ARK: Survival Ascended is een moeilijk te verdedigen zoethoudertje voordat ARK 2 verschijnt, maar toch is dat exact wat we gaan doen in deze review.
De jongens van Studio Wildcard maken het ons niet makkelijk, en ik zal vooraf maar verklappen dat dit cijfer objectief gezien niet te rechtvaardigen is. Waarom? Dat ga je lezen.
In ARK: Survival Ascended kom je in een wereld van majestueuze prehistorische wezens en is het aan jou om te overleven. Deze game is niet de opvolger van het populaire ARK: Survival Evolved, maar een doorontwikkeling. ARK 2, die met Vin Diesel, komt namelijk volgend jaar (of waarschijnlijk nog wel later) uit. ARK: Survival Ascended is dus een soort van remaster van het origineel. Het is gebouwd in de innovatieve Unreal Engine 5 en dat is ook terug te zien in de graphics. En naast de verbeterde visuals zijn er ook een aantal andere zaken aangepakt. Zo is de AI verbeterd, is de UI aangepakt, zijn er nieuwe dino’s en nog een hoop andere zaken doorgevoerd.
Ook in deze nieuwe versie van de game word je wakker op het mysterieuze eiland met onder andere dinosaurussen en rare zwevende rotsen. Je belangrijkste doel? Overleven. Dit doe je door grondstoffen te verzamelen, onderdak te bouwen, en je te verdedigen tegen zowel de natuur als de gevaarlijke dieren daarin.
Het probleem
Laat me om te beginnen direct met de deur in huis vallen. Deze game is een doorontwikkeling van de inmiddels immens populaire ARK: Survival Evolved die al jaren op de markt is. De verwachting is dan dat er een ontzettend gepolijste en fantastische console port binnen komt, maar de verbazing slaat keer op keer toe dat dit geen game in preview is. De game laat meer steken vallen dan een bejaarde egel. Op elk front waarin je verbeteringen verwacht in zo’n “remaster” voelt het als een stap terug.
Ongelooflijke interface
Dat begint al met de interface. Blijkbaar is mijn console de eerste ooit die deze game draait. Want elke willekeurige tester snapt dat een radial menu openen door Y ingedrukt te houden en tegelijkertijd een optie moet selecteren met A compleet gestoord is. En dat is bij lange na niet het enige. De pc port druipt er vanaf, want items moet je handmatig met een cursor van inventory naar inventory slepen (wat zo ongeveer bij elke handeling in de game hoort). Het voelt aan als een verplichte captcha die elke 2 minuten opdoemt. Nee, ik ben geen robot!
Was het maar dat er iets van tooltips aanwezig waren of hints bij de interface, dan was ik er waarschijnlijk 10 uur eerder achtergekomen dat je items kunt dubbelklikken(!) met A om er eentje te verplaatsen. De interface is onbestaanbaar en voelt aan alsof je Office ’97 moet besturen met een joystick.
Multiplayer met hindernissen
En dan het gene waar deze game voor gemaakt is: samen spelen! Overleven, bouwen, avonturen beleven. De moed zakt je al in de schoenen bij het joinen met elkaar. Drop-in multiplayer is er niet bij, want je zult een non-dedicated server op moeten zetten waarbij je de vraag krijgt om een wachtwoord in te vullen. Je vraagt je toch af of je wel in het goede menu zit, want ik wil gewoon een potje spelen met vrienden, ik heb geen ambitie om serverbeheerder te worden. Maar het is de enige manier om bij elkaar in de game te raken, tenminste, na 3 restarts van de game, want de eerste 2 keer werkt het om quick resume en andere redenen niet.
Eenmaal in co-op bij elkaar wordt het volgende kwelpunt geïntroduceerd, de host heeft een enorme magneet aan z’n reet hangen. Elke speler die in de wereld komt heeft een onzichtbaar touw van 200 meter tot de host om vrij te bewegen, daarna wordt je terug naar de host gespawned. Dit is enorm ongelukkig als je op avontuur bent en de afstanden tussen de medespelers wat groter worden.
Hoop aan de horizon
En alsof je de hoofdrolspeler in een drama-film bent, je rock-bottom hebt bereikt en zelfs geen kracht meer hebt om te ragequit-en. Dat is het moment dat je sprankjes fun begint te beleven. Nog even dit craften, nog even die cache bekijken. Ah, dus zo kun je een dino temmen, en je dino kan ook resources dragen en farmen? Wow, dat is handig.
Ja, wanneer je zelfs gewenning krijgt in de controls en je zonder moeite je vingers in een wokkel legt om je dino een opdracht te geven, dat is het moment dat de game laat zien waar het goed in is.
Oersterke gameplay
Het survival-aspect blijft toch trekken. De game is meedogenloos, als je dood bent gegaan in een moeilijk gebied zul je echt een tandje bij moeten zetten om je spullen terug te halen. En overleven alleen om te overleven zou niet leuk zijn als er ook wat te beleven valt in de game. Je hebt niet veel fantasie nodig om na te gaan dat wandelen tussen grote dinosauriërs een magische ervaring is. Vooral als ze levensgevaarlijk zijn. En nog beter, je kunt ze ook temmen en tot je huisdier maken. Niet om aan het lijntje te lopen, maar om op te rijden of zelfs op te vliegen. Dit vergt wel bepaalde items waarvoor je crafting nodig hebt en daarna een bepaald gevecht. Alle gameplay-elementen komen op deze manier bij elkaar en maken het een hele gave ervaring.
Alle verschillende gameplay-elementen zijn ook ontzettend ver uitgediept, er zijn verschillende gebieden met verschillende niveaus. Het craften is extreem uitgebreid en werkt verrassend goed. En het level-systeem is al behoorlijk uitgebreid voor jezelf, maar elk “huisdier” kent ook z’n eigen level-systeem. Zoals eerder vermeld missen er wel echt handvaten om je hiermee op gang te helpen, vooral in de console-variant. Maar met de nodige YouTube starter guide ben je zo up-to-speed.
Audiovisueel
Grafisch had ik meer verwacht van de laatste Unreal engine, want het is overduidelijk geen gepolijste AAA-game. De game oogt bijna altijd wel prima en kent soms erg mooie plaatjes, maar de resolutie is wel erg laag waardoor er een vage en korrelige laag over de game lijkt te zitten. De framerate staat wel aardig op losse schroeven. Echt irritant is het niet, soms draait de game op 30 fps, soms op 60, maar vaak zit het ergens daar tussenin. Audio-technisch valt er niet veel aan te merken op de game en zijn de geluidseffecten goed.
Conclusie
Het is een bijzondere game die de “Ascended”-titel voor de console versie eigenlijk niet verdiend. Ja, de verbeterde graphics, de nieuwe dino’s en de verbeterde AI is zeker fijn maar de niet op console aangepaste controls doen een hoop goeds weer teniet. Kan je hier omheen werken en ben je goed met je controller op een aparte manier vasthouden en heb je niet snel kramp in de vingers dan kan je met deze versie van ARK zeker veel plezier beleven, want voor een survival game is het goed in elkaar gestoken. Het verzamelen en verwerken van materialen tot handige tools of mooie bouwsels kent genoeg diepgang maar is niet al te ingewikkeld en de aanwezigheid van dinosauriërs die je zelfs kan temmen en berijden geeft een mooie twist aan dit genre. Speel je graag samen met anderen dan is dat zeker mogelijk maar ben je bewust van het soms moeilijk tot stand komen van een verbinding met de host en het effect dat je binnen een straal van 200 meter tot de host moet blijven in het spel. Liefhebbers van het survival genre moeten ARK: Survival Ascended zeker een keer geprobeerd hebben.
Mijn medespeler en community-member Pethor noemde het een Minecraft-Grounded-hybrid met betere graphics en een veel slechtere interface. En daar kan ik me helemaal in vinden. Voor degenen die meer zoeken dan Grounded en de belabberde interface door de vingers kunnen zien is deze game een uitstekende kandidaat om uren speelplezier te hebben en de bijzondere mysteries die het eiland heeft te ontdekken.
