Op dinsdag 19 juli komt Xbox exclusive As Dusk Falls uit. Vriend van de redactie Matthew (aka evil terrorr) en redacteur Rik zijn namens XBNL met de game aan de slag gegaan. In deze review lees je wat je als speler van deze game mag verwachten.
Laten we beginnen met te vermelden dat je deze review spoiler-vrij kunt lezen. As Dusk Falls is primair een verhalende ervaring en deze gaan we natuurlijk niet voor je spoilen. Elementen uit het verhaal die we wél bespreken, heb je afgelopen maanden ook in trailers kunnen zien.
Matthew en ik kunnen een goed verhaal in een game altijd wel waarderen. Zelf ben ik groot fan van Life is Strange en ook een game als Detroit: Become Human past helemaal in mijn straatje. As Dusk Falls is een interactive drama en valt in dezelfde categorie games.
As Dusk Falls is door Interior/Night ontwikkeld. Interior/Night is een onafhankelijke studio waar Caroline Marchel hoofd van is. Diegenen die van sterk verhaalgedreven games houden, zullen haar naam mogelijk kennen als voormalig lead game designer van Heavy Rain en Beyond: Two Souls. De nieuwe studio van Interioir/Night is met 40 ontwikkelaars een relatief kleine studio, maar niet minder ambitieus. De studio bestaat uit zeer ervaren ontwikkelaars, aangevuld met professionals uit de filmindustrie en illustrators. De studio beoogt ‘games te ontwikkelen die gaan over universele thema’s, zoals liefde, verlies, familie en veerkracht’. As Dusk Falls is hun eerste wapenfeit en wat ons betreft geslaagd in haar missie.
Gameplay onder de loep: Is het wel een game?
Voordat we zometeen de kwaliteit van het verhaal verder gaan uitdiepen, is een pas op de plaats nodig. De kritische gamer zou zich kunnen afvragen of As Dusk Falls wel een game is. Want wat is de gameplay?
Het verhaal staat in As Dusk Falls centraal en met de controller in je hand intervenieer je in de dialogen en de keuzes die gemaakt kunnen worden. In tegenstelling tot verhalende games zoals Life is Strange loop je niet zelf door de wereld, er zijn dan ook geen collectibles te verzamelen. Het is, zoals de subtitel van de game beschrijft, een interactive drama. Een soort Netflix-serie bestaande uit 6 afleveringen, waarvan je de plot zelf kunt beïnvloeden.
Wat ons betreft kan de game prima onder de categorie “games” verkocht worden. Het verhaal in deze game is namelijk één grote puzzel. Middels een unieke afwisseling tussen 2D en 3D animaties, wordt het verhaal uit de doeken gedaan. De puzzelstukken in deze game zijn de dialogen en keuzes die je voorgeschoteld krijgt. De vraag voor deze review is dan ook: is het verhaal aantrekkelijk, zijn de characters goed neergezet en geeft het puzzelen (de dialogen beïnvloeden) ook daadwerkelijk andere uitkomsten? Met andere woorden, voelen we ons als speler betrokken in de fictieve speelwereld van As Dusk Falls? Daarover zometeen meer.
Het puzzelen is niet het enige spelelement dat de game te bieden heeft. Ook zijn er korte Quick Time Events (QTE) en zijn er momenten dat er enige point-and-click exploratie gevraagd wordt. Behalve dat deze betrekkelijk eenvoudig blijven, stuitten we hiermee wel op ons eerste kritieke punt van deze game: de cursor. De navigatie door de game loopt niet heel soepel. De cursor is te traag, te weinig responsief en schiet ook geregeld te ver door. Het goede nieuws is echter dat het snel went. Na een goed uur spelen ben je aan deze beperking gewend geraakt en zal het minder storend voelen. Optimaal is het echter niet.
Het laatste spelelement in As Dusk Falls is in de multiplayer gelegen. Zo is het mogelijk om As Dusk Falls met 8 spelers te spelen. Je hebt er hier meer over kunnen zien. Eén iemand heeft de controller vast en de 7 andere spelers kunnen hun stem op keuzes uitbrengen, maar kunnen ook per chapter drie keuzes claimen. Dit geeft een leuke en speelse wending aan het doorgaans serieuze verhaal. Veel belangrijker is echter dat het aanzet tot het uitwisselen van gedachten over de characters en de specifieke scenes die passeren.
Waar ik aanvankelijk dacht dat een dergelijke multiplayer bij een sterk verhaalgedreven game als deze niet voor mij bestemd zou zijn, kom ik daar nu op terug. In As Dusk Falls geeft het de game meer diepgang, omdat het aanzet tot gesprek. Waarom kiezen we ervoor om in deze ruzie niet in te grijpen? Zullen we in deze scene iets over de achtergrond van ons character vertellen aan de voorbijganger? Zullen we haar vergeven voor wat ze net gedaan heeft? De game leent zich er goed voor om samen te beleven.
That escalated quickly
In As Dusk Falls lopen verschillende verhaallijnen, van verschillende characters, door elkaar en deze verhaallijnen komen vrij vroeg in de game samen, wanneer vervolgens allerlei vertakkingen op het verhaal ontstaan.
We volgen onder andere de familie Holt, de familie Walker en verschillende andere fictieve personages. De game speelt zich voornamelijk in de jaren ’90 in een kleine plaats in de staat Arizona af. Als speler kruipen we in de huid van Zoe Walker, haar vader Vince Walker en de jongste broer van de Holt-familie genaamd Jay. Jij en je eventuele co-op spelers maken de beslissingen voor hen.
De levens van Jay, Zoe en Vince, kruisen elkaar in ’98 tijdens een overval die in no-time escaleert en van waaruit jij als speler een scala aan fundamentele beslissingen neemt over wat er tijdens deze overval plaats gaat vinden. Hoe is er gereageerd en wat is nagelaten? Iedere dialoog en actie doet er toe en draagt tot diep aan het einde van chapter 6 bij aan vertakkingen in de verhaallijn.
‘Actions have consequences’ is een slogan die nogal eens te pas en te onpas in een pr-traject van een game misbruikt wordt. In As Dusk Falls is het echter één van de absolute hoogtepunten. De ontwikkelaars zijn er in de eerste plaats goed in geslaagd een aangrijpend verhaal neer te zetten. Nog beter zijn ze er in geslaagd om jou als speler een betekenisvolle rol hierin te geven. De dialoogkeuzes en acties die je kunt maken hebben verstrekkende gevolgen en zijn bij momenten mind blowing te noemen. Niet alleen gaat het over existentiële vragen, maar ook zul je als speler menig maal een gewetenskwestie ervaren. Het gaat over leven of dood. Over opofferen. Over liefde. Over vriendschap en verraad. Over alledaagse dingen waar je in het leven voor staat, uitvergroot in een een fictief verhaal. As Dusk Falls brengt je op het puntje van je stoel. Waar games als Life is Strange meer actuele maatschappelijke thema’s uitvergroten, games als Detroit Become Human meer een alternatief beeld van de maatschappij schetsen, weet As Dusk Falls meer de bizarre wendingen die in het alledaagse leven kunnen plaatsvinden weer te geven.
Was je onder de indruk met de 7 verschillende eindes die Life is Strange 2 te bieden had? In As Dusk Falls zijn er tientallen vertakkingen te verkennen. De één wat betekenisvoller dan de ander, maar iedere vertakking geeft een rijker beeld van het aangrijpend geschreven verhaal. De game is op dit vlak tevens sterk uitgewerkt.
Door de verschillende verhalen die je kunt volgen weet de game een hoge herspeelbaarheidswaarde te brengen. De zes chapters zitten vol met verhalen om te ontdekken. De verhalen op zichzelf zijn uniek weergegeven met een afwisselende 2D en 3D stijl. Deze stijl zal niet iedereen weten te raken. Het heeft wat weg van een stripboek dat je leest. Losse plaatjes volgen elkaar op en door ze achter elkaar te zetten volg je het verhaal in voornamelijk losse beelden. Deze stijl wist mij persoonlijk wel aan te spreken. Mijn zorgen over of gezichtsuitdrukking wel goed uitgebeeld zouden worden (en daarmee dus het overbrengen van de emotie) werd al snel weggenomen.
De beelden zijn sprekend en over de voice-acting zijn we ook zeer te spreken (see what we did here?). De ontwikkelaars hebben een uitstekende cast weten samen te brengen. De stemmen passen goed bij de verschillende characters. De bescheidenheid en voorzichtigheid hoor je terug in Vince zijn stem. De vader van Jay heeft dat ruwe accent dat je bij zijn character zou verwachten. En in de stem van de opa van Zoe hoor je terug dat niet alles is wat het lijkt.
Niet perfect
In alle facetten weet As Dusk Falls de verhalende gamer van een absoluut meesterwerk te voorzien. Perfect is de game echter niet.
Hier en daar zijn we wat slordigheden in de game tegengekomen. Zo was er in één van mijn verhaallijnen een character verdwenen, maar komt die vervolgens in een later chapter toch per ongeluk op de achtergrond terug. Ook kwam het af en toe voor dat er in dialogen naar gebeurtenissen gerefereerd werd die in de betreffende playthrough niet hebben plaatsgevonden. Het gaat dan veelal om fragmenten die ingeladen worden, maar die niet horen bij het beloop van de keuzes die ik gemaakt heb. Het gaat hierbij gelukkig om kleine vergissingen die hoogstens even een wenkbrauw doen fronsen en die ongetwijfeld met een volgende patch verholpen gaan worden.
Een tweede punt van kritiek zit meer in het beeld dat je als speler van de characters zult krijgen. Je zult waarschijnlijk merken dat je als speler sterke verbondenheid voelt met het verhaal, maar met de characters in mindere mate. Tuurlijk zijn er genoeg momenten dat je sympathie zult voelen, maar ik heb van geen enkel character echt het gevoel gehad een inkijkje in hun levengeschiedenis te krijgen. Wat drijft hen? Wat is hun achtergrond? Hoe steekt hun persoonlijkheid in elkaar. In games als Life is Strange zit dit verwerkt in bijvoorbeeld de mogelijkheid om dagboeken te lezen of deelgenoot te worden van gedachtengangen die hoorbaar zijn. In As Dusk Falls ontbreekt het wat dat betreft aan verdieping, maar het zal de meeste spelers waarschijnlijk niet belemmeren om volledig in het verhaal op te gaan.
Gebrek aan diepgang zien we ook terug in het profiel dat van een speler opgesteld wordt. Na iedere chapter krijg je hier een overzicht. Een beschrijving van jouw karaktereigenschappen op basis van de keuzes die je gemaakt hebt. Dit profiel is echter dermate oppervlakkig en nietszeggend dat het eigenlijk ook wel weggelaten had mogen worden. Het voegt vrij weinig toe en gaat niet veel dieper dat de teksten in de maandhoroscoop van je plaatselijke krant.
Tot slot waren we persoonlijk niet altijd over enkele plottwist te spreken. Met name gebeurde het een aantal keer dat er wendingen in het verhaal ontstonden die naar onze smaak te vergezocht zijn. Wendingen die enigszins de geloofwaardigheid van het verhaal onder druk zetten. Het gaat dan bijvoorbeeld om personages die ineens opduiken of een onnavolgbare keuzemogelijkheid. Omwille van spoilers zullen we hier niet verder concreet worden.
Ondanks deze kritiek is de take-home-boodschap dat As Dusk Falls het spelen waard is. Deze Xbox console exclusive brengt een uniek verhaal en weet een nieuwe standaard binnen het interactive drama genre neer te zetten. De game is via Xbox Game Pass vanaf release te spelen.
Conclusie
As Dusk Falls is de eerste game van studio Interior/Night. De ontwikkelaars hebben het interactive drama genre naar nieuwe hoogte weten te tillen door de aangrijpende verhaalvertelling, unieke vormgeving en het neerzetten van sterke characters. De kers op de taart is echter de enorme impact die je als speler op het beloop van het verhaal kunt hebben en hoe dit in co-op door is ontwikkeld. As Dusk Falls is een must play en voor de liefhebbers van verhaalgedreven games een potentiële Game Of The Year.
