Pierre en Christina Leclerc, 6 Eyes Studio, brengen ons Fell Seal. Een klassieke Strategy Role-Playing Game in de geest van Final Fantasy Tactics, ontwikkeld met een beperkt budget. Het is een spelbeleving die we op de Xbox nog missen, is dat ook meteen het bestaansrecht van deze titel?
Het echtpaar Leclerc wil met Fell Seal: Arbiter’s Mark een spelervaring die velen lange tijd echt hebben moeten missen, games met ‘Tactics’ in de titel. Tuurlijk zijn er spellen te noemen met turn-based gevechten waar je een team uitbouwt of managed, maar er is geen titel die dezelfde ervaring biedt als de meesterwerkjes Final Fantasy Tactics (Advance) en Tactics Ogre.
Fell Seal is begonnen als een Kickstarter en het verbaast mij dan ook niet dat de ontwikkelaar voldoende budget heeft opgehaald om hun project werkelijkheid te laten worden. En dat budget, dat is voor mijn gevoel ook meteen de enige limiterende factor geweest in dit verhaal, dat zie je op bepaalde punten terug.
Arbiter’s Mark
In Fell Seal verken je een fantasiewereld met een crew die onder leiding staat van Kyrie. Kyrie vertegenwoordigt de Immortal Council als agente. Het is haar taak de orde en rechtvaardigheid in een behoorlijk corrupt land te bewaken. Een job waar ze geboren voor lijkt te zijn, Kyrie is een behoorlijk serieuze en rechtlijnige vrouw. Ze wordt ondersteund door een kleurrijke groep metgezellen waaronder de sarcastische necromancer Yates en jonge en gretige agente Anadine.
Wanneer een van de leden van de Immortal Council onverwachts aankondigt af te zullen treden, neemt het verhaal een interessante wending. Ieder lid van de Council stelt daarop namelijk iemand kandidaat om de vrijgekomen plek in te nemen, een zogenaamde Marked. Een daaropvolgende pelgrimstocht waarbij de kandidaten boven de wet komt te staan moet uitwijzen wie een plaats in het machthebbende Council kan innemen. Kyrie en haar vrienden hebben alle reden om zich grote zorgen te maken over één van de kandidaten.
Tactics
In Fell Seal ga je op grids turn-based gevechten aan met mensen en monsters. Het is een pure single-player game. De game heeft een groot tactisch element: met welke lieden ga je het veld in? Hoe stel je ze zo slim mogelijk op? En welke aanvallende of verdedigende keuzes maak je. De ruigheid en zichtlijnen op het speelveld zijn mede bepalend bij het opzetten van een succesvolle aanval of goede verdediging. Het is voor 6 Eyes Studio belangrijk om de essentie van de klassiekers in het genre hierin te vatten en dat is hen gewoon gelukt.
Waar de grootste lol in Fell Seal voor mij zit is het vormen van een bont gezelschap dat bij mijn aanvallende speelstijl past. Dat doe je door te experimenteren met de verschillende klassen die de game rijk is, het vinden van synergieën onderling en het aanpassen van de uitrusting van je karakters. Je hebt de keuze uit meer dan 20 klassen. Van gambler tot druïde, het zit er allemaal tussen. Of wat dacht je van een gambler/druïde. Je kunt de spreuken en aanvallen van twee klassen combineren voor een hybride. Nog interessanter wordt het als je er achter komt dat je uit de passieve vaardigheden van alle verschillende klassen die je tot dan toe hebt vrijgespeeld kunt kiezen. Je kunt behoorlijk brute combinaties maken
Het vrijspelen van- en wisselen tussen klassen is kinderspel. Tijdens de potten verdien je AP waarmee je nieuwe vaardigheden, aanvallen en spreuken vrij speelt voor de klasse waar je karakter in is gespecialiseerd. Investeer je voldoende dan speel je de volgende vrij. Hier zit een verrassingselement in omdat je niet weet welke je kunt verwachten. Het mooie is dat al jouw karakters, ook degene die niet deel hebben genomen aan het laatste gevecht, profiteren van de AP die je met een klasse hebt verdiend. Niemand binnen je gezelschap blijft zo ver achter.
De speelduur van Fell Seal is sterk afhankelijk van de gekozen moeilijkheidsgraad. Naar schatting ben je tussen de 20 en 30 uur zoet. Op een hoge moeilijkheidsgraad kunnen missies bijna als puzzels aanvoelen, in mijn beleving, dikke kans dat je missies opnieuw moet starten. Een ergernis die ik had is dat je niet kunt saven tijdens de missies. Verdelend als je onverwacht je sessie moet onderbreken. Nu ben ik van mening dat dit ten koste gaat van de moeilijkheidsgraad, daarnaast duurt een gemiddeld gevecht misschien 10 tot 15 minuten. Je hebt zo’n 40 verhalende missies en ongeveer hetzelfde aantal aan optionele missies. Daar bovenop zijn er endgame uitdagingen beschikbaar.
Vrijheid blijheid
De moeilijkheidsgraad in Fell Seal kun je op elk moment aanpassen. Het schalen van de levels van je tegenstanders, het gedrag van de tegenstanders en wat er gebeurd als een van jouw helden sneuvelt. Het is allemaal te configureren. Het is een van de systemen die maken dat je niet bang hoeft te zijn om te experimenteren. De game prikkelt je om klassen uit te proberen en te blijven combineren en uitwisselen. Uiterlijk kun je de karakters geheel naar wens aanpassen, tot op het punt dat het portret, de kleurstelling en de kledij helemaal nergens meer op slaan. Je moet ervan houden een goed deel van je speeltijd in de menu’s te hangen om je gezelschap te vormen.
Naast de makkelijk aan te passen moeilijkheidsgraad zijn er meer systemen in de game die maken dat je naar hartenlust kunt experimenteren. Items zoals potions, brouwsels en stenen (zoals David, ja) worden tijdens de missies niet geconsumeerd maar zijn beperkt in gebruik. Je kunt de effectiviteit en het aantal keer dat je een item kunt gebruiken beïnvloeden middels crafting. Nog een voorbeeld is het Try & Buy systeem in de shops waar je zonder uitrustingsstukken direct aan te hoeven schaffen kunt proberen of het je bevalt.
Interface
Bij dit type game is de informatievoorziening belangrijk. Het wisselen tussen de menu’s gaat vloeiend en de informatie die je op een willekeurig moment nodig hebt is altijd voorhanden. Zo kun je tijdens een missies makkelijk naar voren halen als je wil weten welke statuseffecten actief zijn, of je tegenstander weerstand biedt tegen bepaalde elementen (bliksem op je donder) en hoeveel stappen je kunt zetten op het grid. Bovendien worden de knoppen die je kunt gebruiken netjes met een beschrijving in het scherm getoond. Dik in orde.
Grafisch en geluid
6 Eyes Studios heeft het maximale uit hun budget gehaald, daar ben ik van overtuigd. Op het vlak van het grafische en het geluid merk je dat de studio wordt beperkt. De game oogt met zijn 2d art best aardig. Het heeft een zekere charme. De animaties zijn vrij basic maar doeltreffend. De ontwerpen, met name die van de monsters weten wel te verbazen, in positieve zin. De portretten bij de karakters en monsters zijn erg sprekend, ik krijg de indruk dat een goed deel hiervan is gebaseerd op foto’s van echte mensen. Sterker nog, op de Kickstarter pagina van het project lees ik dat de shopkeepers zijn gebaseerd op de geldschieters!
De muziek is orchestraal, werkt sfeerversterkend en is gewoon in orde. Je moet het alleen niet vergelijken met het bronmateriaal, Final Fantasy Tactics. Fell Seal bevat helaas geen voice acting. Ongetwijfeld een keuze die met de portemonnee is gemaakt. De geluidseffecten daarentegen zijn gewoon overtuigend en maken dat de actie op je scherm net dat stukje geloofwaardiger en makkelijker te behappen wordt.
Conclusie
Fell Seal is absoluut een waardige toevoeging aan het genre. Ik raad het zowel nieuwkomers als kenners van het genre aan. Met een prijs van € 24,99 denk ik dat je veel waar voor je geld krijgt. Waar ik in vergelijking met de inspiratiebron de voorkeur aan Final Fantasy Tactics geef wat betreft de art, het verhaal en de muziek. Op alle andere vlakken is Fell Seal absoluut waardig doordat de ontwikkelaar niet alleen leent van zijn bronnen maar ook waardevolle toevoegingen brengt in de vorm van een fantastische interface en systemen die het spelplezier ten goede komen
