Review: Agents of Mayhem

Of ik nadat ik de bendeleider was geweest van de 3rd Street Saints, nu ook zin had om bij de good guys te horen in Agents of Mayhem? Hell yeah!

Ik ben een enorme fan van Saints Row, en dan met name van het tweede deel. De missies die je hierin kon spelen waren heerlijk lomp en gevarieerd, de humor perfect en het tempo lag lekker hoog. Meteen aan het begin van Saints Row 2 ontwaak je al uit een coma in de gevangenis. Nog geen 5 minuten later heb je iedereen in diezelfde gevangenis bij het uitbreken al vermoord, heb je tijdens je vlucht diverse helikopters en boten kapot geschoten en rijd je rond in een tankwagen terwijl je dure huizen met stront onder smeert om de waarde daarvan te verlagen voor een louche makelaar.

Tot op de dag van vandaag blijf ik volhouden dat Saints Row 2 de betere game was ten opzichte van GTA 4 en ben ik fan van die serie. Vol verwachting begon ik dan ook aan Agents of Mayhem, de nieuwste creatie van de ontwikkelaar van Saints Row.

Geen nieuwe Saints Row

Agents of Mayhem speelt zich af in hetzelfde universum als Saints Row en de fans zullen dan ook regelmatig dingen herkennen. De organisatie waar je in deze game voor werkt, Mayhem, wordt bijvoorbeeld gefinancierd door Ultor en het paarse logo dat het bedrijf voert, is hetzelfde logo als dat van de 3rd Street Saints. En zo zijn er nog veel meer dingetjes die je zult herkennen. Desondanks is Agents of Mayhem wel degelijk een nieuwe game en niet gewoon een nieuwe Saints Row.

Power Rangers verhaal

Je werkt in deze game voor de organisatie Multinational AgencY Hunting Evil Masterminds, oftewel MAYHEM. Een organisatie die in het leven is geroepen om superschurken aan te pakken. In dit geval vallen die superschurken onder de organistie League of Evil Gentlemen Intent on Obliterating Nations, ofwel LEGION.

In de game is Legion het Zuid-Koreaanse Seoul binnengevallen en van hieruit werkt de snode Doctor Babylon aan een plan om de wereld te vernietigen. Aan de Agents of Mayhem de taak dit te voorkomen.

Tot zover het verhaal. Veel meer behelst dit Power Rangers-achtige plot niet, maar je hebt in elk geval een excuus om lekker te kunnen knallen.

Zooitje ongeregeld

Je krijgt om Legion te bestrijden de beschikking over niet één, niet twee, maar wel twaalf verschillende agents of Mayhem. Die twaalf agenten bestaan uit een bijeengeraapt zooitje dwazen met elk hun eigen wapens en Mayhem-powers.

Hoe dwaas dan? Nou, je hebt bijvoorbeeld Hollywood. Een Canadese acteur met een grote bek en teveel zelfvertrouwen. Of neem Red Card, een Duitse voetbalhooligan, of Yeti, een Russische Mr. Freeze en ga zo maar door.

Je begint met drie agenten en gedurende het spel unlock je de rest. Je werkt constant met teams van drie agenten en kunt, wanneer je maar wilt, wisselen tussen die drie. Dit werkt lekker soepel en geeft je de ruimte om te experimenteren met welke combinatie jouw speelstijl het beste werkt.

Sowieso is het erg tof om elke agent uit te proberen, want zoals gezegd hebben ze allemaal verschillende wapens en Mayhem-powers die je in kunt zetten als je Mayhem-metertje vol zit. Zo verandert Hollywood bijvoorbeeld in een echte actieheld die enorme explosies kan veroorzaken.

Verder zijn ze allemaal te upgraden. Gedurende de game ontvang je ervaringspunten die je weer kunt gebruiken om zaken als health, de duur van je Mayhem-powers of de grootte van je munitie magazijnen te verbeteren. Ook heeft iedere held meerdere outfits die je kunt unlocken.

De ARK

Iedere superhelden organisatie heeft natuurlijk ook een uitvalsbasis nodig. In Agents of Mayhem is dit de ARK, een enorm vliegend schip. Hier zit al je ondersteunend personeel, zoals Friday, die je logistieke dingen regelt en uiteraard de baas van het hele spul, Persephone Brimstone.

De ARK is ook up te graden, als je ARK level en je hoeveelheid geld in orde is ten minste. Denk dan aan zaken als bijvoorbeeld de hoeveelheid ervaringspunten die je verdient, of het nog sneller kunnen oproepen van je Mayhem-voertuigen.

Tot slot zit hier een grote interactieve kaart in. Hiervandaan kun je global missions lanceren. Denk dan aan Assassins Creed 4, waarbij je jouw schepen er op uit stuurt voor grondstoffen en dergelijke. Hier heb je intel voor nodig die je in de open wereld in kistjes kunt vinden en door vijanden te vermoorden kunt verdienen. Bij het voltooien van deze missies verdien je geld en grondstoffen om nieuwe gadgets te kunnen maken en een enkele keer ontdek je een vijandelijk basis die je dan even leeg kunt schieten.

Ctrl-C, Ctrl-V

Ik ben een speler die in dit soort open wereld games het liefst eerst de side missions doet, voordat ik aan de hoofdmissies begin. Helaas valt bij deze manier van spelen het gebrek aan variatie in deze game enorm op. Alle icoontjes op de map kun je rustig negeren, want ze blijven terugkeren en bieden je telkens hetzelfde, waardoor deze filler content ook nooit als meer dan dat aanvoelt, vulling van de tijd.

Ook de missies zelf zijn niet bijster origineel. “Oh agent, we hebben een geheime schuilpaats van Legion ontdekt. Rij erheen, hack hun computer en vermoord iedereen in de ondergrondse, geheime schuilplaats”. Dus dat doe je, je verdient wat ervaringspunten en loot en begint aan de volgende missie.

“We hebben ontdekt dat Legion nogal actief is in de haven van Seoul. Ga er naartoe en ontdek wat er aan de hand is”. Dit komt neer op het volgende: Rij naar de haven, hack wat computers en schiet de ondergrondse schuilplaats leeg.

Ook die schuilplaatsen zelf lijken op een gevalletje Ctrl-C, Ctrl-V. Het zijn vrijwel altijd dezelfde stalen gangen en ruimten, maar dan in een iets andere layout. Het gekke aan deze game is echter dat dit me in het begin best wel stoorde, maar hoe langer ik speel, hoe minder vervelend ik het vind. Dit komt doordat de hoofdmissies iets meer variatie hebben.

Elke nieuwe vijand wordt door middel van een toffe cut scene aan je voorgesteld en ondanks dat de hoofdmissies qua inhoud nooit heel veel meer inhouden dan de overige missies, zijn het de iets gevarieerdere omgevingen en de dialogen over je missie die de boel wel wat frisser doen aanvoelen. Voor de rest blijft het voor het overgrote deel gewoon van A naar B rijden en knallen als een malle.

Lekker knallen

Het tempo van de game ligt hoog en het knalt lekker weg. De wapens voelen erg krachtig aan en vooral met je Mayhem-powers is het genieten. Er zit geen greintje subtiliteit in Agents of Mayhem en er is geen probleem dat niet met een shotgun opgelost kan worden. Daarbij vind ik de dialogen tussen de agents en het ondersteunende personeel bij vlagen ook hilarisch. Ik lag regelmatig dubbel van het lachen om de volgende een flauwe opmerking.

De game ziet er ook gewoon goed uit. Rondrijden in het futuristische Seoul is een lust voor het oog. De game heeft een coole, cartoony stijltje en de cutscenes bestaan allemaal uit toffe tekenfilms.

Wel zitten er af en toe wat vreemde bugs in de game, zoals muziek die tijdens dialogen lekker door blijft spelen, of objecten die ineens bewegen alsof ze bezeten zijn door een poltergeist. Gelukkig wordt het nooit echt heel storend.

Conclusie

Agents of Mayhem is een game waar ik eerst nogal moeilijk in kon komen. Het komt allemaal nogal traag op gang en de herhalende missies helpen hierbij ook niet. Kun je daar echter doorheen kijken, dan blijft er een game over met fijne, snelle schietactie en lekker lompe humor. Geen topper, maar wel een vermakelijke game.