Afgelopen week kwam in de categorie Retro weer een spektakelstuk in de digitale schappen te liggen. Angry Video Game Nerd 1 & 2 weet onze retro vrienden in het Discord subkanaal op de juiste plekken te kietelen. Al snel hadden we dan ook een vrijwilliger gevonden om deze game namens XBNL onder de loep te nemen. Veteraan Eddie ging op ons verzoek met de game aan de slag en in deze review kun je zijn bevindingen lezen, welke DM4S tijdens onze wekelijkse podcast nader zal toelichten. Eddie aan het woord:
Op de vraag van de XBNL-redactie of ik nog een tweede keer een stukje wilde schrijven, kon ik natuurlijk geen nee zeggen.
Sarcasme? Check! Grofgebekt? Check! Ja, het is 100% Angry Video Game Nerd!
Misschien zijn er mensen die dit stukje lezen, die het nog wel herkennen: Internetfilmpjes met een enorme nerd in de hoofdrol, die gigantisch tekeer ging tegen alles wat hij slechte retro games vond.
James D. Rolfe speelde in begin jaren 2000 een typetje dat commentaar op slechte retro games leverde. Het begon als een grap voor alleen zijn vrienden, maar het groeide al snel tot een internet hype uit. Angry Video Game Nerd was geboren. Hoe ver de hype ging? Nou, in 2013 en 2016 werden er rondom zijn character twee games gecreëerd. En deze games zijn nu voor ronde twee terug. De Angry Video Game Nerd I & II Deluxe!
Het verhaal grijpt je bij de ballen
Angry Video Game Nerd (AVGN) zit samen met zijn maten te gamen wanneer zijn vrienden in de tv worden gezogen. Kort daarna grijpt een arm hem bij z’n ballen en trekt ook AVGN naar binnen. Tijd om je vrienden te redden. Door deze intro weet je het meteen al, deze game is niet voor kinderen! Hoe gaat het vanaf hier verder?
In het begin kan je kiezen welke game je wilt spelen: Game 1, Game 2 of de bonuswereld. Dit laatste is pas beschikbaar wanneer je de twee oorspronkelijke games hebt uitgespeeld. Verder is er de optie om de moeilijkheidsgraad te bepalen. Dit gaat van kinderlijk simpel (veel levens en je vijanden zijn zwak), tot echt brutal (je gaat het liefste in foetus-houding in een hoekje zitten huilen – one hit and you die).
Kies het level dat je wilt spelen
Je kan ook vanaf het allereerste moment, nadat je de tutorial uit hebt gespeeld, kiezen welk level je gaat doen. Bij de eerste game zie je grote iconen voor de betreffende levels. Uiteraard zijn de levels, zoals in deze game de bedoeling is, ontzettend obligaat.
Al deze levels hebben verwijzingen en sneren naar andere titels van games, films en liedjes. In totaal zijn er acht levels waar je meteen uit kan kiezen. Elk level heeft zijn eigen “feel” en “look”.
De level-select in de tweede game heeft een identieke feel als in Super Mario Bros 3. Een platte wereldkaart waar je naar de thema-levels kunt gaan. Elk thema-level heeft dan weer 3 sublevels die je kunt doorlopen. Uiteraard weer gevolgd door een eindbaas.
Tot op de pixel nauwkeurig
Je start deze game zoals elke rechtgeaarde platformer dat zal doen, met een tutorial. In de tutorial wordt direct de toon gezet. AVGN is niet je doorsnee platform-held. Hij is grofgebekt, beledigend en laat regelmatig sneren los die vol met referenties naar andere games zitten. Deze referenties worden pas echt leuk (en begrijpelijk) als je veel games uit de Nintendo koker hebt gespeeld.
Ook komen er nog wat obscure referenties over films en documentaires langs. Daarnaast spaart de game zichzelf ook niet, door zijn eigen (ronduit belachelijke) verhaallijn in het licht te zetten.
De game zelf is een 2D platformer. Ja, het heeft een retro-look, maar speelt zo absoluut niet. Zodra je door de levels heen gaat, merk je het: elke move werkt. Je kan tot op de pixel nauwkeurig een vijand ontwijken of op een richel terechtkomen.
In de levels zelf is er meer dan genoeg afwisseling qua vijanden en uitdagingen. Spoken, zombies, twerkende strippers, spikes en doodshoofdblokken om maar wat te noemen. Daarnaast heb je het genot om verschillende mini-bosses en end-bosses te mogen verslaan. Deze zijn heerlijk over de top.
Speel characters, add-ons en collectibles vrij
Om door de werelden te komen en om alle collectibles te kunnen verzamelen, moet je in de eerste game alle andere characters vrijspelen. Een aantal zijn ideaal, een aantal meh en een aantal gewoon ronduit slecht. Maar…. je gaat ze allemaal nodig hebben om deze game helemaal uit te kunnen spelen en alles te verzamelen. En daar scoort deze game ook een pluspuntje mee. Hoe vaak heb je het niet dat je een character vrijspeelt, om daarna deze nooit meer aan te raken omdat hij eigenlijk compleet waardeloos is.
De tweede game is iets anders opgezet. Ja, je zit weer opgesloten in een game-wereld en uiteraard probeer je weer te ontsnappen. Alleen ga je in deze game niet op zoek naar andere characters, maar naar diverse add-ons voor je eigen character. Deze maken je sneller, sterker, enz.
Ook in deze game is er weer voldoende variatie qua thema (Ninja Gaiden, film-noir, TMNT, etc). Hoe de game zich gedraagt, is weer gelijk aan de eerste game. Zelfde goede controls, zelfde nauwkeurigheid, zelfde grove humor.
Muziek
Kort maar krachtig: voor mij geldt dat de muziek die is gebruikt, perfect is voor deze game. Het is afwisselend per level en retro, precies zoals het hoort. Maar zoals ook bij retromuziek geldt, je houdt ervan of je haat het. Er zal echt een groep mensen zijn die deze game het liefst met het geluid uit zal spelen.
Conclusie
Koop je deze game omdat hij er leuk uitziet of uit puur nostalgische en retro-minded gevoelens; je haalt een topper in huis! De game heeft een ijzersterke gameplay met geweldige en nauwkeurige controls.
Qua moeilijkheid kan je zoveel uitdaging als je zelf maar wilt creëren. Op normale moeilijkheidsgraad is de game lastig, maar vooral ook heel erg eerlijk. Ga je dood, dan ligt dit puur aan jezelf. Geen irritante glitches, hitboxen die ruk zijn, of meer van dat. Nee, ga je dood dan heb je gewoon zelf een fout gemaakt of wist je een bewegingspatroon nog niet.
Ik heb inmiddels een uurtje of 30 rondgebracht met deze game. En ik weet nu al dat er nog velen gaan volgen. Nog niet alles is door mij uitgespeeld, en daarna volgt de uitdaging van de vele moeilijkheidsgraden nog. Ik kijk er nu al naar uit.
