Een aantal weken geleden is FANTASIAN Neo Dimension uitgebracht. In deze review kun je mijn indrukken lezen.
In 2007 en 2008 mocht de Xbox 360 twee pareltjes ontvangen op het gebied van RPG’s. Het leidde de hoogtijdagen in van een prachtige periode voor games op Xbox. Over welke games heb ik het? Over het geweldige Blue Dragon en het nog genialere Lost Odyssey. De ontwikkelaar? Mistwalker, een Japans-Amerikaanse studio die is opgericht door Hironobu Sakaguchi. Een grote naam in de RPG-wereld, want hij is tenslotte een van de grondleggers van de Final Fantasy-serie.
Na deze twee topgames bleef het lang stil rond Mistwalker, en allerlei geruchten deden de ronde. Zo zou de studio problemen hebben gehad met het Xbox-hoofdkantoor en niets meer met Xbox te maken willen hebben. Misschien is dat waar, maar daar zullen we waarschijnlijk nooit zeker van zijn. Feit is wel dat Mistwalker zich terugtrok uit de wereld van consolegames en zich richtte op de mobiele markt en Pachinko-kasten. Het leek het treurige einde van een tijdperk.
Fast-forward naar september 2024, en specifiek naar de State of Play-show van concurrent PlayStation. Opeens verscheen daar een game, een RPG nog wel, en als ultieme verrassing de naam van de ontwikkelaar: Mistwalker. Mijn hart sloeg vijf slagen over. Iets waarvan ik nooit had durven dromen, gebeurde: Mistwalker ging weer consolespellen ontwikkelen. Nog mooier, de game Fantasian Neo Dimension zou niet alleen op PlayStation verschijnen, maar ook op Xbox. Nu blijft alleen de vraag: is deze game van Mistwalker net zo sterk als hun eerdere toppers, of hadden ze beter bij mobiele telefoons kunnen blijven?
Waar ben ik? Of nog sterker, wie ben ik?
Fantasian Neo Dimension gooit je aan het begin van de game meteen in het diepe. Jij, de held van het verhaal, bevindt je in een fabriek en wordt vergezeld door twee vliegende robots. Om nog onduidelijke redenen probeer je de uitgang te vinden. Uiteraard gaat dat niet zomaar. Je hebt geen idee waar je naartoe moet. Gelukkig zijn de robots jou goed gezind en proberen ze je de weg te wijzen. Jammer genoeg blijkt al snel dat alleen de uitgang vinden niet jouw grootste probleem is. Nee, je wordt achtervolgd door een nog onbekende, grote vijand en de robots zijn panisch voor hem. Natuurlijk haalt de grote vijand jou in en moet je hem (meerdere keren) bevechten. Godzijdank weet je, voordat je wordt afgemaakt, nét op tijd weg te warpen.
Je belandt in een klein stadje genaamd Em en daar krijg je een eerste, kleine introductie in het verhaal. Jij bent Leo en je bent jouw geheugen compleet kwijt. Niemand die je ziet herken je, maar zij kennen jou wel! Je belangrijkste taak is om jouw geheugen (beetje bij beetje) terug te krijgen. Jouw queeste begint.
Al snel wordt jouw groep groter. Je raakt bevriend met een magische gebruikster die jou eerder al eens heeft gered van de dood. Ook klim je snel op in de samenleving en maak je kennis met de prinses van het continent. Uiteraard sluit ook zij zich bij jou aan.
Gedurende de game kun je verschillende personages aan jouw team toevoegen. En dat is ook hoognodig. Sommige vijanden zijn namelijk extreem lastig met bepaalde teamgenoten in jouw gezelschap. Het wordt pas een echte strijd wanneer je jouw team aanpast aan de sterktes en zwaktes van je tegenstander. Kortom, je zult sommige vijanden een aantal keren moeten bevechten om tot de beste teamsamenstelling te komen.
Vecht ik nu, of doe ik het later?
Kort nadat je wat meer te weten bent gekomen over het verhaal, krijg je een behoorlijke twist in de gameplay voorgeschoteld. Je krijgt namelijk de beschikking over een apparaat, de Dimension gadget. Dit apparaat zorgt ervoor dat vijanden die je al eerder bent tegengekomen niet direct bevochten hoeven te worden. Je slaat ze zogenaamd op in een andere dimensie. Natuurlijk zit er een addertje onder het gras. Het apparaat heeft geen oneindige opslagcapaciteit. Zit het vol, dan moet je alle (!) opgeslagen vijanden in één gevecht bestrijden. Dit levert een mooie tactische toevoeging aan de game op. Bevecht ik mijn vijand nu, of doe ik dat straks? Heb ik dan wel het juiste team, genoeg HP en zijn de vijanden (gecombineerd) niet te sterk voor mij?
Een tweede gave toevoeging kom je tegen in de reguliere gevechtssecties. Normaal gesproken heb je bij turn-based RPG’s alleen rechttoe-rechtaan aanvallen waarbij je één of een paar vijanden kunt raken. In Fantasian Neo Dimension kun je echter sommige aanvallen buigen en zo goed mogelijk richten. Je krijgt een boog te zien die jouw aanval zal volgen. Door deze boog te verschuiven, kun je nauwkeurig mikken om zoveel mogelijk vijanden te raken. In de game moet je deze actie soms ook op een andere manier gebruiken. Soms moet je in een gevecht namelijk jouw aanval om een vijand heen buigen, zodat je hem juist niet raakt. Op die manier wordt jouw aanval niet geabsorbeerd en kun je de vijand die in eerste instantie niet te raken leek, toch aanvallen. Ook hierdoor wordt een extra laag tactiek toegevoegd aan de game.
Muziek en looks
De soundtrack van de game is gecomponeerd door Nobuo Uematsu. Voor de liefhebbers van de eerder genoemde Final Fantasy-serie een bekende naam, omdat hij daar veel muziek voor heeft gecomponeerd. Ook in deze game heeft hij weer een prachtige soundtrack geleverd. De muziek varieert van heerlijk dramatisch en bombastisch tijdens grootse gevechten tot ingetogen en emotioneel tijdens de momenten die de verhaallijn ondersteunen. De aanvullende geluidseffecten zijn daarnaast prima in orde.
Een van de opvallendste zaken van deze game zijn de op het eerste gezicht wat gedateerde graphics. Op zich ziet het er allemaal redelijk mooi uit, maar je hebt niet het gevoel dat de game in 2021 is gemaakt. Hij had ook zomaar ruim tien jaar eerder ontwikkeld kunnen zijn. Sterker nog, op sommige momenten zien de graphics er zelfs wazig uit.
Tijdens de gevechten worden de graphics gelukkig wat opgekrikt ten opzichte van die tijdens de normale gameplay. De achtergronden in de gevechten zijn minder wazig, en de vijanden zien er verzorgd uit. Tijdens de cutscenes zet deze trend zich gelukkig voort. In de cutscenes blijkt dat de ontwikkelaars echt talent hebben op het gebied van graphics. Alles is kraakhelder en ziet er gelikt uit. Jammer genoeg word je daarna weer wakker geschud door de reguliere gameplay.
Opbouw van de game
De opbouw van de game is kundig gedaan. Je wordt geleidelijk in de gameplay meegenomen en krijgt op de belangrijke momenten de tutorials die je op dat moment nodig hebt. Zeker in het begin wordt het je niet al te moeilijk gemaakt (maar ook zeker niet te makkelijk). Omdat het verhaal op een rustige en duidelijke manier wordt verteld, komen de personages echt tot ontwikkeling. Hierdoor blijven ze interessant en leef je tot op zekere hoogte met hen mee. Je wordt vanaf het begin stukje bij beetje meegenomen in het verhaal. Hierdoor heb je nergens het gevoel dat het verhaal je door de strot wordt geduwd of dat je hele belangrijke stukken mist, waardoor je het verhaal niet meer kunt volgen.
De gameplay zelf is typisch turn-based, zoals in de oude klassiekers. In tegenstelling tot Final Fantasy heb je geen verticaal menu, maar een horizontaal menu dat over het hele scherm loopt. De basis blijft echter de kenmerkende turn-based opbouw. Je kunt een standaardaanval uitvoeren, een item gebruiken, een speciale actie uitvoeren en (beperkt) vluchten uit een gevecht.
Elk personage heeft zijn of haar eigen sterktes en kwaliteiten. Die kwaliteiten ontwikkelen zich gedurende de game verder. Zo leer je allerlei nieuwe vaardigheden. Je leert bijvoorbeeld vijanden scannen om hun HP en sterktes te ontdekken. Ook leer je hoe je items kunt stelen van vijanden. Dit soort toevoegingen maakt je leven in het spel net iets makkelijker.
Over het makkelijker maken gesproken: Fantasian Neo Dimension is in de traditionele valkuil van turn-based RPG’s gevallen. Net als bij veel voorgangers zijn er een aantal plekken in de game waar je zonder kosten van geld of items XP kunt farmen. Al vrij snel in de game herken je deze punten en is het aan jou of je daar gebruik van maakt. Is het nodig? In het begin niet echt, maar ervaring leert dat je later in de game snel wordt ingehaald door het niveau van jouw vijanden. Het kan dus geen kwaad om tactisch te saven en jezelf wat sterker te maken.
Achievements
Fantasian Neo Dimension had op het moment van schrijven nog een verborgen achievement-lijst. Pas na de officiële release op 5 december werd deze zichtbaar gemaakt. Mijn eerste hoop was dat Mistwalker een uitdagende lijst met achievements zou presenteren. Helaas is dit niet het geval. De daadwerkelijke lijst is vrij saai en voorspelbaar. De meeste achievements zijn gekoppeld aan voortgang in het spel. Daarnaast zijn er achievements die draaien om het verzamelen van een grote hoeveelheid geld, het vinden van diverse uitrustingen en het bereiken van character-level 99. Het is vooral een grindy lijst, zonder al te veel fantasie.
Als hun eerdere games als leidraad hadden gediend, zou je ongeveer 80 tot 100 uur bezig zijn om alles uit te spelen en alle achievements te behalen. Met deze grindy lijst… wie het weet, mag het zeggen.
Conclusie
Deze game is een mooie hernieuwde kennismaking tussen Mistwalker en Xbox. Grafisch is de game niet echt met de tijd meegegaan, maar het is zeker voldoende. Helemaal als je een fan bent van de oudere RPG’s van Mistwalker. Het verhaal is, zoals ik verwachtte, groots en uitgebreid. Qua geluid doet Fantasian Neo Dimension het heel goed. Op de belangrijke momenten zijn de stemmen ingesproken, en dat is goed gedaan. Niet, zoals vaak voorkomt bij Japanse ontwikkelaars, met houterige intonatie, maar keurig ingesproken teksten. De muziek is ronduit fenomenaal. Qua gameplay is het geheel vooral degelijk uitgevoerd. Niet spectaculair, maar de game staat stevig en is volledig af.
