Sinds deze week kun je aan de slag met Asterix & Obelix XXL 3 – The Crystal Menhir. De vorige delen werden met weinig enthousiasme ontvangen. Komt daar met deel 3 verandering in?
In de lente van 2019 ben ik bij XboxNederland begonnen. Met veel plezier heb ik sindsdien een twintigtal games getest en van een review voorzien. Nu, voor het eerst in mijn prille geschiedenis bij XBNL, was het hard werken geblazen. Een game spelen waar ik wel enigszins enthousiast aan begon, maar die gaandeweg erg saai werd en toch doorgespeeld moest worden om voor de review een zo volledig mogelijk beeld te vormen. Een lijdensweg wil ik het niet noemen, maar het was wel een gekke gewaarwording om voor het eerst gamen als ‘moeten’ te ervaren.
Genoeg melodramatisch geneuzel. Wat zijn de sterke punten in deze game en waar gaat het mijns inziens mis? Eerst maar eens iets over de ontwikkelaars.
De ontwikkelaars achter de game
Asterix & Obelix XXL 3 is ontwikkeld door OSome Studios en uitgegeven door Microïds. Een relatief kleine studio. Het team van Microïds heeft al een aantal games gebracht, waarvan ik toevallig de meest recente games gespeeld heb, namelijk Garfield kart (leuke game!) en Blacksad – Under de Skin (toffe game, maar één groot onspeelbaar bug-festijn). De uitgever richt zich voornamelijk op het verkrijgen van licenties van IP’s die ze graag in een videogame willen gieten.
Op zoek naar de kristallen
Het verhaal in Asterix & Obelix XXL 3 is een verhaal zoals we het kennen uit de stripboeken. Gallië is bezet door de Romeinen. Een klein dorpje verzet zich op dappere wijze tegen overname. En zo kabbelt het leven voort, totdat Panoramix een brief ontvangt. Dit keer van Hella Finidrir. Deze hoge priesteres uit Thule voorziet problemen en adviseert Panoramix de bijzondere Menhir (je weet wel, zo een grote steen die Obelix op zijn rug draagt) uit de schuilplaats te halen. Om deze optimaal te kunnen gebruiken moeten er kristallen in de Menhir geplugd worden. Het zijn natuurlijk Asterix, Obelix en Dogmatix (de hond van Obelix) die door Europa op pad gaan om de kristallen te vinden.
Lange hack-and-slash grind
Hoewel er ruimte is om hier en daar wat side quests te doen in een open-ended wereld, voelt de game als geheel toch behoorlijk lineair aan. In de zoektocht naar de kristallen is er eigenlijk maar één route de juiste route. Deze route zit vol met Romeinen, Romeinen en nog meer Romeinen. Je mept je als Asterix of Obelix (je kunt snel en soepel wisselen tussen de characters) een weg door bosgebieden, ijsgebieden, woestijngebieden en natuurlijke Romeinse kampen. De gameplay is dus simpel: hack-and-slash. En de grind is lang. Gaandeweg verzamel je wel een soort van Romeinse helmen, die gelden als in-game currency. Met deze helmen kun je voor jouw Asterix en Obelix nieuws skills kopen. Hiermee breidt je jouw hack-and-slash repertoire enigszins uit.
Het in combat toepassen van deze nieuwe skills loopt echter niet erg soepel. Stel je voor: Je bent in combat tegen een stuk of tien Romeinen. Je voelt dat je aan de verliezende hand bent. Je besluit je speciale skills in te zetten. Dan wil je niet eerst (in sommige situaties) ter plekke deze skills moeten activeren, om vervolgens drie toetsen tegelijk te bedienen om deze uit te voeren en in een richting te wijzen. Dit werkt niet intuïtief, gaat dus ten koste van de snelheid en is bovenal bij vlagen frustrerend.
Een ander punt van kritiek sluit hier op aan. In de Romeinse kampen heb je de nodige tegenstanders. Het doel is om het kamp te clearen. Als je, net als ik, een completionist bent, dan ga je dus alle tenten langs. Je mept alle Romeinen de tent uit, pakt alle spullen die je pakken kunt en werkt systematisch het kamp af, totdat je de missie hebt volbracht. Dit kan dan al snel 10 á 15 minuten duren. Soms ga je dan af. Door gebrek aan skills of doordat de controls net niet lekker genoeg werken, dat laat ik dan maar even in het midden. Wanneer je af gaat, moet je weer helemaal van vooraf aan beginnen en neem je niets van de gemaakte progressie mee. Een aantal savepoints hadden de irritatie zeker weten een stuk minder gemaakt.
Die irritatie wordt niet bepaald minder. Zo wordt er, wanneer je een uur of 5 in de game bent, de missies onnodig lang gerekt: ga een vrouw spreken, ze wil je helpen maar zoek dan eerst drie onderdelen voor haar, ze verwijst je door naar een ander en die vraagt vervolgens ook weer om eerst dingen te gaan doen voordat je weer verder kunt. Tergend lang grinden bij toch al repetitieve gameplay. Dit was het moment dat de game me echt te lang begon te duren en deze, als ik niet voor review aan het spelen was, al lang had weggelegd.
Op een bepaald moment moeten de ontwikkelaars ook gedacht hebben dat de gameplay wel wat meer variatie zou kunnen gebruiken. En dus wordt er, mijns inziens, nogal kunstmatig een puzzel-quest ingevoegd en later nog een keer een stealth-achtige missie. Zeer matig uitgewerkte gameplay, die niet goed verwerkt is in het geheel van de game. Was dit van begin af aan geïntegreerd in de gameplay en goed uitgewerkt, dan was dit de waardering van de gameplay wat mij betreft echt ten goede gekomen.
Romeinse glitches
Over het algemeen loopt de game wel soepel en zijn de dialogen redelijk uitgewerkt. Echter, naarmate de game vordert lijkt de afwerking slordiger. Zo kampt de game meer dan eens met audio glitches. Dat is jammer, want juist de humor in de dialogen is een van de sterkere aspecten van de game. Ook zie je dat, naarmate je verder komt in de game, meer texture pop-ups. Nu ben ik niet iemand die zich daar snel aan stoort. Ik vond het wel bijzonder vervelend worden dat ik kampen aan het clearen was, dacht klaar te zijn en dat er vervolgens letterlijk voor mijn neus Romeinen opduiken. Ook vind ik het slordig dat Obelix met de Menhir op zijn rug aan het rondlopen is en ik vervolgens hele stukken van de gameplay de Menhir niet zie, terwijl deze ook een belangrijk deel van de combat vormt.
Conclusie
De leuke cartoony-style, typische Asterix & Obelix humor en redelijke variatie in hack-and-slash combat compenseren de te repetitieve gameplay, tergend lange grind en magere verhaalvertelling onvoldoende. Asterix & Obelix XXL3 is leuk voor eventjes, maar ging helaas al snel vervelen. Neem daarbij in overweging dat de game gebukt gaat onder diverse mankementen en je hebt helaas weinig waar voor je zuur verdiende 40 euro’s. Ben je nou echt een fan van het dappere en strijdvaardige duo en wil je alles uit de Asterix & Obelix franchise ervaren? Wacht dan in ieder geval de nodige patches even af en een koop de game voor een tientje tijdens Black Friday in 2020.
