Ary and the Secret of Seasons zou best wel eens bij je onder de radar verdwenen kunnen zijn. Niet zo vreemd, want het is een game van een klein team. Toch hebben we de game recent in verschillende indie showcases gezien. De vraag is natuurlijk of het de moeite waard is. Dat antwoord ga ik je geven in deze review!
Er komen steeds meer interessante indie-games op de markt. Ze zien er allemaal grappig uit en het zijn ook allemaal van die halve platformers. Ary and the Secret of Seasons is er ook zo een. Deze titel zou je niet voorbij moeten laten glippen.
Ongepolijst
De reden dat je deze titel op je lijstje moet zetten is niet omdat het er fantastisch uitziet of voor de meest soepele ervaring. Nee, de game ziet er typisch uit als een indie-game, dat wil dus zeggen dat je het met verjaarde graphics moet doen. Ook de besturing en het vechten is niet altijd zo soepel als dat we gewend zijn van soortgelijke games. Het vechten mist bijvoorbeeld combo’s en een flow tussen verdedigen, ontwijken en aanvallen. Gelukkig zijn de vijanden niet al te lastig, dus het is niet zo erg. Daarnaast loop je nog wel eens tegen een grafische glitch of een gameplay-bug aan. Dat enemies bijvoorbeeld continu blijven spawnen als je even de andere kant op kijkt. Niks ernstigs gelukkig, maar het mist de puntjes op de i op het vlak van graphics, vechten en technische afwerking.
Charmante setting
Ok, in de game speel je Ary. Een meisje die op avontuur gaat om haar broer te zoeken. Al gauw beland ze in een conflict tussen de bewakers van de wereld en een duistere macht. Zij is de aangewezen persoon om in de zoektocht naar haar broer de duistere macht te lijf te gaan en zodoende de wereld te redden. Dat moet ze doen door de gestolen seizoenskristallen te zoeken en die kan ze vinden in verschillende delen van de wereld die stuk voor stuk overgenomen zijn door een verkeerd seizoen. Het tropische gedeelte van het land is bijvoorbeeld ondergesneeuwd, aan jou om dat te herstellen. Met de seizoenskristallen die Ary vindt kan ze bepaalde plekken omtoveren naar dat seizoen. Dat is ook precies de manier om bepaalde puzzels op te lossen.
Het verhaal klinkt nogal sprookjesachtig en dat is het ook precies. Daarmee is ook de toon gezet voor wat betreft niveau en doelgroep van de game. Maar hoewel ik niet precies in die doelgroep zit, krijg ik wel warme gevoelens bij de sfeer van de game. Dat komt ook door de dubbele laag, want net zoals bij Disneyfilms zit er altijd wel iets herkenbaars en grappigs voor volwassenen in, dat is ook bij deze game zo. Daarnaast zijn de verschillende gedeeltes in de werelden ook kleurrijk, gevarieerd en mooi aangekleed. Het is in elke wereld ook weer interessant om te zien hoe de seizoenskristallen daar uitpakken, hoe de wereld er dan uit komt te zien.
De charmante sfeer wordt ook verzorgd door de goede muziek, de soundtrack is prima. Wat wel minder is, is de voice acting. Ook hier had wel meer tijd ingestoken kunnen worden. De cinematics zijn over het algemeen prima en goed voorzien van stemacteurs, maar op andere stukken is de voice-acting opvallend afwezig en lijkt het net of je met villagers uit Minecraft hebt te maken.
Platformen blijft leuk
Met de seizoenskristallen kan Ary bepaalde gedeeltes van de wereld omzetten naar dat seizoen. Dat is de manier om puzzels op te lossen en je door de levels heen te platformen. De manier waarop dit is gedaan blijft leuk en innovatief. Er worden steeds meer gameplay-elementen toegevoegd waardoor geen level repetitief lijkt. Het tempo waarop dit gebeurt is perfect, elke keer dat je een nieuwe skill in de smiezen hebt wordt er wel iets nieuws toegevoegd en kun je daar weer helemaal op los gaan. Zo worden dezelfde levels, waar je regelmatig terugkomt weer opnieuw interessant. Daar bovenop krijg je continu nieuwe soorten puzzels of platform-mechanics.
Om even een paar voorbeelden te noemen. Met het winterkristal krijg je ijs op bepaalde plekken waardoor je nieuwe gedeeltes in het level bereikt. En met de herfst kun je op bepaalde plekken water regelen zodat je langs bepaalde traps kunt.
Conclusie
Ary and the Secret of Seasons is een sfeervolle charmante game. Dankzij houterige combat-mechanics, verjaarde graphics en af en toe afwezige voice acting lijkt de game niet helemaal af te zijn. Desalniettemin is het een vermakelijke platformer met innovatieve gameplay-elementen en het voelt op geen enkel moment repetitief aan. Dat er nog wat puntjes op de i missen kan de game vergeven worden door de interessante gameplay en mooie werelden. Met 40 euro heb je echt geen miskoop, maar als je het geduld kunt opbrengen zou ik even wachten tot een leuke aanbieding.
