Een game die op bijna niemands radar stond brengt plots een volledig intergalactisch avontuur in 2.5D. Lees in mijn review waarom Beyond Galaxyland waarschijnlijk in mijn top 5 gaat belanden.
Beyond Galaxyland is een van die games die je niet direct op de radar hebt, maar die je na een paar uur spelen volledig weet in te pakken. Ontwikkeld door één persoon, Sam Enright, straalt de game vanaf het eerste moment een passie voor klassieke sciencefiction uit. Het is echt ongelofelijk dat deze game door één persoon is gemaakt. Denk aan de humor van Hitchhiker’s Guide to the Galaxy, gecombineerd met het epische universum gevoel van Mass Effect. Dit alles komt samen in een 2.5D wereld die niet alleen schittert door z’n visuele stijl, maar ook door de diepgang van het verhaal, de gameplay-mechanieken en de sublieme muziek. Laten we eens kijken wat Beyond Galaxyland zo speciaal maakt en waarom ik er stiekem verliefd op ben geworden.
Verhaal met een sterk begin en droge nerd humor
Vanaf het moment dat je het verhaal induikt, is het duidelijk dat Beyond Galaxyland sterk is op narratief vlak. Doug, een doodgewone middelbare scholier, wordt samen met zijn pistool zwaaiende cavia Boom Boom en de zelfbewuste robot MartyBot naar een vreemde wereld getransporteerd. Planeet Aarde dreigt ten onder te gaan en het trio belandt in Galaxyland – een soort sci-fi Noah’s Ark, waarin planeten en biomen zijn samengebracht om verschillende buitenaardse rassen een thuis te bieden.
Het verhaal neemt zichzelf niet te serieus en dat is precies wat het zo leuk maakt! De humor is droog, precies zoals je zou verwachten van een game die duidelijk geïnspireerd is door Hitchhiker’s Guide to the Galaxy. De interacties tussen Doug, zijn companions, en de vele excentrieke personages die je tegenkomt, zitten vol met gevatte opmerkingen en nerdy verwijzingen. Deze sfeer zorgt ervoor dat het verhaal ook bij zware thema’s – zoals het lot van de Aarde en het overleven van de mensheid – altijd luchtig blijft.
Dynamische 2.5D gameplay met diepte
Op het eerste gezicht lijkt Beyond Galaxyland een standaard 2.5D avontuur, maar het is echt veel meer dan dat. De game maakt slim gebruik van meerdere lagen in de wereld, waarbij je niet alleen door de voorgrond beweegt, maar ook door achtergronden en zelfs elementen van de omgeving gebruikt om verder te komen. Dit geeft de game een verrassend gevoel van diepte, vooral omdat de dynamische camera deze verschillende niveaus perfect weet vast te leggen. Het voelt modern en fris, wat behoorlijk indrukwekkend is gezien het feit dat dit alles door één persoon is gemaakt (serieus, ik kan hier met mijn kop niet bij).
Daarbij zijn de puzzels in de game een ander hoogtepunt. Geen van de puzzels voelt als een verplicht nummertje en ze weten je constant uit te dagen zonder frustrerend te worden. Ze zijn creatief opgezet en voegen echt iets toe aan de ervaring, waarbij alertheid op je omgeving beloond wordt. Een leuke toevoeging is de mogelijkheid om foto’s te maken van personages en monsters om informatie te verzamelen. Dit geeft het exploreren een extra dimensie en dwingt je om goed om je heen te kijken.
Een onverwacht Pokémon-element
Een van de grootste verrassingen in Beyond Galaxyland is het Pokémon-achtige element dat al vroeg in het spel wordt geïntroduceerd. Je kunt namelijk monsters vangen en deze inzetten in gevechten. Dit werkt via een soort summon-systeem, waarbij je de voordelen van de gevangen monsters kunt gebruiken om je gevechten makkelijker te maken. Het is een slimme twist die niet alleen een vleugje nostalgie oproept, maar ook de gameplay divers houdt. Per party member kan je drie summons instellen die ook elk een eigen element heeft. Het ligt dus aan je vijand welke summon je moet gebruiken.
Dit summons-systeem komt dus vooral goed tot zijn recht in de turn-based combat. Je kunt vijanden besluipen en met een stealth-aanval een gevecht beginnen met een voorsprong. Het gevechtssysteem zelf is gebaseerd op een rock-paper-scissors principe, waarbij je specifieke aanvallen en tactieken moet inzetten tegen verschillende vijanden. Dit voorkomt dat de gevechten repetitief worden, zelfs in latere stadia van de game. Bovendien blijven de boss fights, ondanks je groeiende kracht, altijd uitdagend en vragen ze om een strategische aanpak.
Diverse verhalen
In de wereld van Beyond Galaxyland krijg je quests door verder te gaan in het verhaal. Deze quests zijn hartstikke leuk om te doen. Er zijn ook wel sidequests maar die herken je gelijk als een soort gameplay verlengend element. Bijvoorbeeld ‘neem X aantal foto’s van beestje Y’. Omdat je snel herkent dat deze quests ook niet meer zijn dan ze zich voordoen is dit niet storend. Alle andere quests zijn het echt waard om te verkennen en te doen.
Verticaal opgebouwde steden en een visueel spektakel
Wat direct opvalt tijdens het verkennen van de steden in Galaxyland, is hoe verticaal ze zijn opgebouwd. Dit is verrassend voor een pixel-art game, waar je normaal gesproken vooral horizontale levels verwacht. De steden hebben meerdere verdiepingen en bieden volop variatie in architectuur en stijl. Elke planeet voelt daardoor uniek aan, met een eigen sfeer en cultuur.
De dynamische camera draagt bij aan het gevoel van grootsheid in de wereld. Het zorgt ervoor dat je de omgeving vanuit verschillende hoeken kunt bekijken, wat een modern tintje geeft aan de klassieke pixel-art stijl. Daarnaast is het scifi-thema perfect tot uiting gebracht in de visuele stijl, waarbij neon verlichte steden, cybernetische casino’s en weelderige oerwouden elkaar moeiteloos afwisselen. De belichting speelt hierin een belangrijke rol. Zelfs met de 2.5D pixel-art merk je dat de belichting ontzettend veel bijdraagt aan de sfeer.
Muziek die het verhaal kracht bijzet
Een ander sterk punt van Beyond Galaxyland is de muziek. De soundtrack sluit perfect aan bij de verschillende werelden die je verkent en weet zowel de spanning als de humor van het verhaal goed te ondersteunen. Of je nu een chaotisch gevecht aangaat met een groep aliens, of door een verlaten stad zwerft op zoek naar aanwijzingen, de muziek weet altijd de juiste toon te treffen. Later in de game werd een bossfight muzikaal begeleid door een soort dubstep en dat was wel even een hoogtepuntje.
Kleine minpuntjes – geen autosave en wat navigatieproblemen
Ondanks alle lof, is Beyond Galaxyland niet helemaal zonder gebreken, maar dit zijn ook absoluut geen grote minpunten. Het grootste nadeel is misschien wel het ontbreken van een autosave-functie. In een game waarin je constant nieuwe dingen ontdekt, kan het behoorlijk frustrerend zijn om je progressie handmatig te moeten opslaan. Eén moment van onoplettendheid kan ertoe leiden dat je een stuk opnieuw moet spelen en dat voelt soms onnodig tijdrovend.
Daarnaast kan het navigeren door de wereld soms wat lastig zijn. De kaart is niet altijd even overzichtelijk zoals bijvoorbeeld in Ori en vanwege de visuele stijl is het soms moeilijk te zien welke objecten interactief zijn en welke niet.
Conclusie
Beyond Galaxyland is een van de meest verrassendste indie games van het jaar. Het biedt een rijk en gedetailleerd universum, boordevol humor, creativiteit en uitdagende gameplay. De combinatie van klassieke sci-fi-elementen, een Pokémon-achtig vangsysteem en een meeslepend verhaal zorgen ervoor dat dit een must-play is voor fans van het genre. Ondanks een paar kleine minpunten, is het een game die indruk blijft maken en je urenlang weet te vermaken.
Deze game kun je aanschaffen voor 18 euro (!!!). Het is echt dubbel en dwars z’n geld waard.
