We hebben er een lange tijd op moeten wachten: het vervolg van Dragon Age Origins. Tussendoor is natuurlijk wel Dragon Age 2 uitgekomen maar voor mij viel die game allesbehalve te vergelijken met zijn voorganger. Is Dragon Age Inquisition dan wel een waardig opvolger van Origins?
Voordat ik Inquisition in mijn Xbox One stopte was Origins de beste game die ik ooit had gespeeld. De wereld van Dragon Age heeft voor mij de meest diepgaande en interessantste lore. Blijf maar weg met Mass Effect en Elder Scrolls, Dragon Age is mijn serie.
Jouw eigen Inquisitor
Waar Bioware’s RPG’s natuurlijk altijd mee beginnen is het creëren van jouw eigen unieke character. Voordat je het uiterlijk van jouw Inquisitor gaat bepalen moet er natuurlijk besloten worden uit wat voor ras en milieu jouw character komt. Na het bijbehorende ras te hebben gekozen kun je echt aan de slag gaan. Het modelleren van het gezicht van jouw character is misschien wel de meest uitgebreide tot nu toe. Zoals we van Bioware kennen kun je gewoon weer alles slepen en verschuiven totdat je de meest rare combinaties hebt. De echte diehards kunnen er natuurlijk zoveel tijd in steken als ze willen met het creëren van hun Inquisitor. Meteen hier al wordt je geconfronteerd met de prachtige graphics van de game maar hier kom ik later op terug.
Dragon Age Keep
Iets wat in Dragon Age nog belangrijker dan jouw eigen character is, is de staat van Thedas. Dragon Age Keep is een browser-based programma wat jou de mogelijkheid geeft om Thedas, de wereld waar de serie zich in afspeelt, zo vorm te geven dat je jouw keuzes, die daadwerkelijk ook invloed hebben, kunt importeren en aanpassen of aanvullen uit voorgaande games. Wie regeert Ferelden? Bestaat er een God Baby? En zo ja, wie is de vader? Dit alles kun jij aangeven in Dragon Age Keep, ik raad het jullie ook allemaal aan om te doen want in de eerste uren ga je al merken dat jouw keuzes echt invloed op de wereld, maar ook op het persoonlijke verhaal van de Inquisitor hebben, DOEN!
Verhaal
Zoals de meesten waarschijnlijk wel weten begint het verhaal van Dragon Age Inquistion met een hele grote ’tear’ in de lucht. Uit deze scheur vallen allemaal demonen op de aarde neer en beginnen deze de boel te terroriseren.
Templars en Mages zijn net voor het uitbreken van de crisis bij elkaar gekomen om over vrede te praten. Deze bijeenkomst is georganiseerd door The Divine, de leider van The Chantry (een soort kerk). Wanneer letterlijk de hel losbreekt wordt het gebouw, waar The Divine de onderhandelingen leidt, volledig van de kaart geveegd. Hierdoor is de relatie tussen de Templars en Mages zo verslechtert dat het door heel Ferelden anarchie wordt, niemand is meer veilig en overal heerst chaos. Dit is de setting waarin jij je staande moet houden. Jij als Inquisitor overleefd als enige de ramp, mensen beweren dat ze hebben gezien dat Andraste jou uit de scheur in de lucht heeft gered, vandaar ook je bijnaam: “The Herald of Andraste”. Door dit aanzien verzamel je companions en moet je de orde in Ferelden en Orlais herstellen. Wat een klus…
Gameplay
Waar Origins eigenlijk twee gameplay-elementen bevat, heeft Inquisition er eentje bij gekregen. Het eerste element is natuurlijk het vechtsysteem. Als je op pad gaat kies je drie gasten uit de in totaal door jou verzamelde companions die je tijdens dat tripje vergezellen. Iedere companion kun je zelf skills toewijzen en helemaal uitbouwen op de manier waarop jij dat zelf relaxt vindt.
Als je dan daadwerkelijk gaat vechten valt op dat veel hetzelfde is. Je kunt nog steeds van character wisselen en het gevecht op pauze zetten zodat je met de tactical camera bevelen aan je teamleden kan geven. Daarnaast zijn er wel een paar dingen veranderd, mijn meest ingrijpende verandering is het ontbreken van de heal-ability. Ik speel de game op hard en soms gebeurd het dat ik voordat ik bij een checkpoint kom al mijn potions al kwijt ben, als ik weinig health heb en ik moet nog aan een volgend gevecht beginnen ga ik dit never nooit meer halen. Als ik vervolgens dood ben word ik weer op hetzelfde punt met weinig health en nul potions gespawned. De enige manier om dan verder te komen is de moeilijkheid lager zetten of de missie opnieuw starten. Dit brengt natuurlijk een extra moeilijkheid met zich mee maar ik denk dat dit een onnodig extraatje is.
Praten
Het tweede element bestaat natuurlijk uit het converseren. Als leider van de Inquisition komt er natuurlijk ook veel politiek bij het runnen van een land kijken. Net zoals in Origins zijn er veel momenten waarop jouw mening doorslaggevend is, niet alleen voor de wereld maar ook voor de relatie met jouw metgezellen. Je zult al snel merken dat je met de ene character wat meer hebt dan met de ander, ik vind het daarom ook altijd leuk om degene waar ik wat minder mee hebt een beetje te gaan irriteren. Je kunt natuurlijk ook gaan voor een romance met één van je companions.
Wat bij het politieke aspect ook leuk is om te zien is dat Dragon Age Keep hierin ook echt heel veel invloed heeft, het heeft me weleens gered in benarde situaties, dus nog een keer: DOEN!
War Room
Het nieuwe aspect in de Dragon Age-serie is “The War Room”. Als Inquisitor kun jij natuurlijk niet overal tegelijk zijn. Er zijn meerdere brandhaarden en jij moet kiezen waar je zelf naartoe gaat en waar je jouw ambassadeurs naar toe stuurt. Het leuke is dat je kunt kiezen wie je de wereld uitstuurt, iedere ambassadeur heeft zijn eigen manier om met de problemen om te gaan, wat ook weer andere rewards met zich meebrengt. Er is altijd wel één gast waarmee je de manier van aanpak deelt en dus op missie stuurt. De missies kunnen een kwartier maar ook zelfs een paar uur duren, als deze real-life tijd verstreken is moet je weer terug naar “The War Room” om je reward te claimen. Alle voltooide missies verschijnen met een beeldje op de landkaart zodat je kunt zien hoeveel jij al in de wereld hebt bereikt.
Grootse wereld
De echte hoofdpersoon van Inquisition is de wereld. Als jij eerdere Dragon Age-games hebt gespeeld begrijp je alle verhoudingen en meningen van groepen mensen. Naast het grootse mentale vlak is de wereld ook groot in oppervlakte. Er zijn echt ongelooflijk veel area’s waar je naartoe kunt reizen. Als je na ongeveer 15 uur de proloog hebt uitgespeeld komen er zoveel area’s beschikbaar dat ik eerlijk gezegd een beetje overweldigd was. In ieder gebied zit natuurlijk een stuk hoofdverhaal, maar het aantal sidequests is echt insane. Deze sidequests zijn erg leuk en hebben zelfs referenties naar Origins en DA2, maar het is ook erg slim om te doen. Na iedere quest krijg je power points die je kunt inzetten in The War Room, maar je krijgt ook influence points. Deze punten laten zien hoeveel invloed de Inquisition door heel Ferelden en Orlais heeft, hoe hoger jouw influence level is, des te meer keuze aan missies in The War Room. Er zijn heel veel keuzes te maken in Dragon Age, voor sommige lore-fans zullen de sidequests aantrekkelijker zijn dan de hoofdquest zelf. Bioware heeft echt veel tijd in de lore gestoken. Dit ook door middel van Dragon Age Keep, jullie weten wat nu de bedoeling is… DOEN!
Draken
Al in mijn eerste paar uur kwam ik in de Highlands mijn eerste draak tegen, deze ontmoeting duurde ook maar een paar seconden want ik was binnen no-time al tot as verbrand. Draken zijn echt de eindbazen van de game, ze zitten in een paar grote gebieden verstopt en zijn alleen te verslaan als je een hoog level en een goed tactisch brein hebt. Ik vind het vet dat er meer draken in deze Dragon Age-game zitten omdat de titel toch suggereert dat er wel een keer een draak mag verschijnen.
Moeilijkheidsgraad
Waar je in Assassin’s Creed één moeilijkheidsgraad hebt kun je Dragon Age Inquisition zo moeilijk maken als je zelf wilt. Er zijn 4 moeilijkheidsgraden: Custom, Normal, Hard en Nightmare. Je kunt aan het begin een niveau kiezen en op elk moment in de game het niveau verhogen of verlagen. Hierdoor geeft Bioware zichzelf ook de ruimte om niet ieder gevecht wat na elkaar komt even moeilijk te laten zijn. Er zullen momenten in de game komen dat je echt wordt uitgedaagd en dat je even niet meer weet waar je het zoeken moet. De echte diehards gaan door, maar de speler die gewoon de verhaallijn wilt volgen kan de game even een niveautje lager zetten en gewoon zijn epische verhaal weer doorzetten, zo is er voor ieder wat wils. Ik raad iedereen aan om de game op hard te beginnen en over te gaan op Normal als het echt niet gaat. Dragon Age is simpelweg een moeilijke game en het gevoel van overwinning bij harde gevechten is zeker een pluspunt van de game.
Graphics
Inquisition is naar mijn mening een hele mooie RPG. Het is niet te vergelijken met een Assassin’s Creed of Call of Duty, de kleuren zijn namelijk veel feller. Dit geeft een warmer gevoel aan de game. De mate van detail, zeker in de gezichten van de hoofdpersonen zijn naar mijn mening adembenemend. Natuurlijk zijn de “figuranten” veel minder mooi gemodelleerd maar deze zie je dan ook veel minder. Ik vind voor de grootte van de game en de vele variatie in gebieden de graphics meer dan goed. De omgevingen zien er mooi uit en zijn na die oppoetsbeurt vanuit Origins (Red Cliff) nog steeds herkenbaar.
Muziek
Iedereen die Origins heeft gespeeld kan zich nog het moment herinneren dat Leliana de menusong gaat zingen. Net zo’n moment zit in de proloog van Inquisition verwerkt. Het ziet er allemaal een beetje ongemakkelijk en cheesy uit maar ik zie het gewoon als een soort grap van Bioware. Ik moest daarom ook lachen en meteen aan dat kenmerkende moment van Origins terugdenken, leuk voor de oude Dragon Age-veteranen onder ons.
Levensduur
Dragon Age Inquisition heeft een ongelooflijk lange levensduur. Dit is natuurlijk ook wel te verwachten van een Bioware-RPG maar het gaat er ook om dat het leuk blijft. Ik zeg ja. Als jij goed nadenkt over je conversaties/politieke keuzes, goed aan het exploren en craften bent zal de hoofdquest meer dan 60 uur gaan duren. Neem daar nog alle sidequests, collectibles en gevechten met draken bij en je hebt zomaar 150 uur aan speelplezier.
Conclusie
Dragon Age Inquisition is de waardige opvolger van Origins. Bioware heeft naar alle kritieken van de community geluisterd en een monster van een game gemaakt. Je gaat hier als RPG-fan makkelijk meer dan 100 uur, wat zeg ik, 150 uur uithalen. Vervolgens geeft Dragon Age Keep nog een extra dimensie aan de game, het politieke spel is heviger dan ooit en daarnaast is het een wereld van herkenning. Ik geef mijn game van het jaar een 97 uit 100.
