken geblazen. Ook de scheidsen hebben duidelijk instructies gekregen om minder snel te fluiten. Waar we in 17 soms gek werden van het telkens stil leggen van de wedstrijd, is dit in 18 een stuk minder geworden. Of het aan mijn speelstijl ligt, dat weet ik eigenlijk niet maar ook de aanval en dan vooral het dribbelen, is lastiger. Ik ben de bal een stuk sneller kwijt bij een directe confrontatie dus het lijkt erop dat FIFA 18 zich vooral op het tikkie takkie voetbal richt. Veel passen en rondspelen dus. Als je alleen met een eigen speler speelt merk je ook op dat je medespelers slimmer zijn geworden. Het aanspelen gebeurt alleen als je een open lijn hebt en een steekbal krijgen is vaak erg goed en op maat te noemen. Dat speelt gewoon een stuk fijner. De schuiven lijken allemaal wat naar beneden gezet te zijn waardoor je minder snel een overpowerde actie uitvoert.
Een andere leuke nieuwe feature is het snelwisselen. Zo nu en dan krijg je een melding in beeld dat je met de RT een snelle wissel kan doen. Dat is een behoorlijk prettige verbetering. Geen gedoe meer met op pauze drukken maar direct de wissel toepassen.
Het verhaal
Natuurlijk zijn we verheugd dat Alex Hunter weer terug is in The Journey: Hunter Returns. Het oorspronkelijke verhaal, wat nogal abrupt eindigde, heeft nu een volwaardig en beter vervolg gekregen. Eerlijkheid gebied mij wel te zeggen dat het na een tijdje wel een beetje repetitief wordt. Zeker de verplichte trainingen die je moet doen, al kan je ze simmen maar dan is je resultaat nooit geweldig, zijn soms vervelend. Ik zeg soms, want ik heb er ook wel wat nieuwe dingen door geleerd. Ik merk daardoor ook dat The Journey, zij het verborgen, een soort tutorial mode is geworden. Het zit vol tips en mocht je nog niet alle knop combinaties kennen, dan wordt je kennis over bepaalde bewegingen met dit verhaal wel uitgebreider. De doelen die men stelt om bepaalde zaken vrij te spelen (zoals het verplicht spelen van trainingen) zorgen ervoor dat je gedwongen wordt om er niet doorheen te rushen en alles over te slaan totdat je wedstrijdje weer begint. Daarnaast bieden de wedstrijden nu de mogelijkheid om deze in multiplayer te doen, wat altijd leuk is.
Het verhaal zelf is dieper en volwaardiger geworden. Zonder al te veel te verklappen gaat Alex de wereld in. Maar dat gaat niet zonder slag of stoot dus je hebt nog wel een weg te gaan. Het leuke van deze nieuwe Journey is dat je met meer characters komt te spelen maar daar kan ik verder weinig meer over kwijt zonder dat er spoilers tevoorschijn komen. Het laat wel zien dat men bij EA wil dat je ergens proeft aan andere spelmogelijkheden en je ervaring binnen het spel wat breder wordt dan alleen FUT of Pro-Clubs.
Wat nog meer
Om dan over te schieten naar dat laatste, Pro-Clubs, ook daarin zien we direct iets totaal anders. Je pro heeft nu een soort rpg-achtige skill tree waarin je stap voor stap zaken kan activeren. Dit is verdeeld in verschillende onderdelen zoals schieten, verdedigen of dribbelen.
In FIFA 18 heb je ook de mogelijkheid om drie verschillende speelstijlen oftewel skill trees in te richten. Dit maakt het makkelijk om met je pro van positie te wisselen omdat je direct een andere stijl kan aanklikken, van aanvallend naar verdedigend bijvoorbeeld.
In FUT zien we vooral een nieuwe manier van presenteren. 
Het openen van packs of kaarten wordt met meer grafisch spektakel omlijst. Je hebt er verder niks aan maar het staat wel leuk. Daarnaast heeft men een extra speelmanier in FUT gezet, Squad Battles. Een rij met opdrachten waarmee je beloningen kan vrijspelen.
Als we wat dieper ingaan op een andere mode die ik erg leuk vind, dan zien we in career ook wat verbeteringen. Kies je om als speler te beginnen, dan is de mogelijkheid nu aanwezig om aan het eind van je spelerscarrière te wisselen naar manager en dan door te gaan met je character. Als manager is vooral het transfersysteem realistischer gemaakt. Het is realtime via dialogen handelen waarin we nu ook te maken krijgen met afkoopsommen. Ook dat stuk heeft men direct uit The Journey gehaald. Helaas is dit zonder gesproken dialogen en dat is best jammer.
Conclusie
Nee, FIFA 18 is geen gigantische verandering ten opzichte van deel 17. Maar er zijn wel een aantal veranderingen te zien die het spel weer wat leuker maken. The Journey is sowieso erg vermakelijk om te spelen en brengt je met zowel nieuwe trucs als met nieuwe speelmogelijkheden in aanraking en is sowieso een volwaardig verhaal geworden. De gameplay voelt wat trager en prettiger aan en is meer gericht op teamplay. Hoezeer we ook op FIFA afgeven, en dat doen we massaal elk jaar weer, toch is het uitkomen van de volgende versie iets waar we naar uitkijken. De veranderingen in deze FIFA zijn genoeg om je weer een tijdje bezig te houden. Mocht je fanatiek FUT spelers zijn of normaliter alleen Pro-Clubs doen, check gewoon The Journey eens of speel eens een tijdje career. Er is nog zoveel meer te vinden in deze game. Dus wat mij betreft zijn er weer genoeg nieuwe dingen te ontdekken waardoor je hem gewoon moet kopen.
